Sygn. akt VI Ga 199/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 października 2014 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie VI Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Andrzej Borucki

Sędziowie: SO Anna Walus – Rząsa (spr.)

SO Beata Hass – Kloc

Protokolant: st. sekr. sądowy Joanna Mikulska

po rozpoznaniu w dniu 9 października 2014 r. w Rzeszowie

na rozprawie

sprawy z powództwa: R. F.

przeciwko: B. C. (1)

o zapłatę

na skutek apelacji powoda od wyroku Sądu Rejonowego w Tarnobrzegu V Wydziału Gospodarczego z dnia 14 lutego 2014 r., sygn. akt V GC 181/13

1.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że:

I.  zasądza od pozwanego B. C. (1), który odpowiada solidarnie z pozwanym Z. Z. z nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym wydanego w dniu 18 marca 2013 r. przez Sąd Rejonowy w Tarnobrzegu, sygn. akt V GNc 237/13 na rzecz powoda R. F. kwotę 7.870,30 zł (siedem tysięcy osiemset siedemdziesiąt złotych trzydzieści groszy) z ustawowymi odsetkami od kwoty:

- 6.403,30 zł od dnia 9 lutego 2013 r. do dnia zapłaty,

- 1.467,00 zł od dnia 16 stycznia 2012 r. do dnia zapłaty,

II. zasądza od pozwanego B. C. (1), który odpowiada solidarnie z pozwanym Z. Z. z w/w nakazu zapłaty na rzecz powoda R. F. kwotę 1.611 zł (jeden tysiąc sześćset jedenaście złotych) tytułem kosztów postępowania,

2. zasądza od pozwanego B. C. (1) na rzecz powoda R. F. kwotę 994 zł (dziewięćset dziewięćdziesiąt cztery złote) tytułem kosztów postępowania apelacyjnego.

Sygn. akt VI Ga 199/14

UZASADNIENIE

Powód R. F. wniósł o zasądzenie od pozwanego B. C. (1) kwoty 7.870, 30 zł z odsetkami ustawowymi i kosztami procesu wg norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu podał, że nakazem zapłaty z dnia 29 listopada 2011r. Sąd Rejonowy Sąd Gospodarczy w Tarnobrzegu zasądził na rzecz powoda od U. kwotę 5.795 zł z odsetkami ustawowymi od 12 grudnia 2010r. i kosztami procesu w łącznej wysokości 1.467 zł. Przedmiotem postępowania przez Sądem Rejonowym w Tarnobrzegu było roszczenie wynikające z niezapłaconej przez Spółkę faktury VAT nr (...) z dnia 27 listopada 2010r. wystawionej za montaż systemu alarmowego oraz monitoringu radiowego w budynku Starostwa Powiatowego w M.. Kwotę 795 zł spółka zapłaciła jeszcze przed wydaniem powyższego nakazu zapłaty tj. w dniu 4 sierpnia 2011r.

Powód wnioskiem z dnia 8 marca 2012r. wszczął postępowanie egzekucyjne na podstawie nakazu zapłaty zaopatrzonego w klauzulę wykonalności, ale Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Strzyżowie umorzył postępowanie, wobec stwierdzenia bezskuteczności egzekucji, gdyż nie ustalono żadnego majątku dłużnika. Stąd w ocenie powoda, na podstawie art. 299 § 1 ksh zasadnym jest skierowanie pozwu przeciwko pozwanemu B. C. (1), który w dacie powstania zobowiązania wynikającego z powołanej wyżej faktury i jego wymagalności był prezesem zarządu w Spółce U.w M..

W sprzeciwie od nakazu zapłaty wydanego przez Sąd Rejonowy w T., w sprawie sygn. akt. V GNc 237/13, pozwany B. C. (1) wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie kosztów procesu wg norm przepisanych.

