Sygn. akt IV U 745/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 listopada 2013 roku

Sąd Okręgowy w Tarnowie – Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:SSR del. Jacek Liszka

Protokolant: st. sekr. sądowy Małgorzata Houda

po rozpoznaniu w dniu 21 listopada 2013 roku w Tarnowie na rozprawie

sprawy z odwołania S. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 11 kwietnia 2013 roku nr (...)

w sprawie S. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o rentę

oddala odwołanie.

Sygn. akt IV U 745/13

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 21 listopada 2013 roku

Decyzją z dnia 11 kwietnia 2013 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. odmówił S. B. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wskazując, iż orzeczeniem Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 8.04.2013 r. ubezpieczony nie został uznany za niezdolnego do pracy.

Odwołanie od powyższej decyzji wniósł S. B. , domagając się jej zmiany, poprzez przyznanie mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Ubezpieczony podniósł, iż decyzja ta jest dla niego krzywdząca, gdyż cierpi na wiele schorzeń, które uniemożliwiają mu podjęcie pracy zarobkowej.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując argumentację wyrażoną w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia i wskazując, iż w oparciu o art. 57 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z FUS, na podstawie przeprowadzonego badania Komisji Lekarskiej ZUS brak jest podstaw do uznania ubezpieczonego za niezdolnego do pracy, a odwołanie nie wnosi żadnych nowych okoliczności.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

S. B. urodził się dnia (...)z zawodu jest monterem, ostatnio prowadził działalność gospodarczą.

Wnioskodawca w okresie od 6.01.1996 r. do 31.12.1998 r. pobierał rentę III grupy inwalidów.

Dowód: akta ZUS

W dniu 15.01.2013 roku ubezpieczony wystąpił z wnioskiem do ZUS o ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

Zarówno orzeczeniem lekarza orzecznika ZUS z dnia 1.03.2013 r., jak i orzeczeniem komisji lekarskiej ZUS z dnia 8.04.2013 r. ubezpieczony nie został uznany za niezdolnego do pracy. W wyniku powyższego ZUS wydał przedmiotową decyzję z dnia 11.04.2013 r. odmawiającą wnioskodawcy prawa do renty.

Od tej decyzji ubezpieczony złożył odwołanie.

Dowód: akta ZUS

W toku niniejszego postępowania sądowego u odwołującego się stwierdzono:

- zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa bez zespołu korzeniowego, bez istotnego upośledzenia ruchomości,

- zawroty głowy naczyniopochodne,

- nadciśnienie tętnicze II stopnia,

- astmę oskrzelową o łagodnym przebiegu,

- dnę moczanową w remisji,

- zespół jelita drażliwego,

- zaburzenia gospodarki jelitowej,

- otyłość.

Badanie przedmiotowe narządu ruchu wykazało prawidłową ruchomość w zakresie całego kręgosłupa. Nie stwierdzono obecności ubytkowych objawów neurologicznych ani cech uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego. Wnioskodawca był w 2011 r, hospitalizowany z powodu zawrotów głowy. W wykonanej wówczas tomografii komputerowej głowy nie stwierdzono poza zmianami miażdżycowymi wewnątrzczaszkowych odcinków tętnic szyjnych i kręgowych zmian patologicznych. Odwołujący jest wydolny krążeniowo i oddechowo. Nad polami płucnymi i sercem nie stwierdzono obecności patologicznych zmian osłuchowych. Z powodu wysokich wartości ciśnienia tętniczego ubezpieczony był hospitalizowany w 2013 r. Wykonane wówczas badanie ciśnienia tętniczego metodą Holtera wykazało prawidłowe średnie wartości ciśnienia. Badanie echokardiograficzne nie wykazało istotnych zaburzeń kurczliwości. Wykonaną wówczas próbę wysiłkową oceniono jako ujemną klinicznie echokardiograficznie. Astma oskrzelowa ma łagodny przebieg. Dna moczanowa jest obecnie w remisji.

Schorzenia występujące u odwołującego, w ich obecnym stopniu nasilenia nie naruszają sprawności jego organizmu w stopniu powodującym niezdolność do pracy.

Dowód: - opinia sądowo – lekarska z dnia 27.08.2013 r. – k. 7-10,

- dokumentacja medyczna – akta ZUS.

