Sygn. akt VII Ka 947/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 listopada 2013 r.

Sąd Okręgowy w Olsztynie w VII Wydziale Karnym Odwoławczym

w składzie:

Przewodniczący: SSO Dariusz Firkowski (spr.),

Sędziowie: SO Magdalena Chudy,

SO Karol Radaszkiewicz,

Protokolant st. sekr. sądowy Katarzyna Filipiak

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej Marii Kuleszy-Chaleckiej

po rozpoznaniu w dniu 14 listopada 2013r.

sprawy K. O.i B. N.

oskarżonych o przestępstwo z art. 297§1 kk w zw. z art. 270§1 kk w zw z art. 11§2 kk i inne

na skutek apelacji wniesionej przez obrońców oskarżonych

od wyroku Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 23 lipca 2013r., sygn. akt VII K 648/12

I zaskarżony wyrok w stosunku do K. O.zmienia w ten sposób, że:

- uchyla rozstrzygnięcie z pkt. II sentencji o karze łącznej pozbawienia wolności,

- w zakresie rozstrzygnięcia z pkt. I ppkt.1 sentencji zarzucany oskarżonemu czyn kwalifikuje z art.297§1 kk i przepis ten przyjmuje za podstawę skazania i za to na podstawie art.297§1 kk i art.33§2 kk wymierza mu karę 8 ( ośmiu ) miesięcy pozbawienia wolności i karę 50 ( pięćdziesięciu ) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 40 ( czterdzieści ) zł oraz w miejsce słów: „z B. N.” przyjmuje słowa „z inną ustaloną osobą”,

- z zakresu rozstrzygnięcia z pkt. III sentencji eliminuje słowo „łącznej”,

- uniewinnia oskarżonego od zarzucanych mu czynów z art.233§1 kk opisanych w pkt. II i III aktu oskarżenia,

II wyrok w stosunku do B. N.w zakresie zarzucanego jej czynu z pkt. V aktu oskarżenia, który kwalifikuje z art.297§1 kk uchyla i na podstawie art.17§1pkt.4 kpk postępowanie w tym zakresie umarza,

III w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy,

IV koszty procesu w części uniewinniającej oskarżonych ponosi Skarb Państwa,

V zwalnia oskarżonego K. O.od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze w zakresie czynu z pkt. I aktu oskarżenia.

Sygn. akt VII Ka 947/13

UZASADNIENIE

1. K. O.został oskarżony o to, że:

I w dniu 8 maja 2009 r. w O.działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci dofinansowania z (...)Agencji (...). w O.do projektu : Uruchomienie nowego ośrodka rehabilitacji ruchowej i klubu fitness elementem strategii rozwoju firmy PHU (...)” dołączył do wniosku beneficjenta o płatność podrobione uprzednio dokumenty w postaci potwierdzeń przelewów bankowych z konta (...), z dnia 8 września 2008 r. na kwotę 49.000,00 zł, z dnia 18 grudnia 2008 r. na kwotę 57.604,00 zł, z dnia 21 stycznia 2009 r. na kwotę 50.000,00 zł, z dnia 21 stycznia 2009 r. na kwotę 40.000,00 zł, z dnia 11 marca 2009 r. na kwotę 49.044,00 zł oraz 11 marca 2009 r. na kwotę 50.000,00 zł, które to dokumenty miały istotne znaczenie dla zawarcia umowy (...).(...)i wypłatę dofinansowania, tj. o przestępstwo z art. 297 § 1 kk w zw. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk;

II w dniu 4 marca 2011 roku w O.w siedzibie Urzędu Skarbowego będąc przesłuchiwanym w charakterze świadka i będąc uprzedzonym o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań złożył niezgodne z prawdą zeznania mające służyć za dowód w toczącym się przed Urzędem postępowaniem kontrolnym w stosunku do B. N.na okoliczność zaangażowania wymienionego w przygotowanie projektu „Uruchomienie nowego ośrodka rehabilitacji ruchowej i klubu fitness elementem strategii rozwoju firmy PHU (...)” jak również na okoliczność uzupełniania wniosku, a nadto na okoliczność wystawienia i podpisania faktur (...)z dnia 15.12.2008r., (...). z dnia 16.12.2008r., (...). z dnia 16.12.2008r., (...)z dnia 16.12.2008r., (...) z dnia 19.12.2008r.