W uzasadnieniu sprzeciwu podał, że nie kwestionuje, iż zobowiązanie wykazane pozwem jest zobowiązaniem (...) - Agencja Ochrony sp. z o.o. z/s w M., której był członkiem. Pozwany zaprzeczył jednak, aby wystąpiły jakiekolwiek przesłanki jego odpowiedzialności za zobowiązania spółki -wobec jej niewypłacalności. Pozwany złożył spółce oświadczenie o rezygnacji z pełnienia funkcji członka zarządu pismem z dnia 17 czerwca 2011r. Wszelkie zatem czynności egzekucyjne przeciwko spółce były prowadzone po dacie, kiedy on zrezygnował z pełnienia funkcji członka zarządu. Jak podał dalej pozwany, odpowiedzialność osobista członka zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością zachodzi, gdy egzekucja przeprowadzona przeciwko tej spółce okazała się bezskuteczna, z tym, że bezskuteczność odnosi się do całego majątku spółki. W przedmiotowej sprawie powód nie wykazał, że egzekucja prowadzona z jego wniosku okazała się bezskuteczna. Wprawdzie z postanowienia Komornika załączonego do pozwu wynika, że postępowanie egzekucyjne przeciwko spółce zostało umorzone, jednakże w ocenie pozwanego nie może to jeszcze świadczyć o bezskuteczności egzekucji w rozumieniu art. 299 ksh. Powód w trakcie postępowania egzekucyjnego nie poczynił żadnych czynności mających na celu wskazanie składników majątku spółki, a ograniczył swą rolę jedynie do lapidarnego wskazania sposobu egzekucji. Z wyeksponowanych w pozwie dokumentów nie wynika, aby powód zainicjował postępowanie mające na celu ujawnienie majątku. Jak podkreślił pozwany, tak w chwili obecnej, jak i w dacie prowadzenia egzekucji, istniały składniki majątku spółki, tj. ruchomości z których powód - wierzyciel, z łatwością mógł się zaspokoić, takie jak: 79 szt. kompletnych nadajników M. wraz z obudowami i akumulatorami o wartości 357, 46 zł każdy, zestaw do radiowego monitorowania obiektów (dekoder (...)z oprzyrządowaniem) zamontowany w siedzibie spółki w M. przy ul. (...) o wartości handlowej 19.520 zł, antena zamontowania na dachu budynku, w którym mieści się siedziba spółki, której z oczywistych względów nie sposób przeoczyć. Na koniec pozwany zarzucił, że powód nie dysponuje żadnym dowodem potwierdzającym, że Komornik realizując wniosek egzekucyjny powoda poczynił czynności zmierzające do skutecznego ustalenia majątku dłużnej spółki.

Sąd Rejonowy ustalił, że w dniu 29 listopada 2011r. Sąd Rejonowy w Tarnobrzegu wydał, przeciwko U.z/s w M. nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym, w którym zobowiązał go do zapłaty powodowi R. F. kwoty 5.795 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 12 grudnia 2010r. oraz kwoty 1.467 zł tytułem zwrotu kosztów procesu( sygn.. akt V GNc upr 1406/11) . Tytuł wykonawczy wydano wierzycielowi dnia16 stycznia 2012r.

W dniu 04 sierpnia 2011r. na rachunek R. F. wpłynęła od spółki U.kwota 795 zł tytułem : „f 35/10”.

Postanowieniem z dnia 21 grudnia 2012r. Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Strzyżowie postępowanie egzekucyjne toczące się z wniosku R. F. na podstawie nakazu zapłaty Sądu Rejonowego w Tarnobrzegu sygn. akt V GNc upr 1406/11 z klauzulą wykonalności, umorzył w całości z urzędu, na podstawie art. 824 § 1 pkt 3 kpc argumentując, że nie ustalono w toku postępowania majątku dłużnika, zatem postępowanie egzekucyjne w tej sytuacji jest bezskuteczne i jest oczywistym, że nie uzyska się sumy wyższej od kosztów egzekucyjnych.

