Sygn. akt VPa 9/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 lutego 2013 roku

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

w składzie następującym:

Przewodniczący – SSO Andrzej Marek

Sędziowie: SSO Krzysztof Główczyński (spr.)

SSO Jacek Wilga

Protokolant: Ewa Sawiak

po rozpoznaniu w dniu 14 lutego 2013 roku w Legnicy

na rozprawie

sprawy z powództwa W. G.

przeciwko Zespołowi Szkół (...)w L.

o odszkodowanie

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Rejonowego - Sądu Pracy w Lubinie

z dnia 9 listopada 2012 roku

sygn. akt IV P 163/12

oddala apelację.

UZASADNIENIE

Sad Rejonowy w Legnicy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych wyrokiem z dnia 09 listopada 2012r., sygn. akt IV P 163/12 w punkcie I oddalił powództwo W. G.przeciwko Zespołowi Szkół (...) w L., w punkcie II zasądził od powoda na rzecz strony pozwanej kwotę 60 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sąd ustalił, że powód W. G. był zatrudniony u strony pozwanej od 1983 r., na podstawie mianowania – od 1987r., początkowo jako nauczyciel zajęć praktycznych, od 1997r. z powodu braku nauczyciela matematyki – jako nauczyciel tego przedmiotu i następnie jako nauczyciel informatyki i technologii informacyjnej. W 2002 r. uzyskał stopień nauczyciela dyplomowanego. Z dniem 01.09.2008r. (po uprzednim rozwiązaniu stosunku pracy za porozumieniem stron i złożeniu wniosku o ponowne zatrudnienie) został zatrudniony na podstawie mianowania, na stanowisku nauczyciela technologii informacyjnej.

Stosownie do ustaleń Sądu, powód ukończył Technikum Mechaniczne o kierunku budowa silników spalinowych lotniczych, Wyższą Szkołę (...)w Z.na kierunku wychowanie techniczne oraz studia podyplomowe: Matematyka z Informatyką i Stosowaniem Technik Komputerowych. W związku z posiadanym wykształceniem posiadał uprawnienia do nauczania następujących przedmiotów: informatyka, technologia informacyjna, wychowanie techniczne, matematyka (w szkołach zawodowych), oraz zajęcia praktyczne i przedmioty ogólnotechniczne w ograniczonym zakresie, tylko co do zagadnień ogólnotechnicznych (nie specjalistycznych). Sąd Rejonowy ustalił, iż w szkole strony pozwanej nie prowadzono nauczania w klasach ogólnotechnicznych: technik –mechanik. Szkoła prowadzi naukę w zawodach technik pojazdów samochodowych i mechanik pojazdów samochodowych (są to zawody specjalistyczne). Od trzech lat w szkole strony pozwanej ograniczane były godziny w ramach przedmiotów, do których nauczania powód posiadał kwalifikacje.

Zgodnie z ustaleniami Sądu, w roku szkolnym 2012/2013 strona pozwana nie przewidziała naboru do klas pierwszych, co skutkowało zmniejszeniem liczby oddziałów a co za tym idzie godzin. Tym samym, zgodnie z arkuszem organizacyjnym na rok szkolny 2012/2013, nie przewidziano godzin dla przedmiotu technologia informacyjna, oraz zajęć praktycznych/technik wytwarzania, gdyż przedmioty te były nauczane w klasach pierwszych. Przewidziano jedynie 1 godzinę lekcyjną informatyki (ostatecznie do rozdziału były 2 godziny z uwagi na dokonany podział na grupy), oraz 13 godzin matematyki w szkole zasadniczej, które to godziny zostały rozdysponowane pomiędzy 3 nauczycieli: B. G., B. A. i B. K.. Nauczycielom tym nadto przydzielono godziny z matematyki w liceum i technikum.

Sąd I instancji wskazał, iż powód był jedynym nauczycielem, który posiadał zatrudnienie w innej szkole - w (...) LO w wymiarze 14 godzin.

Sąd ustalił, że Rada Pedagogiczna strony pozwanej przyjęła następujące kryteria doboru pracowników do zwolnień: kryterium kwalifikacji zawodowych: magisterskich studiów kierunkowych, czas posiadania pełnych kwalifikacji, kierunkowe studia podyplomowe, studia podyplomowe dające możliwość nauczania drugiego przedmiotu, posiadanie innych form doskonalenia zawodowego, ocena pracy, realizacji zadań, dyscyplina pracy. W przypadku spełnienia podobnych kryteriów dodatkowe warunki: stopień awansu zawodowego, staż pracy, możliwość uzyskiwania dochodu z innych źródeł, sytuacja rodzinna. Z ustaleń Sądu wynika, że strona pozwana w piśmie z dnia 17.05.2012r. wypowiedziała powodowi stosunek pracy, wskazując za przyczynę zmiany organizacyjne powodujące zmniejszenie liczby oddziałów uniemożliwiające dalsze zatrudnienie w pełnym wymiarze zajęć. Pismo podpisał w zastępstwie dyrektora A. K..

