Sygn. akt: III U 210/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 czerwca 2015 r.

Sąd Okręgowy w Ostrołęce III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 czerwca 2015 r. w O.

sprawy z odwołania (...) Spółki Jawnej w O.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w P.

o podwyższenie stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe

na skutek odwołania (...) Spółki Jawnej w O.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w P.

z dnia 24.02.2015r. znak (...)

z dnia 11.02.2015r. znak (...)

z dnia 11.02.2015r. znak (...)

z dnia 11.02.2015r. znak (...)

z dnia 11.02.2015r. znak (...)

orzeka:

zmienia zaskarżone decyzje w ten sposób, że ustala brak podstaw do podwyższenia (...) Spółce Jawnej w O. o 50% stopy procentowej na ubezpieczenia wypadkowe w latach składkowych obejmujących okres od 01.04.2010r. do 31.03.2015r.

UZASADNIENIE

Decyzjami z dnia 11.02.2015r. i 24.02.2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w P. podwyższył (...) Spółce Jawnej w O. o 50% stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe w kolejnych latach składkowym obejmujących łącznie okres od 1.04.20210r. do 31.03.2015r.

W odwołaniu od powyższej decyzji (...) Spółka Jawna w O. wnosiła o jej zmianę i ustalenie, że odwołująca spółka nie jest zobowiązana do opłacania w okresie od 1.04.20210r. do 31.03.2015r. składki na ubezpieczenie wypadkowe podwyższonej o 50% stopy procentowej.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie.

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

W wyniku kontroli przeprowadzonej w listopadzie i grudniu 2014r. w A.” (...) Spółce Jawnej w O. przez pracowników (...) Oddział w P. ustalono, że spółka w latach 2009, 2010 i 2011 zgłosiła do ubezpieczenia wypadkowego odpowiednio 9,8,8 ubezpieczonych. (...) Spółka jawna w O. posiada regon o Nr (...) kod (...) określający sprzedaż detaliczną.

Za rok 2009 spółka nie została wytypowana przez ZUS do składania informacji (...). Wobec powyższego od 1.04.2010 r. do 31.03.2011r. spółkę obowiązywała stopa procentowa na ubezpieczenie wypadkowe w wysokości 50% najwyższej stopy procentowej ustalonej na dany rok składkowy dla grupy działalności tj. 1,67%. Spółka natomiast w powyższym okresie mimo braku uprawnień wykazywała stopę procentową składki na ubezpieczenie w wysokości 1,47%.

W dniu 22.01.2015r. Spółka sporządziła korekty dokumentów rozliczeniowych za okres od kwietnia 2010r. do marca 2013r. Błędnie ustalona stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe była wynikiem pomyłki sporządzającej deklaracje ZUS pracownicy Spółki (...) – referenta do spraw księgowości. Nieokreślenie prawidłowej stopy procentowej nie było działaniem celowym. Spółka (...) złożyła stosowne korekty deklaracji i uregulowała należności.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o: akta ZUS Nr (...), wydruk z KRS –k. 5-6, zaświadczenie REGON 24-25, zeznania świadka A. G. – k. 28 adnotacja 3:57.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 30.10.20102r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych ( Dz. U.z 2009 r., Nr167, poz.1322 ze zm.), jeżeli płatnik składek nie przekaże danych lub przekaże nieprawdziwe dane, o których mowa w art. 31 (dotyczy to płatników, o których mowa w art. 28 ust. 2, czyli zgłaszających do ubezpieczenia co najmniej 10 ubezpieczonych), co spowoduje zaniżenie stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe, Zakład ustala, w drodze decyzji, stopę procentową składki na cały rok składkowy w wysokości 150% stopy procentowej ustalonej na podstawie prawidłowych danych. Płatnik składek zobowiązany jest opłacić zaległe składki wraz z odsetkami za zwłokę.

Jeżeli płatnik składek nie przekaże danych lub przekaże nieprawdziwe dane, o których mowa w art. 31, co spowoduje zawyżenie stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe, Zakład ustala stopę procentową składki na cały rok składkowy w wysokości stopy procentowej ustalonej na podstawie prawidłowych danych (ust. 2).

Zgodnie z ust. 3 przepis ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do płatników składek, o których mowa w art. 28 ust. 1 (zgłaszających do ubezpieczenia wypadkowego nie więcej niż 9 ubezpieczonych) i art. 33 ust. 1 i 2 (płatnicy zgłaszający do ubezpieczenia co najmniej 10 ubezpieczonych, którym Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie ustalił kategorii ryzyka z uwagi na brak obowiązku przekazywania informacji, o jakich mowa w art. 31 ust. 6 w związku z ust. 3 ustawy wypadkowej, przez trzy kolejne, ostatnie lata kalendarzowe), którzy nieprawidłowo ustalili liczbę ubezpieczonych lub grupę działalności, przy czym, jeżeli płatnik składek stwierdzi nieprawidłowość, obowiązany jest on ponownie ustalić stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe we własnym zakresie.

