sygn. akt IX Ka 637/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 stycznia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Toruniu Wydział IX Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Marzena Polak

Sędziowie : SO Rafał Sadowski

SO Mirosław Wiśniewski (spr.)

Protokolant : st. sekr. sąd. Magdalena Maćkiewicz

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Toruniu Barbary Dryzner

po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 2014 r.

sprawy M. K. oskarżonego z art. 178 a § 1 kk;

na skutek apelacji wniesionej przez Prokuratora Rejonowego Toruń – Wschód w Toruniu

od wyroku Sądu Rejonowego w Toruniu

z 10 października 2013 r. sygn. akt VIII K 1191/13

I.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że na podstawie art. 72 § 1 pkt 5 kk zobowiązuje oskarżonego do powstrzymywania się od nadużywania alkoholu w okresie próby;

II.  w pozostałym zakresie utrzymuje zaskarżony wyrok w mocy;

III.  zwalnia oskarżonego on ponoszenia kosztów procesu za postępowanie odwoławcze, obciążając wydatkami postępowania odwoławczego Skarb Państwa.

Sygn. akt IX Ka 637/13

UZASADNIENIE

M. K. został oskarżony o to, że w dniu 4 lipca 2013 w miejscowości R. ul. (...) pow. (...) kierował pojazdem mechanicznym typu motorower (...) nr rej. (...) w ruchu lądowym po drodze publicznej będąc w stanie nietrzeźwości tj. I badania – 0,96 mg/l oraz II badanie – 0,97 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu

- tj. o czyn z art. 178a§1 kk

Wyrokiem z dnia 10 października 2013 Sąd Rejonowy w Toruniu, sygn. akt VIIIK 1191/13, uznał oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, tj. występku z art.178a§1 kk, i za to, na podstawie art. 178a§1 kk, wymierzył mu karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie, na podstawie art. 69 § 1 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk, warunkowo zawiesił na okres 3 lat tytułem próby, oddając go w tym czasie, na podstawie art. 73§1 kk, pod dozór kuratora sądowego.

Na podstawie art. 72 § 1 punkt 4 kk, zobowiązał oskarżonego do poszukiwania i wykonywania pracy zarobkowej w terminie 5 miesięcy od uprawomocnienia się wyroku.

Na podstawie art. 49 § 2 kk, orzekł środek karny w postaci obowiązku świadczenia pieniężnego poprzez zapłatę kwoty 100 złotych, na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w W., a na podstawie art. 42 § 2 kk - środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 lat.

Zwolnił oskarżonego od opłaty, poniesionymi wydatkami obciążając Skarb Państwa.

Wyrok ten zaskarżył w części dotyczącej orzeczenia o karze na niekorzyść oskarżonego oskarżyciel publiczny, zarzucając obrazę przepisów postępowania, mającą wpływ na treść orzeczenia, tj. art. 343 § 6 kpk, polegającą na zaniechaniu nałożenia na oskarżonego zaskarżonym wyrokiem zobowiązania do powstrzymania się od nadużywania alkoholu w okresie próby, pomimo zaakceptowania złożonego wniosku zawierającego postulat jego orzeczenia .

Wskazując na powyższe skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez orzeczenie wobec oskarżonego zobowiązania do powstrzymania się od nadużywania alkoholu w okresie próby na podstawie art. 72 § 1 pkt 5 kk.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja oskarżyciela publicznego okazała się zasadna.

Na tle prawidłowo ustalonego stanu faktycznego i generalnie prawidłowych rozstrzygnięć w ramach „orzeczenia o karze”, sąd odwoławczy uznał potrzebę konwalidowania zawartego w wyroku uchybienia, wskazanego przez oskarżyciela publicznego. Nienałożenie na oskarżonego w ramach obowiązków próby zobowiązania do powstrzymania się od nadużywania alkoholu, w sytuacji, gdy na podstawie uzgodnień poczynionych z oskarżonym prokurator wystąpił o m.in. jego orzeczenie, a sąd w całości uwzględnił jego wniosek, w oczywisty sposób naruszyło reguły wyrokowania w trybie art. 335 kpk.

Z pisemnych motywów orzeczenia jednoznacznie wynika, że doszło do tego przez pomyłkę, a intencją sądu, który uważał, że propozycje prokuratora co do wymiaru kary i innych środków ukształtowane zostały zgodnie z wymogami określonymi w art. 53 kk, było orzeczenie o karze zgodnie ze złożonym w trybie art. 335 kpk wnioskiem. Omyłka ta, jako dotycząca merytorycznej części wyroku, nie miała jednak charakteru oczywistej w rozumieniu art. 105 kpk i jako taka musiała podlegać korekcie w postępowaniu odwoławczym.

Mając na uwadze powyższe, sąd odwoławczy dokonał zmiany zaskarżonego wyroku poprzez zobowiązanie oskarżonego, na podstawie art. 72 § 1 pkt 5 kk, do powstrzymania się od nadużywania alkoholu w okresie próby, dostosowując tym samym wyrok do uzgodnień poczynionych przez prokuratora z oskarżonym w trybie art. 335 kpk.

Sąd odwoławczy nie dopatrzył się zarazem w zaskarżonym orzeczeniu żadnych uchybień mogących stanowić bezwzględne przyczyny odwoławcze, będących podstawą do uchylenia wyroku z urzędu, dlatego też w pozostałym zakresie został on utrzymany w mocy.

Na podstawie art. 624 § 1 kpk w zw. z art. 635 kpk sąd odwoławczy zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów procesu za postępowanie odwoławcze, obciążając wydatkami tego postępowania Skarb Państwa, albowiem przemawiają za tym względy słuszności, gdyż to nie jego postawa przyczyniła się do wszczęcia postępowania odwoławczego.