Czwartek, 25 kwietnia 2024
Dziennik wyroków i ogłoszeń sądowych
Rej Pr. 2512 | Wydanie nr 5904
Czwartek, 25 kwietnia 2024
Sygnatura akt: VIII Ga 94/14

Tytuł: Sąd Okręgowy w Bydgoszczy z 2014-07-11
Data orzeczenia: 11 lipca 2014
Data publikacji: 18 maja 2018
Data uprawomocnienia: 11 lipca 2014
Sąd: Sąd Okręgowy w Bydgoszczy
Wydział: VIII Wydział Gospodarczy
Przewodniczący: Elżbieta Kala
Sędziowie:
Protokolant:
Hasła tematyczne: Najem
Podstawa prawna: art. 673 kc

Sygn. akt VIII Ga 94/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 lipca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VIII Wydział Gospodarczy w składzie następującym:

Przewodniczący SSO Elżbieta Kala

po rozpoznaniu w dniu 11 lipca 2014 r. w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa: (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w I.

przeciwko: (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w P.

o zapłatę

na skutek apelacji wniesionej przez powoda od wyroku Sądu Rejonowego w Bydgoszczy

z dnia 5 lutego 2014 r., sygn. akt VIII GC 1701/13 upr.

Oddala apelację.

Sygn. akt VIII Ga 94/14

UZASADNIENIE

Powódka (...) Sp. z o.o. z siedzibą w I. wniosła o zasądzenie od pozwanej (...) Sp. z o.o. z siedzibą w P. kwoty 2.555,73 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 21 czerwca 2013 r. oraz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego w kwocie 617 zł.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 23 sierpnia 2013 r., sygn. akt VIII GNc 4884/13 Sąd Rejonowy w Bydgoszczy orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

Sprzeciw od powyższego orzeczenia wniosła pozwana domagając się oddalenia powództwa w całości i zasądzenia kosztów procesu.

Wyrokiem z dnia 5 lutego 2014 roku, sygn. akt VIII GC 1701/13 upr Sąd Rejonowy w Bydgoszczy zasądził od pozwanej na rzecz powódki kwotę 340,76 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 21 czerwca 2013 r. do dnia zapłaty oraz oddalił powództwo w pozostałej części, jak również zasądził od pozwanej na rzecz powódki kwotę 96 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sąd Rejonowy oparł rozstrzygnięcie na następujących ustaleniach i wnioskach.

Sąd I instancji ustalił, że w dniu 1 stycznia 2013 r. strony zawarły umowę najmu części nieruchomości na cele użytkowe, na podstawie której powódka wynajęła pozwanej lokal nr (...) o powierzchni 25 m 2, lokal nr (...) o powierzchni 47,2 m 2 i lokal nr (...) o powierzchni 34 m 2, znajdujące się na terenie nieruchomości położonej w I. przy ul. (...). Pozwana zobowiązała się płacić powódce miesięczny czynsz najmu w wysokości 2.077,83 zł netto wraz z podatkiem VAT w terminie oznaczonym na fakturze wystawionej przez powódkę. Umowa została zawarta na czas nieoznaczony, a w § 8 ust. 3 umowy strony ustaliły, że obowiązuje je miesięczny okres wypowiedzenia.

W dniu 4 kwietnia 2013 r. pozwana doręczyła powódce oświadczenie z dnia 3 kwietnia 2013 r. o wypowiedzeniu umowy najmu z zachowaniem umownego miesięcznego terminu wypowiedzenia. W piśmie z dnia 22 kwietnia 2013 r. powódka poinformowała pozwaną, że miesięczne wypowiedzenie obowiązuje nie od dnia doręczenia wypowiedzenia, tj. 4 kwietnia 2013 r., ale od końca miesiąca, zatem w ocenie powódki umowa ulegała rozwiązaniu z dniem 31 maja 2013 r. W dniu 25 kwietnia 2013 r. pozwana zdała powódce najmowane lokale użytkowe, co zostało potwierdzone przez strony protokołem odbiorczym.

