Sygn. akt III K 11/15

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 kwietnia 2015 roku

Sąd Okręgowy w Białymstoku III Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSO Szczęsny Szymański

Protokolant: Beata Wojno

przy udziale prokuratora Jerzego Duńca

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 kwietnia 2015 roku sprawy D. G. urodzonego dnia (...) w B., syna R. i K. z domu A.

skazanego prawomocnymi wyrokami:

1.  Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 28 czerwca 2011 r. w sprawie VII K 458/11 za czyn popełniony w dniu 29 marca 2011 roku z art. 224 § 2 kk w zb. z art. 226 § 1 kk w zb. z art. 222 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 2 kk, art. 73 § 2 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 3 lata i oddano skazanego w tym czasie pod dozór kuratora; postanowieniem z dnia 13 kwietnia 2012 roku zarządzono wobec skazanego wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności;

2.  Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 23 stycznia 2012 roku w sprawie XV K 1584/11 za przestępstwo popełnione w dniu 24 września 2011 roku z art. 226 § 1 kk na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności; na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 2 kk, art. 73 § 2 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 3 lata i oddano skazanego w tym czasie pod dozór kuratora; postanowieniem z dnia 22 listopada 2013 roku zarządzono wobec skazanego wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności;

3.  Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 6 lutego 2012 roku w sprawie III K 745/11 za przestępstwo popełnione w dniu 26 kwietnia 2011 roku z art. 278 § 1 kk na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności; na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 2 kk, art. 73 § 2 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 3 lata i oddano skazanego w tym czasie pod dozór kuratora; postanowieniem z dnia 6 grudnia 2013 roku zarządzono wobec skazanego wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności, postanowieniem z dnia 28 maja 2014 roku zaliczono skazanemu na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okres faktycznego pozbawienia wolności w sprawie od 3 stycznia 2012 roku do 6 lutego 2012 roku;

4.  Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 2 kwietnia 2012 roku w sprawie XV K 1492/11 za czyn popełniony w dniu 7 maja 2011 roku z art. 158 § 1 kk na karę 1 roku pozbawienia wolności; na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 2 kk, art. 73 § 2 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 3 lata i oddano skazanego w tym czasie pod dozór kuratora; postanowieniem z dnia 23 października 2014 roku zarządzono wobec skazanego wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności;

5.  Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 15 czerwca 2012 roku w sprawie XV K 1674/11 za czyn popełniony w dniu 20 sierpnia 2011 roku z art. 281 kk na karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności; na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 2 kk, art. 73 § 2 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 5 lat i oddano skazanego w tym czasie pod dozór kuratora; na podstawie art. 33 § 1, 2 i 3 kk orzeczono grzywnę w wymiarze 40 stawek dziennych przyjmując jako równowartość jednej stawki kwotę 10 złotych, na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet grzywny zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie w postaci tymczasowego aresztowania w okresie od dnia 25 sierpnia 2011 roku do dnia 13 września 2011 roku przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się dwóm stawkom dziennym grzywny i uznano grzywnę za uiszczoną w całości; postanowieniem z dnia 28 października 2014 roku zarządzono wobec skazanego wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności, postanowieniem z dnia 18 listopada 2014 roku zaliczono na poczet kary pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 13 września 2011 roku do dnia 21 września 2011 roku;

6.  Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 25 lutego 2013 roku w sprawie XV K 843/12 za czyn popełniony w dniu 9 marca 2012 roku z art. 280 § 1 kk na karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 10 marca 2012 roku do dnia 18 kwietnia 2012 roku;

7.  Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 18 marca 2014 roku w sprawie III K 134/13 za czyny popełnione w nocy z 3 na 4 marca 2013 roku z art. 157 § 1 kk na karę 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz z art. 157 § 2 kk na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, z art. 245 kk na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności; na mocy art. 85 kk, art. 86 § 1 kk orzeczono karę łączną 3 lat i 6 miesiecy pozbawienia wolności; na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 21 maja 2013 roku do dnia 14 października 2013 roku.

orzeka

I.  Na podstawie art. 85 kk, art. 86 § 1 k.k. łączy skazanemu D. G. kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami Sądu Rejonowego w Białymstoku w sprawach VII K 458/11, III K 745/11 oraz XV K 1492/11 i wymierza mu karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności.