Sąd, ustalając stan faktyczny w niniejszej sprawie, w całości podzielił wnioski płynące z opinii biegłych z zakresu chorób wewnętrznych, neurologii i kardiologii. Biegli legitymują się fachową wiedzą oraz doświadczeniem zawodowym, zaś opinia została sporządzona w sposób rzetelny, po osobistym przebadaniu ubezpieczonego oraz analizie dokumentacji zgromadzonej w aktach rentowych. W ocenie Sądu, biegli lekarze dokonali prawidłowej diagnozy schorzeń, na które cierpi wnioskodawca, zaś wnioski płynące z opinii korespondują ze zgromadzoną dokumentacją medyczną oraz bazują na wynikach przeprowadzonych badań, co czyni opinię wewnętrznie spójną, logiczną i kompletną.

Opinia biegłych spełniła nadto wymogi przewidziane dla tego rodzaju środków dowodowych określone w art.278 kpc i art.285 kpc, zaś w toku postępowania nie ujawniły się żadne okoliczności, które mogłyby podważać zaufanie do wiedzy czy bezstronności biegłych, ponadto strony nie wniosły do niej żadnych merytorycznych zarzutów.

Dowody z dokumentów zalegających w aktach Zakładu Ubezpieczeń Społecznych nie budziły wątpliwości Sądu co do ich autentyczności, a ponadto nie były kwestionowane przez strony postępowania, dlatego Sąd uznał je za w pełni wiarygodne.

Sąd rozważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie art. 57 ust 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. Dz.U. z 2009 roku, Nr 153, poz. 1227 ze zmianami) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnia łącznie następujące przesłanki:

1)jest niezdolny do pracy;

2)ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy;

3)  niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust.1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit.b, pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit.a, pkt 10 lit.a, pkt 11-12, 13 lit.a, pkt 14 lit.a i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-4, 5 lit.a, pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu (art. 12 ust. 1). Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy (art.12 ust.2), zaś częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji ( art. 12 ust. 3).

Zgodnie z art.13 ustawy przy ocenie stopnia i trwałości niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się:

1)stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji;

2)  możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne.

W niniejszej sprawie w istocie bezsporne były przesłanki warunkujące zdolność rentową odwołującego się, przewidziane w pkt 2 i 3 art. 57 ust. 1 powołanej wyżej ustawy. Sporną stała się natomiast przesłanka z art. 12 ust. 1 ustawy, dotycząca niezdolności do pracy.

Dla rozstrzygnięcia, czy w przypadku ubezpieczonego mamy do czynienia z niezdolnością do pracy, konieczne stało się zasięgnięcie opinii biegłych specjalistów z zakresu chorób wewnętrznych, neurologii i kardiologii.

Przeprowadzone badania wykazały u wnioskodawcy kilka schorzeń, takich jak: zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa bez zespołu korzeniowego, bez istotnego upośledzenia ruchomości, zawroty głowy naczyniopochodne, nadciśnienie tętnicze II stopnia, astmę oskrzelową o łagodnym przebiegu, dnę moczanową w remisji, zespół jelita drażliwego, zaburzenia gospodarki jelitowej, otyłość.

Badanie przedmiotowe narządu ruchu wykazało prawidłową ruchomość w zakresie całego kręgosłupa. Nie stwierdzono obecności ubytkowych objawów neurologicznych ani cech uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego. Wnioskodawca był w 2011 r, hospitalizowany z powodu zawrotów głowy. W wykonanej wówczas tomografii komputerowej głowy nie stwierdzono poza zmianami miażdżycowymi wewnątrzczaszkowych odcinków tętnic szyjnych i kręgowych zmian patologicznych. Odwołujący jest wydolny krążeniowo i oddechowo. Nad polami płucnymi i sercem nie stwierdzono obecności patologicznych zmian osłuchowych. Z powodu wysokich wartości ciśnienia tętniczego ubezpieczony był hospitalizowany w 2013 r. Wykonane wówczas badanie ciśnienia tętniczego metodą Holtera wykazało prawidłowe średnie wartości ciśnienia. Badanie echokardiograficzne nie wykazało istotnych zaburzeń kurczliwości. Wykonaną wówczas próbę wysiłkową oceniono jako ujemną klinicznie echokardiograficznie. Astma oskrzelowa ma łagodny przebieg. Dna moczanowa jest obecnie w remisji. Schorzenia występujące u odwołującego, w ich obecnym stopniu nasilenia nie naruszają sprawności jego organizmu w stopniu powodującym niezdolność do pracy.

Sąd, w oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy uznał zatem, iż brak jest podstaw do uznania odwołującego się za niezdolnego do pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 powołanej ustawy.

Z powyższych względów stwierdzić należało, iż decyzja Zakładu Ubezpieczeń Społecznych była prawidłowa, zaś odwołanie należało oddalić jako bezzasadne, przyjmując jako podstawę powołane przepisy ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz art. 477 14§1 k.p.c.

SSR (del) Jacek Liszka

(...)

-

(...)

-

(...)

- (...)