Sygn. akt V RC 628/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 kwietnia 2016 roku

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi-Północ w W., V Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodniczący: SSR Ewa Jaszewska

Protokolant: Justyna Czochańska

po rozpoznaniu w dniu 13 kwietnia 2016 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa K. P.

przeciwko B. P.

z udziałem Prokuratora Prokuratury Rejonowej W. – P.

o ustanowienie rozdzielności majątkowej

I.  powództwo oddala;

II.  zasądza od K. P. na rzecz B. P. kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

W dniu 24 lipca 2015 roku pełnomocnik powoda K. P. złożył w tut. Sądzie pozew o ustanowienie rozdzielności majątkowej pomiędzy powodem K. P. a B. P., dla których wspólność majątkowa wynika z zawartego przez nich małżeństwa w dniu 15 października 1994r. w K. za aktem małżeństwa nr 91/1994 – z dniem 01 stycznia 2013 roku. (k.2)

Pismem z dnia 15 września 2015 roku Prokurator Prokuratury Rejonowej W. P. w W. zgłosił udział do postępowania. (k. 31)

W dniu 01 października 2015 roku pełnomocnik pozwanej B. P. wniósł do tut. Sądu odpowiedź na pozew, w którym wniósł o oddalenie powództwa w całości. (k.34)

Na rozprawie w dniu 02 października 2015 roku pełnomocnik powoda K. P. zajął stanowisko w ten sposób, że poparł powództwo i wniósł o ustanowienie rozdzielności małżeńskiej majątkowej z dniem 01 stycznia 2013 roku, natomiast pełnomocnik pozwanej B. P. wniósł o oddalenie powództwa. (k. 113)

Na rozprawie w dniu 13 kwietnia 2016 roku pełnomocnik powoda zajął ostateczne stanowisko w sprawie w ten sposób, że wniósł o ustanowienie rozdzielności majątkowej między stronami z dniem 01 stycznia 2013 roku, natomiast pełnomocnik pozwanej wniósł o oddalenie powództwa. Prokurator zajął stanowisko w ten sposób, ze poparł powództwo o ustanowienie rozdzielności majątkowej między stronami z dniem 01 stycznia 2013 roku. (k. 212)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

K. P. i B. P. zawali związek małżeński w dniu 15 października 1994 roku w K.. (k. 11) Strony mają troje dzieci pochodzących z ich związku małżeńskiego: J. P. (1), ur. (...), J. P. (2), ur. (...) oraz M. P., ur. (...). (k. 205)

W dniu 12 lutego 2016 roku sygn. akt IC 192/14 Sąd Okręgowy Warszawa – Praga w Warszawie I Wydział Cywilny rozwiązał przez rozwód związek małżeński zawarty w dniu 15 października 1994 roku w Urzędzie Stanu Cywilnego w K. za numerem aktu małżeństwa 91/1994 pomiędzy K. P. i B. P. z winy męża. (k. 204) Wyrok ten nie jest prawomocny z uwagi na złożenie apelacji przez pozwaną B. P.. (k.212)

Powód K. P. pracuje w liniach lotniczych W. na stanowisku kapitana, za wynagrodzeniem 25 000 zł miesięcznie. Ponadto powód pobiera emeryturę wysokości ok. 4500 zł. W skład wspólnego majątku małżeńskiego stron wchodzi segment mieszkalny zabudowy szeregowej położony w W. przy ul. (...), wyposażenie tego segmentu, mieszkanie w G. o powierzchni 45,4 mkw – obie nieruchomości w kredycie, ponadto samochód H. z 2010 roku. Samochód O. (...) został darowany przez pozwanego najstarszej córce J. P. (2). Powód ma córkę z drugiego związku (...), urodzona w trakcie postępowania rozwodowego powoda. K. P. wyprowadził się z W. do G. w 2011 roku z powodu awansu zawodowego na kapitana. Rodzina planowała przeprowadzenie się do G..

Segment w W. jest obciążony kredytem, który jest spłacany w ratach po ok. 3500 zł. Strony nie mają wspólnych kredytów i pożyczek. Pomimo przeprowadzki powoda do G. strony przez ok. 3 lata funkcjonowały jak małżeństwo.

Powód pozostaje w związku z nową partnerką od drugiej połowy 2013 roku, z którą mieszka wraz z wspólnym dzieckiem od 2014 roku. Wspólny samochód stron H. nie jest obciążony kredytem, samochód marki H. jest zarejestrowany na powoda, ponosi on koszty ubezpieczenia samochodu.

