Sygn. akt IX Ka 45/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 marca 2014 roku

Sąd Okręgowy w Toruniu IX Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący Sędzia SO Marzena Polak (spr.)

Sędziowie SO Andrzej Walenta

SO Mirosław Wiśniewski

Protokolant st.sekr.sądowy Magdalena Maćkiewicz

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Toruniu Marzenny Mikołajczak

po rozpoznaniu w dniu 20 marca 2014 roku

sprawy R. K. – oskarżonego o przestępstwo z art. 178 a § 4 kk

na skutek apelacji, wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Toruniu

z dnia 17 grudnia 2013 roku sygn. akt VIII K 1636/13

I.  zaskarżony wyrok zmienia w ten sposób, że:

1.  z opisu czynu eliminuje słowa od „będąc uprzednio skazanym” do słów „z dnia 19.04.2011r.” i w to miejsce ustala, iż oskarżony kierował pojazdem mechanicznym w stanie nietrzeźwości pomimo zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego, orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego w W.z dnia 19.04.2011r. w sprawie o sygn. (...);

2.  na podstawie art. 49 § 2 kk orzeka wobec oskarżonego na rzecz Fundacji Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 100 (stu) złotych;

II.  w pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

III.  zwalnia oskarżonego od kosztów sądowych za II instancję, a wydatkami poniesionymi w postepowaniu odwoławczym obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt IX Ka 45/14

UZASADNIENIE

R. K. został oskarżony o to, że w dniu 07 lipca 2013 r. w miejscowości M. gm. L., pow. (...) kierował pojazdem mechanicznym marki V. (...) nr rej. (...) w ruchu lądowym po drodze publicznej, będąc w stanie nietrzeźwości I-badanie 0,37 mg/l, II-badanie 0,34 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w W.sygn. akt (...) z dnia 19.04.2011 r.

- tj. o przestępstwo z art. 178 a § 4 kk

Wyrokiem z dnia 17 grudnia 2013 r. Sąd Rejonowy w Toruniu, sygn. akt VIII K 1636/13, uznał oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, tj. występku z art. 178a § 4 kk i za to, na podstawie art. 178a § 4 kk, wymierzył mu karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie, na podstawie art. 69 § 1 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk, warunkowo zawiesił na okres 4 lat próby, oddając go w tym czasie, na podstawie art. 53 § 1 kk, pod dozór kuratora sądowego oraz na podstawie art. 71 § 1 kk – karę 10 stawek dziennych grzywny po 10 zł każda.

Na podstawie art. 42 § 2 kk orzekł względem oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 4 lat.

Na podstawie art. 72 § 1 pkt 5 kk zobowiązał oskarżonego do powstrzymywania się od nadużywania alkoholu.

Zwolnił oskarżonego od kosztów sądowych, a wydatkami obciążył Skarb Państwa.

Wyrok ten zaskarżył na niekorzyść oskarżonego w części dotyczącej orzeczenia o karze oskarżyciel publiczny, zarzucając obrazę przepisów postępowania, mającą wpływ na treść orzeczenia, tj. art. 343 § 1, 6 i 7 kpk w zw. z art. 335 § 1 kpk, polegającą na skazaniu oskarżonego wyrokiem bez przeprowadzenia rozprawy i nie orzeczeniu wobec niego świadczenia pieniężnego, pomimo, że wymierzenie tego środka karnego prokurator i oskarżony uzgodnili w trybie art. 335 kpk.

Powołując się na powyższe, skarżący domagał się zmiany zaskarżonego wyroku poprzez orzeczenie wobec oskarżonego na podstawie art. 49 § 2 kk świadczenia pieniężnego w kwocie 100 zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej.

Na rozprawie apelacyjnej, prokurator podtrzymał wniesiony środek odwoławczy, wnosząc dodatkowo „o modyfikację opisu czynu, wynikającą z uzasadnienia sądu I instancji”.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja oskarżyciela publicznego okazała się zasadna.

Na tle prawidłowo ustalonego stanu faktycznego i generalnie prawidłowych rozstrzygnięć w ramach „orzeczenia o karze”, sąd odwoławczy uznał potrzebę konwalidowania uchybień wskazanych przez oskarżyciela publicznego.

Zaskarżony wyrok skazujący, którym - pomimo zaakceptowania złożonego przez prokuratora wniosku o skazanie oskarżonego bez przeprowadzania rozprawy na zasadach określonych w zawartym z nim porozumieniu - sąd nie orzekł świadczenia pieniężnego, faktycznie wydany został z naruszeniem przepisów postępowania, regulujących zasady orzekania w trybie art. 335 kpk.

Zmiany w trybie art. 440 kpk wymagał on też w zakresie, w jakim dotknięty był uchybieniem, którego istnienie zasygnalizował prokurator na rozprawie odwoławczej. W związku z zatarciem skazania w sprawie (...)opis trafnie przypisanego oskarżonemu czynu z art. 178a § 4 kk wymagał korekty w kierunku wskazanym przez sam sąd meriti w pisemnych motywach orzeczenia, tzn. w taki sposób, aby odzwierciedlał wszystkie elementy, które rzeczywiście uzasadniały przyjęcie zastosowanej kwalifikacji prawnej. Modyfikacja ta nie miała wpływu na interesy oskarżonego i nie dotyczyła elementów podlegających uzgodnieniom w trybie art. 335 kpk, jednak jako niedopuszczalna w trybie art. 105 § 1 i 2 kpk musiała zostać dokonana w toku kontroli odwoławczej.

Mając na uwadze powyższe, sąd odwoławczy dokonał odpowiednich zmian zaskarżonego wyroku: poprzez ustalenie, że oskarżony wypełnił znamiona przestępstwa z art. 178a § 4 kk w ten sposób, że kierował pojazdem mechanicznym w stanie nietrzeźwości określonym w wyroku nie „będąc uprzednio skazanym” wyrokiem Sądu Rejonowego w W.z dnia 19 kwietnia 2011 r. w sprawie (...), lecz naruszając obowiązujący wobec niego, orzeczony w/w wyrokiem, zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego oraz orzeczenie wobec oskarżonego na podstawie art. 49 § 2 kk świadczenia pieniężnego w kwocie 100 zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej.

Sąd odwoławczy nie dopatrzył się w zaskarżonym orzeczeniu żadnych uchybień mogących stanowić bezwzględne przyczyny odwoławcze, będących podstawą do uchylenia wyroku z urzędu.

Na podstawie art. 624 § 1 kpk w zw. z art. 634 kpk sąd odwoławczy zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych za drugą instancję, obciążając wydatkami poniesionymi w postępowaniu odwoławczym Skarb Państwa, albowiem przemawiały za tym względy słuszności, gdyż to nie jego postawa przyczyniła się do wszczęcia postępowania odwoławczego.