Sygn. akt IV U 435/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 listopada 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 listopada 2014r. w S.

odwołania A. J.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 25 marca 2014 r. Nr (...)

w sprawie A. J.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

oddala odwołanie.

Sygn. akt IV U 435/14

UZASADNIENIE

Decyzją z (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.57 w zw. z art. 58 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił A. J. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wskazując, iż u wymienionego lekarz orzecznik orzeczeniem z dnia 24.02.2014 r. stwierdził częściową niezdolność do pracy od 13.01.2014 r., a w 10-leciu przed powstaniem niezdolności do pracy tj. 13.01.2004 – 12.01.2014 r. i w 10-leciu przed zgłoszeniem wniosku tj. 29.01.2004-28.01.2014 r. ubezpieczony udowodnił okres składkowy w wymiarze 2 lata, 8 miesięcy i 29 dni, okres nieskładkowych w wysokości 1/3 okresu składkowego w wymiarze 11 miesięcy, tj. w łącznej ilości 3 lata, 7 miesięcy i 29 dni zamiast wymaganych 5 lat.

Odwołanie od w/w decyzji złożył A. J. wnosząc o jej zmianę i przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu odwołania ubezpieczony wskazał, że nieprawdą jest jakoby nie przepracował w ostatnim 10-leciu 5 lat. Ponadto wskazał również, iż gdyby organ rentowy zaliczył mu 17 lat pracy w rolnictwie to jego łączny okres ubezpieczenia wynosiłby ok. 40 lat i wówczas powinno mu przysługiwać prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy (odwołanie k. 1-2)

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując, ubezpieczony nie udowodnił w 10-leciu przed złożeniem wniosku, ani w 10-leciu przed powstaniem częściowej niezdolności do pracy 5 lat okresów składkowych i nieskładkowych, a odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych lub prawnych, które uzasadniałyby zmianę zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.3-4).

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Wnioskodawca A. J. dnia 29 stycznia 2014 r. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o rentę z tytułu niezdolności do pracy po raz pierwszy (wniosek z dnia 29.01.2014 r. k.1-4 akt organu rentowego).

Rozpoznając wniosek ubezpieczonego z dnia 29 stycznia 2014 r. organ rentowy skierował wnioskodawcę na badanie przez Lekarza Orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z 24.02.2014 r. ustalił, że wnioskodawca jest częściowo niezdolny do pracy wskazując, że częściowa niezdolność do pracy powstała w dniu 13 stycznia 2014 r., a przewidywany okres jej trwania to 28.02.2015 r. (wypis z orzeczenia Lekarza Orzecznika z 24.02.2014 r. k.21 akt organu rentowego). Ubezpieczony A. J. nie wnosił sprzeciwu od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS do Komisji Lekarskiej ZUS. Nie kwestionował zatem treści orzeczenia lekarza orzecznika ZUS z dnia 24 lutego 2014 r.

Ubezpieczony w okresie 10 lat od daty złożenia wniosku o przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy tj. w okresie od 29.01.2004 r. do 28 stycznia 2014 r. oraz w okresie 10 lat od daty stwierdzonej u niego częściowej niezdolności do pracy tj. w okresie od 13.01.2004 r. do 12.01.2004 r. podlegał ubezpieczeniom społecznym w okresie od 09.11.2005 r. do 02.01.2006r. z tytułu umowy agencyjnej lub zlecenia (1 miesiąc, 24 dni) (poświadczenie ubezpieczenia k.26 akt rentowych), następnie był zatrudniony w (...) Sp. z o.o. w W. w okresie od 03.01.2006 r. do 04.05.2007r. (1 rok, 4 miesiące i 3 dni), w tym łącznie przez 242 dni przebywał na zwolnieniu lekarskim i świadczeniu rehabilitacyjnym (świadectwo pracy k. 16 akt organu rentowego). W okresie od 09.06.2007 r. do 08.12.2007 r. pobierał zasiłek dla bezrobotnych. W okresie od 01.10.2008 r. do 30.12.2009 r. podlegał obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym z tytułu wykonywania działalności gospodarczej (tj. 1 rok i 3 miesiące k. 28-29 akt organu rentowego). Następnie w okresie od 01.08.2012 r. do 28.02.2013 r. ubezpieczony zatrudniony był w (...) Sp. z o.o. w N., w tym w okresie od 04.10.2012 r. do 28.02.2013 r. przebywał na zwolnieniach lekarskich (świadectwo pracy k. 18-19 akt organu rentowego). Ubezpieczony udowodnił zatem w wymienionych okresach 10-lecia okres składkowy w wymiarze 2 lat, 8 miesięcy i 29 dni, a okres nieskładkowy ograniczony do 1/3 okresu składkowego wynosi 11 miesięcy. Łączny zatem okres ubezpieczenia wykazany przez ubezpieczonego w ostatnim 10-leciu przed powstaniem częściowej niezdolności do pracy oraz przed złożeniem wniosku o rentę z tytułu niezdolności do pracy wynosi 3 lata, 7 miesięcy i 29 dni.

Powyższy stan faktyczny został ustalony na podstawie całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie. Ustalony przez Sąd stan faktyczny jest bezsporny.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie wnioskodawcy A. J. nie jest zasadne i nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art.57 ust. 1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r., Nr 153, poz.1227 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b, pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a, pkt 10 lit. a, pkt 11-12, 13 lit. a, pkt 14 lit. a i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-3, 5 lit. a, pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów, przy czym ostatniego wymogu nie stosuje do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy.