II.  Na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności orzeczonej w pkt. I zalicza skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 3 stycznia 2012 roku do dnia 6 lutego 2012 roku oraz okres odbytych kar w sprawach podlegających łączeniu.

III.  Na podstawie art. 85 kk, art. 86 § 1 k.k. łączy skazanemu D. G. kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami Sądu Rejonowego w Białymstoku w sprawach XV K 1584/11 oraz XV K 1674/11 i wymierza mu karę łączną 1 (jednego) roku i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności.

IV.  Na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności orzeczonej w pkt. III zalicza skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 13 września 2011 roku do dnia 21 września 2011 roku.

V.  W pozostałym zakresie wyroki podlegające łączeniu pozostawia do odrębnego wykonania.

VI.  Na podstawie art. 572 kpk umarza postępowanie w zakresie połączenia kar orzeczonych wyrokiem Sądu Rejonowego w Białymstoku w sprawie XV K 843/12 oraz wyrokiem Sądu Okręgowego w Białymstoku w sprawie III K 134/13.

VII.  Zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. Ł. P. kwotę 147,60 zł (sto czterdzieści siedem złotych i sześćdziesiąt groszy) tytułem kosztów obrony z urzędu, w tym kwotę 27,60 zł (dwadzieścia siedem złotych i sześćdziesiąt groszy) podatku VAT.

VIII.  Zwalnia skazanego od ponoszenia kosztów sądowych.

Sygn. akt III K 11/15

UZASADNIENIE

Na podstawie zgromadzonego i ujawnionego w toku przewodu sądowego materiału dowodowego Sąd ustalił, co następuje:

D. G. został skazany prawomocnymi wyrokami:

8.  Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 28 czerwca 2011 r. w sprawie VII K 458/11 za czyn popełniony w dniu 29 marca 2011 roku z art. 224 § 2 kk w zb. z art. 226 § 1 kk w zb. z art. 222 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 2 kk, art. 73 § 2 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 3 lata i oddano skazanego w tym czasie pod dozór kuratora; postanowieniem z dnia 13 kwietnia 2012 roku zarządzono wobec skazanego wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności;

9.  Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 23 stycznia 2012 roku w sprawie XV K 1584/11 za przestępstwo popełnione w dniu 24 września 2011 roku z art. 226 § 1 kk na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności; na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 2 kk, art. 73 § 2 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 3 lata i oddano skazanego w tym czasie pod dozór kuratora; postanowieniem z dnia 22 listopada 2013 roku zarządzono wobec skazanego wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności;

10.  Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 6 lutego 2012 roku w sprawie III K 745/11 za przestępstwo popełnione w dniu 26 kwietnia 2011 roku z art. 278 § 1 kk na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności; na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 2 kk, art. 73 § 2 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 3 lata i oddano skazanego w tym czasie pod dozór kuratora; postanowieniem z dnia 6 grudnia 2013 roku zarządzono wobec skazanego wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności, postanowieniem z dnia 28 maja 2014 roku zaliczono skazanemu na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okres faktycznego pozbawienia wolności w sprawie od 3 stycznia 2012 roku do 6 lutego 2012 roku;

11.  Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 2 kwietnia 2012 roku w sprawie XV K 1492/11 za czyn popełniony w dniu 7 maja 2011 roku z art. 158 § 1 kk na karę 1 roku pozbawienia wolności; na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 2 kk, art. 73 § 2 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 3 lata i oddano skazanego w tym czasie pod dozór kuratora; postanowieniem z dnia 23 października 2014 roku zarządzono wobec skazanego wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności;

