Piątek, 29 marca 2024
Dziennik wyroków i ogłoszeń sądowych
Rej Pr. 2512 | Wydanie nr 5877
Piątek, 29 marca 2024
Sygnatura akt: I C 142/15

Tytuł: Sąd Okręgowy w Sieradzu z 2016-03-31
Data orzeczenia: 31 marca 2016
Data publikacji: 5 października 2018
Data uprawomocnienia:
Sąd: Sąd Okręgowy w Sieradzu
Wydział: I Wydział Cywilny
Przewodniczący: Iwona Podwójniak
Sędziowie:
Protokolant: Joanna Wołczyńska-Kalus
Hasła tematyczne: Odszkodowanie
Podstawa prawna: art. 129 ust. 2 ustawy z 27.04.2002 r. Prawo ochrony środowiska, art. 136 ust.3 ustawy z 27.04.2002 r.

Sygn. akt I C 142/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 marca 2016 roku

Sąd Okręgowy w Sieradzu I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Iwona Podwójniak

Protokolant: Joanna Wołczyńska-Kalus

po rozpoznaniu w dniu 17 marca 2016 roku w Sieradzu

na rozprawie

sprawy

z powództwa H. K., T. K., W. K. (1) i K. G.

przeciwko Skarbowi Państwa- (...) Zarządowi (...) w B.

o odszkodowanie

1.  zasądza od pozwanego Skarbu Państwa- (...) Zarządu (...) w B. na rzecz powódki H. K. kwotę 52 731,25 (pięćdziesiąt dwa tysiące siedemset trzydzieści jeden 25/100) zł z ustawowymi odsetkami od kwoty 51 693,75 (pięćdziesiąt jeden tysięcy sześćset dziewięćdziesiąt trzy 75/100) zł od dnia 12 kwietnia 2012 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku oraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty;

2.  zasądza od pozwanego Skarbu Państwa- (...) Zarządu (...) w B. na rzecz powoda T. K. kwotę 10 546,25 (dziesięć tysięcy pięćset czterdzieści sześć 25/100) zł z ustawowymi odsetkami od kwoty 10 338,75 (dziesięć tysięcy trzysta trzydzieści osiem 75/100) zł od dnia 12 kwietnia 2012 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku oraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty;

3.  zasądza od pozwanego Skarbu Państwa- (...) Zarządu (...) w B. na rzecz powoda W. K. (1) kwotę 10 546,25 (dziesięć tysięcy pięćset czterdzieści sześć 25/100) zł z ustawowymi odsetkami od kwoty 10 338,75 (dziesięć tysięcy trzysta trzydzieści osiem 75/100) zł od dnia 12 kwietnia 2012 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku oraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty;

4.  zasądza od pozwanego Skarbu Państwa- (...) Zarządu (...) w B. na rzecz powódki K. G. kwotę 10 546,25 zł (dziesięć tysięcy pięćset czterdzieści sześć 25/100) zł z ustawowymi odsetkami od kwoty 10 338,75 (dziesięć tysięcy trzysta trzydzieści osiem 75/100) zł od dnia 12 kwietnia 2012 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku oraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty;

5.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

6.  zasądza od pozwanego Skarbu Państwa- (...) Zarządu (...) w B. na rzecz powódki H. K. kwotę 1 235,57 (jeden tysiąc dwieście trzydzieści pięć 57/100) zł z tytułu zwrotu kosztów procesu;

7.  zasądza od pozwanego Skarbu Państwa- (...) Zarządu (...) w B. na rzecz powoda T. K. kwotę 247,11 (dwieście czterdzieści siedem 11/100) złotych z tytułu zwrotu kosztów procesu;

8.  zasądza od pozwanego Skarbu Państwa- (...) Zarządu (...) w B. na rzecz powoda W. K. (1) kwotę 247,11 (dwieście czterdzieści siedem 11/100) zł z tytułu zwrotu kosztów procesu;

9.  zasądza od pozwanego Skarbu Państwa- (...) Zarządu (...) w B. na rzecz powódki K. G. kwotę 247,11 (dwieście czterdzieści siedem 11/100) zł z tytułu zwrotu kosztów procesu;

10.  zasądza od powódki H. K. na rzecz Skarbu Państwa-Prokuratorii Generalnej kwotę 1 026 (jeden tysiąc dwadzieścia sześć) zł z tytułu zwrotu kosztów zastępstwa prawnego;

11.  zasądza od powoda T. K. na rzecz Skarbu Państwa-Prokuratorii Generalnej kwotę 205,20 (dwieście pięć 20/100) zł z tytułu zwrotu kosztów zastępstwa prawnego;

12.  zasądza od powoda W. K. (1) na rzecz Skarbu Państwa-Prokuratorii Generalnej kwotę 205,20 (dwieście pięć 20/100) zł z tytułu zwrotu kosztów zastępstwa prawnego;

13.  zasądza od powódki K. G. na rzecz Skarbu Państwa-Prokuratorii Generalnej kwotę 205,20 (dwieście pięć 20/100) zł z tytułu zwrotu kosztów zastępstwa prawnego;

14.  nakazuje pobrać od pozwanego Skarbu Państwa- (...) Zarządu (...) w B. na rzecz Skarbu Państwa-Sądu Okręgowego w Sieradzu kwotę 3 758,29 (trzy tysiące siedemset pięćdziesiąt osiem 29/100) zł z tytułu obciążającej go części wyłożonych tymczasowo wydatków,

15.  nakazuje ścignąć na rzecz Skarbu Państwa-Sądu Okręgowego w Sieradzu z zasądzonego w punkcie 1. na rzecz powódki H. K. roszczenia kwotę 1 968,96 (jeden tysiąc dziewięćset sześćdziesiąt osiem 96/100) zł z tytułu obciążającej jej części wyłożonych tymczasowo wydatków;

16.  nakazuje ścignąć na rzecz Skarbu Państwa-Sądu Okręgowego w Sieradzu z zasądzonego w punkcie 2. na rzecz powoda T. K. roszczenia kwotę 393,79 (trzysta dziewięćdziesiąt trzy 79/100) złotych z tytułu obciążającej go części wyłożonych tymczasowo wydatków;

17.  nakazuje ścignąć na rzecz Skarbu Państwa-Sądu Okręgowego w Sieradzu z zasądzonego w punkcie 3. na rzecz powoda W. K. (1) roszczenia kwotę 393,79 (trzysta dziewięćdziesiąt trzy 79/100) zł z tytułu obciążającej go części wyłożonych tymczasowo wydatków;

18.  nakazuje ścignąć na rzecz Skarbu Państwa-Sądu Okręgowego w Sieradzu z zasądzonego w punkcie 4. na rzecz powódki K. G. roszczenia kwotę 393,79 (trzysta dziewięćdziesiąt trzy 79/100) zł z tytułu obciążającej jej części wyłożonych tymczasowo wydatków.

