Sygn. akt IV U 810/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 maja 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 maja 2014r. w S.

odwołania U. T.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 11 maja 2013 r. Nr (...)

w sprawie U. T.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala prawo U. T. do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w okresie od 01 kwietnia 2013r. do 30 września 2014r.

Sygn. akt: IV U 810/13 UZASADNIENIE

Decyzją z 11 maja 2013r. znak: (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.57 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił U. T. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wskazując, że u wymienionej nie stwierdzono niezdolności do pracy.

Odwołanie od w/w decyzji złożyła U. T. wnosząc o jej zmianę i przyznanie jej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu stanowiska wskazała, że wbrew orzeczeniu komisji lekarskiej nie jest zdolna do pracy, gdyż ma problemy z chwytaniem przedmiotów. Podała, że przebywała na rencie szkoleniowej, ale nie została przekwalifikowana (odwołanie k.2).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując że zaskarżona decyzja wydana została na podstawie orzeczenia Komisji Lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 23 kwietnia 2013r. która nie stwierdziła u ubezpieczonej niezdolności do pracy. W tych okolicznościach odwołanie powinno być oddalone (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.3).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczona U. T. uprawniona była do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy do 30 września 2012r. (decyzja o ustaleniu prawa do renty z 28 września 2010r. k.109 akt rentowych). W dniu 13 sierpnia 2012r. ubezpieczona wystąpiła do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z wnioskiem o ponowne ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (wniosek k.118 akt rentowych). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował ubezpieczoną na badanie przez Lekarza Orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z 24 września 2012r. ustalił, że ubezpieczona jest niezdolna do pracy, przy czym celowe jest przekwalifikowanie zawodowe ze względu na niezdolność do pracy w dotychczasowym zawodzie, nadto ustalił, że niezdolność do pracy w dotychczasowym zawodzie powstała 2 grudnia 2004r. (orzeczenie Lekarza Orzecznika z 24 września 2012r. k.120 akt rentowych). Na podstawie powyższego orzeczenia, decyzją z 23 października 2012r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. przyznał ubezpieczonej rentę szkoleniową na okres 6 miesięcy ,tj, od 1 października 2012r. do 31 marca 2013r. (decyzja z 23 października 2012r. k.123 akt rentowych).

W dniu 8 marca 2013r. ubezpieczona wystąpiła do organu rentowego z wnioskiem o ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (wniosek o rentę z 8 marca 2013r. k.130 akt rentowych). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował ubezpieczoną na badanie przez Lekarza Orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z 4 kwietnia 2013r. ustalił, że ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy (orzeczenie Lekarza Orzecznika z 4 kwietnia 2013r. k.133 akt rentowych). Na skutek sprzeciwu ubezpieczonej od powyższego orzeczenia ubezpieczona skierowana została na badanie przez Komisję Lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 26 kwietnia 2013r. ustaliła, że ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy (sprzeciw ubezpieczonej od orzeczenia Lekarza Orzecznika i orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS z 26 kwietnia 2013r. k.134 i 137 akt rentowych). Na podstawie powyższego orzeczenia, decyzją z 11 maja 2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (decyzja z 11 maja 2013r. k.138 akt rentowych).

Ubezpieczona ma wykształcenie zawodowe w zawodzie kucharz. Nie pracowała w wyuczonym zawodzie, a w zawodzie krawca do 2004r. W 2004r. doznała urazu piłą tarczową palców I, II i III ręki prawej. W czasie pobierania renty szkoleniowej ubezpieczona nie przeszła przekwalifikowania zawodowego z uwagi na brak odpowiednich szkoleń.

Biegli lekarze o specjalizacji neurolog i ortopeda w opinii sporządzonej na zlecenie Sądu rozpoznali u ubezpieczonej stan po urazach palców I, II i III ręki prawej po leczeniu operacyjnym oraz ograniczenie zgięcia stawów MCP, DIP i PIP palców II i III z ograniczeniem funkcji chwytnej i precyzyjnej prawej ręki i stwierdzili, że przedmiotowy stan powoduje u ubezpieczonej częściową niezdolność do pracy trwającą nadal po 30 września 2012r., a przewidywany okres trwania tej niezdolności to 30 września 2014r. W uzasadnieniu opinii biegli wskazali, że w badaniu klinicznym stwierdza się blizny pooperacyjne po rekonstrukcjach ścięgien zginaczy I, II i III, ograniczenie zgięcia stawów MCP, DIP i PIP palców II i III do około 20 stopni, gdy norma wynosi po około 90 stopni, osłabienie czucia powierzchni dłoniowej placów II i III, zakresy ruchomości kciuka oraz palców IV i V prawej ręki zbliżone do prawidłowych. Ograniczenie ruchomości palców II i III wiąże się znacznym ograniczeniem funkcji chwytnej prawej ręki i ograniczeniem możliwości wykonywania ruchów precyzyjnych. Dysfunkcja jest spowodowana niewydolnością troczków ścięgien zginaczy palców II i III. U osoby praworęcznej, jaką jest ubezpieczona, powoduje ograniczenie, a często uniemożliwia wykonywanie czynności wymagających mocnego chwytu oraz ogranicza możliwości wykonywania ruchów precyzyjnych. Obie te funkcje są niezbędne przy pracy kucharki i krawcowej. Dlatego w ocenie biegłych uzasadnione jest orzeczenie okresowej częściowej niezdolności ubezpieczonej do pracy, przy czym biegli wyrazili pogląd, że celowe jest przekwalifikowanie ubezpieczonej lub wykonanie kolejnego zabiegu rekonstrukcji troczków zginaczy palców II i III prawej ręki (opinia biegłego neurologa i ortopedy k.8-9 akt sprawy i opinia uzupełniająca biegłych k.21 akt sprawy).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonej U. T. okazało się uzasadnione.