Przed zapadnięciem wyroku rozwodowego powód płacił dobrowolnie 2000 zł na dwójkę małoletnich dzieci J. i M. i 1200 – 1500 zł na dorosłą córkę J..

Strony w 2012 roku nabyły mieszkanie w G..

Pozwany darował córce J. samochód O. (...), wiedział on, że darowany samochód był zepsuty. W 2014 roku powód dołożył się do naprawy pieca gazowego oraz przesłał pieniądze na naprawę samochodu H.. W 2015 roku powód płacił ubezpieczenie domu i samochodu. Powód był informowany przez pozwaną o planowanych wyjazdach dzieci, kosztach leczenia dzieci, aparacie ortodontycznym dla najmłodszej córki. Strony rozliczały się oddzielnie za 2013 i 2014 rok. Na początku 2013 roku pozwana i córka miały operacje, na które została przeznaczona kwota 20000 zł ze wspólnych oszczędności. (zeznania powoda k. 113 – 115)

B. P. pracuje jako księgowa, prowadzi w tym zakresie własną działalność – dwuosobową spółkę cywilną oraz dodatkową własną działalność.

Strony pozostają w separacji od 10 stycznia 2013 roku, kiedy pozwana dowiedziała się o romansie męża, strony nadal mieszkały jednak razem. W kwietniu 2013 roku powód przestał przyjeżdżać do W. z G., we wrześniu 2013 roku zabrał z domu w W. swoje ostatnie rzeczy. W grudniu 2013 roku powód złożył pozew o rozwód. Troje dzieci stron mieszkają z pozwaną, najstarsza córka J. studiuje w D. i przyjeżdża do W. na weekendy. W czasie, gdy pozwana dowiedziała się o romansie męża nie było między stronami jeszcze separacji faktycznej, pozwana prosiła męża by zakończył nowy związek. W kwietniu 2013 roku powód zapewniał pozwaną, że zakończył związek z inną kobietą. W trakcie wakacji w maju 2013 roku powód kontaktował się z pozwaną i dawał oznaki chęci kontynuowania związku. Pod koniec czerwca 2013 roku pozwana przyjechała do G. i dowiedziała się, że romans męża trwa. Do 2012 roku małżeństwo stron było wzorowe. Strony odwiedzały się wzajemnie w czasie pracy powoda w G.. Powód pracując w G. przyjeżdżał do W., albo rodzina jeździła do G., nie było miesiąca, by nie powód nie widział się z rodziną.

Pozwana udostępniła samochód H. najstarszej córce J., ponieważ samochód O. (...) darowany córce przez ojca ma 11 lat i miał awarię silnika i nie nadawał się do dłuższej jazdy. Po ukończeniu pierwszego roku studiów w czerwcu 2015 roku J. P. (2) chciała zabrać wszystkie rzeczy z wynajmowanego mieszkania w D. i wrócić do W.. Pozwana dała córce samochód H. do przewiezienia tych rzeczy, ponieważ nie zmieściłyby się one do O. (...), którym jeździ świadek. J. P. (2) jechała wskazanym samochodem raz – przewożąc rzeczy z D.. Pozwana nie mogła jechać z córką, ponieważ uczestniczyła w pikniku rodzinnym z młodszą córką M..

Powód był niezadowolony z faktu, iż córka jechała wskazanym samochodem, powiedział pozwanej by córka nim nie jeździła i J. P. (2) nigdy więcej nim nie jeździła.

Pozwana była załamana rozwodem, uczęszczała na terapię psychologiczną, pozwana we wrześniu 2013 roku znalazła się w szpitalu z powodu samozatrucia w wyniku reakcji depresyjnej. (k. 73)

W 2012 roku strony rozważały przeprowadzkę całej rodziny z W. do G., jednak pozwana chciała zrobić to rozważnie z uwagi na troje dzieci stron. Powód co tydzień przyjeżdżał do W., a pozwana raz w miesiącu jeździła do G. wraz z dziećmi.

Pozwana w ramach działalności obsługiwała spółki, jednak rozwiązała umowy za porozumieniem stron, ponieważ spółki zaczęły się rozwijać i pozwana nie mogłaby ich obsługiwać z G.. W związku z powyższym do połowy 2012 roku pozwana obsługiwała wyłącznie osoby fizyczne.