Sąd I instancji ustalił, iż powód był członkiem związku zawodowego o charakterze międzyzakładowej organizacji związkowej – NSZZ Solidarność Pracowników Oświaty i Wychowania. Pismem z dnia 16.02.2011r. Komisja Międzyzakładowa NSZZ Solidarność Pracowników Oświaty i Wychowania w L.wskazała, że przekazuje uchwałę nr (...)z dn. 03.02.2011r. w sprawie członków związku, których stosunek pracy podlega szczególnej ochronie. W uchwale tej wskazano, że: liczba osób podlegających ochronie stosunku pracy wynosi 12, ochronie podlegają członkowie zawiązku niebędący w składzie komisji Międzyzakładowej – 9 osób. Wskazano także, że zakres pełnomocnictwa obejmuje uprawnienia określone przez Komisję we wniosku do Zarządu Regionu z dn. 09.11.2011r., ochronie podlegają członkowie, wchodzący w skład Komisji Międzyzakładowej (10 osób), niebędący członkami prezydium oraz, że ust. 3 nie dotyczy (...)w L.. Nadto wskazano, że zakres pełnomocnictwa obejmuje uprawnienia wynikające z przepisów prawa pracy oraz że ochronie podlegają członkowie Prezydium Komisji Międzyzakładowej (3 osoby). Zgodnie z uchwałą, zakres pełnomocnictwa obejmuje uprawnienia wynikające z przepisów prawa pracy wynikające z ogólnie obowiązujących przepisów prawa pracy. Powód został wymieniony w załączniku nr 1 do uchwały, tj. w wykazie członków związku niebędących członkami Komisji Międzyzakładowej, upoważnionych przez Komisję Międzyzakładową do dokonywania niektórych czynności wobec swojego pracodawcy, za zgodą Zarządu Regionu (...) NSZZ Solidarność z podaniem obszaru upoważnienia: negocjowanie regulaminów pracy (...)w L..

Stosownie do ustaleń Sądu, powód został ujęty w załączniku nr (...)do w/w uchwały w związku z wydarzeniami z listopada 2011r., podczas których na terenie szkoły powód został ugodzony nożem.

Jako okoliczność bezsporną i znaną z urzędu, Sąd I instancji wskazał, iż w miesiącu październiku 2011r. w szkole strony pozwanej doszło do zdarzenia, podczas którego w gabinecie dyrektora B. G. powód został ugodzony nożem. W tej sprawie toczy się postępowanie przed Sądem Karnym. Sprawa z powództwa powoda o uznanie tegoż zdarzenia za wypadek przy pracy została zawieszona.

Na podstawie zebranego w sprawie materiału i ustalonego stanu faktycznego, Sąd I instancji uznał, iż powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie. W ocenie Sądu, pracodawca dokonując wypowiedzenia powodowi stosunku pracy nie naruszył wymogów formalnych związanych z ochroną związkową. Podstawą takiego ustalenia był fakt, iż w ocenie Sądu powód nie podlegał wzmożonej ochronie trwałości stosunku pracy. Powołując się na przepisy ustawy z dnia 23 maja 1991r. o związkach zawodowych oraz rozporządzenia z dnia 16 czerwca 2003r. w sprawie powiadamiania przez pracodawcę zarządu zakładowej organizacji związkowej o ilości osób stanowiących kadrę kierowniczą w zakładzie pracy oraz wskazywania przez zarząd oraz komitet założycielski zakładowej organizacji związkowej pracowników, których stosunek pracy podlega ochronie, Sąd Rejonowy wskazał, iż w niniejszej sprawie nie doszło do zawiadomienia zakładu pracy w trybie określonym w § 2 cyt. rozporządzenia. Organizacja związkowa przedłożyła bowiem pismo zawiadamiające z dnia 06.05.2010r., podpisane przez Przewodniczącego Komisji MiędzyzakładowejR. L.a nie przez zarząd związku. Na liście tej nie było powoda. Nadto, Sąd Rejonowy wskazał, iż uchwała ta nie została wydana przez zarząd związku jako organ uprawniony w trybie art. 34 2 ustawy o związkach zawodowych. Dodatkowo Sąd wskazał, że przedłożenie uchwały nie jest tożsame z dokonaniem zawiadomienia. W odniesieniu natomiast do samej treści uchwały to, zdaniem Sądu I instancji, jest ona nieczytelna i nie wynika z niej ile osób i kto podlega ochronie. Dodatkowo, zdaniem Sądu Rejonowego, udzielone pełnomocnictwa do reprezentowania związku były fikcyjne. Sąd I instancji wskazał ponadto, iż z przedłożonej uchwały wynika, że zakres udzielonego pełnomocnictwa ujęty został w piśmie do Zarządu Regionu z dnia 09 listopada 2011r., zatem jest to data późniejsza niż data przedłożonej uchwały. Zeznania R. L.Sąd Rejonowy ocenił jako nielogiczne i niespójne, a zeznania pozostałych świadków – jako niewiele wnoszące do sprawy. Zatem mając powyższe okoliczności na uwadze, Sąd I instancji uznał, że powód nie był objęty ochroną i w tym względzie wypowiedzenie mu umowy wymagało tylko konsultacji związkowej, a takowa nastąpiła.