Sygn. akt I C 142/15

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 12 kwietnia 2012 roku powodowie W. i H. małżonkowie K. wnieśli o zasądzenie solidarnie na ich rzecz od pozwanego Skarbu Państwa- (...) Zarządu (...) w B. kwoty 130 000 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty z tytułu odszkodowania za ograniczenie sposobu korzystania i zmniejszenie wartości nieruchomości należącej do nich, znajdującej się na terenie obszaru ograniczonego użytkowania lotniska Ł. położonej w miejscowości W., gmina B. składającej się z działek: (...), dla której prowadzona jest księga wieczysta (...).

Ponadto powodowie domagali się zasądzenia od pozwanego solidarnie na ich rzecz kwoty 25 000 zł z tytułu odszkodowania w wysokości wartości prac koniecznych do wykonania rewitalizacji akustycznej budynku mieszkalnego znajdującego się na działce (...) wchodzącej w skład nieruchomości objętej księgą wieczystą (...).

Po ostatecznym sprecyzowaniu żądania – wobec śmierci W. K. (2) w dniu 30 kwietnia 2013 roku i wstąpienia do udziału w sprawie jego następców prawnych – powodowie H. K., T. K., W. K. (1) i K. G. domagali się zasądzenia od pozwanego Skarbu Państwa- (...) Zarządu (...) w B.:

- na rzecz powódki H. K. kwoty 81 250 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty z tytułu odszkodowania za ograniczenie sposobu korzystania i zmniejszenie wartości nieruchomości należącej do powódki H. K. w udziale wynoszącym 5/8 znajdującej się na terenie obszaru ograniczonego użytkowania lotniska Ł. położonej w miejscowości W., gmina B. składającej się z działek: (...), dla której prowadzona jest księga wieczysta (...) oraz kwoty 15 625 zł z tytułu odszkodowania w wysokości wartości prac koniecznych do wykonania rewitalizacji akustycznej budynku mieszkalnego należącego do powódki H. K. w udziale wynoszącym 5/8 znajdującego się na działce (...) wchodzącej w skład nieruchomości objętej księgą wieczystą (...), jak również zasądzenia kosztów procesu;

- na rzecz powoda T. K. kwoty 16 250 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty z tytułu odszkodowania za ograniczenie sposobu korzystania i zmniejszenie wartości nieruchomości należącej do powoda T. K. w udziale wynoszącym 1/8 znajdującej się na terenie obszaru ograniczonego użytkowania lotniska Ł. położonej w miejscowości W., gmina B. składającej się z działek: (...), dla której prowadzona jest księga wieczysta (...) oraz kwoty 3 125 zł z tytułu odszkodowania w wysokości wartości prac koniecznych do wykonania rewitalizacji akustycznej budynku mieszkalnego należącego do powoda T. K. w udziale wynoszącym 1/8 znajdującego się na działce (...) wchodzącej w skład nieruchomości objętej księgą wieczystą (...), jak również zasądzenia kosztów procesu;

- na rzecz powoda W. K. (1) kwoty 16 250 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty z tytułu odszkodowania za ograniczenie sposobu korzystania i zmniejszenie wartości nieruchomości należącej do powoda W. K. (1) w udziale wynoszącym 1/8 znajdującej się na terenie obszaru ograniczonego użytkowania lotniska Ł. położonej w miejscowości W., gmina B. składającej się z działek: (...), dla której prowadzona jest księga wieczysta (...) oraz kwoty 3 125 zł z tytułu odszkodowania w wysokości wartości prac koniecznych do wykonania rewitalizacji akustycznej budynku mieszkalnego należącego do powoda W. K. (1) w udziale wynoszącym 1/8 znajdującego się na działce (...) wchodzącej w skład nieruchomości objętej księgą wieczystą (...), jak również zasądzenia kosztów procesu;

- na rzecz powódki K. G. kwoty 16 250 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty z tytułu odszkodowania za ograniczenie sposobu korzystania i zmniejszenie wartości nieruchomości należącej do powódki K. G. w udziale wynoszącym 1/8 znajdującej się na terenie obszaru ograniczonego użytkowania lotniska Ł. położonej w miejscowości W., gmina B. składającej się z działek: 128 i 175, dla której prowadzona jest księga wieczysta (...) oraz kwoty 3 125 zł z tytułu odszkodowania w wysokości wartości prac koniecznych do wykonania rewitalizacji akustycznej budynku mieszkalnego należącego do powódki K. G. w udziale wynoszącym 1/8 znajdującego się na działce (...) wchodzącej w skład nieruchomości objętej księgą wieczystą (...), jak również zasądzenia kosztów procesu.

(pismo – k. 267-270).

Pozwany Skarb Państwa- (...) Zarząd (...) w B. zastępowany przez Prokuratorię Generalną nie uznał powództwa, wnosząc o jego oddalenie.

Sąd Okręgowy ustalił:

Powodowie: H. K. w 5/8, T. K. w 1/8, W. K. (1) w 1/8 i K. G. w 1/8 są współwłaścicielami zabudowanej budynkiem mieszkalnym nieruchomości położonej w W., gmina B., powiat (...) o powierzchni 6,38 ha, składającej się z działek oznaczonych w ewidencji gruntów numerami: 128 i 175

(d. odpis z księgi wieczystej – k. 25-28, wypis z rejestru gruntów – k. 24, postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku – 273).

Gmina B., w tym także dla obszaru, na którym usytuowana jest przedmiotowa nieruchomość, nie posiada aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego. W studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy działka (...) w pasie przy drodze na głębokość 75 m od drogi przeznaczona jest pod zabudowę mieszkaniową z towarzyszącymi usługami nieuciążliwymi (w tym usługi publiczne) oraz pod zabudowę letniskową i zabudowę zagrodową; dalej do około 230 m od drogi – grunty rolne, a pozostała część działki – łąki i pastwiska – trwałe użytki zielone. W odległości około 360 m od drogi w kierunku północnym do końca działki – obszar bezpośredniego zagrożenia powodzią. Działka numer (...) w pasie przy drodze na głębokość 75 m od drogi przeznaczona jest pod zabudowę mieszkaniową z towarzyszącymi usługami nieuciążliwymi (w tym usługi publiczne) oraz pod zabudowę letniskową i zabudowę zagrodową; następnie do około 230 m od drogi – grunty rolne.

