Sygn. akt VI RCa 227/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 listopada 2014 roku

Sąd Okręgowy w Olsztynie VI Wydział Cywilny Rodzinny w składzie:

Przewodniczący: SSO Elżbieta Schubert

Sędziowie: SO Jolanta Piórkowska (spr.)

SR del. do SO Grzegorz Olejarczyk

Protokolant: sekretarz sądowy Joanna Niedzielska

po rozpoznaniu w dniu 12 listopada 2014 roku w Olsztynie

na rozprawie

sprawy z powództwa J. W.

przeciwko P. W., M. W. i K. W. (1)

o obniżenie i uchylenie alimentów

oraz z powództwa K. W. (1)

przeciwko J. W.

o podwyższenie alimentów

na skutek apelacji powoda J. W.

od wyroku Sądu Rejonowego w Bartoszycach

z dnia 29 maja 2014 roku

sygn. akt III RC 77/14

I.  Zmienia zaskarżony wyrok w punkcie I w ten sposób, że:

- z dniem 31 października 2014 roku obniża alimenty zasądzone od powoda J. W. na rzecz pozwanego P. W. wyrokiem Sądu Rejonowego w Bartoszycach z dnia 26 listopada 2009 roku w sprawie III RC 302/09, z kwoty po 250 złotych miesięcznie do kwoty po 100 (sto) złotych miesięcznie, płatne na warunkach tam ustalonych;

- z dniem 31 października 2014 roku obniża alimenty zasądzone od powoda J. W. na rzecz pozwanego M. W. wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 22 kwietnia 2010 roku w sprawie VI RC 1777/08 z kwoty po 300 złotych miesięcznie do kwoty po 100 (sto) złotych miesięcznie, płatne na warunkach tam ustalonych.

II.  Oddala apelację w pozostałej części.

III.  Koszty procesu za instancję odwoławczą wzajemnie znosi.

Sygn. akt VI RCa 227/14

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Bartoszycach wyrokiem z dnia 29 maja 2014 roku w sprawie III RC 77/14 oddalił powództwo J. W. o obniżenie alimentów ustalonych na rzecz synów M. i P. W. oraz uchylenie alimentów na rzecz byłej żony K. W. (1). Jednocześnie też Sąd oddalił powództwo wzajemne K. W. (1) o podwyższenie alimentów.

W uzasadnieniu wyroku Sąd podał, że brak było podstaw do przyjęcia, iż od czasu ustalenia w 2009 r. i w 2010 r. obowiązku alimentacyjnego powoda (pozwanego wzajemnie) na rzecz pozwanych nie zaszły żadne okoliczności uzasadniające obniżenie alimentów na rzecz pełnoletnich synów. Wręcz przeciwnie zdaniem Sądu podkreślenia wymaga fakt, że ich potrzeby wzrosły, gdyż rozpoczęli oni studia i w dalszym ciągu nie mogą się samodzielnie utrzymać, tym bardziej gdy się uwzględni, że nie nabyli jeszcze oni doświadczenia zawodowego.

Jednocześnie, w ocenie Sądu Rejonowego, również stan zdrowia powoda, nie uzasadnia obniżenia alimentów, gdyż osiąga on dochody umożliwiające mu utrzymanie nowej rodziny, którą założył, przy czym zauważyć należy, że jego partnerka życiowa nie pracuje zarobkowo.

Nadto Sąd I instancji podał, że powództwo wzajemne K. W. (1) również nie zasługiwało na uwzględnienie, gdyż powód (pozwany wzajemnie) nie dysponuje taka kwotą, aby był w stanie łożyć na byłą żonę wyższe, aniżeli zasądzone dotychczas alimenty, tym bardziej jeśli się uwzględni, że powódka wzajemna uzyskuje pewne dochody.

Apelację od powyższego wyroku wniósł powód żądając zmiany orzeczenia i zmniejszenie zasądzonych od powoda alimentów na rzecz M. W. do kwoty po 100 złotych miesięcznie i na P. W. do kwoty po 100 złotych miesięcznie. Jednocześnie zażądał uchylenie obowiązku alimentacyjnego wobec K. W. (2). Ewentualnie wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

W pisemnych motywach uzasadnienia apelacji podał, że jego stan zdrowia uległ znacznemu pogorszeniu, co bezpośrednio przełożyło się na znaczne umniejszenie jego możliwości zarobkowych. Nadto wskazał na zmianę sytuacji życiowej synów, którzy są pełnoletni, ukończyli naukę na studiach i pracują dorywczo. Jednocześnie podał, że jego była żona nie wymaga wsparcia finansowego z jego strony, gdyż nie korzystała z niego wtedy, kiedy to pozostawali oni jeszcze w związku małżeńskim.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja powoda jest częściowo zasadna i zasługują na uwzględnienie.