W ocenie Sądu Rejonowego, zebrany w sprawie materiał dowodowy pozwala na uznanie, że u strony pozwanej nastąpiły okoliczności wskazane w art. 20 pkt 1 ust. 2 ustawy Karta Nauczyciela polegające na zmianach organizacyjnych skutkujących zmniejszeniem liczby oddziałów i zmianie planu nauczania, uniemożliwiających zatrudnienie powoda w pełnym wymiarze pracy. Brak również było możliwości zatrudnienia powoda w przynajmniej połowie wymiaru czasu pracy. Uzasadniając powyższe, Sąd Rejonowy wskazał, że w roku szkolnym 2012/2013 nie przewidziano naboru do klas pierwszych, w których powód nauczał technologii informacyjnej. Brak naboru skutkował eliminacją kształcenia w przedmiotach technologii informacyjnej, której nauczał powód. Powód posiadał wprawdzie kwalifikacje do nauczania matematyki, ale tylko w klasach szkoły podstawowej, gimnazjum i zawodowej. Nie posiadał natomiast kwalifikacji do nauczania tego przedmiotu w klasach technikum i liceum. Strona pozwana nie kształciła natomiast na kierunkach ogólnotechnicznych a jedynie na kierunkach specjalistycznych: technik mechanik pojazdów samochodowych i technik pojazdów samochodowych. Kształcenie w tych kierunkach wymagało wiadomości specjalistycznych, a takich kwalifikacji powód nie posiadał. Mając powyższe okoliczności na uwadze Sąd uznał, że dokonane powodowi wypowiedzenie stosunku pracy było uzasadnione merytorycznie, co skutkowało oddaleniem powództwa.

W apelacji od powyższego wyroku, zaskarżonego w całości, powód W. G. zarzucił sprzeczność istotnych ustaleń Sądu z treścią zebranego w sprawie materiału przez przyjęcie, że:

- zwolnienie powoda z pracy nie miało związku z konfliktem pomiędzy powodem a ówczesnym dyrektorem strony pozwanej zakończonym wbiciem noża powodowi, i że tworzenie schematu organizacyjnego szkoły, w którym brak było godzin pracy dla powoda nie było następstwem tego zdarzenia.

- stosunek pracy powoda nie podlegał ochronie związkowej.