Zgodnie z art.57 ust. 1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r., Nr 153, poz.1227 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w czasie zatrudnienia, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania zatrudnienia, przy czym ostatniego wymogu nie stosuje do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy. W myśl art.12 ust.1, 2 i 3 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Rozstrzygnięcie o zasadności odwołania ubezpieczonej od decyzji organu rentowego odmawiającej jej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wymagało ustalenia, czy ubezpieczona jest częściowo lub całkowicie niezdolna do pracy. Sporządzona na tę okoliczność opinia biegłych neurologa i ortopedy dała podstawy do ustalenia, że ubezpieczona jest nadal częściowo niezdolna do pracy, przy czym niezdolność ta trwała nadal po 30 września 2012r. (okres pobierania renty szkoleniowej), a przewidywany okres jej trwania to 30 września 2014r.. Biegli wskazali, że niezdolność tę sprowadza u ubezpieczonej stan po urazach palców I, II i III ręki prawej po leczeniu operacyjnym, którego następstwem jest ograniczenie zgięcia stawów MCP, DIP i PIP palców II i III z ograniczeniem funkcji chwytnej i precyzyjnej prawej ręki. Ograniczenia te powodują, że ubezpieczona nie jest w stanie wykonywać pracy w wyuczonym zawodzie kucharza oraz w wykonywanym przed urazem (w 2004r.) zawodzie krawca.

Analizując przedmiotową opinię biegłych Sąd doszedł do przekonania, że stanowi ona miarodajny i wiarygodny dowód w sprawie, gdyż wydana została przez specjalistów z zakresu medycyny uprawnionych do oceny stanu zdrowia ubezpieczonej zważywszy na rozpoznane u niej schorzenie, a ponadto opinia ta poprzedzona została analizą dokumentacji lekarskiej ubezpieczonej i jej badaniem. Opinia jest spójna i logiczna oraz należycie uzasadniona. Sąd nie przychylił się do wniosku organu rentowego o dopuszczenie dowodu z opinii innych biegłych, gdyż zarzuty do powyższej opinii sformułowane przez członka komisji lekarskiej ZUS (w piśmie z 27 marca 2014r. k.31 akt sprawy) stanowią jedynie polemikę z ustaleniami biegłych opierającą się na odmiennej ocenie przez organ rentowy stanu zdrowia ubezpieczonej. Należy zauważyć, że w opinii uzupełniającej biegli ustosunkowali się do wcześniej zgłoszonych zastrzeżeń organu rentowego (w piśmie z 31 stycznia 2014r. k.17 akt sprawy) i wyjaśnienia te są przekonujące (opinia uzupełniająca k.21 akt sprawy). Dalsze twierdzenie organu rentowego, że powódka z uwagi na wiek powinna być traktowana jako osoba bez ścisłego ukierunkowania zawodowego, dodatkowo z uwagi na to, że nie pracowała w swoim zawodzie (pismo k.31) jest nieuprawnione w świetle regulacji ustawy. Ubezpieczona posiada określone kwalifikacje wynikające z profilu ukończonej szkoły. Posiada również kwalifikacje wynikające z wykonywanego zawodu krawca. W obu tych zawodach konieczna jest sprawność obu rąk, a w szczególności ręki prawej z uwagi na to, że ubezpieczona jest osobą praworęczną. Należy przy tym zauważyć, że uprzednio organ rentowy widział konieczność przekwalifikowania ubezpieczonej. Świadczy o tym fakt przyznania ubezpieczonej renty szkoleniowej w okresie do 1 października 2012r. do 31 marca 2013r. Z przyczyn niezależnych od ubezpieczonej nie została ona jednak przekwalifikowana.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art.477.14§2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że ubezpieczonej przysługuje prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w okresie od 1 kwietnia 2013r. do 30 września 2014r.