(d. zaświadczenie – k. 29).

Uchwałą nr (...) Sejmiku Województwa (...) z dnia 9 lutego 2010 roku został utworzony obszar ograniczonego użytkowania dla lotniska wojskowego Ł..

W obszarze ograniczonego użytkowania wyznaczono dwa podobszary:

- podobszar A, którego granicę wewnętrzną wyznacza granica terenu lotniska, zewnętrzną – izolinia równoważnego poziomu dźwięku A dla pory nocnej (22 00-6 00) wyrażonego wskaźnikiem hałasu LAeq N = 50 dB,

- podobszar B, którego granicę wewnętrzną wyznacza izolinia równoważnego poziomu dźwięku A dla pory nocnej wyrażonego wskaźnikiem hałasu LAeq N = 50dB, zewnętrzną granicę – izolinia równoważnego poziomu dźwięku A dla pory nocnej wyrażonego wskaźnikiem hałasu LAeq N = 45 dB.

W obszarze ograniczonego użytkowania wprowadzono następujące ograniczenia w zakresie przeznaczenia terenu:

- w podobszarze A: zakaz przeznaczenia terenu pod zabudowę mieszkaniową jedno- i wielorodzinną, zagrodową i zamieszkania zbiorowego oraz mieszkaniowo-usługową, zakaz tworzenia terenów rekreacyjno-wypoczynkowych, zakaz tworzenia stref ochronnych A uzdrowisk, zakaz przeznaczenia terenu pod budowę: szpitali, domów opieki społecznej, obiektów związanych ze stałym lub czasowym pobytem dzieci i młodzieży,

- w podobszarze B: zakaz tworzenia stref ochronnych A uzdrowisk, zakaz przeznaczenia terenu pod budowę: szpitali, domów opieki społecznej, obiektów związanych ze stałym lub czasowym pobytem dzieci i młodzieży działających w porze nocy.

W zakresie sposobu korzystania z terenu wprowadzono następujące ograniczenia:

- w podobszarze A: zakaz budowy budynków jedno-i wielorodzinnych oraz zamieszkania zbiorowego, zagrodowego, mieszkaniowo-usługowego, szpitali, domów opieki społecznej, a także obiektów związanych ze stałym lub czasowym pobytem dzieci i młodzieży, zakaz zmiany sposobu użytkowania obiektów budowlanych w całości lub w części na budynki mieszkalne jedno-i wielorodzinne, zamieszkania zbiorowego, mieszkaniowo-usługowego, oraz na zabudowę zagrodową i na szpitale, domy opieki społecznej, a także obiekty związane ze stałym lub czasowym pobytem dzieci i młodzieży,

- w podobszarze B: zakaz budowy szpitali, domów opieki społecznej, obiektów związanych ze stałym lub czasowym pobytem dzieci i młodzieży działających w porze nocy, zakaz zmiany sposobu użytkowania obiektów budowlanych w całości lub części na szpitale, domy opieki społecznej, a także obiekty związane ze stałym lub czasowym pobytem dzieci i młodzieży działających w porze nocy.

Uchwała wprowadziła również wymagania techniczne jakim powinny odpowiadać budynki w obszarze ograniczonego użytkowania: w budynkach nowoprojektowanych należy zapewnić izolacyjność ścian zewnętrznych, okien, i drzwi w ścianach zewnętrznych, dachów i stropodachów zgodnie z Polskim Normami dotyczącymi przegród w budynkach oraz izolacyjności akustycznej elementów budowlanych, w budynkach istniejących: należy zastosować zabezpieczenia zapewniające izolacyjność ścian zewnętrznych, okien, i drzwi w ścianach zewnętrznych, dachów i stropodachów zgodnie z Polskim Normami dotyczącymi przegród w budynkach oraz izolacyjności akustycznej elementów budowlanych.

(d. uchwała wraz z załącznikami – k. 31-37).

Uchwała Sejmiku Województwa (...) weszła w życie z dniem 12 kwietnia 2010 roku (bezsporne).

Nieruchomość powodów znajduje się w całości w podobszarze A

(d. z opinii biegłego – k. 141-216 – str. 8 opinii).

Dla nieruchomości stanowiącej współwłasność powodów ograniczenia wprowadzone uchwałą o utworzeniu obszaru ograniczonego użytkowania lotniska wojskowego Ł. obejmują: część siedliskową działki (...) oraz północną część działki (...) w obszarze około 75m od drogi po każdej stronie.

Odnośnie działki (...) obszar związany z istniejącą zabudową siedliskową obejmuje powierzchnię 0,4425 ha, natomiast wolna część tej działki objęta ograniczeniem możliwości zabudowy wynosi 0,3075 ha.

Obszar działki nr (...), do którego odnoszą się ograniczające zapisy uchwały wynosi 0,705 ha.

Utrata wartości odnosi się do tych części nieruchomości, których dotyczą ograniczenia. Co do gruntów uprawianych rolniczo brak jest podstaw dla uznania wpływu obciążeń.

Na siedliskowej części działki (...) zabudowa mieszkaniowa została już zrealizowana, W związku z tym w zakresie odnoszącym się do zmiany przeznaczenia co do tej części działki nie zachodzą przesłanki utraty wartości nieruchomości. Natomiast co do tej części działki występuje utrata wartości nieruchomości według istniejącego stanu zabudowy ze względu na lokalizację w strefie uciążliwości, wyrażona w formie procentowego wskaźnika utraty wartości. Z kolei w odniesieniu do części niezabudowanej działki (...) o powierzchni 0,3075 ha ustanowienie strefy ograniczonego użytkowania skutkuje utratą podstawowej dopuszczalnej funkcji nieruchomości, jaką jest zabudowa mieszkaniowa. Szkodę określa różnica pomiędzy wartością nieruchomości z możliwością zabudowy mieszkaniowej a wartością nieruchomości pozbawionych takiej możliwości. Tak samo odnośnie części niezabudowanej działki (...) o powierzchni 0,7050 ha również pozbawionej możliwości realizacji funkcji mieszkaniowej

(d. opinia biegłego – k. 141-216, opinia uzupełniająca – k. 347-378).