Komornik prowadził egzekucję na wniosek wierzyciela z rachunku bankowego dłużnika prowadzonego przez B. i z wierzytelności należnych dłużnikowi stanowiących nadpłatę w podatku dochodowym od osób prawnych oraz z tytułu różnicy podatku naliczonego nad należnym w podatku od towarów i usług, a znajdujących się na rachunku Urzędu Skarbowego w M. poprzez ich ustalenie i zajęcie.

W toku egzekucji Komornik wezwał dłużnika do zapłaty długu, a także do stawienia się w K.celem złożenia wyjaśnień. Korespondencja kierowana do dłużnika była awizowania i zwracała do Komornika z adnotacją, że nie podjęto jej w terminie.

W toku egzekucji Bank (...) S.A. z/s w W. poinformował Komornika, że rachunek bieżący dłużnika wykazał - na dzień zawiadomienia o zajęciu rachunku, saldo zerowe i jest zablokowany; do rachunku dłużnika wystąpił zbieg egzekucji sądowej i administracyjnej i w związku z tym środki z każdorazowego uznania rachunku egzekwowanego zostaną zabezpieczone na rachunku do czasu otrzymania postanowienia o rozstrzygnięciu zbiegu.

Natomiast Naczelnik Urzędu Skarbowego w M. zwrócił Komornikowi zawiadomienie o zajęciu wierzytelności z daty 5 kwietnia 2012r. ponieważ dłużnikowi wierzytelności nie przysługują.

Postanowieniem z dnia 16 sierpnia 2012r. Sąd Rejonowy w Strzyżowie rozstrzygnął zbieg egzekucji, sądowej prowadzonej przez Komornika przy Sądzie Rejonowym w Strzyżowie, i administracyjnej prowadzonej przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w M., stwierdzając, że Komornik ma dalej prowadzić egzekucje w trybie sądowym.

Po rozstrzygnięciu zbiegu, do Komornika wpłynęło pismo z banku z informacją o zamknięciu rachunku dłużnika.

Komornik ustalił w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych Departamencie Ewidencji Państwowych i Teleinformatyki, że U.z z/s w M. nie figuruje w centralnej ewidencji pojazdów.

Pismem z daty 17 października 2012r. Komornik zwrócił się do wierzyciela o wskazanie składników majątku dłużnika, z których organ egzekucyjny mógłby prowadzić dalszą, skuteczną egzekucję, z zastrzeżeniem, że brak wniosku złożonego w terminie jednego tygodnia od otrzymania pisma spowoduje bezskuteczność przeprowadzonej egzekucji i zgodnie z art. 824 § 1 pkt 3 kpc zajdą warunki do jej umorzenia. W piśmie Komornik podał, że nie znajduje ruchomości stanowiących własność dłużnika i mogących być przedmiotem egzekucji.

B. C. (1) w dniu 17 czerwca 2011r. złożył na ręce zarządu U. w M. rezygnację z funkcji członka zarządu w Spółce - z dniem 18 czerwca 2011r. Pismo o rezygnacji z funkcji członka zarządu w Spółce (...) wysłał na adres Spółki Jawnej (...) dlatego, że pracownicy spółki (...) oraz siedziba tej spółki znajdowała się przy ul. (...) w M. - w siedzibie spółki (...). Natomiast przy ul. (...) w M. znajdował się tylko patrol interwencyjny i centrum monitorowania spółki (...).

Obecnie w posiadaniu U.pozostaje zestaw do radiowego monitorowania obiektów (dekoder (...)z oprzyrządowaniem) o wartości 19.520 zł zamontowany w siedzibie spółki przy ul. (...) w M., jak również antena zainstalowana na dachu budynku, w którym znajduje się siedziba spółki przy ul. (...) w M..