tj. o przestępstwo z art. 233 § 1 kk;

III w dniu 24 marca 2011 roku w O.w siedzibie Urzędu Skarbowego będąc przesłuchiwanym w charakterze świadka i będąc uprzedzonym o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań złożył niezgodne z prawdą zeznania mające służyć za dowód w toczącym się przed Urzędem postępowaniem kontrolnym w stosunku do B. N.na okoliczność zaangażowania wymienionego w przygotowanie projektu „Uruchomienie nowego ośrodka rehabilitacji ruchowej i klubu fitness elementem strategii rozwoju firmy PHU (...)” jak również na okoliczność uzupełniania wniosku, a nadto na okoliczność wystawienia i podpisania faktur (...)z dnia 3.10.2008r., (...)z dnia 06.10.2008r„ (...). z dnia 1.12.2008r., (...)z dnia 05.12.2008r., (...)z dnia 8.12.2008r., (...)z dnia 08.12.2008r. (...)z dnia 10.12.2008r.,(...)z dnia 10.12.2008r., (...)z dnia 15 grudnia 2008r., i (...) z dnia 19 grudnia 2008r.

tj. o przestępstwo z art. 233 § 1 kk;

IV w dniu 24.02.2011 roku oraz w dniu 28 marca 2011 roku w Komendzie (...)Policji w O.będąc przesłuchiwanym w charakterze świadka i będąc uprzedzonym o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań działając z góry powziętym zamiarem, w krótkich odstępach czasu złożył niezgodne z prawdą zeznania mające służyć da dowód w toczącym się postępowaniu przygotowawczym w sprawie między innymi podrobienia podpisów K. O.na fakturach VAT na okoliczność wystawienia i podpisania faktur (...)z dnia 15.12.2008r., (...). z dnia 16.12.2008r., (...). z dnia 16.12.2008r., (...)z dnia 16.12.2008r., (...) z dnia 19.12.2008r.

tj. o przestępstwo z art. 233 § 1 kk w zw. z art. 12 kk.

2.B. N.została oskarżona o to, że:

V dniu 8 maja 2009r. w O.działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci dofinansowania z (...)Agencji (...). w O.do projektu „ Uruchomienie nowego ośrodka rehabilitacji ruchowej i klubu fitness elementem strategii rozwoju firmy PHU (...)” dołączyła do wniosku beneficjenta o płatność podrobione uprzednio dokumenty w postaci potwierdzeń przelewów bankowych z konta (...)na konto (...)z dnia 08 września 2008r. na kwotę 49 000,00 zł z dnia 18 grudnia 2008r. na kwotę 57 604,00 zł z dnia 21 stycznia 2009r. na kwotę 50 000,00 zł z dnia 21 stycznia 2009r. na kwotę 40 000,00 zł z dnia 11 marca 2009r. na kwotę 49 044,00 zł oraz 11 marca 2009r. na kwotę 50

00 zł, które to dokumenty miały istotne znaczenia dla zawarcia umowy (...).(...)

tj. o czyn z art. 297 § 1 kk w zw. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

VI w dniu 17 marca 2011 roku w O.w siedzibie Urzędu Skarbowego będąc przesłuchiwanym w charakterze strony i badać uprzedzoną o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań złożyła niezgodne z prawdą zeznania mające służyć da dowód w toczącym się przed Urzędem postępowaniem kontrolnym na okoliczność nie ewidencjonowania w rejestrze zakupu VAT faktur z 2008r. na zakup środków trwałych jak zataiła prawdę o istnieniu umowy na roboty budowlane zawartej z K. O.z dniu 10.08.2008r., cześć dowodów KP i przelewów bankowych oraz faktur VAT wystawionych przez ww. osobę, jak też o wystawionych protokołach odbioru robót;

tj. o przestępstwo z art. 233 § 1 kk.