Wskazując na powyższe zarzuty, powód wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i zasądzenie od strony pozwanej na rzecz powoda W. G. kwoty 12.639,51 zł z ustawowymi odsetkami od dnia zgłoszenia żądania wraz z kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu powód argumentował, iż wbrew ustaleniom Sądu I instancji, dokumenty dołączone do pisma przewodniczącego Komisji Zakładowej NSZZ Solidarność, tj. uchwała z dnia 03 lutego 2011r. oraz imienny wykaz członków związku niebędących członkami Komisji, których stosunek pracy podlega szczególnej ochronie, są jasne i klarowne. Skarżący podniósł ponadto, iż strona pozwana nie kwestionowała legalności przedkładanych przez związek pism w sprawie członków związku Zespołu Szkół (...), których stosunek pracy podlega szczególnej ochronie. Niesłusznie zdaniem skarżącego, podniósł Sąd Rejonowy, że z przedłożonej uchwały wynika, że zakres udzielonego pełnomocnictwa ujęty został w piśmie do Zarządu Regionu z dnia 09.11.2011. i że jest to data późniejsza niż data przedłożonej uchwały”. Jest to bowiem oczywisty błąd pisarski, gdyż chodzi tu o datę 09.11.2010r. Nadto nie można zdaniem powoda, zgodzić się z ustaleniami Sądu, że udzielone pełnomocnictwa do reprezentowania związku były fikcyjne na podstawie zeznań p.o. Dyrektora świadka B. A., które skarżący ocenił jako tendencyjne. Dalej skarżący wywodził, iż wbrew stanowisku Sądu, uchylenie zarządzenia Prezydenta Miasta L.w sprawie ustalenia planowanej liczby oddziałów klas I na rok szkolny 2012/2013, zabraniającego naboru do klas pierwszych szkoły zawodowej, technikum i liceum uzupełniającego powinno mieć wpływ na rozstrzygniecie w niniejszej sprawie, gdyż przyczyną rozwiązania stosunku pracy powoda wskazano zmiany organizacyjne powodujące zmniejszenie liczby oddziałów w szkole. Nieprawdziwe w ocenie powoda są również ustalenia Sądu, że przedmioty ogólnotechniczne u strony pozwanej nie były realizowane. Świadek M. T.(były dyrektor szkoły) zeznał bowiem, że powód uczył technologii mechanicznej i podstaw konstrukcji maszyn oraz, że są to przedmioty ogólnotechniczne do których powód ma kwalifikacje. Powołując się na § 28 rozporządzenia MEN z dnia 12 marca 2009r., skarżący wskazał, że powód mógł uczyć zarówno podstawy konstrukcji maszyn czy technologii mechanicznej jak również prowadzić zajęcia praktyczne do których posiadał nabyte na podstawie w/w przepisu kwalifikacje, gdyż w przeszłości uczył tych przedmiotów, a poprzedni dyrektorzy uznawali kwalifikacje powoda za wystarczające w tym zakresie (także B. G.i B. A.do czasu zdarzenia z użyciem noża). Skarżący wskazał ponadto, iż w ubiegłym roku szkolnym tj. 2011/2012 powód prowadził zajęcia warsztatowe, co przyznał również pozwany. Skarżący zakwestionował ponadto, by od roku szkolnego 2010/2011 były problemy z zapewnieniem dla powoda etatu. W tym bowiem roku szkolnym powód miał przydzielone ponad 20 godzin technologii informacyjnej. Podobnie było w roku szkolnym 2011/2012. Stwierdzenie, że powód nie wykazał, aby wypowiedzenie stosunku pracy było związane ze zdarzeniem z dyrektorem B. G.jest zupełnie niezrozumiałe. Trwa bowiem postępowanie karne przeciwko dyrektor szkoły, ponadto toczy się – na skutek zawiadomienia Sądu Pracy w Lubinie – postępowanie przygotowawcze przeciwko B. G.dotyczące fałszowania dokumentacji w sprawie postępowania wypadkowego powoda.

W odpowiedzi na apelację strona powodowa wniosła o jej oddalenie. W uzasadnieniu poparła rozstrzygnięcie i argumentację Sądu I instancji, podkreślając, iż brak podstaw do uznania, by rozwiązanie z powodem stosunku pracy było następstwem zdarzenia z listopada 2011r. z udziałem dyrektor pozwanej placówki.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja nie zasługiwała na uwzględnienie.

Zasadniczy problem w niniejszej sprawie sprowadza się do oceny, czy stan faktyczny pozwala na objęcie powoda ochrona wynikającą z art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 23 maja 1991r. o związkach zawodowych (Dz. U. z 2001r., Nr 79, poz. 854 j.t.). Zgodnie z powołanym przepisem, pracodawca bez zgody zarządu zakładowej organizacji związkowej nie może:

1) wypowiedzieć ani rozwiązać stosunku pracy z imiennie wskazanym uchwałą zarządu jego członkiem lub z innym pracownikiem będącym członkiem danej zakładowej organizacji związkowej, upoważnionym do reprezentowania tej organizacji wobec pracodawcy albo organu lub osoby dokonującej za pracodawcę czynności w sprawach z zakresu prawa pracy,

2) zmienić jednostronnie warunków pracy lub płacy na niekorzyść pracownika, o którym mowa w pkt 1

- z wyjątkiem gdy dopuszczają to odrębne przepisy.

Przepis ten, na podstawie art. 34 ust. 1 powołanej ustawy ma zastosowanie do międzyzakładowej organizacji związkowej, obejmującej swym działaniem pracodawcę. Stosownie natomiast do art. 34 2 ust. 1 ustawy o związkach zawodowych, zarząd międzyzakładowej organizacji związkowej, która w co najmniej jednym zakładzie pracy objętym jej działaniem zrzesza pracowników w liczbie wymaganej do uzyskania statusu organizacji reprezentatywnej w rozumieniu art. 241 25a Kodeksu pracy, może wskazać pracowników podlegających ochronie przewidzianej w art. 32 ust. 1:

