Sygn. akt IX U 953/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 lipca 2014 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Maria Konieczna
Protokolant:	Iwona Porwoł

przy udziale: ./.

po rozpoznaniu w dniu 1 lipca 2014 r. w Rybniku

sprawy z odwołania G. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o ustalenie podlegania ubezpieczeniu emerytalnemu, rentowemu i wypadkowemu

na skutek odwołania G. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 1 kwietnia 2014 r. Znak: (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż stwierdza że ubezpieczona nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, wypadkowemu w okresie od dnia 1 lipca 2010r. do dnia 31 lipca 2010r.

Sędzia

Sygn. akt IXU 953/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 01.04.2014r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. stwierdził, że ubezpieczona G. S. z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej podlega obowiązkowym ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, wypadkowemu m.in. w okresie od dnia 01.09.2009r. do dnia 30.06.2011r.

W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, iż z dokumentacji wynika, że ubezpieczona zgłosiła zawieszenie działalności gospodarczej m.in. w okresie od dnia 01.07.2010r. do dnia 31.07.2010r. i następne zgłosiła się do ubezpieczeń jw. od dnia 01.08.2010r.

W przypadku ubezpieczonej zawieszenie od dnia 01.07.2010r., aby było wiążące musiałoby trwać do dnia 01.08.2010r. włącznie, zaś wznowienie winno nastąpić od dnia 02.08.2010r.

W związku z powyższym, z uwagi na niespełnienie czasowego wymogu ustawowego, to jest zawieszenie na okres krótszy niż miesiąc, zawieszenie działalności gospodarczej w przypadku ubezpieczonej nie jest skuteczne, zgodnie z art.14 a ust.1 ustawy z dnia 02.07.2004r. o swobodzie działalności gospodarczej i w związku z art.57 k.p.a.

Ubezpieczona w odwołaniu od decyzji sprecyzowanym na rozprawie w dniu 01.07.2014r. domagała się jej zmiany przez stwierdzenie, że nie podlega ubezpieczeniom jak w zaskarżonej decyzji w okresie od dnia 01.07.2010r. do dnia 31.07.2010r.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn jak w zaskarżonej decyzji.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczona G. S. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie tłumaczeń, nauki języków obcych.

Z tytułu prowadzenia tej działalności ubezpieczona zgłosiła zawieszenia działalności

z dniem 01.07.2010r. na okres do dnia 31.07.2010r. i następnie wznowiła prowadzenie ww. działalności w dniu 01.08.2010r.

Ubezpieczona faktycznie przez cały miesiąc lipiec 2010r. nie wykonywała działalności gospodarczej.

Powyższe Sąd ustalił na podstawie akt organu rentowego oraz wiarygodnych, bo zgodnych

z powołaną dokumentacją i nie kwestionowanych przez organ rentowy zeznań ubezpieczonej – protokół elektroniczny z rozprawy z dnia 01.07.2014r. min. 00:10:26 – 00:12:26.

Wobec wyjaśnienia wszystkich istotnych okoliczności niezbędnych dla rozstrzygnięcia sprawy Sąd oddalił wniosek dowodowy ubezpieczonej o dopuszczenie dowodu z księgi przychodów i rozchodów za 2010r.

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje :

Odwołanie ubezpieczonej zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art.14a ust.1ustawy z dnia 02.07.2004r. o swobodzie działalności gospodarczej

( Dz.U. z 2004r, Nr 173, poz.1807 ze zm. ) w brzmieniu obowiązującym do dnia 30.06.2011r., przedsiębiorca niezatrudniający pracowników może zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej na okres od 1 miesiąca do 24 miesięcy.

Do obliczania okresu zawieszenia jw. zastosowanie mają przepisy kodeksu postępowania administracyjnego, tu w szczególności art.57 k.p.a., w myśl którego ( art.57 § 3 k.p.a. ) terminy określone w miesiącach kończą się z upływem tego dnia w ostatnim miesiącu, który odpowiada początkowemu dniowi terminu, a gdyby takiego dnia w ostatnim miesiącu nie było – w ostatnim dniu tego miesiąca.

W ocenie Sądu, w świetle przywołanego powyżej uregulowania prawnego, termin oznaczony jako miesiąc może obejmować z reguły tyle dni, ile obejmuje miesiąc kalendarzowy,

to jest najmniej 28, a najwyżej 31 dni. Wydłużenie tego terminu może nastąpić wyłącznie w myśl zasady wyrażonej w art.57 § 4 k.p.a. – „ jeżeli koniec terminu przypada na dzień ustawowo wolny

od pracy, za ostatni dzień terminu uważa się najbliższy następny dzień powszedni ”.

Sąd podzielił w tym zakresie pogląd Sądu Najwyższego zaprezentowany

w postanowieniu z dnia 21.05.1997r. ( sygn.akt I CZ 54/97 ). Orzeczenie to wydane zostało wprawdzie na tle stosowania art.112 k.c., jednakże z uwagi na generalnie identyczne brzmienie tego przepisu z powołanym na wstępie art.57§3 k.p.a., w ocenie Sądu, w drodze analogii będzie ono miało zastosowanie również w niniejszej sprawie.

Przy takim przyjęciu Sąd uznał, iż dokonując zawieszenia działalności gospodarczej

z dniem 01.07.2010r., a następnie podjęcia prowadzenia tej działalności w dniu 01.08.2010r., ubezpieczona dochowała wymaganego ustawowego, co najmniej miesięcznego terminu zawieszenia działalności gospodarczej ( to jest 31 dniowego terminu w sytuacji zawieszenia działalności w miesiącu lipcu ), o jakim mowa w cytowanym na wstępie rozważań art.14a ust.1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej i zawieszenie to, stosownie do art.36a pkt.2 ustawy

z dnia 13.10.1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych wywiera skutki prawne w zakresie ubezpieczeń społecznych od dnia, w którym nastąpiło zawieszenie do dnia poprzedzającego dzień wznowienia.

Ustalając to Sąd miał na uwadze również fakt, że ubezpieczona w okresie spornym,

a mianowicie w lipcu 2010r., jak wynika z wiarygodnych zeznań ubezpieczonej, faktycznie nie prowadziła działalności gospodarczej, gdy w świetle ukształtowanego w tym zakresie orzecznictwa sądowego tylko rzeczywiste wykonywanie działalności implikuje obowiązek opłacania składek na ubezpieczenia społeczne.

Wypada dodać, iż stanowisko zajęte przez tut. Sąd, omówione powyżej, znalazło swoje odzwierciedlenie w dokonanej z dniem 01.07.2011r. zmianie przepisu art.14a ust.1 ustawy

o swobodzie działalności gospodarczej. Zgodnie z aktualnym brzmieniem tego przepisu przedsiębiorca niezatrudniający pracowników może zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej na okres od 30 dni do 24 miesięcy.

W konsekwencji powyższego Sąd z mocy art.477 14§2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję orzekając jak w sentencji.

Sędzia