Sąd I instancji na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego prawidłowo ustalił stan faktyczny w niniejszej sprawie, a zajęte stanowisko w przekonujący sposób uzasadnił w pisemnych motywach orzeczenia.

Argumentacja zawarta w pisemnych motywach uzasadnienia apelacji powoda, nie może spowodować odmiennej oceny zebranego materiału dowodowego, gdyż Sąd Rejonowy wydając zaskarżone orzeczenie, uwzględnił wszystkie okoliczności sprawy. Na zmianę zaskarżonego orzeczenia przez Sąd Okręgowy wpływ miały przede wszystkim dowody przeprowadzone w postępowaniu odwoławczym z uzupełniającego przesłuchania pozwanych.

Słusznie wskazał Sąd Rejonowy, że podstawą prawną powództwa jest art. 138 kro, zgodnie z którym zmiany orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego można domagać się w razie zmiany stosunków. Przez zmianę stosunków rozumieć zaś należy każde istotne zwiększenie lub zmniejszenie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego albo usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego lub istotną zmianę w zakresie możliwości zaspokajania potrzeb własnymi siłami. Rozstrzygnięcia wymaga w pierwszej kolejności porównanie stanu istniejącego w dacie uprawomocnienia się ostatniego wyroku dotyczącego obowiązku alimentacyjnego ze stanem istniejącym w chwili obecnej.

Przenosząc te rozważania na grunt niniejszej sprawy uznać należy, że zmiana sytuacji nastąpiła po stronie pozwanych. Spowodowana jest zakończeniem pobierania przez nich nauki na studiach w końcem roku akademickiego w październiku 2014 roku. Aktualnie M. i P. W. zarejestrowani zostali jako bezrobotni i poszukują zatrudnienia. Pozwani zdobyli wykształcenie, zawód zatem posiadają już możliwości zarobkowe, które umożliwiają im zdobywanie środków finansowych na własne utrzymanie. Oceny takiej nie jest w stanie zmienić fakt, że pozwany M. W. obecnie jest także słuchaczem policealnego studium zawodowego, gdyż jak sam podał, priorytetowym dla niego jest aktualnie poszukiwanie zatrudnienia.

Reasumując powyższe Sąd Okręgowy uznał, że sytuacja życiowa pozwanych uległa radykalnej zmianie i nie wymagają aktualnie już wsparcia finansowego od powoda w takiej, jak dotychczas wysokości.

W związku z powyższym, mając na uwadze zakres żądania powoda zawarty w apelacji, Sąd Okręgowy w punkcie I wyroku, na zasadzie art. 386 § 1 kpc z dniem 31 października 2014 roku obniżył alimenty zasądzone od powoda na rzecz pozwanych P. W. i M. W. do kwoty po 100 złotych miesięcznie, na rzecz każdego z nich, zgodnie z żądaniem powoda.

W punkcie II wyroku, Sąd na podstawie art. 385 kpc oddalił apelację w pozostałej części. Analiza akt sprawy, w szczególności zarzutów zawartych w apelacji nie pozwala na uwzględnienie żądania powoda i uchylenie jego obowiązku alimentacyjnego wobec pozwanej (powódki wzajemnej) K. W. (1). Powód został zobowiązany do łożenia na rzecz byłej żony alimentów w oparciu o przepis art. 60 § 2 kro. Przepis cytowanego artykułu ma zastosowanie w sytuacji, kiedy to orzeczenie rozwodu spowoduje istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego rozkładu pożycia. Niewątpliwe sytuacja taka ma miejsce w realiach niniejszej sprawy. Sąd Rejonowy oddalając powództwo w tym zakresie podniósł, że możliwości zarobkowe powoda (pozwanego wzajemnie), jego sytuacja materialna i ciążące na nim zobowiązania finansowe, a także dochody pozwanej (powódki wzajemnej) uzasadniają pozostawienie alimentów na rzecz K. W. (1) w dotychczasowej wysokości. Takiej oceny nie jest w stanie zmienić argumentacja zawarta w apelacji powoda, gdyż poza ewidentnym emocjonalnym wydźwiękiem, nie ma ona większego wpływu na ostateczne rozstrzygnięcie.

W punkcie III wyroku, Sąd orzekł na podstawie art. 100 kpc.