Nadajniki M. w liczbie 79 - ciu wraz z obudowami i akumulatorami o wartości 357, 46 zł każdy, zostały zabezpieczone na prośbę B. C. (1) przez (...) Sp. z o.o. i znajdują się w siedzibie tej Spółki pod adresem: (...)-(...) K., ul. (...). Pozostała część nadajników, tj. 9 sztuk, znajduje się u klientów Spółki, którym wypowiedziano umowy usług monitorowania, tj. wH.w M., w S.w M., w H.w M., w F.w W., w S.w M., w B.w M., w U. w T., w C.w M..

Nikt nie zwracał się wcześniej do B. C. (1), o informacje, czy znany mu jest jakiś majątek spółki.

R. F. prowadząc postępowanie egzekucyjne przeciwko spółce U., nie wiedział jakim majątkiem dysponowała spółka i nie wie, jakim obecnie dysponuje. Nie wiedział również, że spółka (...) dysponuje nadajnikami M., które B. C. (1) wskazuje jako majątek spółki (...), a także o zestawie do monitorowania obiektów, znajdującym się w firmie przy ul. (...) w M.. Programował wprawdzie nadajnik do monitorowania obiektów, ale było to w czasie, kiedy spółka funkcjonowała, natomiast obecnie nie wie, co dzieje się z tym nadajnikiem.

Na podstawie w/w dokumentów Sąd Rejonowy ustalił stan faktyczny, poddając je ocenie na podstawie art. 233 § 1 kpc.

Dokumenty urzędowe, sporządzone w przepisanej formie przez powołane do tego organy władzy publicznej i inne organy państwowe w zakresie ich działania, stanowiły dowód tego, co zostało w nich urzędowo zaświadczone (art. 244 § 1 kpc).

Przedłożone przez strony dokumenty prywatne stanowiły dowód tego, że osoby, które je podpisały, złożyły oświadczenia w nich zawarte (art. 245 kpc).

Twierdzenia i oświadczenia stron Sąd wziął pod uwagę przy ustaleniu stanu faktycznego w zakresie, w jakim nie były one wzajemnie kwestionowane.

Zeznaniom powoda i pozwanego Sąd nie odmówił wiary, skoro nie kłóciły się z dowodami z dokumentów zalegającymi w aktach sprawy, pozwalając ustalić stan faktyczny w sprawie.

Wyrokiem z dnia 14 lutego 2014r. Sąd Rejonowy w Tarnobrzegu oddalił powództwo.

Sąd Rejonowy uznał, że powództwo w niniejszej sprawie na nie zasługuje na uwzględnienie.

Sąd Rejonowy wskazał, że zgodnie z art. 299 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000r. Kodeks spółek handlowych, jeżeli egzekucja przeciwko spółce okaże się bezskuteczna, członkowie zarządu odpowiadają solidarnie za jej zobowiązania.

W cytowanym przepisie art. 299 ksh mowa jest o odpowiedzialności subsydiarnej (posiłkowej) za zobowiązania spółki, co oznacza, że członkowie zarządu odpowiadają za zobowiązania spółki, jeżeli egzekucja przeciwko niej, prowadzona przez wierzycieli spółki, okaże się bezskuteczna, o odpowiedzialności osobistej, co oznacza z kolei, że wierzyciel może sięgnąć do majątku osobistego członka zarządu i jest ona nieograniczona i wreszcie o odpowiedzialności solidarnej, tzn., że wierzyciel może żądać całości lub części świadczenia od wszystkich członków zarządu łącznie, od kilku z nich lub od każdego z osobna.

Sąd Rejonowy przywołał uchwałę z dnia 28 lutego 2008r., w której Sąd Najwyższy stwierdził, że odpowiedzialność związaną z bezskutecznością egzekucji określonego zobowiązania wobec spółki z ograniczoną odpowiedzialnością ponoszą na podstawie art. 299 ksh osoby będące członkami jej zarządu lub likwidatorami w czasie istnienia tego zobowiązania (tak: z uzasadnienia do uchwały SN z dnia 28.02.2008r. III CZP 143/07, Lex nr 346311). Dochodzący roszczenia na podstawie art. 299 § 1 ksh wierzyciel musi wykazać zatem jedynie dwie okoliczności, tj. po pierwsze istnienie w czasie, kiedy dana osoba była członkiem zarządu spółki określonego zobowiązania tej spółki, stwierdzonego w tym czasie lub później tytułem egzekucyjnym, a po drugie bezskuteczność egzekucji tego zobowiązania przeciwko spółce czy to w czasie pozostawania przez tę osobę członkiem zarządu, czy to już po jej odwołaniu z zarządu.

