Sygn. akt II K 461/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 stycznia 2015 r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Katarzyna Cichocka

Protokolant: st. sekr. sąd. Małgorzata Grabowska

Prokurator Prokuratury Rejonowej: Tomasz Niesłuchowski

po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 2015 r. sprawy:

M. K. s. C. i J. z domu Ł. ur. (...) w R.

oskarżonego o to, że:

I. w dniu 10 września 2014 r. w K. bez wymaganego zezwolenia posiadał broń palną w postaci pistoletu bojowego U. kal.6,35 mm oraz 32 sztuki amunicji bojowej kal. 6,35 mm, wz. Browning

tj. o czyn z art. 263§2 kk

II. w dniu 10 września 2014 r. w B. gm. K., zabrał w celu krótkotrwałego użycia samochód osobowy marki A. (...) o nr rej. (...) o wartości 2500 zł, czym działał na szkodę J. W., przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności, będąc skazanym za umyślne przestępstwo podobne

tj. o czyn z art. 289§ 1 kk w zw. z art. 64§1 kk

III. w dniu 10 września 2014 r. w ruchu lądowym w K. przy ul. (...) kierował samochodem osobowym marki A. (...) o nr rej. (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości z wynikiem: I – 1,27 mg/l, II – 1,39 mg/l, III – 1,33 mg/l, IV – 1,29 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, przy czym czynu tego dopuścił się będąc wcześniej prawomocnie skazanym za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości

tj. o czyn z art. 178a§4 kk

I.  oskarżonego M. K. uznaje za winnego popełnienia zarzucanych czynów i za to:

- za czyn z pkt I z mocy art.263§2 kk skazuje go na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności,

- za czyn z pkt II z mocy art.289§ 1 kk w zw. z art.64§1 kk skazuje go, zaś na podstawie art.289§1 kk wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

- za czyn z pkt III z mocy art.178a§4 kk skazuje go na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności,

II.  na podstawie art.85 kk, art.86§1 kk łączy orzeczone wobec oskarżonego kary jednostkowe pozbawienia wolności i w ich miejsce orzeka karę łączną 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

III.  na podstawie art.62 kk orzeka wobec oskarżonego wykonanie kary pozbawienia wolności w systemie terapeutycznym dla osób uzależnionych od alkoholu,

IV.  na podstawie art.42§2 kk orzeka wobec oskarżonego za czyn z pkt III zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 5 (pięciu) lat,

V.  na podstawie art.63§1 kk na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zalicza oskarżonemu okres tymczasowego aresztowania od dnia 10.09.2014r. do dnia 19.09.2014r. i od dnia 19.10.2014r. do dnia 31.12.2014r.

VI.  na podstawie art.44§1 kk orzeka przepadek dowodów rzeczowych zapisanych pod pozycją 123/14 księgi przechowywanych przedmiotów tutejszego Sądu,

VII.  na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982r. Prawo o adwokaturze, zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. K. B. kwotę 720 zł (siedemset dwadzieścia złotych) tytułem kosztów nie opłaconej obrony z urzędu, w tym 300 zł (trzysta złotych) za postępowanie przygotowawcze oraz 165,60 zł (sto sześćdziesiąt pięć złotych sześćdziesiąt groszy) tytułem podatku VAT od przyznanego wynagrodzenia,

VIII.  na podstawie art.624§1 kpk zwalnia oskarżonego w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

Sygn. akt II K 461/14

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 10 września 2014r. w godzinach wieczornych M. K. przebywał w miejscowości B. u znajomego J. W.. Wymieniony był pod znacznym działaniem alkoholu. M. K., korzystając z nieuwagi J. W., z terenu jego posesji dokonał zaboru w celu krótkotrwałego użycia należącego do niego samochodu osobowego marki A. (...) na brytyjskich numerach rejestracyjnych (...) wraz z kluczykami znajdującymi się w stacyjce, o wartości 2500 zł.

Następnie około godziny 22.00 M. K. samochodem tym poruszał się ulicami (...). Jadąc ulicą (...) nie zachował ostrożności, zjechał na pobocze i uszkodził pojazd. Zdarzenie to obserwowali przypadkowi przechodnie M. Ś. i P. D.. Widząc, że kierujący znajduje się pod działaniem alkoholu próbowali powstrzymać go przed dalszą jazdą. Jednak M. K. ponownie uruchomił silnik pojazdu i odjechał w kierunku ulicy (...). P. D. o powyższym zawiadomił policję.

