Sygn. akt IV U 296/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 września 2015 roku

Sąd Okręgowy w Tarnowie – Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Kazimierz Kostrzewa

Protokolant: protokolant sądowy Marta Bartusiak

po rozpoznaniu w dniu 8 września 2015 roku w Tarnowie na rozprawie

sprawy z odwołania W. D.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 30 stycznia 2015 roku nr (...)

w sprawie W. D.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje odwołującej W. D. rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 01 lutego 2015 roku na okres jednego roku.

Sygn. akt IVU 296/15

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 8 września 2015 r.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. decyzją z dnia 30.01.2015 r. odmówił W. D. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, ponieważ orzeczeniem komisji lekarskiej ZUS z dnia 27.01.2015 r. została uznana za zdolną do pracy.

W. D. w odwołaniu od tej decyzji domagała się jej zmiany i przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Na uzasadnienie swojego żądania podniosła, iż jej stan zdrowia nie pozwala na podjęcie zatrudnienia. Pozostaje w stałym leczeniu i nie nastąpiła poprawa stanu zdrowia.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn podanych w uzasadnieniu.

Stan sprawy przedstawia się następująco:

W. D. urodzona w dniu (...) r., ma wykształcenie zawodowe o specjalności kaletnik, pracowała jako szwacz. Odwołująca w okresie od 01.05.2010 r. do 30.11.2011 r. pobierała rentę z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, następnie w okresie od 01.12.2011 r. do 31.01.2015 r. pobierała rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy. W dniu 10.12.2014 r. odwołująca wystąpiła z kolejnym wnioskiem o rentę.

/okoliczności bezsporne/

Celem wyjaśnienia istoty sporu tj. istnienia u W. D. niezdolności do pracy zarobkowej w rozumieniu art. 12, art. 13 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162 poz. 1118 z późń. zm.) i jej stopnia, Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego sądowego specjalisty z zakresu neurologii i interny.

Na podstawie zebranej w aktach sprawy dokumentacji lekarskiej biegli neurolog i internista w zbiorczej opinii pisemnej rozpoznali u odwołującej:

- chorobę Leśniowskiego-Crohna, nawracającą niedokrwistość wieloniedoborową w następstwie zespołu złego wchłaniania,

- stan po resekcji odcinkowej jelita cienkiego i poprzecznicy z powodu ropni i przetok w 2007 r.,

- przewlekłe zapalenie błony śluzowej żołądka,

- stan po resekcji płata środkowego płuca prawego z powodu rakowiaka w 2000 r.,

- stan po prawostronnej hemikolektomii z powodu rakowiaka kątnicy w 2004 r.,

- kamicę pęcherzyka żółciowego.

Z powodu rozpoznanych schorzeń biegli uznali odwołującą za częściowo niezdolną do pracy okresowo na okres 1 roku od 01.02.2015 r. Nie rokuje odzyskania zdolności do pracy nawet po przekwalifikowaniu. Niezdolność do pracy trwa nadal.

Jak wynika z uzasadnienia opinii, odwołująca od 2007 r. jest leczona z powodu choroby Leśniowskiego-Crohna. W 2007 r. przeszła resekcję odcinkową jelita cienkiego i poprzecznicy z powodu ropni i przetok. Odwołująca jest również po prawostronnej hemikolektomii z powodu rakowiaka kątnicy w 2004 r. oraz po resekcji płata środkowego płuca prawego z tego samego powodu. Dwukrotnie w 2015 r. była hospitalizowana z powodu dużej niedokrwistości w okresie od 18.04.-23.04.2015 r. i od 15.05.20.05.2015 r. W trakcie hospitalizacji przetoczono je po 2j KKCz. Z wywiadu zebranego od odwołującej wynika, że w ciągu 3 miesięcy - od marca do maja 2015 r. schudła ok. 3 kg, ponadto zgłasza osłabienie, pobolewanie brzucha, biegunki. Dolegliwości utrzymują się pomimo systematycznego leczenia i reżimu dietetycznego. W związku z objawami depresji odwołująca jest leczona z PZP. Stan zdrowia odwołującej uległ nawet pogorszeniu i jest ona nadal częściowo niezdolna do pracy okresowo. Odwołująca jest wydolna krążeniowo i oddechowo, nad polami płucnymi i sercem nie stwierdzono obecności patologicznych zmian osłuchowych. Odwołująca porusza się sprawnie, prawidłowa jest ruchomość kręgosłupa i stawów obwodowych, prawidłowa siła i napięcie kończyn górnych i dolnych. Nie stwierdzono cech uszkodzenia obwodowego i OUN.

/dowód : opinia sądowo-lekarska – k. 8-11 as/

Odwołujący nie kwestionował opinii biegłych.

Organ rentowy wniósł o uchylenie decyzji, przekazanie sprawy do rozpoznania organowi rentowemu i umorzenie postępowania z uwagi na okoliczność, że w sprawie wystąpiły nowe okoliczności dotyczące niezdolności do pracy, które powstały po wniesieniu odwołania. Sąd nie podzielił stanowiska organu rentowego albowiem jak wynika z opinii biegłych pobyty odwołującej w szpitalu miały związek ze schorzeniami jakie były rozpoznawane także przez lekarzy orzeczników ZUS.