1) w liczbie ustalonej zgodnie z art. 32 ust. 3 albo 4 lub

2) w liczbie ustalonej zgodnie z art. 32 ust. 3 albo 4 w jednym zakładzie pracy wskazanym przez tę organizację spośród zakładów pracy objętych jej działaniem, w którym ta organizacja zrzesza pracowników w liczbie wymaganej do uzyskania statusu organizacji reprezentatywnej w rozumieniu art. 241 25a Kodeksu pracy, powiększonej o liczbę pozostałych zakładów pracy objętych działaniem tej organizacji, w których jest zatrudnionych co najmniej 10 pracowników będących jej członkami. Z kolei § 2 rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 16 czerwca 2003r. w sprawie powiadamiania przez pracodawcę zarządu zakładowej organizacji związkowej o liczbie osób stanowiących kadrę kierowniczą w zakładzie pracy oraz wskazania przez zarząd oraz komitet założycielski zakładowej organizacji związkowej pracowników, których stosunek pracy podlega ochronie a także dokonywania zmian w takim wskazaniu (Dz. U. z 2003r., Nr 108, poz. 1013) stanowi, że zarząd oraz komitet założycielski zakładowej organizacji związkowej imiennie wskazują pracodawcy na piśmie pracowników, których stosunek pracy podlega ochronie, o której mowa w art. 32 ust. 1 ustawy.

Ustawa o związkach zawodowych normuje kwestie zasadnicze, tj. kwestie podmiotu uprawnionego do objęcia gwarancją zatrudnienia działaczy związkowych oraz formę tej czynności, wymagając aby dokonał tego, zgodnie z art. 34 2 § 1 ustawy, zarząd międzyzakładowej organizacji związkowej – uchwałą, w której imiennie przedstawi osoby podlegające ochronie. Rozporządzenie z dnia 16 czerwca 2003r. określa natomiast – nie mniej ważne – zasady i tryb przekazywania pracodawcy informacji o pracownikach podlegających ochronie. Wymaga ono, by pracodawca został poinformowany przez zarząd bądź komitet założycielski organizacji związkowej, i to na piśmie, o osobach objętych ochroną z imienia i nazwiska.

Status organu ustawowo kompetentnego i uprawnionego do wskazania pracodawcy pracowników, których stosunki podlegają wzmożonej ochronie przed ich wypowiedzeniem lub rozwiązaniem, przysługuje jedynie organom właściwym, którymi z mocy powołanych przepisów są: zarząd organizacji związkowej bądź komitet założycielski związku zawodowego lub zakładowej organizacji związkowej. Inne, niż wymienione organy związku zawodowego, zakładowej organizacji związkowej, bądź niepełny skład komitetu założycielskiego nie są organami ustawowo uprawnionymi do wskazania pracodawcy pracowników, których stosunki pracy podlegają wzmożonej związkowej ochronie prawa pracy, co oznacza, że nie mogą skutecznie udzielić ochrony, o której mowa w art. 32 ust. 1 w zw. z art. 34 ust. 1 ustawy o związkach zawodowych. W przypadku, gdy właściwy organ organizacji związkowej lub jej komitetu założycielskiego nie wskazał pracodawcy pracowników podlegających ochronie, o której mowa w art. 32 ust. 1, to w okresie do dokonania imiennego wskazania konkretnych uprawnionych pracowników, którym organ właściwy udzieli takiej ochrony, przysługuje ona z mocy art. 32 ust. 8 ustawy o związkach zawodowych jedynie przewodniczącemu organizacji związkowej, bądź przewodniczącemu komitetu założycielskiego takiej organizacji (por. wyroki Sądu Najwyższego: z dnia 12 stycznia 2011r., II PK 184/10, OSNP 2012/5-6/64, z dnia 26 kwietnia 2011r., II PK 272/10, LEX nr 896486, z dnia 08 marca 2012r., III PK 52/11, LEX nr 1212059).