Wartość szkody co się tyczy siedliskowej części działki (...) określa procentowa różnica poziomów cen transakcyjnych uzyskiwanych dla nieruchomości podobnych usytuowanych w podobszarze A oraz poza strefą ograniczonego użytkowania. Ta procentowa różnica wynosi 9,9 %.

Spadek wartości rynkowej siedliskowej części działki (...) w związku z wejściem w życie uchwały nr (...) wynosi 13 000 zł.

Wartość szkody co się tyczy niezabudowanej części działki (...) z dopuszczalną uprzednio zabudową mieszkaniową określa różnica pomiędzy wartością rynkową gruntów z możliwością zabudowy mieszkaniowo-usługowej oraz gruntów bez takiej możliwości.

Spadek wartości rynkowej tej części działki (...) w związku z wejściem w życie uchwały nr (...) wynosi 22 270 zł.

Wartość szkody co się tyczy części działki (...) związanej z możliwością zabudowy określa różnica pomiędzy wartością rynkową gruntów z możliwością zabudowy mieszkaniowo-usługowej oraz gruntów bez takiej możliwości.

Spadek wartości rynkowej tej części działki (...) w związku z wejściem w życie uchwały nr (...) wynosi 47 710 zł.

Łącznie spadek wartości nieruchomości powodów stanowi kwota 82 710 zł.

(d. opinie biegłego: pierwotna – k. 141-216, uzupełniająca – k. 347-378 ).

Budynek mieszkalny powodów znajduje się na działce (...). Prócz tego budynku na tej działce znajduje się również murowana obora z 1980 roku kryta dachówką oraz drewniana stodoła kryta papą asfaltową. Budynek mieszkalny jest budynkiem murowanym. Jest to obiekt parterowy niepodpiwniczony z poddaszem nieużytkowym wybudowany w 1950 roku.

W stanie aktualnym izolacyjności akustycznej, osiągniętym po wymianie okien na jednoramowe w roku 2006, budynek spełnia wymagania i nie są konieczne żadne prace mające na celu poprawę izolacyjności akustycznej. W celu zapewnienia wymaganej izolacyjności akustycznej przegród zewnętrznych w budynku powodów konieczne jest jednak utrzymywanie okien w stanie zamkniętym w porach występowania hałasu lotniczego. Stanowi to ograniczenie funkcjonalności pomieszczeń, polegające na uniemożliwieniu schładzania wnętrza poprzez jego przewietrzenie, wskutek czego w okresach wysokich temperatur zewnętrznych nie można utrzymywać właściwych warunków temperaturowych. Z tego powodu zaleca się zainstalowanie wentylatorów sufitowych w pokoju P 2 z dwoma oknami skierowanymi na południe oraz w pokoju P1.

Choć niewątpliwie zastosowanie klimatyzatorów daje możliwość większego obniżenia temperatury odczuwalnej w pomieszczeniach niż wentylatory sufitowe, niemniej, oceniając sytuację w budynku powodów, nie ma konieczności zastosowania klimatyzatorów (pomieszczenia nie są narażone na efekt szklarniowy). W odniesieniu do budynku powodów wystarczającym środkiem zastępującym otwieranie okien są wentylatory sufitowe.

Nie stwierdzono wykonania w budynku prac prowadzących do zwiększenia izolacyjności akustycznej po utworzeniu obszaru ograniczonego użytkowania.

Przed utworzeniem obszaru ograniczonego użytkowania budynek spełniał wymogi w zakresie izolacyjności akustycznej przegród zewnętrznych.

Montaż wentylatorów jest konsekwencją wyłącznie wejścia w życie uchwały nr (...).

(d. opinia Politechniki (...) – k. 233-249, opinia uzupełniająca – k. 294-297, opinia uzupełniająca – k. 314-319).

Wartość robót jak wyżej – do wykonania, tj. kosztów prac w celu zapewnienia niezbędnego komfortu cieplnego przy zamkniętych oknach budynku powodów wynosi 1 660 zł brutto.

(d. opinia uzupełniająca biegłego K. N. – k. 347-378).

Roszczenia odszkodowawcze zostały zgłoszone pozwanemu pismem doręczonym w dniu 28 marca 2012 roku. W. i H. małżonkowie K. domagali się z tytułu odszkodowania za ograniczenie sposobu korzystania i zmniejszenie wartości nieruchomości w związku z ustanowieniem obszaru ograniczonego użytkowania kwoty 650 000 zł oraz z tytułu odszkodowania w wysokości wartości prac koniecznych dla wykonania rewitalizacji akustycznej budynków kwoty 150 000 zł.

(d. wezwanie do zapłaty wraz z potwierdzeniem odbioru – k. 21-23).

W. K. (2) zmarł w dniu 30 kwietnia 2013 roku. Spadek po nim na podstawie ustawy nabyli: żona H. K. oraz dzieci: T. K., W. K. (1) i K. G. po 1/4 każdy z nich

(d. postanowienie – k. 273).

Uciążliwość lotniska jest duża – z uwagi na hałas. Hałas jest nawet w nocy. Telewizor musi być nastawiony głośniej, żeby słyszeć.

(d. zeznania powódki H. K. – nagranie rozprawy w dniu 17 marca 2016 roku – 00:09:00-00:14:06, protokół skrócony – k. 402-402 odwr.).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie powołanych wyżej dowodów.

Dowody z dokumentów nie były kwestionowane przez żadną ze stron. Sporządzone opinie: biegłego sądowego K. N. oraz Politechniki (...) dały podstawę dla ustalenia wysokości przysługującego powodom odszkodowania. Opinie zostały sporządzone w sposób rzetelny, spójny, zupełny, przy wykorzystaniu wiedzy specjalistycznej oraz uzupełnione zgodnie z postawionymi tezami, w tym przez stronę powodową oraz w zakresie odniesienia do stawianych zarzutów.

Co do zarzutów strony pozwanej wobec opinii Politechniki (...), zauważyć należało, że biegli oparli się na dokumentach, których prawdziwości strona pozwana nie podważała i byli – wbrew twierdzeniu strony pozwanej – uprawnieni do czynienia niezbędnych dla wydania opinii ustaleń, jeżeli nie wiązało się to z oceną materiału dowodowego (ta jest wyłączną domeną sądu orzekającego). Natomiast niezbędne pomiary hałasu i ich wyniki znalazły swoje odzwierciedlenie w opinii głównej.