W niniejszej sprawie wierzyciel wykazał istnienie zobowiązania spółki.

Sąd Rejonowy w Tarnobrzegu Wydział V Gospodarczy wydał bowiem wierzycielowi R. F. tytuł wykonawczy przeciwko dłużnikowi spółce z ograniczoną odpowiedzialnością (...) z/s w M., tj. prawomocny nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym z dnia 29 listopada 2011r. V GNc upr 1406/11 zaopatrzony w klauzulę wykonalności.

Drugi wymóg, a więc wykazanie, że pozwany był członkiem zarządu spółki dłużnika również został spełniony. Pozwany B. C. (1) był bowiem członkiem zarządu w Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością (...) z/s w M. nie tylko w czasie, kiedy zobowiązanie spółki (...) względem wierzyciela R. F. powstało, ale i kiedy stało się wymagalne (grudzień 2010r.). Ustalono również w procesie, że pozwany B. C. (1) na ręce zarządu U.w M. skutecznie złożył rezygnację z funkcji członka zarządu w tej spółce, ale dopiero z dniem 18 czerwca 2011r.

Ustalenie przesłanki bezskuteczności egzekucji może z kolei nastąpić na podstawie każdego dowodu, z którego wynika, że spółka nie ma majątku pozwalającego na zaspokojenie wierzyciela pozywającego członków zarządu. Powód dołączył na tę okoliczność postanowienie Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Strzyżowie z dnia 21 grudnia 2012r., w którym umorzył on w całości z urzędu na podstawie art. 824 § 1 pkt 3 kpc egzekucję argumentując, że nie ustalono w toku postępowania egzekucyjnego majątku dłużnika, do którego wierzyciel składał wniosek egzekucyjny, zatem postępowanie egzekucyjne w tej sytuacji jest bezskuteczne i jest oczywistym, że nie uzyska się sumy wyższej od kosztów egzekucyjnych.

Sąd Rejonowy wskazał, że bezskuteczność egzekucji oznacza przede wszystkim to, że nie doszło do zaspokojenia roszczeń wierzyciela w postępowaniu wszczętym i prowadzonym według przepisów ustawy Kodeks postępowania cywilnego o postępowaniu egzekucyjnym.

Przewidziana w art. 299 § 1 ksh przesłanka odpowiedzialności członka zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością za zobowiązania spółki w postaci bezskuteczności egzekucji przeciwko spółce oznacza bezskuteczność egzekucji z całego majątku, przy czym bezskuteczność egzekucji nie jest stanem niezmiennym, a wobec tego należy ustalić, czy taką bezskuteczność egzekucji roszczenia powoda wobec spółki można stwierdzić także na dzień zamknięcia rozprawy w postępowaniu przeciwko członkom zarządu prowadzonym na podstawie art. 299 ksh. Roszczenie przewidziane w art. 299 ksh należy bowiem traktować jako ostateczne zabezpieczenie roszczeń wierzycieli przeciwko spółce. Jeśli więc po stwierdzeniu bezskuteczności egzekucji okaże się, że wierzyciel może jednak uzyskać zaspokojenie od spółki, to brak jest podstaw do przyjęcia, że zachowuje on prawo do żądania zaspokojenia z majątku członków zarządu spółki. Decydujące znaczenie dla oceny zasadności powództwa z art. 299 ksh ma zatem stan majątkowy spółki - dłużnika, istniejący w chwili zamknięcia rozprawy (art. 316 kpc).