Przenosząc powyższe w realia niniejszej sprawy, podzielić należało stanowisko Sądu I instancji, iż powód nie został objęty szczególną ochroną trwałości stosunku pracy. Przesłanek określonych w art. 34 2 ust. 1 ustawy o związkach zawodowych nie spełnia bowiem uchwała nr (...)dnia 03 lutego 2011r. (k. 28). Z jej treści wyraźnie wynika, że przedmiotową uchwałę podjął nie zarząd Międzyzakładowej NSZZ „Solidarność” Pracowników Oświaty i Wychowania w L., a Prezydium Komisji tej organizacji. Statut NSZZ „Solidarność” w § 34 stanowi, iż w Związku i jego jednostkach organizacyjnych funkcjonują następujące rodzaje władz: władza stanowiąca, wykonawcza i kontrolna. Stosowanie zaś do ust. 3 pkt 1 § 3 Statutu, władzą wykonawczą w organizacji międzyzakładowej jest komisja międzyzakładowa. Na podstawie natomiast § 42 ust. 1 w związku z § 34 ust. 4 Statutu, organem władzy wykonawczej jest prezydium. Zatem jednym upoważnionym do objęcia powoda na podstawie przepisów ustawy o związkach zawodowych ochroną organem była będąca zarządem organizacji międzyzakładowej, Komisja Międzyzakładowa NSZZ „Solidarność” Pracowników Oświaty i Wychowania w L.. Uchwałę nr (...)z dnia 03 lutego 2011 r. nie podjęła jedynie do tego legitymowana Komisja Międzyzakładowa a jej Prezydium. W uchwale wprost wskazano bowiem, że uchwaliło ją Prezydium wymienionej wyżej Komisji, działające na podstawie § 42 ust. 9 Statutu NSZZ „Solidarność”. W świetle stanowiska Sądu Najwyższego, które Sąd Okręgowy w pełni podziela, żadne regulacje związkowe, np. postanowienia statutu związku zawodowego, nie mogą przekazać ustawowo zastrzeżonych kompetencji związkowych, które przysługują wymienionym w ustawie właściwym organom związkowym, innym organom zakładowej lub pozazakładowej (ponadzakładowej, regionalnej, międzyzakładowej lub ogólnokrajowej) organizacji związkowej. (por. wyrok z dnia 26 kwietnia 2011 r., II PK 272/10). Skoro zatem omawianą uchwałę podjął niewłaściwy organ, powód nie został objęty szczególną ochroną. W odniesieniu do argumentacji skarżącego, podniesionej w ust. 1 uzasadnienia apelacji (k. 201 akt sprawy), podkreślić należy, iż samodzielność związku zawodowego wymaga, by związek dbał o interesy swoich członków także w sferze zapewnienia ochrony przed zwolnieniem z pracy tym członkom, którym wcześniej takiej ochrony udzielił. Z drugiej zaś strony pewność obrotu prawnego (w tym konieczność zapewnienia pewności, co do daty podjęcia stosownych uchwał związkowych), wymusza, by działania związku w tym zakresie były podejmowane we właściwym czasie, tj. niezwłocznie po podjęciu stosownych uchwał. Tym samym, z uwagi na fakt, iż liczba osób objętych ochroną przed rozwiązaniem stosunku pracy jest ograniczona, pracodawca musi uzyskać dokładną i pewną (imienną i na piśmie) informację, który z pracowników takiej ochronie podlega (uzasadnienie powołanego już wyroku Sądu Najwyższego z dnia 12 stycznia 2011r., II PK 184/10). Mając na względzie powyższe, zasadnie uznał Sąd Rejonowy, iż powód nie był objęty ochroną, o której mowa w ustawie o związkach zawodowych. W tych okolicznościach pozbawione istotnego znaczenia są kwestie podniesione w punktach 1, 2, 3, 4 i 5 uzasadnienia apelacji. Niezależnie bowiem od przytoczonych w apelacji argumentów, z przyczyn wyżej wskazanych, powód nie korzysta z ochrony trwałości stosunku pracy.

Nieprawidłowa jest natomiast konkluzja, iż wypowiedzenie powodowi stosunku pracy wymagało konsultacji związkowej, o której mowa w art. 38 Kodeksu pracy. Rozwiązanie stosunku pracy z nauczycielem mianowanym w trybie art. 20 Karty Nauczyciela następuje bez zachowania okresu wypowiedzenia, a zatem nie mogą mieć w tym wypadku nawet odpowiedniego zastosowania przepisy Kodeksu pracy (w tym art. 38), dotyczące wypowiedzenia umowy o pracę poprzez odesłanie z art. 91c ust. 1 Karty Nauczyciela (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 09 kwietnia 1997r., I PKN 72/97, OSNP 1998/1/8).