Dla potrzeb określenia utraty wartości nieruchomości w następstwie ustanowienia strefy ograniczonego użytkowania związanej z funkcjonowaniem lotniska wojskowego w Ł. biegły K. N. przeprowadził szczegółową wielotorową analizę rynku. Z uwagi na konieczność określenia wpływu uchwały nr (...) Sejmiku Województwa (...) przedział czasowy rynku lokalnego obejmuje okres przed jej wejściem w życie oraz po wejściu w życie (lata 2007-2013). Dla określenia szkody spowodowanej negatywnym oddziaływaniem lotniska biegły posłużył się współczynnikiem zmniejszenia wartości pozwalającym na określenie relacji między wartością nieruchomości nieobciążonych oraz pozostających pod wpływem oddziaływania lotniska. Z kolei dla gruntów niezabudowanych utrata wartości rozpatrywana była w aspekcie różnicy pomiędzy cenami gruntów inwestycyjnych oraz gruntów pozbawionych możliwości zmiany funkcji.

W zakresie określenia kosztów rewitalizacji akustycznej budynku mieszkalnego powodów wycena została przeprowadzona w podejściu kosztowym techniką szczegółową. Do kalkulacji przyjęto ceny urządzeń dostępnych w obrocie rynkowym, natomiast koszty montażu zostały określone z wykorzystaniem branżowych katalogów cenowych (za IV kwartał 2015 roku) oraz informacji uzyskanych od lokalnych wykonawców robót. Końcowe wyniki obliczeń zawierają podatek VAT w wysokości 8% – stawka dla usług związanych z budownictwem mieszkaniowym.

Sąd oddalił wniosek dowodowy pozwanego o dopuszczenie dowodu z dalszej opinii uzupełniającej Politechniki (...) jak w piśmie z dnia 4 marca 2016 roku, uznając, że załączony „materiał dowodowy” w postaci fragmentu opinii innego biegłego, sam przez się nie może przesądzać takiego wniosku i skutkować zgodnie z oczekiwaniem pozwanego.

Sąd Okręgowy zważył:

Zgodnie z treścią przepisu art. 129 ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2002 roku – Prawo ochrony środowiska (tekst jednolity Dz. U. z 2008 roku Nr 25, poz. 150 z późn. zm.), w związku z ograniczeniem sposobu korzystania z nieruchomości jej właściciel może żądać odszkodowania za poniesioną szkodę; szkoda obejmuje również zmniejszenie wartości nieruchomości.

Jak natomiast stanowi przepis art. 136 ust. 3 tejże ustawy w razie określenia na obszarze ograniczonego użytkowania wymagań technicznych dotyczących budynków szkodą, o której mowa w art. 129 ust. 2, są także koszty poniesione w celu wypełnienia tych wymagań przez istniejące budynki, nawet w przypadku braku obowiązku podjęcia działań w tym zakresie.

W myśl przepisu art. 129 ust. 4 powołanej ustawy z roszczeniem, o którym mowa w ust. 2 można wystąpić w okresie 2 lat od dnia wejścia w życie rozporządzenia lub aktu prawa miejscowego.

Powodowie zachowali termin jak wyżej. Wystąpili z pozwem w dniu 12 kwietnia 2012 roku; w dniu 28 marca 2012 roku zgłosili roszczenie odszkodowawcze bezpośrednio pozwanemu. Uchwała nr (...) Sejmiku Województwa (...) z dnia 9 lutego 2010 roku w sprawie utworzenia obszaru ograniczonego użytkowania dla lotniska wojskowego Ł. weszła w życie w dniu 12 kwietnia 2010 roku.

Przepis art. 129 ust. 2 reguluje samodzielną podstawę odpowiedzialności odszkodowawczej związanej z ograniczeniem sposobu korzystania z nieruchomości oraz z utworzeniem obszaru ograniczonego użytkowania.

Przesłankami wynikającej z powyższej regulacji odpowiedzialności są: wejście w życie rozporządzenia lub aktu prawa miejscowego powodującego ograniczenie sposobu korzystania z nieruchomości, szkoda poniesiona przez właściciela nieruchomości i związek przyczynowy między wprowadzonym ograniczeniem sposobu korzystania z nieruchomości a szkodą.

Z przepisu art. 129 ust. 2 wynika, iż szkodą jest także zmniejszenie wartości nieruchomości, co koresponduje z pojęciem straty w rozumieniu art. 361 § 2 k.c, przez którą rozumie się, między innymi, zmniejszenie aktywów.

Zdarzeniem, z którym związana jest odpowiedzialność pozwanego jest wprowadzenie uchwałą nr (...) Sejmiku Województwa (...) z dnia 9 lutego 2010 roku obszaru ograniczonego użytkowania dla lotniska wojskowego Ł.. Powołaną uchwałą zostały ustanowione znaczne ograniczenia w przeznaczeniu i sposobie korzystania z nieruchomości.

W judykaturze podkreśla się, że mówiąc o obszarze ograniczonego użytkowania trzeba dostrzegać z jednej strony związane z jego utworzeniem ograniczenia w zakresie sposobu korzystania z nieruchomości, z drugiej natomiast przyczyny, które legły u podstaw utworzenia tego obszaru. Obszar ograniczonego użytkowania ingeruje w prawo własności i w sferę wolności właściciela, wobec czego wyszczególnienie sytuacji, w których dojdzie do utworzenia go, jest wyczerpujące i wymaga uprzednio stwierdzenia, że zastosowanie najlepszych dostępnych metod i środków nie doprowadziło do utrzymania dopuszczalnych warunków środowiska. Samo już zatem utworzenie obszaru ograniczonego użytkowania wskazuje na negatywne oddziaływanie lotniska na środowisko w stopniu wymagającym wprowadzenia ograniczeń w wykonywaniu prawa własności (por. wyrok Sądu Najwyższego z 25 lutego 2009 roku, II CSK 565/08, wyrok Sądu Najwyższego z 25 lutego 2009 roku, II CSK 546/08, niepubl., Lex 528219). Zatem w związku z ustanowieniem obszaru ograniczonego użytkowania pozostaje nie tylko obniżenie wartości nieruchomości, będące następstwem ograniczeń przewidzianych bezpośrednio w treści uchwały o utworzeniu obszaru (zwłaszcza dotyczących ograniczeń zabudowy), lecz także obniżenie wartości nieruchomości wynikające z tego, że wskutek wejścia w życie uchwały doszło do zawężenia granic własności ( art. 140 k.c. w zw. z art. 144 k.c. ), a tym samym ścieśnienia wyłącznego władztwa właściciela względem nieruchomości położonej na obszarze ograniczonego użytkowania.

