Sygn. akt VI U 3213/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 listopada 2014 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Janusz Madej

Protokolant st. sekr. sądowy Dorota Hańc

po rozpoznaniu w dniu 25 listopada 2014 r. w Bydgoszczy na rozprawie

odwołania H. G.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.

z dnia 11 października 2013 r. znak: (...)

w sprawie H. G.

przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o rentę z tytułu niezdolności do pracy

I zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż przyznaje ubezpieczonej H. G. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od (...). (...)

II stwierdza odpowiedzialność Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Na oryginale właściwy podpis.

Sygn. akt VI U 3213/13

UZASADNIENIE

Z dnia 11 października 2013 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. po rozpoznaniu wniosku ubezpieczonej H. G. o rentę z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres odmówił ubezpieczonej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy od (...), powołując się na orzeczenie komisji lekarskiej ZUS z dnia 9 października 2013 roku, które to orzeczenie stwierdzało, iż ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy. Odwołanie od tej decyzji wniosła do Sądu ubezpieczona powołując się na swoje schorzenia i twierdząc, że nie odzyskała zdolności do pracy. Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wnosił o jego oddalenie, powołując argumentację przedstawioną w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. Sąd Okręgowy ustalił i rozważył co następuje. Ubezpieczona H. G. w okresie od(...) do (...) posiadała prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy. Urodziła się (...). W dniu 30 sierpnia 2013 roku ubezpieczona złożyła wniosek o rentę z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres. Orzeczeniem z dnia 17 września 2013 roku, karta 378 akt rentowych, lekarz orzecznik ustalił, iż ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy. Po rozpoznaniu sprzeciwu ubezpieczonej od tego orzeczenia komisja lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 9 października 2013 roku także ustaliła, iż ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy. To orzeczenie stanowiło podstawę dla organu rentowego do wydania, do wydania zaskarżonej decyzji. W celu zweryfikowania stanowiska organu rentowego Sąd dopuścił dowód z opinii zespołu biegłych sądowych w składzie specjalista medycyny przemysłowej, onkolog i endokrynolog. W tejże opinii z dnia 25 marca 2014 roku rozpoznali u ubezpieczonej następujące schorzenia: raka piersi prawej leczonego operacyjnie w 2008 roku z następową chemiote...., chemio i radioterapią, w trakcie hormonoterapii drugiego leczonym jednym lekiem doustnym, wyrównaną niedoczynność tarczycy. Z tak przeprowadzonych badań sądowo lekarskich po zapoznaniu się z dokumentacją lekarską zebraną w aktach sprawy, aktach organu rentowego oraz dostarczoną przy składaną, biegli powołanego w sprawie zespołu nadal okresową, częściową niezdolność do pracy zgodnie z poziomem posiadanych kwalifikacji. Biegli wskazali, iż ubezpieczona niespełna 5 lat po leczeniu przeciwnowotworowym, w trakcie hormonoterapii, z powodu okresowego obrzęku kończyny górnej prawej wymaga nadal okresowej rehabilitacji i uczestniczenia w ćwiczeniach usprawniających 2 do 3 razy w roku. Okoliczności te, te wskazują na brak za..., zadowalającej poprawy na tyle, aby wrócić do pracy na stanowisko krawcowej. Biegli podkreślili, że ubezpieczona aktualnie oczekuje na turnus rehabilitacyjny w kwietniu 2014 roku. Cukrzyca leczona jest lekiem doustnym, bez jawnych powikłań na niedoczynność tarczycy nie ograniczając w sposób istotny zdolności do pracy. W swoich wnioskach końcowych powołany w sprawie zespół biegłych wskazał, że badana jest nadal okresowo, częściowo niezdolna do pracy, zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji na okres 2 lat od 1 października 2013 roku do października 2015 roku. Przyczyną jest, tej niezdolności jest choroba nowotworowa. Biegli nie zgodzili się z orzeczeniem lekarza orzecznika i z orzeczeniem komisji lekarskiej ZUS i wskazali, że dysponowali tymi samymi dowodami, które były dostępne także organowi rentowemu w postę..., oraz organowi lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. W końcowej części . Zastrzeżenia do wielu z tych miejsc powódce przysługuje roku. Organ rentowy poparł to stanowisko przewodniczącego komisji lekarskiej, ZUS wskazywał, iż choroba nowotworowa piersi po prawie 5 letnim okresie po leczeniu przeciwnowotworowym jest obecnie jeszcze w okresie hormonoterapii dyskretnym obrzękiem limfatycznym prawej kończyny górnej, wymaga okresowej rehabilitacji 2, 3 razy w roku, co może czynić ubezpieczoną w prawach częściowej niezdolności do pracy . Zatem nie powoduje do pracy . Organ rentowy z zastrzeżeniami wnosił o przekazanie tych zastrzeżeń biegłym lekarzom sądowym, a w przypadku ich nieuwzględnienia o oddalenie odwołania. W opinii uzupełniającej biegli odpowiadając na zastrzeżenia organu rentowego stwierdzili, że orzekana z utrwalowym, z utrwalonym obrzękiem limfatycznym, z niską skutecznością prowadzonej rehabilitacji, charakter pracy naraża ubezpieczoną na wielogodzinną aktywność kończyny górnej prawej, a ciągłe pobudzanie układu krążenia w zakresie prawej kończyny górnej stanowi dodatkowy czynnik ryzyka na raka układu chłonnego. Biegli