Przechodząc do oceny zasadności podanej powodowi przyczyny wypowiedzenia, za trafną należało uznać konkluzję Sądu I instancji, iż u strony pozwanej wystąpiły okoliczności wskazane w art. 20 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1982r. Karta Nauczyciela (Dz. U. z 2006r., Nr 97, poz. 674). Poprawnie w świetle zebranego w sprawie materiału ustalił Sąd I instancji, że w roku szkolnym 2012/2013 strona pozwana nie przeprowadziła naboru do klas pierwszych. Spowodowało to zmniejszenie liczby oddziałów, a co za tym idzie, godzin. Powyższe skutkowało z kolei zaprzestaniem nauczania niektórych przedmiotów (technologia informacyjna) i ograniczeniem innych (informatyka). Faktów powyższych strony nie kwestionowały. Stąd należy zgodzić się z oceną Sądu I instancji, iż dla rozstrzygnięcia sprawy nie miał znaczenia fakt unieważnienia przez Wojewodę (...) zarządzeń Prezydenta Miasta L., dotyczących ustalenia planowanej liczby klas i uczniów w szkołach ponadgimnazjalnych w roku szkolnym 2012/2013. W tej mierze istotny jest bowiem sam fakt nieprzeprowadzenia przez stronę pozwaną naboru do klas pierwszych, skutkujące zmniejszeniem liczby oddziałów. Zachowanie trybów administracyjnych nie ma zatem w tej sytuacji znaczenia, skoro nabór do klas pierwszych faktycznie nie został przeprowadzony. Ze wskazanych wyżej przyczyn, wbrew subiektywnej, wyrażonej w punkcie 6 uzasadnienia apelacji ocenie powoda, uchylenie zarządzenia w sprawie ustalenia planowanej liczby oddziałów klas I na rok szkolny 2012/2013 nie ma wpływu na rozstrzygnięcie sprawy.

Istotną dla rozstrzygnięcia rozpoznawanej sprawy stała się natomiast okoliczność, czy pomimo opisanych zmian organizacyjnych, możliwe było dalsze zatrudnianie W. G. przez stronę pozwaną. Przy ocenie możliwości dalszego zatrudniania nauczyciela muszą być, co oczywiste, brane pod uwagę kwalifikacje nauczyciela, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 12 marca 2009r. w sprawie szczegółowych kwalifikacji wymaganych od nauczycieli oraz określenia szkół i wypadków, w których można zatrudnić nauczycieli mniemających wyższego wykształcenia lub ukończonego zakładu kształcenia nauczycieli (Dz. U. z 2009r., Nr 50, poz. 400). Brak naboru do klas pierwszych w roku szkolnym 2012/2013 skutkował zaprzestaniem kształcenia w przedmiotach z zakresu technologii informacyjnej, której od 2008r. nauczał powód. Powód nauczał także informatyki, jednakże w roku szkolnym 2012/2013 w arkuszu organizacyjnym przewidziano 1 godzinę tego przedmiotu (ostatecznie powiększoną do 2 z uwagi na dokonany podział na grupy). W. G. posiadał również kwalifikacje do nauczania matematyki, ale tylko w klasach szkoły podstawowej, gimnazjum i zawodowej; nie miał natomiast kwalifikacji do nauczania tego przedmiotu w klasach licealnych oraz technikum, czego powód nie kwestionuje. Nie posiadał bowiem kierunkowych studiów magisterskich w tym zakresie, a jedynie studia podyplomowe. Powyższe potwierdza dokumentacja zgromadzona w aktach osobowych powoda, w szczególności akt nadania stopnia awansu zawodowego nauczyciela. Tym samym, powód nie spełnił wymogów kwalifikacyjnych określonych w § 2 cytowanego rozporządzenia MEN z dnia 12 marca 2009r. Wskazywana w apelacji B. K. posiadała wyższe niż powód kwalifikacje do nauczania matematyki. Ukończyła bowiem wyższe studia magisterskie z przygotowaniem pedagogicznym w zakresie matematyki. Tym samym, w odróżnieniu od powoda, posiadała kwalifikacje do nauczania tego przedmiotu także w technikum i liceum. Wbrew argumentom apelacji B. K. ma w roku szkolnym 2012/2013 w zasadniczej szkole zawodowej nie 11, a 6 godzin lekcyjnych z matematyki. Okoliczność ta wynika z załączonego do odpowiedzi na pozew wykazu (k. 26) i w świetle treści pisma przygotowawczego powoda z dnia 27 sierpnia 2012 r., w którym ustosunkował się do odpowiedzi na pozew, jest niesporna (art. 230 k.p.c.). Arkusz organizacyjny na rok szkolny 2012/213 wskazuje na to, że B. K. przydzielono 20,37 godzin, w tym 18 godzin wg pensum nauczyciela oraz 2,37 godzin ponadwymiarowych. Odnosząc się do podniesionych w piśmie przygotowawczym z dnia 03 października 2012 r. (k. 116) argumentów powoda, pismem z dnia 22 października 2012 r. strona pozwana wyjaśniła, że B. K. prowadzi lekcje matematyki w zastępstwie za B. G., do czasu wyjaśnienia zdarzenia z dnia 16 listopada 2011 r. Poza tym, jak wynika z decyzji dyrektora strony pozwanej z dnia 17 września 2012 r., ze względu na to, iż ustalony plan zajęć w pewnych okresach roku szkolnego nie wyczerpuje obowiązkowego tygodniowego wymiaru godzin zajęć dydaktycznych, dyrektor ustaliła B. K. liczbę godzin do zrealizowania w innych okresach roku szkolnego 2012/2013, według określonego decyzją harmonogramu. Poza tym należy wskazać, że jak wynika z wyjaśnień powoda, matematyki uczył sporadycznie (k. 173v.). Ta istotna okoliczność znajduje potwierdzenie w wyjaśnieniach B. A., która podała, iż w latach 90-tych z powodu braku nauczyciela matematyki, do czasu jego znalezienia, przydzielono powodowi godziny z tego przedmiotu. Istotnie, w aktach osobowych powoda znajduje się podpisane przez E. Z. pismo z dnia 07 kwietnia 1997 r., którym z dniem 07 kwietnia 1997 r. dyrektor powierzyła powodowi prowadzenie lekcji matematyki w pełnym wymiarze godzin zamiast zajęć praktycznych na warsztatach szkolnych w związku z brakiem nauczyciela matematyki (B-56).