Na działce powodów oznaczonej numerem (...) została już zrealizowana zabudowa mieszkaniowa. W odniesieniu do tej części tej działki powodowie nie mogą skutecznie dochodzić zaniechania immisji w postaci generowania przez lotnisko nadmiernego hałasu, czyli realizować uprawnień związanych z podejmowaniem działań ochronnych wobec swojej własności (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z 18 listopada 2010 roku, I ACa 884/10, Lex 756735).

Powodowie doznali szkody polegającej na zmniejszeniu wartości rynkowej tej nieruchomości, co w sposób jednoznaczny wynika z opinii biegłego. Oczywisty jest również w świetle wywodów tejże opinii związek przyczynowo-skutkowy między wprowadzonymi tą uchwałą ograniczeniami w prawie własności nieruchomości a szkodą. Oceny w tym zakresie nie zmienia okoliczność, że uciążliwości dla nieruchomości związane z funkcjonowaniem lotniska faktycznie istniały już wcześniej, ponieważ lotnisko w Ł. postało już dawno – w 1957 roku. Wprowadzenie uchwały usankcjonowało prawnie stan uciążliwości.

Wartość należącej do powodów działki (...) w części siedliskowej uległa obniżeniu z uwagi na położenie w okolicach lotniska wojskowego w Ł. i na skutek hałasu związanego z jego funkcjonowaniem, niewątpliwie negatywnie postrzeganego przez potencjalnych nabywców nieruchomości. Potencjalni nabywcy mogą być zainteresowani nabyciem nieruchomości w okolicach lotniska w obszarze ograniczonego użytkowania, ale za odpowiednio niższą cenę. Zakresem szkody objęte jest obniżenie wartości nieruchomości wynikające z faktu, że właściciele będą musieli znosić dopuszczalne na tym obszarze immisje – hałas.

Jak wynika z opinii biegłego K. N. wartość szkody co się tyczy siedliskowej części działki (...) określa procentowa różnica poziomów cen transakcyjnych uzyskiwanych dla nieruchomości podobnych usytuowanych w podobszarze A oraz poza strefą ograniczonego użytkowania. Ta procentowa różnica wynosi 9,9 %. Spadek wartości rynkowej siedliskowej części działki (...) w związku z wejściem w życie uchwały nr (...) wynosi 13 000 zł.

Co się tyczy części niezabudowanej działki (...) o powierzchni 0,4425 ha oraz części niezabudowanej działki (...) o powierzchni 0,7050 ha to wskutek wprowadzenia obszaru ograniczonego użytkowania powodowie ponieśli szkodę polegającą na ograniczeniu w sposobie korzystania z niej, a w konsekwencji zmniejszeniu jej wartości. Dla nieruchomości tej brak jest aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego. Przeznaczenie nieruchomości wynika ze Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy B. nr V/38/07 z 15 lutego 2007 roku. Wskutek ustanowienia obszaru ograniczonego użytkowania uchwałą Sejmiku Województwa (...) Nr (...) w podobszarze A, na terenie którego działki te są usytuowane, dotychczasowe ich przeznaczenie w zakreślonym powyżej obszarze uległo zmianie. Z § 9 uchwały wynika, m.in. zakaz przeznaczania terenu pod zabudowę mieszkaniową jedno i wielorodzinną, zagrodową i zamieszkania zbiorowego oraz mieszkaniowo-usługową. Przed wejściem w życie uchwały Sejmiku należące do powodów działki (...) miały potencjał budowlany. Aktualnie powodowie nie mogą swobodnie dysponować nimi przeznaczając je na cele budowlane. Zatem spadek wartości rynkowej części działek (...) w zakresie wskazanym przez biegłego wynika z pozbawienia możliwości ich zabudowy mieszkaniowej. Wprawdzie w § 10 uchwały dopuszczono możliwość zmiany sposobu użytkowania budynków w całości lub w części na cele mieszkaniowe oraz budowę nowych budynków mieszkalnych jednorodzinnych jako towarzyszących innym funkcjom, na warunkach określonych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, a w \ przypadku braku planu miejscowego na warunkach określonych w decyzji o warunkach zabudowy, ale obecnie nie jest już możliwe uzyskanie takiej decyzji.

Jak wynika z opinii biegłego K. N. wartość szkody co się tyczy niezabudowanej części działki (...) o powierzchni 0,4425 ha określa różnica pomiędzy wartością rynkową gruntów z możliwością zabudowy mieszkaniowo-usługowej oraz gruntów bez takiej możliwości. Spadek wartości rynkowej działki (...) w tej części w związku z wejściem w życie uchwały nr (...) wynosi 22 270 zł.

Tak samo w odniesieniu do części niezabudowanej działki (...) o powierzchni 0,7050 ha. Tutaj spadek wartości wynosi 47 440 zł.

Nieruchomość jest dobrem inwestycyjnym i o ile nie jest wyłączona spod obrotu podlega regułom rynkowym, a jej wartość jest weryfikowana przez wolny rynek, niezależnie od tego czy jej właściciel zamierza zbyć swoją własność, czy też nie poczynił w tym zakresie żadnych kroków (wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z 30 września 2009 roku, I ACa 484/09, Lex 756606, I ACa 772/09 z 17 czerwca 2010 roku, Lex 756717). W orzecznictwie przyjmuje się, iż obniżenie wartości nieruchomości generuje stratę niezależnie od tego, czy właściciel ją zbył, czy też nie zamierza podjąć w tym kierunku żadnych działań. Przesłanką roszczenia odszkodowawczego przewidzianego w art. 129 ust. 2 ustawy – Prawo ochrony środowiska nie jest bowiem jej zbycie. Odszkodowanie nie jest też ograniczone do rzeczywistej straty, gdyż obowiązuje zasada pełnej odpowiedzialności odszkodowawczej za wprowadzenie ograniczeń w korzystaniu z nieruchomości (wyrok Sądu Najwyższego z 25 lutego 2009 roku, II CSK 546/08, niepubl., Lex 503415).

Stosownie do regulacji art. 136 ust. 3 ustawy, w razie określenia na obszarze ograniczonego użytkowania wymagań technicznych dotyczących budynków szkodą, o której mowa w przepisie art. 129 ust. 2 ustawy, są także koszty poniesione w celu wypełnienia tych wymagań przez istniejące budynki.