Sąd Rejonowy w Olsztynie wyrokiem z dnia 23 lipca 2013r. w sprawie VII K 648/12

I oskarżonego K. O.uznał za winnego dokonania zarzucanych mu czynów i za to skazał go :

1. za czyn z punktu I aktu oskarżenia z tym ustaleniem, że dopuścił się go działając wspólnie i w porozumieniu z B. N.i za to z mocy art. 297 § 1 kk w zw. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk, opierając wymiar kary o art. 297 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk i art. 33 §2kk skazał go na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności i 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki na 40 (czterdzieści) złotych;

2. za czyn z punktu II aktu oskarżenia, za to, że w dniu 04 marca 2011 roku w O.w siedzibie Urzędu Skarbowego będąc przesłuchiwanym w charakterze świadka i będąc uprzedzonym o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań złożył niezgodne z prawdą zeznania mające służyć za dowód w toczącym się przed Urzędem postępowaniem kontrolnym w stosunku do B. N.na okoliczność wystawienia i podpisania faktur (...)z dnia 15.12.2008r., (...)z dnia 16.12.2008r., (...). z dnia 16.12.2008r., (...)z dnia 16.12.2008r., (...) z dnia 19.12.2008r. tj. 233§ 1 kk

3. za czyn z punktu III aktu oskarżenia, za to, że w dniu 24 marca 2011 roku w O.w siedzibie Urzędu Skarbowego będąc przesłuchiwanym w charakterze świadka i będąc uprzedzonym o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań złożył niezgodne z prawdą zeznania mające służyć za dowód w toczącym się przed Urzędem postępowaniem kontrolnym w stosunku do B. N.na okoliczność wystawienia i podpisania faktur (...)z dnia 3.10.2008r., (...). z dnia 06.10.2008r„ (...). z dnia 1.12.2008r„ (...)z dnia 05.12.2008r„(...)z dnia 8.12.2008r., (...). z dnia 08.12.2008r. (...)z dnia 10.12.2008r.,(...)z dnia 10.12.2008r., (...)z dnia 15 grudnia 2008r., i (...) z dnia 19 grudnia 2008r.tj. czynu z art. 233§ 1 kk i ustala, że czynu z punktów II, III aktu oskarżenia zostały popełnione w warunkach ciągu przestępstw z art. 233§lkk w zw. z art. 91 § 1 kk i za to z mocy art. 233§ 1 kk w zw z art. 91 § 1 kk opierając wymiar kary o art. 233 § 1 kk w zw z art. 91 § 1 kk skazuje go na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

II podstawie art. 85 kk i art. 86 § 1 kk, art. 91§2kk w miejsce jednostkowych kar pozbawienia wolności orzekł wobec oskarżonego K. O.karę łączną 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

III na podstawie art. 69§1 i 2 kk, art.70§1pkt.1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego K. O.kary łącznej pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres próby 2 (dwóch) lat;

IV oskarżonego K. O.uniewinnił od popełnienia zarzucanego mu w pkt IV aktu oskarżenia czynu;

VI oskarżoną B. N.w ramach zarzucanego jej w pkt I aktu oskarżenia czynu uznaje za winną tego, że w dniu 8 maja 2009 r. w O.działając wspólnie i w porozumieniu z K. O., w celu użycia za autentyczne dołączyła do wniosku beneficjenta o płatność pn. „ Uruchomienie nowego ośrodka rehabilitacji ruchowej i klubu fitness elementem strategii rozwoju firmy PHU (...)” podrobione uprzednio dokumenty w postaci potwierdzeń przelewów bankowych z konta (...)na konto (...)z dnia 08 września 2008r. na kwotę 49 000,00 zł z dnia 18 grudnia 2008r. na kwotę 57 604,00 zł z dnia 21 stycznia 2009r. na kwotę 50 000,00 zł z dnia 21 stycznia 2009r. na kwotę 40 000,00 zł z dnia 11 marca 2009r. na kwotę 49 044,00 zł oraz 11 marca 2009r. na kwotę 50 000,00 zł, tj. czynu z art. 270 § 1 kk i za to z mocy art. 270 § 1 kk, skazał ją na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

VII na podstawie art. 69§1 i 2 kk, art.70§1pkt.1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonej B. N.kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres próby 2 (dwóch) lat,

VIII oskarżoną B. N.uniewinnił od popełnienia zarzucanego jej w pkt VI aktu oskarżenia czynu;

Powyższy wyrok apelacjami zaskarżyli obrońcy oskarżonych.