Powód ukończył technikum mechaniczne o kierunku budowa silników spalinowych lotniczych oraz studia magisterskie na kierunku wychowanie techniczne i zdobył kwalifikacje do nauczania przedmiotów ogólnotechnicznych zawodowych, takich jak: podstawy techniki, mechanika ogólna, technologia mechaniczna. Posiadana przez niego specjalność z zakresu budowy silników spalinowych lotniczych jest u strony pozwanej nieprzydatna, bowiem szkoła kształci w dwóch kierunkach, technik pojazdów samochodowych i mechanik pojazdów samochodowych. Są to niewątpliwie zawody specjalistyczne, do których nauczania powód nie posiadał kwalifikacji.

Ustalenia powyższe nie pozostają – jak podnosi skarżący – w sprzeczności z zeznaniami świadka M. T.. Wręcz przeciwnie, świadek potwierdza, że powód nauczał u strony pozwanej wymienionych wyżej przedmiotów ogólnotechnicznych wskazując, iż do nauczania takich przedmiotów specjalistycznych jak budowa i eksploatacja silników spalinowych, nie miałby kwalifikacji (k. 108 akt sprawy).

W ocenie Sądu Odwoławczego, uzasadnione jest ustalenie Sądu I instancji, że powód nie posiada również kwalifikacji do prowadzenia zajęć praktycznych w zawodzie mechanik pojazdów samochodowych. Nie ma bowiem tytułu mistrza w tym zawodzie, ani nie ukończył pedagogicznego studium technicznego. Ukończone natomiast przez niego technikum mechaniczne nie było związane z mechaniką pojazdów samochodowych. Powód wprawdzie pracował w warsztatach szkolnych, jednakże – jak zeznał – było to w latach 80-tych (k. 173v.). Tym samym, zgodnie z § 5 powołanego rozporządzenia z dnia 12 marca 2009r., nie posiada kwalifikacji do zajmowania stanowiska nauczyciela praktycznej nauki zawodu mechanika pojazdów samochodowych i technika pojazdów samochodowych.

Odnosząc się do argumentów apelacji należy także wskazać, że wskazane przez powoda podstawy konstrukcji maszyn (3 godziny) i technologię mechaniczną (1 godzina) nauczają J. D. i B. K.(1). Zatrudnienie od 01 września 2012 r. w niepełnym wymiarze godzin J. D. było wynikiem wymagań jakie przedstawiło (...) sp. z o.o. w L., w którym uczniowie pozwanej szkoły odbywają zajęcia praktyczne. Okoliczność ta wynika nie tylko z pisma strony pozwanej z dnia 03 października 2012 r. (k. 122) ale także i z wyjaśnień B. A. (k. 175). Podniesione w punktach 9, 10 i 11 uzasadnienia apelacji argumenty nie uzasadniają wniosków apelacji. Wskazane przez powoda J. K. i B. K. (2) nie uczą przedmiotów, których liczba godzin uległa zmniejszeniu. Wskazane w punkcie 12 uzasadnienia apelacji okoliczności nie dotyczą istoty sprawy albowiem nie odnoszą się do organizacji szkoły w roku szkolnym 2012/2013. Nie mają zatem istotnego dla rozstrzygnięcia sprawy znaczenia. Subiektywna jest zdaniem Sądu Okręgowego sugestia powoda, że o wypowiedzeniu mu stosunku pracy przesądziło zdarzenie z udziałem B. G..

Mając na uwadze powyższe okoliczności, Sąd podzielił stanowisko Sądu I instancji, iż w rozpoznawanej sprawie wystąpiły okoliczności, o których mowa w art. 20 ust. 1 pkt 2 Karty Nauczyciela. Powyższe skutkowało oddaleniem apelacji powoda, na podstawie art. 385 k.p.c.