przekazali, że opinia wcześniejsza nie ulega zmianie . Organ rentowy wskazując, że biegli w badaniu bezpośrednim stwierdzili dyskretny obrzęk limfatyczny prawej kończyny górnej, więc jeśli nawet jest on utrwalony to nie skutkuje długotrwałą niezdolnością do pracy. Organ rentowy w związku z tymi zastrzeżeniami zgłoszonymi w piśmie procesowym z 22 sierpnia 2014 roku, karta 53 akt sprawy wnioskował o powołanie drugiego zespołu biegłych lekarzy sądowych, a w przypadku nieuwzględnienia tego wniosku o oddalenie odwołania. Zgodnie z artykułem 57 ustawy z , renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki. Jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, niezdolność do pracy trwała w okresach . Przepisu ustępu 1 punktu 3 artykułu do pracy. Warunek zgodnie z artykułem 58 ustępem 1 powołanej ustawy, warunek posiadania wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego w myśl artykułu 57 ustępu 1 punktu 2 uważa się za spełniony, gdy ubezpieczony osiągnął okres składkowy i nieskładkowy wynoszący łącznie co najmniej 5 lat jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 30 lat. Z kolei ustęp 2 artykułu 58 ustawy emerytalno-rentowej stwierdza, że okres o którym mowa w ustępie 1 punkcie 5 powinien przypadać w ciągu ostatniego 10 lecia przed zgłoszeniem wniosku o rentę lub przed dniem powstania niezdolności do pracy. Do tego 10 letniego okresu nie wlicza się okresów pobierania renty z tytułu niezdolności do pracy, renty szkoleniowej lub renty rodzinnej. Z kolei ustęp 4 artykułu 58 mówi, iż przepisu ustępu 2 nie stosuje się do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy, o którym mowa w artykule 6 wynoszący co najmniej 25 lat dla kobiety i 30 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy. Artykuł 12 ustawy emerytalno-rentowej stwierdza z kolei, że niezdolną do pracy w rozumieniu ustawy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy. Częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Artykuł 13 ustęp 1 ustawy emerytalno-rentowej nakazuje, aby przy ocenie stopnia i przewidywanego okresu niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania zdolności do pracy uwzględniać stopień na..., naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji oraz możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne. Dokonując subsunkcji zebranego w sprawie materiału dowodowego pod powołane przepisy prawa materialnego Sąd Okręgowy ustalił, iż na podstawie dowodu z opinii powołanego w sprawie zespołu biegłych, opinii głównej i opinii uzupełniającej, iż ubezpieczona jest nadal częściowo, okresowo niezdolna do pracy na dalszy okres 2 lat od ustania poprzedniej niezdolności do pracy czyli od (...)do (...). Podstawą tego ustalenia były opinie biegłych sądowych, które Sąd uznał za wiarygodne i posiadające taką moc dowodową, która pozwala na wydanie w sprawie stanowczego rozstrzygnięcia. Dowód z opinii głównej i uzupełniającej powołanego w sprawie zespołu biegłych był szczegółowy, w sposób wszechstronny analizował stan zdrowia ubezpieczonej, wpływ schorzeń na, schorzenia nowotworowego, na który ona cierpi, na możliwość wykonywania przez ubezpieczoną pracy zgodnej zpoziomem posiadanych kwalifikacji. Biegli sądowi dostrzegali, iż ubezpieczona poddawana jest obecnie także hormonoterapii, a w opinii uzupełniającej, w której odpowiedzieli na zastrzeżenia organu rentowego wskazali na to, iż występuje u ubezpieczonej obrzęk limfatyczny z niską skutecznością prowadzonej rehabilitacji, a charakter pracy ubezpieczonej jako krawcowej odzieży ciężkiej naraża ją na wielogodzinną aktywność kończyny górnej prawej, co powoduje ciągłe pobudz..., co może powodować ciągłe pobudzanie układu krążenia w zakresie prawej kończyny górnej i stanowi dodatkowy czynnik ryzyka, narażenia na raka układu chłonnego. Zastrzeżenia organu rentowego do opinii uzupełniającej były bardzo lakoniczne i opierały się wyłącznie na wybiórczych elementach stanu faktycznego sprawy, w istocie rzeczy ograniczało się tylko do jednozdaniowej wypowiedzi, która stanowiła zwykłą polemikę z wsze..., merytorycznymi argumentami biegłych sądowych przedstawionymi w pisemnych opiniach. Organ rentowy formułując tego rodzaju zastrzeżenia w piśmie z 22 sierpnia 2014 roku nie dostrzegał kwalifikacji zawodowych powódki oraz tego, że wykonywanie przez nią pracy na dotychczasowym stanowisku nie jest możliwe, gdyż jest częściowo niezdolna do pracy, a praca ta narażałaby ją na dalsze powikłania, schorzenia które nie zostały jeszcze do końca wyleczone. Dlatego na podstawie artykułu 477 ze znaczkiem 14 paragraf 2 kodeksu postępowania cywilnego w związku z artykułem, po..., powołanymi przepisami ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, Sąd Okręgowy orzekł jak w punkcie 1 wyroku. W punkcie 2 wyroku Sąd stwierdził odpowiedzialność Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. za nie ustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji. Odpowiedzialność ta wskazana jest w artykule 118 ustęp 1a ustawy emerytalno-rentowej. Organ rentowy w ocenie Sądu ponosi bowiem odpowiedzialność za wadliwe orzeczenie komisji lekarskiej ZUS, a wcześniej lekarza orzecznika ZUS, szczególnie w sytuacji, w której lekarskie organy orzecznicze, Zakładu Ubezpieczeń Społecznych dysponowały tym samym materiałem dowodowym, który analizowali także biegli sądowi. Proszę Pani wyrok w niniejszej sprawie jest dla Pani korzystny, tym nie mniej Sąd ma obowiązek pouczenia Pani...