W niniejszej sprawie ustalono, że U. w M. dysponuje majątkiem ruchomym, tj. zestawem do radiowego monitorowania obiektów (dekoder (...) z oprzyrządowaniem) o wartości 19 520 zł zamontowanym w siedzibie spółki przy ul. (...) w M., anteną zainstalowaną na dachu budynku, w którym znajduje się siedziba spółki przy ul. ul. (...) w M., nadajniki M. w liczbie 79 - ciu wraz z obudowami i akumulatorami o wartości 357,46 zł każdy. Dla przedmiotowego procesu oznacza to tyle, że wierzyciel nadal może uzyskać zaspokojenie z majątku dłużnika, tj. ma szansę na zaspokojenie się z tego majątku dłużnika. Dla przyjęcia odpowiedzialności na podstawie art. 299 § 1 ksh konieczne jest bowiem bezsporne stwierdzenie, że zaspokojenie z majątku spółki nie jest możliwe.

Sąd Rejonowy mając na uwadze powyższe uznał, że przesłanka bezskuteczności egzekucji przeciwko Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością (...), uzasadniająca możliwość żądania zaspokojenia z majątku osobistego członka zarządu spółki, a pozwanego w niniejszej sprawie (pełniącego tę funkcję, w czasie kiedy powstało zobowiązanie spółki względem powoda), nie została przez powoda wykazana. O bezskuteczności z art. 299 ksh nie może stanowić tylko uzyskanie postanowienia komorniczego stwierdzającego bezskuteczność egzekucji. Sąd Rejonowy stwierdził, że Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Strzyżowie egzekucję umorzył, albowiem nie ustalił w toku postępowania egzekucyjnego majątku dłużnika, do którego wierzyciel składał wniosek egzekucyjny. Na wniosek wierzyciela Komornik prowadził natomiast egzekucję z rachunku bankowego dłużnika prowadzonego przez B. i z wierzytelności należnych dłużnikowi stanowiących nadpłatę w podatku dochodowym od osób prawnych oraz z tytułu różnicy podatku naliczonego nad należnym w podatku od towarów i usług, a znajdujących się na rachunku Urzędu Skarbowego w M. poprzez ich ustalenie i zajęcie. Powód natomiast nie wykazał, że prowadził egzekucję z innych składników majątkowych stanowiących własność spółki, czy na przykład, że wzywał dłużnika o wyjawienie majątku. Sam zeznał natomiast w procesie, że prowadził postępowanie egzekucyjne przeciwko spółce z ograniczoną odpowiedzialnością (...) z/s w M., ale nie wiedział jakim majątkiem dysponowała Spółka i nie wie, jakim obecnie dysponuje. Zarzut więc pozwanego, że powód występując z powództwem z art. 299 ksh nie dysponował dowodem potwierdzającym bezskuteczność egzekucji z majątku dłużnej Spółki, Sąd Rejonowy uznał za trafny.

W świetle powyższych ustaleń Sąd Rejonowy przyjął, że powód, który dochodzi roszczenia przewidzianego w art. 299 ksh, wykazał istnienie określonego zobowiązania spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (...) z/s w M. w czasie, kiedy pozwany był członkiem zarządu w tej spółce, a stwierdzonego późniejszym tytułem egzekucyjnym wydanym przez Sąd Rejonowy Sąd Gospodarczy w Tarnobrzegu na rzecz powoda, ale nie wykazał bezskuteczności egzekucji tego zobowiązania przeciwko spółce. Oznacza to, że oparte na przepisie art. 299 § 1 ksh powództwo należało oddalić, jako niezasadne.

Apelację od powyższego wyroku złożył powód R. F..

