Sygn. akt IV U 737/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 grudnia 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 grudnia 2015r. w S.

odwołania R. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 24 kwietnia 2015 r. (Nr (...) )

w sprawie R. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy (wysokość renty)

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala prawo R. K. do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy od dnia 01 kwietnia 2015 r. do dnia 31 marca 2018 r.

Sygn. akt: IV U 737/15 UZASADNIENIE

Decyzją z 24 kwietnia 2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.57 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ustalił, że R. K. przysługuje od 1 kwietnia 2015r. renta z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres do 31 marca 2018r.

Odwołanie od w/w decyzji złożył R. K. wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. W uzasadnieniu stanowiska wskazał, że jest człowiekiem schorowanym i całkowicie niezdolnym do pracy. W 1995r. przeszedł operację przeszczepu nerki. Ponadto leczy się na nadciśnienie tętnicze i cholesterol, który spowodował miażdżycę naczyń. Na nogach tworzą się wybroczyny i zakrzepy, które mogą doprowadzić do zatorów. Opuchlizny obu nóg uniemożliwiają mu chodzenie. Ponadto rozpoznano u niego zaćmę, która została wywołana przyjmowanymi lekami sterydowymi (odwołanie wraz z załącznikami k.1-10 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując że zaskarżona decyzja wydana została na podstawie orzeczenia komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 21 kwietnia 2015r., która stwierdziła, że ubezpieczony jest częściowo niezdolny do pracy do 31 marca 2018r., a odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych lub prawnych, które uzasadniałyby zmianę tej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.11-12 akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony R. K. do 31 marca 2015r. uprawniony był do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy (decyzja z 5 kwietnia 2012r. o ustaleniu prawa do renty na okres do 31 marca 2015r. k.113 akt rentowych). W dniu 2 marca 2015r. ubezpieczony wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres (wniosek k.114-115 akt rentowych). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował ubezpieczonego na badanie przez lekarza orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z 27 marca 2015r. ustalił, że ubezpieczony jest częściowo niezdolny do pracy do 31 marca 2018r. (orzeczenie Lekarza Orzecznika z 27 marca 2015r. k.117 akt rentowych).

Na skutek sprzeciwu ubezpieczonego od powyższego orzeczenia lekarza orzecznika ubezpieczony skierowany został na badanie przez komisję lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 21 kwietnia 2015r. ustaliła, że ubezpieczony jest częściowo niezdolny do pracy do 31 marca 2018r. (sprzeciw ubezpieczonego od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS k.7 akt rentowych – tom dokumentacji medycznej i orzeczenie komisji lekarskiej ZUS z 21 kwietnia 2015r. k.119 akt rentowych). Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 24 kwietnia 2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. przyznał ubezpieczonemu od 1 kwietnia 2015r. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy do 31 marca 2018r. (decyzja z 24 kwietnia 2015r. k.120 akt rentowych).

Ubezpieczony ma 57 lat i wykształceni średnie – technik mechanik. W okresie od 28 lipca 1979r. do 20 lutego 1993r. ubezpieczony zatrudniony był w (...) w S. na stanowisku ślusarza, rozdzielcy robót, operatora wielomaszynowego oraz krajacza na gilotynach (świadectwo pracy k.15 akt rentowych). Przez pewien okres ubezpieczony prowadził również działalność gospodarczą w zakresie: filmowanie techniką video (oświadczenie z 30 marca 2001r. k.60 akt rentowych oraz wyjaśnienia ubezpieczonego k.36-36v – nagranie od minuty 2 do 4).