Powód stopniowo wycofywał się z życia rodziny. W 2013 roku uczestniczył w kosztach utrzymania segmentu i mieszkania, przysyłał pieniądze na remont pieca, uczestniczył w wydatkach dzieci, nie robił w związku z tym żadnych problemów.

Zmiana postawy powoda nastąpiła od lipca 2015 roku, kiedy pozwana nie wyraziła zgody na rozwód bez orzekania o winie.

Powódka zarabiała ok. 4000 zł miesięcznie, jednak rozwiązała umowę z dużym biurem rachunkowym, ponieważ praca ta w obliczu nowej sytuacji życiowej pochłaniała powódce zbyt dużo czasu i w związku z tym zarobki pozwanej wynoszą ok. 2000 zł miesięcznie.

Mieszkanie w G. jest w kredycie, którego raty spłaca powód. Powód uczestniczy w kosztach wakacji dzieci, powód nie uczestniczy w opłacaniu wizyt lekarskich, wywiadówkach.

Powód był wpisany na listę pilotów do przeniesienia do W., jednak pozwana miała świadomość, że lubił pracę w G. i przygotowywała dzieci na przeprowadzkę.

Spłata kredytu na segment w W. przewidziana jest na kolejne 27 lat. Od wydania wyroku rozwodowego połowę raty za segment spłaca pozwana, która pokrywa również opłaty za media.

(zeznania pozwanej k. 160 – 164, k. 211, zeznania świadków k. 177 – 178, k. 193 – 194, k.211)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie wymienionych powyżej dokumentów, załączonych do akt postępowania (odpis skrócony aktu małżeństwa k. 11, pozew o rozwód k. 12, decyzja k. 54, wypowiedzenie umowy k. 57 – 61, akt notarialny k. 62 – 72, karta informacyjne k. 73, faktura z konsultacji psychologicznej k. 74, PIT za 2014 roku k. 75 – 79, korespondencja mailowa k. 82 – 87, historia rachunku bankowego k. 88 – 107, zaświadczenie z US k. 147 – 151, zaświadczenie zatrudnieniu k. 152, PIT za 2015 rok k. 156 – 159, PIT za 2014 rok powoda k. 172 – 176, zaświadczenie z US powoda k. 188- 189, wyrok rozwodowy k. 191 - 192) Sąd oparł się również na zeznaniach stron i świadków (k. 113 – 115, 160 – 164, 177 -178, 193 – 194, 211 – 212)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

W myśl przepisu art. 52 § 1 i § 2 k.r.o. z ważnych powodów każdy z małżonków może żądać ustanowienia przez sąd rozdzielności majątkowej, przy czym rozdzielność majątkowa powstaje z dniem oznaczonym w wyroku, który ją ustanawia. W wyjątkowych wypadkach sąd może ustanowić rozdzielność majątkową z dniem wcześniejszym niż dzień wytoczenia powództwa, w szczególności, jeżeli małżonkowie żyli w rozłączeniu.

Możliwość ustanowienia rozdzielności majątkowej między małżonkami z datą wsteczną, wcześniejszą niż data wytoczenia powództwa, została uzależniona od wystąpienia sytuacji wyjątkowej. Ocena, czy mamy do czynienia z taką wyjątkową sytuacją, musi być dokonywana z uwzględnieniem wszystkich okoliczności konkretnej sprawy. W ustawie jako przykładowa sytuacja o charakterze wyjątkowym wskazane zostało pozostawanie przez małżonków w separacji faktycznej ( verba legis: „żyli w rozłączeniu"). Separacja faktyczna, zwłaszcza długotrwała, stanowi sytuację wyjątkową, która może uzasadniać ustanowienie rozdzielności majątkowej z datą wcześniejszą niż dzień wytoczenia powództwa. Nie oznacza to jednak, że w każdym przypadku wystąpienia takiej separacji dopuszczalne jest ustanowienie rozdzielności z datą wsteczną; konieczne jest całościowe rozważenie sytuacji danego małżeństwa. (Elżbieta Skowrońska – Bocian, Komentarz do art. 52 Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego)

