Czwartek, 28 marca 2024
Dziennik wyroków i ogłoszeń sądowych
Rej Pr. 2512 | Wydanie nr 5876
Czwartek, 28 marca 2024
Sygnatura akt: III AUa 137/15

Tytuł: Sąd Apelacyjny w Poznaniu z 2015-10-14
Data orzeczenia: 14 października 2015
Data publikacji: 13 października 2017
Data uprawomocnienia: 14 października 2015
Sąd: Sąd Apelacyjny w Poznaniu
Wydział: III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
Przewodniczący: Marek Borkiewicz
Sędziowie: Katarzyna Schönhof-Wilkans
Ewa Cyran

Protokolant: st.sekr. sąd. Alicja Karkut
Hasła tematyczne: Renta Z Tytułu Niezdolności Do Pracy
Podstawa prawna: art. 57 ust 1 ustawy z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS

Sygn. akt III AUa 137/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 października 2015 r.

Sąd Apelacyjny w Poznaniu III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSA Marek Borkiewicz

Sędziowie: SSA Ewa Cyran /spr./

del. SSO Katarzyna Schönhof-Wilkans

Protokolant: st.sekr. sąd. Alicja Karkut

po rozpoznaniu w dniu 14 października 2015 r. w Poznaniu

sprawy M. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w P.

o rentę z tytułu niezdolności do pracy

na skutek apelacji M. M.

od wyroku Sądu Okręgowego w Poznaniu

z dnia 10 października 2014 r. sygn. akt VIII U 3041/13

o d d a l a apelację.

del. SSO Katarzyna Schönhof-Wilkans

SSA Marek Borkiewicz

SSA Ewa Cyran

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy w Poznaniu wyrokiem z dnia 10.10.2013r. oddalił odwołanie M. M. od decyzji ZUS I Oddział w P. z dnia 18.07.2013r. odmawiającej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

Podstawę rozstrzygnięcia stanowiły następujące ustalenia faktyczne:

Wnioskodawczyni M. M. (ur. (...)) z zawodu jest ogrodnikiem terenów zielonych. Pracowała jako sprzedawca, pomoc kuchenna, sprzątaczka, szwaczka, pomoc krawiecka. Na podstawie decyzji z dnia 08.03.2013r. nabyła prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy na okres od 03.03.2013r. tj. od zaprzestania pobierania zasiłków chorobowych do dnia 30.06.2013r.

W dniu 13.05.2013r. wystąpiła z ponownym wnioskiem o rentę z tytułu niezdolności do pracy.

Sąd Okręgowy przeprowadził dowód z opinii biegłych lekarzy sądowych kardiologa, ortopedy, neurologa, diabetologa, chirurga, którzy rozpoznali u badanej chorobę nadciśnieniową niepowikłaną narządowo, epizod trzepotania przedsionków- umiarowiny kardiowersją, małe wole obojętne, żylaki obu kończyn dolnych II stopnia bez zmian troficznych, cukrzycę typu II leczona doustnie, zespól bólowy kręgosłupa bez istotnego ograniczenia ruchomości, paluch koślawy prawy, torbiel prawej półkuli mózgu.

W łącznej opinii biegli stwierdzili, że wnioskodawczyni jest osobą zdolną do pracy zgodnie z poziomem jej wykształcenia, jak i pracy ostatnio wykonywanej.

Kardiolog nie stwierdził utrwalonych złożonych zaburzeń rytmu serca, aktywnej choroby wieńcowej, nadciśnienia powikłanego nerkowo i mózgowo oraz niewydolności serca jak i defektu hemodynamicznego. W ocenie diabetologa nie stwierdzono przewlekłych powikłań cukrzycy. Chirurg na podstawie całości obrazu klinicznego nie stwierdził chorób z zakresu swojej specjalności. Biegli ortopeda i neurolog stwierdzili zespołu bólowy kręgosłupa bez objawów korzeniowych, bez ograniczenia ruchomości i gibkości, paluch koślawy prawy, chód sprawny.

W RM mózgu widoczna jest torbiel prawej półkuli bez znaczenia klinicznego.

Biegli zaobserwowali poprawę stanu zdrowa wnioskodawczyni, wyrażającą się poprawnym zakresem ruchów kręgosłupa, brakiem wzmożonego napięcia mięśni przykręgosłupowych, czy też dodatnich objawów korzeniowych.

Sąd Okręgowy uznał opinię biegłych za wiarygodną i uczynił ją za podstawę swego rozstrzygnięcia. Sąd Okręgowy przytoczył treść art. 57 ust. 1, art. 61, art.12, art. 13 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych i wskazał, że jedyną sporną okolicznością w sprawie było ustalenie, czy wnioskodawczyni jest nadal niezdolna do pracy.