Obrońca B. N. wyrok zaskarżyła w zakresie rozstrzygnięcia z pkt. VI sentencji odnośnie czynu z pkt. V aktu oskarżenia w całości na jej korzyść i zarzuciła mu obrazę prawa materialnego oraz prawa procesowego, która miała wpływ na treść wyroku poprzez błędne zastosowanie art.270§1 kk oraz zaniechanie zastosowania klauzuli niekaralności z art.297§3 kk w zw. z art.17§1pkt. 4 kpk co w konsekwencji doprowadziło do przypisania oskarżonej popełnia czynu z art.270§1 kk podczas gdy z treści art.17§1 pkt.4 kpk wynika, że postępowanie w tym zakresie winno być umorzone.

Podnosząc ten zarzut skarżąca wniosła o umorzenie postępowania co do przypisanego B. N.czynu z pkt. VI sentencji względnie o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy w zaskarżonym zakresie do ponownego rozpoznania.

Obrońca K. O. zaskarżył wyrok w części co do czynów z pkt.I1, I2 i I3 ( stosownie zarzuty z pkt. I, II i III aktu oskarżenia ) i zarzucił mu:

- odnośnie pkt.I1 wyroku obrazę prawa materialnego tj. art.297§3 kk poprzez błędne przypisanie oskarżonemu popełnienia zarzucanego mu czynu i nieprzyjęcie w ustalonym stanie faktycznym instytucji „czynnego żalu”, który stanowi, że sprawca nie podlega karze,

- odnośnie pkt.I2 i I3 wyroku obrazę przepisów prawa materialnego tj. art.233§1 kk poprzez przyjęcie, że ustalonym i analizowanym stanie faktycznym oskarżony dopuścił się popełnienia zarzucanych mu czynów w sytuacji gdy osoba, która umyślnie składa nieprawdziwe zeznania dotyczące okoliczności mających znaczenia dla zrealizowanie prawa do obrony nie popełnia przestępstwa składania fałszywych zeznań.

W oparciu o powyższy zarzut skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od popełnienia zarzucanych mu czynów.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacje obrońcy K. O. jest częściowo zasadna. Natomiast na podzielenie zasługuje środek odwoławczy wniesiony na korzyść B. N..

Na wstępie podnieść należy, iż Sąd Rejonowy co do zasady prawidłowo ustalił stan faktyczny w zakresie zachowań oskarżonych polegających na uzyskania dofinansowania do przedmiotowego projektu, przy czym do wniosku załączono podrobione uprzednio dokumenty w postaci potwierdzenia przelewów bankowych. W tym zakresie swoje ustalenia Sąd I instancji oparł o trafną analizę materiału dowodowego i ta ocena nie zawiera błędów natury logicznej czy też faktycznej. Z uzasadnienia zaskarżonego wyroku wynikają powody takiego rozstrzygnięcia, a Sąd Okręgowy podziela przedstawioną tam argumentację. W istocie wniesione apelacje nie kwestionują dokonanych w sprawie ustaleń lecz wskazują na kwestie natury prawnej.

Przede wszystkim wskazać należy, że w ocenie Sądu Okręgowego błędne było zakwalifikowanie czynów z pkt. I i V aktu oskarżenia także z art.270§1 kk. Przepis ten odnosi się podrobienia lub przerobienia dokumentu lub użycia takiego dokumentu. Analiza tak powołanych zarzutów jak i uzasadnienia zaskarżonego wyroku wskazuje na to, że oskarżeni jedynie posługiwali się podrobionymi dokumentami. Jednakże nie zarzucono im ani też Sąd I instancji nie przyjął to, że to oskarżeni dokumenty w postaci potwierdzeń przelewów bankowych podrobili. Sąd Rejonowy bowiem jedynie stwierdził, że dokumenty te przyniósł bądź doniósł K. O.- k.679odw., k.675 odw. Mieć przy tym na uwadze należy, że wyrok został zaskarżony jedynie na korzyść oskarżonych a zatem nie sposób jest czynić mniej korzystnych ustaleń niż to przyjął Sąd I instancji.