12.  Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 15 czerwca 2012 roku w sprawie XV K 1674/11 za czyn popełniony w dniu 20 sierpnia 2011 roku z art. 281 kk na karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności; na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 2 kk, art. 73 § 2 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 5 lat i oddano skazanego w tym czasie pod dozór kuratora; na podstawie art. 33 § 1, 2 i 3 kk orzeczono grzywnę w wymiarze 40 stawek dziennych przyjmując jako równowartość jednej stawki kwotę 10 złotych, na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet grzywny zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie w postaci tymczasowego aresztowania w okresie od dnia 25 sierpnia 2011 roku do dnia 13 września 2011 roku przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się dwóm stawkom dziennym grzywny i uznano grzywnę za uiszczoną w całości; postanowieniem z dnia 28 października 2014 roku zarządzono wobec skazanego wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności, postanowieniem z dnia 18 listopada 2014 roku zaliczono na poczet kary pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 13 września 2011 roku do dnia 21 września 2011 roku;

13.  Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 25 lutego 2013 roku w sprawie XV K 843/12 za czyn popełniony w dniu 9 marca 2012 roku z art. 280 § 1 kk na karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 10 marca 2012 roku do dnia 18 kwietnia 2012 roku;

14.  Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 18 marca 2014 roku w sprawie III K 134/13 za czyny popełnione w nocy z 3 na 4 marca 2013 roku z art. 157 § 1 kk na karę 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz z art. 157 § 2 kk na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, z art. 245 kk na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności; na mocy art. 85 kk, art. 86 § 1 kk orzeczono karę łączną 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności; na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 21 maja 2013 roku do dnia 14 października 2013 roku.

Skazany D. G. złożył wniosek o wydanie wyroku. W uzasadnieniu wniosku podkreślił, że zrozumiał naganność swego postępowania i żałuje popełnienia czynów. Wskazał, że obecnie jego zachowanie w jednostce penitencjarnej jest poprawne, podjął naukę w liceum, uczestniczy w zajęciach resocjalizacyjnych. Według skazanego jego resocjalizacji stoi na przeszkodzie wysokość kar pozbawienia wolności, która ma do odbycia a które wymierzono mu jako osobie młodocianej.

Sąd zważył co następuje:

Wniosek skazanego D. G. zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z dyspozycją przepisu art. 569 § 1 kpk wyrok łączny wydaje się w sytuacji, gdy zachodzą warunki do wymierzenia kary łącznej na zasadach przewidzianych w przepisie art. 85 k.k. Ten przepis zaś stanowi, że przesłanką wymierzenia kary łącznej jest to, by przestępstwa ustalone różnymi wyrokami, popełnione zostały przez sprawcę zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu. W realnym zbiegu pozostają wiec jedynie przestępstwa popełnione przed wydaniem pierwszego chronologicznie wyroku, który dotyczy chociażby jednego z nich. Przestępstwa popełnione później mogą pozostawać w kolejnym zbiegu, co skutkuje wymierzeniem kolejnej kary łącznej, co miało miejsce także w przedmiotowej sprawie.

Pierwszym chronologicznie wyrokiem skazującym D. G. był wyrok wydany w dniu 28 czerwca 2011 roku przez Sąd Rejonowy w Białymstoku w sprawie VII K 458/11. Przed datą wydania tego wyroku skazany popełnił: przestępstwo kradzieży - w dniu 26 kwietnia 2011 roku – za które został skazany w sprawie III K 745/11 oraz przestępstwo z art. 158 § 1 kk – w dniu 7 maja 2011 roku, za które został skazany w sprawie XV K 1492/11. Wskazane przestępstwa pozostają zatem w zbiegu realnym . Pozostałe przestępstwa zostały popełnione po dniu 28 czerwca 2011 roku i stąd kary za nie wymierzone nie mogły być objęte tym samym węzłem kary łącznej.

