Piątek, 29 marca 2024
Dziennik wyroków i ogłoszeń sądowych
Rej Pr. 2512 | Wydanie nr 5877
Piątek, 29 marca 2024
Sygnatura akt: II Ca 805/13

Tytuł: Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze z 2013-12-19
Data orzeczenia: 19 grudnia 2013
Data publikacji: 17 maja 2018
Data uprawomocnienia: 19 grudnia 2013
Sąd: Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze
Wydział: II Wydział Cywilny Odwoławczy
Przewodniczący:
Sędziowie:
Protokolant:
Hasła tematyczne: Powództwo Przeciwegzekucyjne
Podstawa prawna: art. 843 § 1 kpc

Sygn. akt II Ca 805/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 grudnia 2013 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze II Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

PrzewodniczącySSO Wojciech Damaszko/spr/

SędziowieSSO Jadwiga Jakubowska, SSO Maria Lechowska

ProtokolantEwa Kaczorowska

po rozpoznaniu w dniu 19 grudnia 2013 r. w Jeleniej Górze

na rozprawie

sprawy z powództwa G. W. (1) i G. W. (2)

przeciwko C. (...) Towarzystwu (...) w P.

o zwolnienie od egzekucji

na skutek apelacji powodów

od wyroku Sądu Rejonowego w Zgorzelcu

z dnia 25 września 2013 r., sygn. akt I C 1119/13

I.  apelację oddala;

II.  zasądza solidarnie od powodów na rzecz strony pozwanej kwotę 300 zł z tytułu zwrotu kosztów zastępstwa prawnego w instancji odwoławczej.

Sygn. akt II Ca 805/13

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Zgorzelcu zaskarżonym wyrokiem oddalił powództwo G. W. (1)i G. W. (2)skierowane przeciwko C. (...) Towarzystwu (...)w P.o zwolnienie od egzekucji zestawu wypoczynkowego, sofy dwuosobowej, telewizora P., telewizora (...), zestawu kina domowego i zegara ściennego i zasądził od powodów na rzecz strony pozwanej kwoty po 308,50 zł z tytułu zwrotu kosztów procesu.

Podstawę tego rozstrzygnięcia stanowiły następujące ustalenia faktyczne.

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym Poznań – Stare Miasto A. G.prowadził z wniosku C. (...) Towarzystwa (...)w P.egzekucję o świadczenie pieniężne przeciwko A. H.zamieszkałej w Z.przy ul. (...). W dniu 27 marca 2013 roku w Z.w budynku położonym przy ul. (...)asesor komorniczy J. S.dokonał zajęcia ruchomości w postaci zestawu wypoczynkowego, sofy dwuosobowej, telewizora P., telewizora (...), zestawu kina domowego i zegara ściennego. Obecni przy tej czynności G. W. (1)i G. W. (2)zgłosili komornikowi swoje prawa do zajętych przedmiotów i poinformowali, że stanowią one ich własność.

W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd Rejonowy ocenił powództwo za nieuzasadnione. Wskazał, że stosownie do art. 841 § 1 kpc osoba trzecia może w drodze powództwa żądać zwolnienia zajętego przedmiotu od egzekucji, jeżeli skierowanie do niego egzekucji narusza jej prawa. Powództwo takie można wnieść w terminie miesiąca od dnia dowiedzenia się o naruszeniu prawa. Powyższy termin ma charakter prekluzyjny, jego upływ sąd uwzględnia z urzędu i nie podlega przywróceniu.

Odnosząc powyższe uwagi do ustalonych okoliczności faktycznych Sąd Rejonowy wskazał, że powodowie pierwotnie pozew złożyli 11 kwietnia 2013 roku, ale został on prawomocnie zwrócony zarządzeniem z dnia 6 maja 2013 roku z uwagi na fakt, że nie był on prawidłowo opłacony. Brakującą opłatę powodowie uiścili 17 maja 2013 roku i w tej dacie pozew został uznany za wniesiony ponownie. Ponieważ ponowne złożenie pozwu nastąpiło po upływie miesięcznego terminu, powództwo podlegało oddaleniu bez konieczności prowadzenia postępowania dowodowego.

Na podstawie art. 98 § 1 i 3 kpc Sąd Rejonowy zasądził od powodów na rzecz strony pozwanej zwrot kosztów procesu.