W świetle opinii biegłych sądowych wnioskodawczyni nie jest częściowo, ani całkowicie niezdolna do pracy. Wymaga jedynie okresowej kontroli lekarskiej, systematycznego usprawniania i leczenia farmakologicznego i fizykoterapeutycznego.

Dlatego na postawie art. 477 14 § 1 k.p.c. orzekł jak w sentencji.

Powyższy wyrok zaskarżyła apelacją wnioskodawczyni domagając się jego zmiany i przywrócenia prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Pełnomocnik pozwanego domagał się oddalenia apelacji.

SĄD APELACYJNY ZWAŻYL, CO NASTEPUJE:

Apelacja nie zasługuje na uwzględnienie.

Sąd I instancji przeprowadził właściwe postępowanie dowodowe, a zebrany materiał dowodowy poddał ocenie z zachowaniem granic swobodnej oceny dowodów przewidzianej przez art. 233 § 1 k.p.c.

Na tej podstawie poczynił prawidłowe ustalenia faktyczne i rozważania prawne, które Sąd Apelacyjny w pełni podziela i przyjmuje za własne bez konieczności ponownego ich szczegółowego przytaczania.

W świetle powyższego, zarzuty apelacji nie mogły prowadzić do zmiany zaskarżonego wyroku.

Apelująca kwestionowała wnioski opinii biegłych sądowych powołanych w toku postępowania i poczynione na ich podstawie ustalenia faktyczne. Jednak zgłoszone w apelacji zastrzeżenia nie zwierają żadnych argumentów, które mogłyby podważyć wyniki przeprowadzonego postępowania dowodowego.

Sąd I instancji powołał biegłych z zakresu wszystkich specjalności niezbędnych dla oceny stanu zdrowia wnioskodawczyni i stopnia jej niezdolności do pracy.

Biegli ci dysponowali niezbędną wiedzą i doświadczeniem zawodowym, a sporządzone przez nich opinie zostały wydane nie tylko w oparciu o badania przedmiotowe, ale również uwzględniały całość przedłożonej dokumentacji medycznej. Sporządzone opinie zawierały logiczne i rzeczowe uzasadnienia.

Biegli nie kwestionowali tego, że wnioskodawczyni jest osoba chorą, a schorzenia na które cierpi wymagają kontroli lekarskiej. Jednak występowanie schorzeń nie powoduje u niej chociażby częściowej niezdolności do pracy w rozumieniu art. 12-13 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Przypomnieć należy, iż zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem Sądu Najwyższego o częściowej niezdolności do pracy nie decyduje sam fakt występowania schorzeń, a nawet czasowej hospitalizacji, lecz ocenia czy i w jakim zakresie wpływają one na utratę zdolności do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji (vide wyrok Sądu Najwyższego z dnia 01.12.2001., II UK 11/00, publ. OSNP 2002/14/343/).

Tymczasem materiał dowodowy zgromadzony w sprawie nie daje podstaw do ustalenia, że wnioskodawczyni z uwagi na wskazane w opiniach schorzenia, po 30.06.2013r. była osobą niezdolną do pracy.

Bez znaczenia dla sprawy były okoliczności podnoszone przez wnioskodawczynie w apelacji oraz załączona do niej dokumentacja lekarska. Warunki nabycia prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy bądź też przywrócenia prawa do tego świadczenia (art. 57, art.58 i art. 61 ustawy emerytalnej z dnia 17.12.1998r.) muszą być spełnione łącznie w chwili wydania decyzji przez organ rentowy (wyrok SN z dnia 20.05.2004r. sygn. akt . II UK 395/03- OSNP 2005/3/43). Natomiast w postępowaniu odwoławczym od decyzji odmawiającej prawa do renty sąd ubezpieczeń społecznych ocenia legalność decyzji według stanu rzeczy istniejącego w chwili jej wydania.

Tymczasem zarówno okoliczności podnoszone przez wnioskodawczynie, jaki załączona dokumentacja lekarska, dotyczą stanu zdrowia ubezpieczonej z okresu po wydaniu przez organ zaskarżonej decyzji i nie mogły mieć wpływu na ocenę zasadności apelacji.

Reasumując, skoro postępowanie dowodowe wykazało, że M. M. nie jest choćby częściowo niezdolna do pracy, to nie było podstaw do uwzględnienia apelacji i przywrócenia prawa do żądanego świadczenia.

W konsekwencji, Sąd Apelacyjny działając na podstawie art. 385 k.p.c. oddalił apelację.

del. SSO Katarzyna Schönhof-Wilkans

SSA Marek Borkiewicz

SSA Ewa Cyran

Najczęściej czytane
ogłoszenia

Udostępnij