W dniu 7 maja 2013 r. powódka obciążyła pozwaną fakturą nr (...) na kwotę 2.555,73 zł tytułem czynszu za miesiąc maj 2013 r. Na fakturze oznaczono termin zapłaty tej wierzytelności do dnia 20 czerwca 2013 r. Pozwana nie zapłaciła należności z tytuły w/w faktury, więc powódka wezwała pozwaną do spełnienia tego świadczenia. Pozwana nie spełniła jednak jej żądania.

Powyższy stan faktyczny Sąd Rejonowy ustalił na podstawie dowodów z dokumentów przedstawionych przez strony, które nie budziły wątpliwości, co do swej autentyczności i nie były kwestionowane przez strony. Sąd ten po szczegółowej analizie sprawy, mając na uwadze, że rozstrzygnięcie sprawy wymagało wyłącznie dokonania interpretacji zapisów łączącej strony umowy najmu i ich odniesienie do przepisów kodeksu cywilnego dotyczących umowy najmu pominął dowód z przesłuchania stron jako prowadzących do niczym nieuzasadnionego przedłużenia postępowania.

Sąd I instancji zważył, że przepisy art. 673 § 2 k.c. nie mają charakteru bezwzględnie obowiązującego (tak też Z. Radwański (w:) System prawa cywilnego, t. III, cz. 2, s. 289-290) i obowiązują wyłącznie wtedy, jeżeli w umowie najmu strony nie określiły umownych terminów wypowiedzenia.

W niniejszej sprawie w § 8 ust. 3 umowy strony określiły, że każda ze stron może wypowiedzieć umowę z zachowaniem miesięcznego okresu wypowiedzenia. Strony nie ustaliły w umowie, że wypowiedzenie ma być złożone na koniec miesiąca kalendarzowego. W konsekwencji, zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 112 k.c. termin oznaczony w tygodniach, miesiącach lub latach kończy się z upływem dnia, który nazwą lub datą odpowiada początkowemu dniowi terminu, a gdyby takiego dnia w ostatnim miesiącu nie było - w ostatnim dniu tego miesiąca. Termin oznaczony w miesiącach kończy się z upływem dnia, który datą odpowiada początkowemu dniowi terminu. W myśl art. 114 k.c. miesiąc liczy się za 30 dni.

Sąd I instancji uznał, iż skoro pozwana wręczyła powódce oświadczenie o wypowiedzeniu umowy najmu z zachowaniem miesięcznego terminu wypowiedzenia w dniu 4 kwietnia 2013 r. to umowa najmu uległa zakończeniu z dniem 4 maja 2013 r. Pozwana powinna więc zapłacić powódce czynsz najmu za okres od 1 do 4 maja 2013 r. tj. 340,76 zł. Tym samym wobec braku zapłaty niniejszej kwoty, powódka ma prawo domagać się od pozwanej spełnienia tego świadczenia oraz odsetek za zwłokę.

Mając powyższe na uwadze Sąd Rejonowy na podstawie art. 659 § 1 k.c. orzekł jak w pkt. 1 wyroku, przy czym o odsetkach orzeczono na podstawie art. 481 § 1 i 2 k.c.

Na podstawie art. 673 § 1 k.c. w zw. art. 112 k.c. Sąd ten oddalił roszczenie powódki ponad kwotę 340,76 zł.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 100 zd. 1 k.p.c. w zw. z art. 98 i 99 k.p.c.