Zaskarżając wyrok Sądu Rejonowego w całości zarzucił:

1)  naruszenie przepisów prawa materialnego, a to art. 299 § 1 ksh poprzez jego niewłaściwą wykładnię i niezastosowanie oraz uznanie, iż w niniejszej sprawie nie została spełniona przesłanka bezskuteczności egzekucji zobowiązania przeciwko spółce,

2)  naruszenie przepisów postępowania w stopniu mającym wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia , a to naruszenie art. 233 § 1 kpc w związku z art. 6 kc poprzez dowolną ocenę zebranego w sprawie materiału dowodowego, sprzeczną z zasadą swobodnej oceny dowodów co doprowadziło do nieuprawnionej tezy, że:

a) strona powodowa (organ egzekucyjny ) prowadziła egzekucję tylko w zakresie konkretnych składników majątkowych spółki,

b) spółka (...) sp. z o.o. w M. dysponuje majątkiem ruchomym, co oznacza, iż powód może uzyskać zaspokojenie z majątku dłużnika.

Mając na uwadze powyższe powód wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez orzeczenie zgodnie z żądaniem pozwu, a także o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu , w tym kosztów zastępstwa procesowego za obie instancje , ewentualnie uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

W szczególności powód zarzucił, że prowadził przeciwko spółce (...) Sp. z o.o. w M. egzekucję , która okazała się bezskuteczna, i co do tego nie ma żadnych wątpliwości. Powód dysponuje postanowieniem komornika o umorzeniu postępowania egzekucyjnego przeciwko spółce (...) w M.. Dokument ten jest wystarczającym dokumentem wskazującym na bezskuteczność egzekucji. Powód podniósł również, że prowadzona na jego wniosek egzekucja nie była jedyną egzekucją prowadzoną w stosunku do spółki (...) w M.. Z materiału dowodowego niniejszej sprawy wynika bowiem, że nastąpił zbieg egzekucji. Wynika z tego, że spółka (...) nie regulowała wymagalnych zobowiązań nie tylko wobec powoda ale również wobec innych podmiotów.

Pozwany wniósł o oddalenie apelacji.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja powoda zasługuje na uwzględnienie.

W niniejszej sprawie, mając na uwadze przesłanki art. 299 ksh, które szczegółowo powołał Sąd Rejonowy bezspornym był fakt, że zobowiązanie spółki (...) Sp. z o.o. w M. powstało i stało się wymagalne w czasie gdy pozwany B. C. (1) był członkiem zarządu tej Spółki. Skuteczną rezygnację z funkcji członka zarządu tej spółki (...). C. złożył bowiem dopiero 18 czerwca 2011r. Pozwany przyznał zresztą w sprzeciwie od nakazu zapłaty, iż nie kwestionuje, że zobowiązanie wskazane w pozwie jest zobowiązaniem U. w M., której był członkiem zarządu ( k.32).

W związku z powyższym takie przesłanki jak istnienie zobowiązania Spółki jak też fakt pozostawania członkiem zarządu przez pozwanego w czasie jego powstania zostały wykazane. Sąd Rejonowy uznał jednak, że brak podstaw do przyjęcia bezskuteczności egzekucji wobec spółki. W świetle przeprowadzonego postepowania dowodowego wynika bowiem , że spółka (...) posiada na dzień orzekania w niniejszej sprawie majątek ruchomy tj. zestaw do radiowego monitorowania obiektów o wartości 19.520 zł zamontowany w siedzibie spółki, nadajniki o wartości 357,46 zł, na który to majątek wskazał pozwany B. C. (1) – tym samym roszczenie wobec pozwanego oparte na przepisie art. 299 ksh jest bezzasadne.

Z powyższym stanowiskiem Sądu Rejonowego nie można się zgodzić. Powód wykazał postanowieniem Komornika z 21 grudnia 2012r. o umorzeniu egzekucji wobec dłużnika U. w M., że egzekucja wobec Spółki jest bezskuteczna.