M. K. po pościgu został zatrzymany przez funkcjonariuszy policji na ul. (...).

Przeprowadzone badanie stanu trzeźwości wykazało, iż M. K. o godzinie 23:40 miał 1,27 mg/l, o godzinie 23:42 – 1,39 mg/l, o godzinie 00:12 – 1,33 mg/l, o godzinie 00:14 – 1,29 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

Podczas przeszukania osoby M. K. i jego przedmiotów podręcznych bezpośrednio po zatrzymaniu, w plecaku wymienionego ujawniono broń palną w postaci pistoletu bojowego U. kal.6,35 mm oraz 32 sztuki amunicji bojowejkal. 6,35 mm, wz. B., na które wymagane jest zezwolenie, a którego wymieniony nie posiadał.

M. K. był w przeszłości karany. Ostatnio wyrokiem Sądu Rejonowego w Kętrzynie z dnia 08.02.2011r. w sprawie II K 763/10 został skazany za przestępstwa określone w art.289§1 kk w zw. 64§1 kk i art. 178a§1 kk na karę łączną 9 miesięcy pozbawienia wolności.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o następujące dowody: zeznania świadków: M. A. k. 15-16, P. D. k. 23, M. Ś. k.24, J. W. k. 28-29, M. G. k. 30, protokół badania stanu trzeźwości k.4, protokół zatrzymania osoby k. 7, protokół przeszukania osoby k. 9-11, protokół oględzin rzeczy k. 13-14, protokół oględzin broni i amunicji k. 32-33, odpisy wyroków k.93-94, 114-120, opinia z zakresu broni palnej i balistyki k. 178-181.

Oskarżony M. K. w postępowaniu przygotowawczym przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i odmówił składania wyjaśnień. (k. 37-38, 97-98)

Na rozprawie oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów oraz wniósł o wydanie wyroku skazującego bez przeprowadzania postępowania dowodowego i wymierzenie mu: za czyn I kary 10 miesięcy pozbawienia wolności, za czyn II kary 6 miesięcy pozbawienia wolności, za czyn III kary 8 miesięcy pozbawienia wolności oraz zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 5 lat, kary łącznej 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności wykonywanej w systemie terapeutycznym dla osób uzależnionych od alkoholu, zaliczenie na poczet kary okresu tymczasowego aresztowania, orzeczenie przepadku zabezpieczonej broni i amunicji oraz zwolnienie z kosztów sądowych. (k. 233)

Sąd zważył, co następuje:

Przyznanie się oskarżonego do popełnienia zarzucanych mu czynów w świetle ujawnionego na rozprawie materiału dowodowego nie budzi wątpliwości.

Świadek J. W. potwierdził okoliczności, w jakich oskarżony wszedł w posiadanie należącego do niego pojazdu. Świadek zaprzeczył, aby w pojeździe tym znajdowała się broń lub amunicja należąca do niego.

Z zeznań świadków M. Ś. i P. D. wynik, iż wymienieni idąc około godziny 22.00 ulicą (...) usłyszeli huk, a następnie zauważyli stojący na poboczu pojazd na brytyjskich numerach rejestracyjnych. Za kierownicą siedział mężczyzna i próbował uruchomić silnik pojazdu. Z relacji świadków wynika, iż był on pod znacznym działaniem alkoholu - kiwał się na boki, wyczuwalna była od niego mocna woń alkoholu. P. D. proponował, że odwiezie go do domu, ale ten się nie zgodził. Następnie świadek próbował odebrać mu kluczyki, ale bezskutecznie. Gdy mężczyzna ten odjechał świadkowie zawiadomili policję.

Przesłuchani w charakterze świadków funkcjonariusze policji M. A. i M. G. zgodnie zeznali natomiast, że bezpośrednio po zatrzymaniu opisanego przez zgłaszającego pojazdu, za kierownicą siedział oskarżony M. K.. Mężczyzna ten trzymał w ręku plecak, w którym ujawniono broń i amunicję. Oskarżony nie zaprzeczał, że broń i amunicja należą do niego. Zatrzymany znajdował się pod widocznym działaniem alkoholu.

Sąd dał wiarę zeznaniom wszystkich świadków. Ich relacje są zbieżne i logiczne.

Sąd podzielił również w pełni opinię biegłego z zakresu broni i balistyki.

Biegły stwierdził, że pistolet U. kal. 6,35 mm zabezpieczony od M. K. wraz z magazynkiem nabojowym jest bronią palna w rozumieniu Ustawy z dnia 21 maja 1999r. o broni i amunicji, na której posiadanie wymagane jest zezwolenie. Biegły stwierdził również, że nadesłane do badań 32 naboje pistoletowe wz. Browning są amunicją do broni palnej w myśl przepisów Ustawy z dnia 21 maja 1999r. o broni i amunicji, na której posiadanie wymagane jest zezwolenie.