Uchwała Sejmiku Województwa (...) nr (...) wprowadziła wymóg zastosowania w istniejących budynkach zabezpieczeń zapewniających izolacyjność ścian zewnętrznych, okien, drzwi w ścianach zewnętrznych, dachów i stropodachów, zgodnie z Polskimi Normami dotyczącymi izolacyjności przegród w budynkach oraz izolacyjności akustycznej elementów budowlanych. Obowiązek naprawienia szkody po stronie pozwanej polega zatem na uiszczeniu odpowiedniej sumy pieniężnej, odpowiadającej wartości prac koniecznych do wykonania wskazanych nakładów rewitalizacyjnych. Poniesienie tych nakładów pozwoli na uniknięcie hałasu przekraczającego poziomy normatywne, a tym samym na korzystanie z budynku zgodnie z jego przeznaczeniem. Natomiast nie sposób uznać, iż jednocześnie nakłady staną się źródłem wzbogacenia. Ewentualne podwyższenie komfortu jako „skutek uboczny” rewitalizacji nie może w ocenie Sądu uzasadniać obniżenia należnego odszkodowania, bowiem właściciel budynku mieszkalnego winien otrzymać pełną rekompensatę kosztów utworzenia w nim warunków zapewniających ochronę prze szkodliwymi dla zdrowia skutkami hałasu.

Trzeba wskazać, że ogólnie obowiązujące przepisy prawa budowlanego nie przewidują wobec inwestorów żadnych obowiązków i sankcji w razie niezapewnienia właściwego klimatu akustycznego budynku mieszkalnego. Źródłem powstania obowiązku odszkodowawczego jest wprowadzenie konieczności sprostania określonym wymogom przekraczającym obowiązujące w budynkach istniejących poza strefą ograniczonego użytkowania. Z tego względu koszty związane z zapewnieniem w budynkach mieszkalnych właściwego klimatu akustycznego są bezpośrednim uszczerbkiem związanym z ustanowieniem strefy ograniczonego użytkowania.

Budynek przeznaczony na potrzeby mieszkaniowe wymaga ochrony akustycznej, podlegając tym samym ochronie przed hałasem na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 12 kwietnia 2002 roku w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie.

Usytuowany na należącej do powodów działce (...) budynek mieszkalny spełnia obowiązujące wymagania i nie są konieczne żadne prace mające na celu poprawę izolacyjności akustycznej. Natomiast dla zapewnienia właściwego klimatu akustycznego zaleca się zainstalowanie wentylatorów sufitowych w pokoju P 2 z dwoma oknami skierowanymi na południe oraz w pokoju P1.

Wartość robót jak wyżej biegły K. N. określił na kwotę 1 660 zł brutto.

Okoliczność, iż powodowie dotychczas nakładów tych nie poczynili nie stoi na przeszkodzie w dochodzeniu odszkodowania, ponieważ zgodnie z funkcjonującym w doktrynie i judykaturze poglądem, roszczenie o zasądzenie równowartości kosztów potrzebnych do rewitalizacji akustycznej budynku nie jest uzależnione od uprzedniego poniesienia tych wydatków (wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z 10 kwietnia 2008 roku, I ACa 2/2008, lex 580137).

Zakres prac wynikał bezpośrednio z opinii Politechniki (...). Zasadność uznania kosztu wyposażenia pomieszczeń w wentylatory wynika z tego, że wydatki w tym zakresie są celowe dla zapewnienia wymaganej izolacyjności akustycznej przegród zewnętrznych w budynku powodów, co w sposób jednoznaczny wynika z opinii Politechniki. Żeby bowiem taką wymaganą izolacyjność akustyczną zapewnić konieczne jest utrzymywanie okien w stanie zamkniętym w porach występowania hałasu lotniczego. To z kolei ogranicza funkcjonalność pomieszczeń poprzez uniemożliwianie schładzania wnętrza poprzez przewietrzanie, wskutek czego w okresach wysokich temperatur zewnętrznych nie jest możliwe utrzymywanie właściwych warunków temperaturowych. Niezbędny komfort cieplny zapewnią wentylatory. Koszt ich zamontowania jest zatem objęty szkodą powodów, o której mowa w przepisie art. 136 ust. 3 ustawy prawo ochrony środowiska.

Koszt takiej rewitalizacji akustycznej będącego własnością powodów budynku biegły N. określił – jak podano wyżej – na sumę 1 660 zł.

W takim stanie rzeczy – uznając zasadność roszczenia należna jest powodom łącznie kwota 84 370 zł, w tym kwota 82 710 zł z tytułu spadku wartości nieruchomości i kwota 1 660 zł z tytułu kosztów zapewnienia właściwego klimatu akustycznego budynku mieszkalnego.

Zważywszy powstałą w niniejszym procesie sytuację prawną – śmierć jednego z pierwotnych powodów – W. K. (2) i wstąpienie do procesu jego następców prawnych, mając na uwadze treść postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku po nim, ostatecznie uprawnionymi do roszczeń zgłoszonych i należnych w niniejszym postępowaniu są: W. K. (2) w 5/8 [1/2 + (1/4 ×1/2)], T. K. w 1/8 (1/4×1/2), W. K. (1) w 1/8 (1/4 × 1/2) oraz K. G. w 1/8 (1/4 × 1/2).

Wartość roszczenia dla powódki H. K. wynosi zatem 52 731,25 zł (5/8 × 84 370 zł), w tym z tytułu zapewnienia właściwego klimatu akustycznego – 1 037,50 zł; dla powoda T. K. – 10 546,25 zł (1/8 × 84 370 zł), w tym z tytułu zapewnienia właściwego klimatu akustycznego – 207,50 zł; dla powoda W. K. (1) – 10 546,25 zł (1/8 × 84 370 zł), w tym z tytułu zapewnienia właściwego klimatu akustycznego – 207,50 zł oraz dla powódki K. G. – 10 546,25 zł (1/8 × 84 370 zł), w tym z tytułu zapewnienia właściwego klimatu akustycznego – 207,50 zł.

W pozostałej części powództwo jako nieuzasadnione podlega oddaleniu. Nie zostało wykazane przez powodów, że szkoda jest wyższa niż we wskazaniach opinii.

Zgodnie z przepisem art. 481 § 1 kc, jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia.