Ubezpieczony cierpiał na schyłkową niewydolność nerek własnych w przebiegu przewlekłego kłębuszkowego zapalenia nerek. W 1995r. przeszedł zabieg przeszczepienia nerki ze zwłok. Był przewlekłe leczony immunosupresyjnie w celu zapobieżenia odrzuceniu przeszczepionego narządu. Powikłaniem tego leczenia są zmiany w układzie kostno-stawowym i skłonność do nawracających infekcji dróg oddechowych. Aktualnie funkcja przeczepionej nerki jest upośledzona, a proces odrzucania będzie postępował w czasie. Ubezpieczony porusza się z trudem przy pomocy laski łokciowej. W kwietniu 2015r. był hospitalizowany z powodu stanu zapalnego stawów śródstopia. Ubezpieczony cierpi ponadto na nadciśnienie tętnicze - od czasu zachorowania na nerki, które przebiega z wysokimi wartościami. Od czasu ostatniego orzeczenia o całkowitej niezdolności do pracy, stan zdrowia ubezpieczonego nie poprawił się, a przeciwnie proces odrzucania przeszczepionego narządu postępuje. Ogólny stan ubezpieczonego i stopień sprawności pogorszył się. Opisany stan powoduje, że ubezpieczony jest nadal ,tj. od 1 kwietnia 2015r. do 1 kwietnia 2018r. całkowicie niezdolny do pracy (opinia biegłych nefrologa i kardiologa k.18-20 akt sprawy).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego R. K. podlegało uwzględnieniu.

Zgodnie z art.57 ust. 1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r., Nr 153, poz.1227 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w czasie zatrudnienia, albo nie poźniej niż w ciągu 18 miesięcy od ustania zatrudnienia, przy czym ostatniego wymogu nie stosuje do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy. W myśl art.12 ust.1, 2 i 3 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Rozstrzygnięcie o zasadności odwołania ubezpieczonego od decyzji organu rentowego wymagało ustalenia, czy ubezpieczony jest całkowicie niezdolny do pracy. W tym celu Sąd zasięgnął opinii specjalistów z zakresu nefrologii i kardiologii Sporządzona na tę okoliczność opinia zespołu biegłych dała podstawy do ustalenia, że ubezpieczony jest nadal ,tj. od 1 kwietnia 2015r. osobą całkowicie niezdolną do pracy, a przewidywany okres trwania tej niezdolności to 1 kwietnia 2018r. W złożonej opinii biegli nie podzieli stanowiska organu rentowego, że od 1 kwietnia 2015r. ubezpieczony nie jest już całkowicie, a jedynie częściowo niezdolny do pracy. Biegli wskazali, że stan zdrowia ubezpieczonego związany z chorobą nerek, stanem po przeszczepieniu nerki i postępującym procesem odrzucania przeszczepionego narządu, przy współistniejącym nadciśnieniu tętniczym, nie uległ poprawie, a przeciwnie dalszemu pogorszeniu. Pogorszeniu uległa również ogólna sprawność ubezpieczonego, który porusza się z trudem przy pomocy laski łokciowej. Analizując powyższą opinię biegłych Sąd doszedł do przekonania, że stanowi ona wiarygodny dowód w sprawie, gdyż wydana została przez specjalistów z zakresu schorzeń występujących u ubezpieczonego, a ponadto poprzedzona była analizą dokumentacji medycznej ubezpieczonego i jego badaniem. Opinia jest spójna i należycie uzasadniona.

Sąd nie przychylił się do wniosku organu rentowego o dopuszczenie dowodu z opinii innego biegłego nefrologa (k.27-28 akt sprawy). W ocenie Sądu zawarte w w/w piśmie zastrzeżenia do opinii złożonej przez dotychczasowych biegłych stanowią polemikę z prawidłowymi ustaleniami i wnioskami biegłych. Twierdzenie organu rentowego, że ubezpieczony może wykonywać lekkie pracy w sytuacji istotnie zaburzonego funkcjonowania tak ważnego organu jak nerka (po przeszczepie), przy współistniejącym nadciśnieniu tętniczym i problemach z poruszeniem się, jest nieuzasadnione.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art.477.14§2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i orzekł jak w pkt I sentencji wyroku. O kosztach procesu orzeczono na podstawie art.98§1 i 3 kpc w zw. z art.99 kpc.