Za każde ze wskazanych wyżej przestępstw wymierzona została kara pozbawienia wolności, przy czym najpierw Sąd warunkowo zawieszał wykonanie kar, jednakże następnie wykonanie kar we wszystkich wskazanych sprawach zostało zarządzone. Zostały zatem spełnione przesłanki do wymierzenia kary łącznej, co też Sąd uczynił w punkcie I wyroku.

Kolejnym chronologicznie wyrokiem był wyrok wydany przez Sąd Rejonowy w dniu 23 stycznia 2012 roku w sprawie XV K 1584/11 za przestępstwo z art. 226 § 1 kk. Przestępstwo to pozostawało w zbiegu z czynem z art. 281 kk popełnionym przez D. G. 20 sierpnia 2011 roku, za które wnioskodawca został skazany w sprawie XV K 1674/11. Za oba przestępstwa wymierzono kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania i wykonanie obu kar zostało zarządzone. Przestępstwa te pozostają w zbiegu realnym ze sobą i zarazem nie pozostają w realnym zbiegu z żadnym innym przestępstwem. Karę łączną za te przestępstwa Sąd wymierzył w punkcie III wyroku.

Przy wymierzaniu kar łącznych Sąd miał na uwadze, iż wymiar kary łącznej powinien zgodnie z dyspozycją przepisu art. 86 § 1 kk zawierać się: w przypadku kary z punktu I wyroku w przedziale od 1 roku do 2 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności czyli w granicach od najwyższej z wymierzonych kar jednostkowych do ich sumy, zaś w przypadku kary z punktu III wyroku w przedziale od 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności do 1 roku i 5 miesięcy pozbawienia wolności.

Sąd orzekając o karach łącznych zdecydował o zastosowaniu mieszanej zasady asperacji kierując się ugruntowaną w orzecznictwie i doktrynie zasadą, w myśl której zastosowanie zasady absorpcji, asperacji czy kumulacji przy orzekaniu tak kary łącznej, jak i wydawaniu wyroku łącznego uwarunkowane jest przede wszystkim relacjami zachodzącymi pomiędzy prawomocnie osądzonymi czynami, objętymi tymże skazaniem. Relacje te sprowadzają się do określenia, jak bliski związek przedmiotowo – podmiotowy łączy te czyny oraz w jakich odstępach czasu zostały one popełnione.

Im bliższe są te relacje, tym bardziej wyrok łączny powinien być zbliżony do dopuszczalnego minimum, uwarunkowanego wysokością kar orzeczonych za przestępstwa, objęte tym wyrokiem. (wyrok SA w Łodzi z 9 maja 2001 r., II AKa 63/2001, Prok. i Pr. 2002/7 – 8, poz. 20).

Wymierzając karę łączną w punkcie I wyroku Sąd miał na uwadze, że przestępstwa choć popełnione w krótkim odstępie czasu godziły w różne dobra prawne – pierwsze było skierowane przeciwko działalności instytucji państwowych oraz samorządu terytorialnego, drugie przeciw mieniu a trzecie przeciw życiu i zdrowiu.

Podobnie w przypadku przestępstw pozostających w zbiegu, których dotyczy kara łączna z punktu III wyroku związek czasowy przestępstw był dość ścisły natomiast skazany naruszył różne dobra chronione prawem. Pierwsze przestępstwo godziło w działalność instytucji państwowych i samorządu terytorialnego, natomiast drugie było skierowane przeciw mieniu.

Zatem w przypadku obu kar łącznych relacje przedmiotowe sprzeciwiały się zastosowaniu zasady absorpcji.

Istotne znaczenie przy wymiarze kary łącznej ma także wzgląd na prewencyjne oddziaływanie kary, w znaczeniu prewencji indywidualnej i ogólnej. Kara łączna w wyroku łącznym dodatkowo powinna stanowić swego rodzaju korektę – poprzez pryzmat oceny dotychczasowego przebiegu okresu wykonywania poszczególnych kar jednostkowych-kar zawartych w podlegających łączeniu wyrokach.