W tym miejscy wskazać trzeba, że powodowie domagali się odsetek w zakresie odnoszącym się do roszczenia z tytułu spadku wartości nieruchomości i ograniczeń w sposobie korzystania, wskazując że są one należne od dnia wniesienia pozwu.

Świadczenia będące przedmiotem niniejszej sprawy są świadczeniami bezterminowymi – termin ich spełnienia nie jest oznaczony, nie wynika również z właściwości zobowiązania.

Jak stanowi przepis art. 455 kc w takiej sytuacji świadczenie winno być spełnione niezwłocznie po wezwaniu dłużnika do wykonania.

W niniejszej sprawie wezwaniem do wykonania świadczenia było doręczenie pozwanemu przedsądowego wezwania do zapłaty, co nastąpiło w dniu 28 marca 2012 roku – (k. 19).

Skoro w dniu 28 marca 2012 roku pozwany został wezwany do zapłaty, to – w świetle regulacji przepisu art. 455 kc statuującej obowiązek niezwłocznego wykonania zobowiązania – uznać należy, że żądanie zasądzenia odsetek od daty złożenia pozwu jest uzasadnione – w tej dacie, zważywszy normę przepisu art. 455 kc, niewątpliwie pozwany winien był już spełnić świadczenie – wezwanie z dnia 28 marca 2012 roku w sposób oczywisty poprzedzało wniesienie pozwu.

W okolicznościach niniejszej sprawy bez wpływu na stanowisko jak wyżej pozostaje treść przepisu art. 363 § 2 kc, zgodnie z którym jeżeli naprawienie szkody ma nastąpić w pieniądzu, wysokość odszkodowania powinna być ustalona według cen z daty ustalenia odszkodowania, chyba że szczególne okoliczności wymagają przyjęcia za podstawę cen istniejących w innej chwili.

Niewątpliwie nie jest uzasadniona koncepcja wyrównania szkody poprzez łączne zastosowanie: odsetek od dnia wezwania, jak i waloryzacji, tj. ustalenie odszkodowania według cen z daty ustalenia odszkodowania – w sytuacji gdyby taka operacja miała prowadzić do wzbogacenia, co jednak nie zostało w żaden sposób przez pozwanego wykazane. Zatem możliwe było przyjęcie, że brak jest różnicy w wielkości odszkodowania w dacie wezwania do spełnienia świadczenia (wniesienia pozwu) i dacie ustalenia odszkodowania.

W konsekwencji nie było wystarczających podstaw – w braku wykazania wzbogacenia i podwójnej kompensaty szkody – do ustalenia zasadności roszczenia odsetkowego od daty późniejszej niż związana z wymagalnością według reguły wynikającej z art. 455 kc. Zasadnie zatem w okolicznościach przedmiotowej sprawy powodowie domagali się odsetek od dnia wniesienia pozwu.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 100 zd. 1 kpc – stosownie do wyniku sprawy.

Roszczenie powodów zostało uwzględnione w części – 54,4% (84 370 zł : 155 000 zł). Obciążenie powodów z tytułu kosztów procesu winno zatem wynosić 45,6%, a pozwanego 54,4%.

Poniesione koszty procesu obejmują koszty zastępstwa prawnego w wysokości 3 634 zł, w tym 34 zł z tytułu wydatku na opłaty skarbowe od pełnomocnictw (pierwotne udzielone przez W. i H. małżonków K. oraz drugie – udzielone przez T. K., W. K. (1) i K. G. – w obu przypadkach na jednym dokumencie) – po stronie powodowej oraz w wysokości 3 600 zł – po stronie pozwanego.

Zgodnie z przepisem art. 11 ust. 3 ustawy z dnia 8 lipca 2005 roku o Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa koszty zastępstwa procesowego zasądzone lub przyznane Skarbowi Państwa w sprawie, w której zastępstwo procesowe Skarbu Państwa wykonuje Prokuratoria Generalna, przysługują Skarbowi Państwa-Prokuratorii Generalnej.

Należne powodom koszty zastępstwa procesowego ponosi pozwany – Skarb Państwa- (...) Zarząd (...) w B., natomiast powodowie powinni ponieść takie koszty na rzecz Skarbu Państwa-Prokuratorii Generalnej.

Powyższe w zakresie rozstrzygnięcia o kosztach zastępstwa procesowego, zważywszy wynik sprawy, uzasadnia następujące rozliczenie: powodowie winni zwrócić Skarbowi Państwa – Prokuratorii Generalnej kwotę 1 641,60 zł (3 600 zł × 45,6%), w tym powódka H. K. kwotę 1 026 zł (5/8 × 1 641,60 zł) oraz każdy z pozostałych powodów – 205,20 zł (1/8 × 1 641,60 zł). Natomiast pozwany – Skarb Państwa- (...) Zarząd (...) winien być obciążony z tytułu zwrotu kosztów zastępstwa prawnego na rzecz powodów kwotą 1 976,90 zł (3 634 zł × 54,4 %), w tym na rzecz H. K. kwotą 1 235,57 zł (5/8 × 1 976,90 zł) oraz na rzecz każdego z pozostałych powodów kwotą 247,11 zł (1/8 × 1 976,90 zł).

Brakujące koszty sądowe związane z wyłożeniem wydatków na opinie biegłych wynoszą 6 908,62 zł (1 978,89 zł + 2 121,75 zł + 232,47 zł + 959,40 zł + 191,88 zł + 1 424,23 zł). Powodów – stosownie do wyniku sprawy jak wyżej – winna obciążać kwota 3 150,33 zł (6 908,62 zł × 45,6%), w tym powódkę H. K. kwota 1 968,96 zł (5/8 × 3 150,33 zł) oraz każdego z pozostałych powodów – kwota 393,79 zł (1/8 × 3 150,33 zł). Natomiast pozwanego obciąża kwota 3 758,29 zł (6 908,62 zł × 54,4%) – zwolnienie Skarbu Państwa dotyczy jedynie opłat, a nie wydatków – art. 94 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych. Kwotę należną od każdego z powodów na zasadzie art. 113 ust. 2 pkt 1 powołanej ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych należało ściągnąć z zasądzonego roszczenia.

Na zasadzie art. 102 kpc odstąpiono od ściągnięcia od powodów obciążającej każdego z nich części nieuiszczonej opłaty. Realizacja tego obowiązku naruszałaby finansowy efekt słusznych – w uwzględnionym zakresie – pretensji powodów dochodzonych w niniejszym procesie.

Najczęściej czytane
ogłoszenia

Udostępnij