W apelacji powodowie zaskarżyli orzeczenie Sądu Rejonowego w całości zarzucając mu:

1.  naruszenie przepisów postępowania w postaci art. 224 § 1 kpc oraz art. 233 § 1 kpc polegające na całkowicie dowolnej i jednostronnej ocenie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, pominięciu istotnych okoliczności faktycznych podnoszonych przez stronę powodową, oraz całkowicie bezpodstawnym przyjęciu, że powodowie nie uzupełnili, w terminie, braków formalnych pozwu, poprzez nieziszczenie opłat od pozwu, co skutkowało oddaleniem powództwa, podczas gdy powodowie wraz z pozwem uiścili opłatę sądową w wysokości wynikającej z wartości przedmiotu sporu, wyliczoną samodzielnie, dołączając do pozwu dowód uiszczenia wpisu;

2.  naruszenie przepisów postępowania w postaci art. 130 § 3 kpc poprzez jego nie zastosowanie i przyjęcie, że powodowie uiścili należną od pozwu opłatę po upływie terminu, podczas gdy powodowie w dniu złożenia pozwu uiścili opłatę w wysokości stanowiącej 5% wartości przedmiotu sporu wyliczoną samodzielnie, a następnie w terminie 7 dni od dnia otrzymania zarządzenia o zwrocie pozwu uzupełnili brakującą część opłaty w wysokości 0,50 zł, tym samym zgodnie z literalnym brzmieniem powołanego przepisu, pismo uzupełnione w terminie wywołać winno skutki od chwili jego wniesienia.

Wskazując na powyższe zarzuty skarżący wnosił o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja nie zasługuje na uwzględnienie.

Wbrew zarzutom zawartym w apelacji Sąd Rejonowy poczynił w sprawie poprawne ustalenia faktyczne i na ich podstawie wyprowadził właściwe wnioski o bezzasadności powództwa. Sąd Okręgowy zarówno ustalenia te, jak i przedstawioną ocenę prawną akceptuje i na podstawie art. 382 k.p.c. przyjmuje za podstawę rozstrzygnięcia.

Niewątpliwie do zajęcia ruchomości w postępowaniu egzekucyjnym doszło w dniu 27 marca 2013 roku podczas obecności powodów. Stosownie do art. art. 841 § 3 kpc powództwo ekscydencyjne można wnieść w terminie miesiąca od dnia dowiedzenia się o naruszeniu prawa, chyba że inny termin jest przewidziany w przepisach odrębnych. O dowiedzeniu się o naruszeniu prawa powodowie powzięli wiedzę w dniu 27 marca 2013 r. Słusznie wskazał Sąd Rejonowy, że wprowadzony w art. 841 § 3 k.p.c. miesięczny termin do wytoczenia powództwa o zwolnienie zajętego przedmiotu od egzekucji jest terminem prawa materialnego, a zatem jego niezachowanie pociąga za sobą oddalenie powództwa. Wskazany termin jest bowiem jedną z przesłanek skuteczności zgłoszonego przez osobę trzecią, której prawa zostały naruszone, żądania zwolnienia zajętego przedmiotu od egzekucji (zob. uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 17 lipca 2007 r. III CZP 57/07).

Nie budzi również wątpliwości, że pozew wniesiony w dniu 11 kwietnia 2013 r. podlegał zwrotowi niezaskarżonym zarządzeniem z dnia 6 maja 2013 r. Nie są istotne na obecnym etapie rozpoznania sporu okoliczności związane z istnieniem uzasadnionych podstaw do zwrotu pozwu, bowiem te mogły być przedmiotem kontroli instancyjnej jedynie na skutek rozpoznania zażalenia na zarządzenie o zwrocie pozwu.

Rację ma Sąd I instancji wyjaśniając, że zgodnie z art. 130 § 2 kpc pismo zwrócone nie wywołuje żadnych skutków, jakie ustawa wiąże z wniesieniem pisma procesowego do sądu. Przepis ten pozbawia zatem wszelkich skutków prawnych pismo procesowe – a zatem również pozew – które zostało zwrócone. Jedynie w sytuacji, gdy pismo zostanie poprawione lub uzupełnione w terminie 7 dni, skutki jego wniesienia powstają w chwili, w której pismo z brakami zostało wniesione. Natomiast pismo poprawione lub opłacone po upływie zakreślonego terminu uważa się za wniesione w dacie uzupełnienia (zob. post. SN z 20 stycznia 1967 roku I Cz 149/66 OSNCP 1967/9/158 ).

Trafna była zatem uwaga Sądu Rejonowego, że ostatecznie należało przyjąć, że pozew w sprawie został wniesiony 17 maja 2013 r., a zatem z uchybieniem miesięcznego terminu, o którym mowa w art. 841 § 3 kpc.

Z wyżej przytoczonych względów Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 kpc apelację jako nie wykazującą uzasadnionych podstaw oddalił.

Na podstawie art. 98 § 1 kpc w zw. z art. 391 § 1 kpc zasądzono solidarnie od pozwanych na rzecz strony powodowej kwotę 300 zł z tytułu zwrotu kosztów procesu w instancji odwoławczej.

Najczęściej czytane
ogłoszenia

Udostępnij