Oskarżony w toku postępowania został poddany badaniom przez dwóch biegłych lekarzy psychiatrów, którzy uznali, iż wymieniony tempore criminis miał zachowaną zdolność do rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem. Biegli stwierdzili u wymienionego cechy osobowości dyssocjalnej oraz rozpoznali zespół uzależnienia spowodowany używaniem kilku substancji. (opinia sądowo-psychiatryczna k.125-129 ).

Sąd podzielił powyższą opinię albowiem jest jasna, logiczna i wyczerpująca.

W tym stanie rzeczy Sąd uznał, iż okoliczności popełnienia zarzucanych oskarżonemu czynów i jego wina nie budzą wątpliwości.

Swoim zachowaniem polegającym na tym, że w dniu 10 września 2014r. w K. bez wymaganego zezwolenia posiadał broń palną w postaci pistoletu bojowego U. kal. 6,35 mm oraz 32 sztuki amunicji bojowej kal. 6,35 mm, wz. Browning, wyczerpał dyspozycję art. 263§2 kk.

Ponadto zachowaniem polegającym na tym, że w dniu 10 września 2014r. w B., gm. K., zabrał w celu krótkotrwałego użycia samochód osobowy marki A. (...) o nr rej. (...) o wartości 2500 zł, czym działał na szkodę J. W., wyczerpał dyspozycję art. 289§ 1 kk, przy czym czynu tego dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa określonego w art. 64§1 kk .

Natomiast zachowaniem polegającym na tym, że w dniu 10 września 2014r. w ruchu lądowym w K. przy ul. (...) kierował samochodem osobowym marki A. (...) o nr rej. (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości z wynikiem: I – 1,27 mg/l, II – 1,39 mg/l, III – 1,33 mg/l, IV – 1,29 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, przy czym czynu tego dopuścił się będąc wcześniej prawomocnie skazanym za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości, wyczerpał dyspozycję art. 178a§4 kk.

Na działanie oskarżonego w warunkach art. 64§1 kk wskazuje fakt, iż oskarżony wyrokiem Sądu Rejonowego w Kętrzynie z dnia 08.02.2011r. w sprawie II K 763/10 został skazany za przestępstwa określone w art.289§1 kk w zw. 64§1 kk i art. 178a§1 kk na karę łączną 9 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał od 07.04.2012r. do 07.01.2013r. (odpis wyroku k.93-94)

Czynu z art. 289§1 kk dopuścił się zatem w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności będąc skazanym za umyślne przestępstwa podobne.

Uznając oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów Sąd wymierzył mu za czyn I karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, za czyn II karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, za czyn III karę 8 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę łączną w wymiarze 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Sąd orzekł wykonanie kary w systemie terapeutycznym dla osób uzależnionych od alkoholu oraz zaliczył na poczet kary okres tymczasowego aresztowania.

Za czyn z pkt III Sąd orzekł środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 5 lat.

Wymierzając oskarżonemu karę Sąd w pierwszym rzędzie miał na uwadze wysoki stopień społecznej szkodliwości przypisanych mu czynów, w tym skutki jakie mogły powstać oraz jego dotychczasowy sposób życia, w tym uprzednią wielokrotną karalność (dane o karalności k.76-78 oraz odpis wyroku k. 93-94, 114-120 ). Oskarżony dopuścił się czynu z art. 289§1 kk w warunkach powrotu do przestępstwa określonego w art. 64§1 kk.

Powyższe wskazuje, że oskarżony jest wysoce zdemoralizowany i uprzednio orzekane wobec niego kary nie spełniły swoich celów, nie wpłynęły na zmianę jego postępowania i nie wdrożyły go do porządku prawnego.

Jedyną okolicznością łagodzącą, mogącą mieć wpływ na wymiar kary jest przyznanie się oskarżonego do winy.

W ocenie Sądu jedynie kara bezwzględna w orzeczonym wymiarze spełni wobec oskarżonego swoje cele wychowawcze, a przede wszystkim zapobiegnie ponownemu popełnianiu przez niego przestępstw. Ponadto tylko taka kara jako zgodna ze społecznym poczuciem sprawiedliwości będzie w sposób prawidłowy kształtowała świadomość prawną społeczeństwa.

Nie można pominąć tu faktu, że oskarżony dobrowolnie poddał się karze w orzeczonym wymiarze.

Jednocześnie Sąd zwolnił oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, albowiem wymieniony nie ma stałej pracy, nie posiada majątku i został zobowiązany do naprawienia szkody.

O dowodach rzeczowych i wynagrodzeniu za obronę wykonywaną z urzędu Sąd orzekł na podstawie powolnych przepisów.

.