Wobec powyższego zachowanie oskarżonych co do czynów z pkt. I i V aktu oskarżenia winno być zakwalifikowane jedynie z art.297§1 kk , który to wśród znamion między innymi wskazuje na „przedłożenie podrobionego dokumentu” i tym samym zbędne jest przyjmowanie dodatkowo znamienia z art.270§1 kk w zakresie gdzie wskazuje on na używanie podrobionego bądź przerobionego dokumentu albowiem przedłożenie ( dokumentu ) jest bez wątpienia ( jego ) użyciem.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w orzecznictwie Sądów Apelacyjnych. Sąd Apelacyjny w Gdańsku wyrokiem z dnia 3 grudnia 2008r. w sprawie II AKa 254/08 stwierdził bowiem, że w sytuacji gdy sprawca ubiegający się o kredyt użył fałszywego dokumentu, wcześniej przez siebie podrobionego lub podrobionego czyn sprawcy należy zakwalifikować z art.270§1 kk i art.297§1 kk w zw. z art.11§2 kk. Sąd Apelacyjny w Katowicach w wyroku z dnia 7 marca 2013r. w sprawie II AKa 25/13 oraz w wyroku z dnia 6 grudnia 2012r. w sprawie II AKa 426/12 odpowiednio zauważył, że: „kumulatywna kwalifikacja z art. 297 § 1 k.k., i art. 270 § 1 k.k. ma miejsce jedynie wówczas, gdy sprawca w celu, o jakim stanowi art. 297 § 1 k.k., używa dokumentu jako autentycznego, który sam podrobił, zaś dla oddania całej zawartości bezprawia konieczne jest powołanie w podstawie skazania obu przepisów przy zastosowaniu art. 11 § 2 k.k.” oraz że „ zbędna jest kumulatywna kwalifikacja prawna przestępstwa z art. 297 § 1 k.k. oraz z art. 270 § 1 k.k., jeżeli kredytobiorca wyłącznie przedstawia sfałszowane dokumenty, a sam w ich fałszowaniu nie bierze udziału. Skoro, bowiem kredytobiorca działając w myśl art. 297 k.k. przedkłada takie dokumenty, to oczywistym jest, że w ten sposób się nimi posługuje i wprowadza taki sfałszowany dokument do obrotu. Natomiast w sytuacji, gdy przedstawiony dokument, którym posługuje się sprawca został uprzednio przez niego podrobiony, sfałszowany, wówczas dla oddania pełnej zawartości kryminalnej czynu należy kumulatywnie zakwalifikować go, jako przestępstwo z art. 297 § 1 k.k. i z art. 270 § 1 k.k.”.

Wobec powyższego zachowanie K. O. i B. N. wyczerpywało jedynie dyspozycję art.297§1 kk.

Jednocześnie zauważyć należy, że Sąd I instancji zasadnie przyjął- porównaj k.681odw.-691, że B. N. spełniła kryteria z art.297§3 kk pozwalające na zastosowanie co do niej klauzuli niekaralności i w tej sytuacji podzielono apelację jej obrońcy i na podstawie art.17§1pkt.4 kpk umorzono postępowanie co do czynu z pkt. V aktu oskarżenia, który winien być kwalifikowany jedynie z art.297§ 1 kk. Powyższe rozstrzygniecie jest konsekwencją uznania, że nie jest możliwe „uniewinnienie” od błędnie przyjętej kwalifikacji albowiem przyjęty w pkt. V sentencji opis czynu przypisanego przez Sąd I instancji w istocie obejmuje okoliczności co do czynu, odnośnie którego w myśl art.297§3 kk sprawca nie podlega karze.

Natomiast w ocenie Sądu Okręgowego dobrodziejstwo tej klauzuli nie może odnoście się do K. O.albowiem jak to trafnie przyjęto w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku okoliczność ta odnosi się jedynie do B. N.-k.682 . Jak wynika bowiem z prawidłowo ustalonego stanu faktycznego oskarżony był wręcz przeciwny wycofaniu wniosku o dofinansowania a zatem brak jest podstaw do uznania, że także i on i to dobrowolnie zapobiegł wykorzystaniu wsparcia finansowego. Wobec powyższego w tym zakresie apelacja obrońcy oskarżonego nie może być uwzględniona.