Z opinii Dyrektora Zakładu Karnego w I. wynika, że cele kary nie zostały w pełni osiągnięte. Dyrektor jednostki penitencjarnej ocenił zachowanie skazanego jako niestabilne; był on zarówno nagradzane jak i karany dyscyplinarnie. Jest uczestnikiem podkultury przestępczej. Ostatnio skazany zachowuje się właściwie , w stosunku do przełożonych jest regulaminowy a w środowisku współosadzonych funkcjonuje bezkonfliktowo. Deklaruje krytyczny stosunek do popełnionych przestępstw. Karę odbywa w systemie programowego oddziaływania.

W ocenie Sądu opinia wskazuje na poprawne co do zasady zachowanie skazanego w ostatnim czasie, jednakże na chwilę obecną nie można uznać, iż skazany wypracował ugruntowaną postawę nastawioną na przestrzeganie porządku prawnego.

Okoliczność ta przemawiającą przeciw całkowitej absorpcji została uwzględniona przy wymiarze obu kar łącznych.

W ocenie Sądu obie kary łączne (wymierzona w punkcie I wyroku kara 2 lat pozbawienia wolności oraz wymierzona w punkcie III wyroku kara 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności) są wystarczająco dolegliwe aby uświadomić skazanemu naganność jego postępowania oraz konieczność poszanowania dóbr innych osób. Wymiar kar sprawi, że skazany w dalszym ciągu będzie poddany oddziaływaniom resocjalizacyjnym co pomoże mu wypracować i ugruntować postawę wykluczającą powrót do przestępstwa.

Sąd zaliczył skazanemu na poczet orzeczonych kar łącznych stosowne okresy jego rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawach podlegających łączeniu. Ponadto na poczet kary w punktu I wyroku dokonał zaliczenia okresu kar już odbytych bowiem skazany cześć z nich już odbył (punkt II i IV wyroku).

Zgodnie z art. 576 § 1 kpk w zakresie nie dotyczącym kar pozbawienia wolności wyroki podlegające łączeniu pozostawiono do odrębnego wykonania (punkt V wyroku).

D. G. oprócz wyroków poddanych powyższej analizie był też skazany w sprawie Sądu Rejonowego w Białymstoku XV K 861/12 oraz Sądu Okręgowego w Białymstoku III K 134/13. Kary wymierzone w tych sprawach nie mogły być objęte żadną karą łączną bowiem nie pozostawały w zbiegu realnym z innymi przestępstwami ani ze sobą.

Czyn, za który D. G. został skazany w sprawie XV K 843/12 został przez niego popełniony w dniu 9 marca 2012 roku zatem już po wydaniu wyroku w sprawach VII K 458/11 oraz XV K 1584/11 otwierających ustalone zbiegi realne przestępstw.

Wyrok w sprawie XV K 863/12 został wydany w dniu 25 lutego 2013 roku zatem nie zaistniały warunki do połączenia kary nim wymierzonej z karą wymierzoną w sprawie III K 134/13 bowiem w tej sprawie D. G. został skazany za przestępstwa popełnione w nocy z 3 na 4 marca 2013 roku a zatem już po wydaniu wyroku w sprawie XV K 843/12.

Wobec powyższego postępowanie w zakresie połączenia kar wymierzonych w sprawach Sądu Rejonowego w Białymstoku XV K 843/12 i Sądu Okręgowego w Białymstoku III K 134/13 należało umorzyć.

O kosztach obrony z urzędu orzeczono na mocy § 14 ust. 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. 2013.461)

Z uwagi na fakt odbywania przez skazanego kary pozbawienia wolności brak zatrudnienia w jednostce penitencjarnej Sąd na mocy art.624 § 1 kpk zwolnił go od kosztów sądowych.