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego Sąd uznał, że nie zostały wykazane przez powoda ważne powody uzasadniające ustanowienie przez Sąd rozdzielności majątkowej między stronami z datą wcześniejszą. Wskazywane w orzecznictwie ważne powody uzasadniające orzeczenie rozdzielności majątkowej między stronami z datą wcześniejszą niż data wniesienia powództwa stanowią okoliczności, w których jedna ze stron trwoni majątek, naraża druga stronę na straty i zdaniem Sądu w niniejszej sprawie nie zachodzą tego typu okoliczności, wprost przeciwnie – pozwana dba o wspólny majątek przeprowadzając choćby konserwację pieca gazowego, czy odnawiając pokój dziecka. Kolejnym wskazywanym w orzecznictwie uzasadnieniem ustanowienia rozdzielności zgodnie z żądaniem powoda jest pozostawanie stron w długotrwałej separacji, jednak nie można wskazanej zasady odnosić do każdego stanu faktycznego. W niniejszej sprawie od grudnia 2013 roku między stronami toczyła się sprawa o rozwód. W dniu 12 lutego 2016 roku zapadł wyrok rozwodowy orzeczony z winy powoda, który jest nieprawomocny.

Sąd miał na uwadze fakt znacznej dysproporcji majątkowej i zarobkowej między stronami. Powód K. P. będąc zatrudniony jako pilot oraz pobierając emeryturę osiąga zarobki w wysokości ok. 30 000 zł miesięcznie, natomiast pozwana z prowadzonych działalności osiąga zarobki w wysokości ok. 2000 zł miesięcznie, a zatem zarobki powoda kilkunastokrotnie przewyższają dochody pozwanej B. P.. Nadto od momentu wydania przez Sąd Okręgowy wyroku rozwodowego, pozwana B. P. spłaca połowę raty kredytu za segment w W.. W związku z powyższym uwzględnienie powództwa przez Sąd stanowiłoby w ocenie Sądu rażące pokrzywdzenie pozwanej, ze względu na różnicę majątkową między stronami i sprawiłoby, że powód uzyskałby znacznie korzystniejszą sytuację finansową.

Z materiału dowodowego zebranego w sprawie wynika bezsprzecznie, ze powód dąży do podziału majątku dorobkowego stron, a zatem ustanowienie rozdzielności majątkowej pomiędzy stronami spowodowałoby znaczne pogorszenie sytuacji majątkowej pozwanej, albowiem jeszcze do niedawna powód płacił całość raty kredytu za dom.

Należy wziąć pod uwagę, że jak wynika z zeznań powoda i pism jego pełnomocnika, powód dąży do podziału majątku wspólnego co może doprowadzić do dalszego pogorszenia sytuacji życiowej pozwanej i zagrażać dobru rodziny.

Przedstawiony przez powoda argument, zgodnie z którym pozwana jednokrotnie pożyczyła córce stron wspólny samochód marki H., by umożliwić jej przeprowadzkę z D. do W. po ukończeniu roku akademickiego nie stanowi faktu świadczącego o złym gospodarowaniu przez pozwaną wspólnym majątkiem, a tym samym okolicznością uzasadniającą uwzględnienie powództwa. Pożyczenie samochodu było faktem incydentalnym, usprawiedliwionym okolicznościami, tj. koniecznością przeprowadzenia się córki z D. do W. na wakacje oraz niemożnością zawiezienia córki przez matkę, która musiała zajmować się drugim dzieckiem. Była to zatem okoliczność usprawiedliwiona trudną sytuacją życiową pozwanej, na której spoczywa obowiązek sprawowania opieki nad trójką dzieci, a także troską pozwanej o dorosłą już córkę, która po zakończeniu roku akademickiego chciała wrócić do domu rodzinnego, nadto pozwana nie wiedziała, ze w umowie ubezpieczenia jest zawarte zastrzeżenie, iż samochodu nie może prowadzić osoba poniżej 25 roku życia.

Należy także podkreślić, że powód jako ojciec J. P. (2) wiedział, iż jego córka zakończyła rok akademicki i wiedział, że darowany jej samochód O. (...) jest samochodem niesprawnym, a więc zdaniem Sądu powinien był zaoferować córce pomoc w przeprowadzce do W.. Nadto powód w żaden sposób nie udowodnił i nie wykazał, ażeby pozwana jakimikolwiek swoimi działaniami przyczyniła się do uszczuplenia lub pogorszenia stanu wspólnego majątku. Proces rozwodowy stron dobiega końca, zapadł nieprawomocny wyrok w I instancji, a więc tym samym w niedługim czasie pomiędzy stronami zaistnieje rozdzielność majątkowa wynikająca z faktu prawomocnego zakończenia sprawy rozwodowej.

Wobec powyższego Sąd na podstawie art. art. 52 § 1 i § 2 k.r.o. Sąd oddalił powództwo.

Sąd na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. zasądził od K. P. na rzecz B. P. kwotę 360 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.