Natomiast na podzielenie zasługują zarzuty apelacji dotyczące braku podstaw do uznania K. O. za winnego czynów z II i III aktu oskarżenia. W tym zakresie Sąd Okręgowy za zasadne przyjmuje argumenty skarżącego co do tego, że i w tych wypadkach oskarżony korzystał z ochrony wynikającej z realizacji jego prawa do obrony. Podnieść przy tym należy, ze nie sposób jest w istocie rozdzielać kwestii podrobionych przelewów od fikcyjnych faktur. Faktycznie w zarzucie jak w pkt. I aktu oskarżenia jest mowa jedynie o przelewach. Jednakże na uwadze należy mieć to, że te przelewy miały stanowić „realizację” faktur, o których zeznawał jeszcze w charakterze świadka K. O.. Tym samym nie sposób jest oderwać od siebie obu tych kwestii albowiem dopiero całość tego procederu pozwoliła na stworzenie formalnych warunków do ubiegania się o dofinansowanie. Na poparcie powyższego wskazać należy na treść dokumentów załączonych do Wniosku Beneficjenta o Płatność, gdzie między innymi na k.728 i k.730 znajdują się adnotacje ( K. O. ) co do tego, że przelewy dotyczą zapłaty za faktury- porównaj k.727 i k.729 załącznika. Tym samym występując w charakterze świadka K. O. składając w tym zakresie nieprawdziwe zeznania realizował swoje prawo do obrony. Faktycznie bowiem postawiono mu następnie zarzut, który pomimo tego, że formalnie nie zawierał w swoim opisie okoliczności dotyczących faktur, to w istocie do tych okoliczności winien był być odnoszony. Trafnie bowiem podnosi skarżący, że faktury miały stanowić dowód postępu prac oraz poczynionych nakładów w zakresie ubiegania się o dofinansowanie –k.700. Tym samym nie sposób podzielić argumentacji Sądu I instancji co do tego, że okoliczności dotyczące wystawienia faktur wskazanych w pkt. II i III aktu oskarżenia nie stanowiły podstawy postawienia oskarżonemu zarzutu z pkt. I ani też innego , który byłby z nim powiązany-k.683. Wręcz przeciwnie, obie okoliczności dotyczące tak wskazanych w tym zarzucie przelewów jak i nie ujętych tam faktur stanowią całość i nie mogą być oceniane w swoistym oderwaniu. W tej sytuacji K. O. winien być uniewinniony od czynów z pkt. II i III aktu oskarżenia albowiem będąc przesłuchiwany jako świadek, któremu następnie przedstawiono zarzut ściśle wiążący się kwestią co do które uprzednio zeznawał, realizował wówczas swoje prawo do obrony.

Mając powyższe na uwadze zaskarżony wyrok:

1. w stosunku do K. O.zmieniono w ten sposób, że:

- uchylono rozstrzygnięcie z pkt. II sentencji o karze łącznej pozbawienia wolności,

- w zakresie rozstrzygnięcia z pkt. I ppkt.1 sentencji zarzucany oskarżonemu czyn zakwalifikowano z art.297§1 kk i przepis ten przyjęto za podstawę skazania i za to na podstawie art.297§1 kk i art.33§2 kk wymierzono mu karę 8 ( ośmiu ) miesięcy pozbawienia wolności i karę 50 ( pięćdziesięciu ) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na 40 ( czterdzieści ) zł oraz w miejsce słów: „z B. N.” przyjęto słowa „z inną ustaloną osobą”,

- z zakresu rozstrzygnięcia z pkt. III sentencji wyeliminowano słowo „łącznej”,

- uniewinniono go od zarzucanych mu czynów z art.233§1 kk opisanych w pkt. II i III aktu oskarżenia.

2. w stosunku do B. N.w zakresie zarzucanego jej czynu z pkt. V aktu oskarżenia, który zakwalifikowano z art.297§1 kk uchylono i na podstawie art.17§1pkt.4 kpk postępowanie w tym zakresie umorzono,

III w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymano w mocy.

Na podstawie art.632pkt2. kpk koszty procesu w części uniewinniającej i umarzającej oskarżonych ponosi Skarb Państwa,

W myśl art.624§1 kpk zwolniono oskarżonego K. O.od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze w zakresie czynu z pkt. I aktu oskarżenia albowiem przemawiają za tym względy słuszności..