Sąd Rejonowy ustalił, że w toku prowadzonej egzekucji Komornik wezwał dłużnika do zapłaty długu, także do stawienia się w K. celem złożenia wyjaśnień. Korespondencja kierowana do dłużnika przez Komornika w tym zakresie została zwrócona z adnotacją, że nie podjęto jej w terminie. Tym samym nie można przyjąć, jak zarzucił pozwany w toku postępowania, że powód jako wierzyciel nie poczynił żadnych czynności mających na celu wskazanie składników majątku spółki. Powód złożył bowiem uzyskany tytuł egzekucyjny u Komornika, który w jego imieniu prowadził egzekucję nie ograniczając się tylko do zajęcia rachunku bankowego ale również wezwał dłużnika do złożenia wyjaśnień. Dłużnik miał więc możliwość wskazania majątku, z którego egzekucja mogła być prowadzona.

Sąd Okręgowy podziela stanowisko Sądu Najwyższego zawarte w wyroku z dnia 9 maja 2008 r. sygn. akt III CSK 364/07, w którym Sąd ten przyjął, że bezskuteczność egzekucji oznacza przede wszystkim to, że nie doszło do zaspokojenia roszczeń wierzyciela w postępowaniu wszczętym i prowadzonym według przepisów Kodeksu postępowania cywilnego o postępowaniu egzekucyjnym. Nie ma więc potrzeby wykazywania, że wierzyciel wykorzystał wszelkie sposoby egzekucji, bo wystarczy wykazanie bezskuteczności zaspokojenia przy wykorzystaniu jednego z nich.

W niniejszej sprawie wierzyciel bezsprzecznie wykazał, że do zaspokojenia jego roszczeń w postepowaniu egzekucyjnym prowadzonym przez Komornika nie doszło.

Istotnie obecnie majątku Spółki o określonej wartości, na co wskazywał pozwany B. C. budzi wątpliwości. Przede wszystkim wartość tego majątku została ustalona na podstawie faktur z 2009 r. i 2010 r. , a więc nie wiadomo jaki jest obecnie stan tego majątku i czy nadal posiada taką wartość. Nie wiadomo również, czy majątek wskazany przez pozwanego jest w posiadaniu Spółki i to tym bardziej, że sam pozwany w piśmie z dnia 7 listopada 2013r., wskazując na ten majątek podaje, że stacja odbiorcza jest w posiadaniu Z. Z., który był pozwanym w niniejszej sprawie i w stosunku do którego został wydany nakaz zapłaty, zaś nadajniki M. znajdują się u klientów spółki.

W tym stanie rzeczy nie można w sposób nie budzący wątpliwości uznać, że istnieje majątek Spółki (...) Sp. z o.o. w M., z którego wierzyciel może uzyskać zaspokojenie .

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy na podstawie art. 386 § 1 kpc zmienił zaskarżony wyrok i zasądził od pozwanego B. C. (1), który odpowiada solidarnie z pozwanym Z. Z. z nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym wydanym w dniu 18 marca 2013r. przez Sąd Rejonowy w Tarnobrzegu sygn. akt V GNc 237/13, na rzecz powoda kwotę 7.870,30 zł z ustawowymi odsetkami od kwot: 6.403,30 zł od dnia 9 lutego 2013r. do dnia zapłaty i 1.467,00 zł od dnia 16 stycznia 2012r. do dnia zapłaty uznając, że powód w niniejszej sprawie wykazał oprócz pozostałych przesłanek z art. 299 ksh, o których wyżej wskazano również i bezskuteczność egzekucji prowadzonej wobec spółki (...) Sp. z o.o. w M. ( pkt 1 ppkt I wyroku).

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 98 w zw. z art. 108 § 1 kpc. Na koszty powoda składa się opłata od pozwu w kwocie 394 zł oraz koszty zastępstwa procesowego w kwocie 1.200 zł i opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł ( pkt 1 ppkt II wyroku ).

O kosztach postępowania apelacyjnego orzeczono na podstawie powołanych wyżej przepisów art. 98 w związku z art. 108 § 1 kpc. Koszty te obejmują opłatę od apelacji w kwocie 394 zł oraz koszty zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym w kwocie 600 zł ( pkt 2 wyroku).