Zgodnie zaś z art. 58 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych warunek posiadania wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego, w myśl art. 57 ust. 1 pkt 2, uważa się za spełniony, gdy ubezpieczony osiągnął okres składkowy i nieskładkowy wynoszący łącznie co najmniej:

1)1 rok - jeżeli niezdolność do pracy powstała przed ukończeniem 20 lat;

2)2 lata - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 20 do 22 lat;

3)3 lata - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 22 do 25 lat;

4)4 lata - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 25 do 30 lat;

5)5 lat - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 30 lat.

Okres, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, powinien przypadać w ciągu ostatniego dziesięciolecia przed zgłoszeniem wniosku o rentę lub przed dniem powstania niezdolności do pracy; do tego dziesięcioletniego okresu nie wlicza się okresów pobierania renty z tytułu niezdolności do pracy, renty szkoleniowej lub renty rodzinnej (ust. 2 art. 58).

Przepisu ust. 2 nie stosuje się do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy, o którym mowa w art. 6, wynoszący co najmniej 25 lat dla kobiety i 30 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy (ust. 4 art. 58).

W myśl art.12 ust.1, 2 i 3 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Ubezpieczony przez lekarza orzecznika ZUS został uznany za częściowo niezdolnego do pracy w okresie od 13.01.2014 r. do 28.02.2015 r. Ubezpieczony akceptował powyższe orzeczenie (okoliczność niesporna k. 8) i nie składał sprzeciwu do Komisji Lekarskiej ZUS. Powyższe powoduje, że jako bezsporną należy uznać okoliczność, że ubezpieczony jest częściowo niezdolny do pracy. Mając na uwadze okoliczności wskazane w stanie faktycznym należy uznać również za bezsporny fakt, że ubezpieczony nie udowodnił przesłanki z art. 57 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 58 ust. 1 pkt 5 i ust. 2 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, bowiem okres składkowy i nieskładkowy wykazany przez ubezpieczonego w ostatnim 10-leciu przed powstaniem częściowej niezdolności do pracy oraz przed złożeniem wniosku o rentę z tytułu niezdolności do pracy wynosi 3 lata, 7 miesięcy i 29 dni, zamiast wymaganych 5 lat.

Zgodnie z art. 5 ust. 2 wymienionej ustawy przy ustalaniu prawa do emerytury i renty oraz obliczaniu ich wysokości okresy nieskładkowe uwzględnia się w wymiarze nieprzekraczającym jednej trzeciej udowodnionych okresów składkowych, wobec powyższego zasadnie organ rentowy przyjął w zaskarżonej decyzji, że okresy nieskładkowe podlegają uwzględnieniu w 1/3 okresów składkowych.

Zarzut ubezpieczonego dotyczący niezaliczenia mu okresu podlegania ubezpieczeniu rolniczemu również nie zasługuje na uwzględnienie, bowiem zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS przy ustalaniu prawa do emerytury oraz przy obliczaniu jej wysokości uwzględnia się również następujące okresy, traktując je, z zastrzeżeniem art. 56, jak okresy składkowe:

1)okresy ubezpieczenia społecznego rolników, za które opłacono przewidziane w odrębnych przepisach składki,

2)przypadające przed dniem 1 lipca 1977 r. okresy prowadzenia gospodarstwa rolnego po ukończeniu 16 roku życia,

3)przypadające przed dniem 1 stycznia 1983 r. okresy pracy w gospodarstwie rolnym po ukończeniu 16 roku życia,

jeżeli okresy składkowe i nieskładkowe, ustalone na zasadach określonych w art. 5-7, są krótsze od okresu wymaganego do przyznania emerytury, w zakresie niezbędnym do uzupełnienia tego okresu. Natomiast zgodnie z ust. 2 tego artykułu tylko okresy wymienione w ust. 1 pkt 1 uwzględnia się przy ustalaniu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, jeżeli okresy składkowe i nieskładkowe ustalone na zasadach określonych w art. 5-7 są krótsze od okresu wymaganego do przyznania renty, w zakresie niezbędnym do uzupełnienia tego okresu. Nie zachodziła potrzeba zaliczenia okresu podlegania ubezpieczeniu społecznemu rolników w okresie od 01.01.1986 r. do 31.12.1988 r., od 01.01.1990 r. do 30.06.1991 r. i od 16.04.1994 r. do 30.09.2000 r. (zaświadczenie z KRUS-U k.15 akt rentowych), bowiem wskazane okresy przypadają przed ostatnim 10-leciem liczonym od daty niezdolności do pracy i od daty złożenia wniosku o rentę z tytułu niezdolności do pracy przez ubezpieczonego. Ponadto nie zachodzi również wyjątek od przesłanki wymienionej w art. 58 ust. 1 pkt 5 ustawy wskazany w art. 58 ust. 4, bowiem ubezpieczony nie jest całkowicie niezdolny do pracy i nie udowodnił 30 lat okresów składkowych.

Wobec nie spełnienia przesłanki wymienionej w art. 57 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 58 ust. 1 pkt 5 ustawy o emeryturach i rentach z FUS odwołanie ubezpieczonego podlega oddaleniu.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art.477 14 §1 kpc orzekł jak w sentencji wyroku.