Apelację od wyroku Sądu Rejonowego wniosła powódka, zaskarżając wyrok w części tj. w punkcie 2 i domagając się jego zmiany i zasądzenia od pozwanej na rzecz powódki kwoty 2.215,88 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 21 czerwca 2013 r. do dnia zapłaty oraz zasądzenia od pozwanej na rzecz powódki kosztów postępowania za I i II instancję, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych, ewentualnie jego uchylenia i przekazania sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania oraz zasądzenia od pozwanej na rzecz powódki kosztów postępowania odwoławczego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Wyrokowi Sądu I instancji powódka zarzuciła naruszenie prawa materialnego tj. art. 673 § 2 k.c. poprzez jego niezastosowanie oraz art. 112 k.c., polegające na błędnym jego zastosowaniu i uznaniu, iż miesięczny termin wypowiedzenia upłynął dnia 4 maja 2013 roku.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja jako nieuzasadniona podlegała oddaleniu.

Na wstępie zważyć należy, że Sąd Okręgowy w całości podzielił ustalenia faktyczne, dokonane w sprawie przez Sąd I instancji, czyniąc je podstawą swojego rozstrzygnięcia. Sąd I instancji, w wyniku prawidłowo przeprowadzonego postępowania dowodowego, ustalił wszystkie okoliczności mające znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, które znajdowały odzwierciedlenie w całokształcie przedstawionego przez strony materiału dowodowego.

Właściwy był również zaprezentowany i omówiony w uzasadnieniu wyroku Sądu Rejonowego, wybór przepisów regulujących zaistniałą sytuację stron oraz ich interpretacja.

Sformułowane w apelacji zarzuty dotyczą naruszenia art. 673 § 2 k.c. oraz art. 112 k.c. i zasadniczo opierają się na twierdzeniu, iż strony w przedmiotowej umowie określiły wyłącznie długość okresu wypowiedzenia, natomiast kwestia rozpoczęcia biegu terminu wypowiedzenia pozostała poza ich regulacją. Na tej podstawie apelująca wywodziła zasadność zastosowania w tym zakresie zapisu odnoszącego się do terminów ustawowych wskazanego w art. 673 § 2 k.c., a sprowadzającego się do tego, że termin wypowiedzenia umowy najmu przy czynszu płatnym miesięcznie następuje na miesiąc naprzód na koniec miesiąca kalendarzowego.

Z niniejszym stanowiskiem, w ocenie Sądu Okręgowego, nie można się zgodzić. Skoro bowiem strony zdecydowały się na wprowadzenie do umowy zapisu dotyczącego terminu wypowiedzenia umowy, nie wprowadzając przy tym regulacji w zakresie rozpoczęcia biegu terminu ale odsyłając jednocześnie w § 11 umowy do przepisów kodeksu cywilnego w sprawach nieuregulowanych, przyjąć należy, iż wyłączyły tym samym zastosowanie art. 673 § 2 k.c., a przy o obliczaniu tego terminu zastosowanie mają zasady ogólne z art. 112 k.c.

Jak słusznie podkreślił Sąd Rejonowy, przepis art. 673 § 2 k..c ma zastosowanie tylko w przypadku nieustalenia przez strony umownych terminów wypowiedzenia najmu.

Prawidłowo zatem Sąd Rejonowy przyjął, że skoro pozwana wręczyła powódce oświadczenie o wypowiedzeniu umowy najmu z zachowaniem miesięcznego terminu wypowiedzenia w dniu 4 kwietnia 2013 r. to umowa najmu uległa zakończeniu z dniem 4 maja 2013 r. W konsekwencji pozwana powinna więc zapłacić powódce czynsz najmu za okres od 1 do 4 maja 2013 r., tj. 340,76 zł.

W kontekście powyższych uwag uznać należało, że Sąd Rejonowy po dokonaniu ustaleń w oparciu o przeprowadzone dowody doszedł do słusznego wniosku, iż wobec umownego uregulowania kwestii związanej z terminem wypowiedzenia najmu, powództwo w pozostałej części podlegało oddaleniu.

Mając na uwadze wszystkie wskazane wyżej okoliczności, wyrok Sądu I instancji należało uznać za prawidłowy, stąd apelacja jako bezzasadna - na mocy art. 385 k.p.c. - podlegała oddaleniu.

Najczęściej czytane
ogłoszenia

Udostępnij