W przypadku, o którym mowa w ust. 1 i 2, płatnik składek zobowiązany jest złożyć brakującą informację lub dokonać korekty nieprawidłowej informacji (ust. 4).

Sankcję, o której mowa w art. 34 ust. 1 ustawy wypadkowej organ rentowy stosuje obligatoryjnie, gdy płatnik składek nie przekaże danych lub przekaże nieprawdziwe dane, o których mowa w art. 31. Zatem przepis mówi o przekazaniu danych nieprawdziwych, co nie oznacza danych nieprawidłowych. Przekazanie nieprawdziwych danych wymaga umyślnego, zawinionego zachowania płatnika składek.

Odnosząc powyższe do realiów przedmiotowej sprawy, podnieść należy, że organ rentowy zastosował wobec spółki (...)’ sankcję w postaci podwyższenia o 50% stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe za błędne wskazanie przez Spółkę wysokości stopy procentowej obowiązującej spółkę. W sprawie nie było sporu ani co do liczby ubezpieczonych, ani co do grupy działalności spółki.

Przedmiotem sporu w rozpoznawanej sprawie było to, czy błędne określenie wysokości stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe powinno skutkować zastosowaniem wobec odwołującej się na kolejne lata składkowe od1.04.2010r. do 31.03.2015r. sankcji określonej w art. 34 ust.1 ustawy wypadkowej.

Sąd Okręgowy podziela pogląd zawarty wwyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku ( III AUa 345/11), zgodnie z którym konsekwencją błędu popełnionego przez podatnika składek jest wyłącznie dokonanie korekty informacji we własnym zakresie (art. 31 ust. 10) lub dokonuje jej z urzędu organ rentowy w trybie art. 31 ust. 12 ustawy wypadkowej.

Sankcję, o której mowa w art. 34 ust. 1 ustawy wypadkowej organ rentowy stosuje obligatoryjnie, gdy płatnik składek nie przekaże danych lub przekaże nieprawdziwe dane, o których mowa w art. 31. Zatem przepis mówi o przekazaniu danych nieprawdziwych, co nie oznacza danych nieprawidłowych.

Mając na uwadze powyższe definicje uznać należało, że przekazanie nieprawdziwych danych wymaga umyślnego, zawinionego zachowania płatnika składek. W niniejszej sprawie Spółka wypełniła zobowiązanie ponownego ustalenia stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe i dokonała korekty nieprawidłowej informacji zgodnie z obowiązkiem wynikającym z ust. 4.

Zdaniem Sądu treść art. 34 ustawy wyraźnie wskazuje, że warunkiem zastosowania tego przepisu jest ustalenie, że zaniżenie stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe zostało spowodowane nieprzekazaniem odpowiednich danych lub przekazaniem nieprawidłowych danych. Tylko zatem taka przyczyna zaniżenia stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe pozwala na zastosowanie powyższego przepisu, natomiast w każdej innej sytuacji zaniżenia stopy procentowej składki – niezależnie od przyczyny tego zaniżenia – brak jest podstaw do zastosowania sankcji z art. 34 ustawy. Przepis ten jednoznacznie wiąże możliwość podwyższenia o 50% stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe z sytuacją zaniżenia stopy procentowej tej składki wskutek niepodania danych lub podania nieprawidłowych danych wskazanych w art. 31 ustawy, a ponieważ jego zastosowanie oznacza znaczną dolegliwość dla płatnika składek to - jak każdy przepis „penalizujący”- nie powinien on być interpretowany rozszerzająco. Podobny pogląd wyraził Sąd Apelacyjny w Warszawie w uzasadnieniu wyroku z dnia 12.11.2008r. (sygn. III AUa 753/2008, Lex Polonica nr 2052503) stwierdzając, że „ art. 34 ust. 1 ustawy posługując się pojęciem „danych” lub „nieprawdziwych danych” odnosi się jedynie do błędnego wskazania działalności według (...), a nie do błędnie ustalonej przez wnioskodawcę stopy procentowej, która może być skorygowana i uiszczona wraz z odsetkami”. Sąd Apelacyjny zajął stanowisko, że przepis art. 34 ustawy wypadkowej nie obejmuje swą dyspozycją sytuacji zaniżenia stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe, gdy płatnik składek przekazał wymagane prawem informacje, a dane zawarte w tej informacji nie są nieprawdziwe.

Kierując się powyższymi względami Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 14 § 2 k.p.c. dokonał stosownej zmiany zaskarżonej decyzji.