Sąd ustalając stan faktyczny niniejszej sprawy podzielił wnioski zbiorczej opinii biegłego z zakresu neurologii oraz interny, gdyż zostały one w sposób przekonujący uzasadnione, a poza tym w rzeczowy sposób odnosiły się do okoliczności niezbędnych dla ustalenia stanu zdrowia odwołującej, a w konsekwencji jej zdolności do pracy. Opinie są rzetelne, przekonujące i w pełni pozwalają ustalić stan zdrowia odwołującej się. Specjaliści wydali opinię po zapoznaniu się z dokumentacją oraz po osobistym badaniu odwołującej, a zatem posiadali kompleksowe informacje niezbędne do sformułowania wniosków. Opinia jest spójna i udzielają odpowiedzi na istotne dla rozstrzygnięcia sprawy pytania.

Opinia biegłych w ocenie Sądu spełnia ponadto wymogi przewidziane dla tego rodzaju środków dowodowych w art. 278 kpc i art. 285 kpc, a także w Rozporządzeniu Ministra Polityki Społecznej z dnia 14.12.2004 r. w sprawie orzekania o niezdolności do pracy w związku z art. 12-14 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS.

Dowody z dokumentów zalegających w aktach Zakładu Ubezpieczeń Społecznych nie budziły wątpliwości Sądu co do ich autentyczności, a ponadto nie były kwestionowane przez strony postępowania.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie W. D. od zaskarżonej decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. z dnia 30.01.2015 r. w świetle ustalonego stanu faktycznego i obowiązujących przepisów prawa zasługuje na uwzględnienie.

W myśl art. 57 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U., Nr 162., poz 1118, z późn. zm. ) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie warunki:

- jest niezdolny do pracy,

- ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy,

- niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b), pkt 4,6,7,9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a), pkt. 10 lit. a), pkt. 11-12, 13, lit. a), pkt. 14 lit. a) i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-4, lit. a), pkt 6 i 12, albo nie później niż wciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Stosownie do dyspozycji art. 12 powołanej ustawy, niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. W myśl dyspozycji ustępu 3 powołanego artykułu, częściowo niezdolną jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z dotychczasowym poziomem kwalifikacji.

Równocześnie zgodnie z treścią art. 13 powołanej ustawy, przy ocenie stopnia i trwałości niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwość przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia, jak też możność wykonywania dotychczasowej pracy, względnie możność przekwalifikowania zawodowego. Dalej w myśl ustępu 3 cytowanego artykułu, trwałą niezdolność do pracy orzeka się, jeżeli według wiedzy medycznej nie ma rokowań odzyskania zdolności do pracy, zaś gdy rokowania takie istnieją, orzeka się okresową niezdolność do pracy.

Przedmiotem postępowania było ustalenie, czy ubezpieczona ze względu na stan zdrowia jest niezdolna do pracy, czy też jest zdolna do pracy, jak to wynika z zakwestionowanej opinii komisji lekarskiej i wydanej na jej podstawie decyzji ZUS.

Sąd, w oparciu o zbiorcza opinię biegłego neurologa i internisty sporządzoną na podstawie wyników badań i dokumentacji medycznej stwierdził, że W. D. jest nadal częściowo niezdolna do pracy okresowo od 01.02.2015 r. na okres 1 roku. U odwołującej stwierdza się: chorobę Leśniowskiego-Crohna, nawracającą niedokrwistość wieloniedoborową w następstwie zespołu złego wchłaniania, stan po resekcji odcinkowej jelita cienkiego i poprzecznicy z powodu ropni i przetok w 2007 r., przewlekłe zapalenie błony śluzowej żołądka, stan po resekcji płata środkowego płuca prawego z powodu rakowiaka w 2000 r., stan po prawostronnej hemikolektomii z powodu rakowiaka kątnicy w 2004 r. i kamicę pęcherzyka żółciowego. Odwołująca od 2007 r. jest leczona z powodu choroby Leśniowskiego-Crohna i przeszła resekcję odcinkową jelita cienkiego i poprzecznicy z powodu ropni i przetok. Odwołująca jest również po prawostronnej hemikolektomii z powodu rakowiaka kątnicy w 2004 r. oraz po resekcji płata środkowego płuca prawego z tego samego powodu. Dwukrotnie w 2015 r. była hospitalizowana z powodu dużej niedokrwistości w okresie od 18.04.-23.04.2015 r. i od 15.05.20.05.2015 r. W trakcie hospitalizacji przetoczono je po 2j KKCz. Z wywiadu zebranego od odwołującej wynika, że w ciągu 3 miesięcy - od marca do maja 2015 r. schudła ok. 3 kg, ponadto zgłasza osłabienie, pobolewanie brzucha, biegunki. Dolegliwości utrzymują się pomimo systematycznego leczenia i reżimu dietetycznego. Stan zdrowia odwołującej uległ nawet pogorszeniu i jest ona nadal częściowo niezdolna do pracy okresowo.

Odwołująca jest wydolna krążeniowo i oddechowo, nad polami płucnymi i sercem nie stwierdzono obecności patologicznych zmian osłuchowych. Nie stwierdzono cech uszkodzenia obwodowego i OUN. Odwołująca podjęła leczenie w PZP z powodu depresji.

Pozostałych warunków z art. 57 ust. 1 ustawy organ rentowy nie kwestionował.

W niniejszym przypadku odwołująca spełnia przesłanki z art. 12, 13 i 57 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118 z późn. zm.) oraz art. 477 ( 14) §2 kpc należało orzec jak sentencji wyroku i zmienić zaskarżoną decyzję z dnia 30.01.2015 r. przyznając W. D. rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 01.02.2015 r. na okres 1 roku.