Sygn. akt IV U 666/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 marca 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 marca 2014r. w S.

odwołania P. I.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 25 marca 2013 r. oznaczonych nr 13 i 14

znak sprawy (...)- (...)

w sprawie P. I.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o wysokość składek:

I. zmienia zaskarżoną decyzję oznaczoną nr 13 i ustala, że stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe, obowiązująca płatnika składek (...) P. I. w roku składkowym obejmującym okres od 1 kwietnia 2011 r. do 31 marca 2012 r. nie ulega podwyższeniu o 50 %,

II. zmienia zaskarżoną decyzję oznaczoną nr 14 i ustala, że stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe, obowiązująca płatnika składek (...) P. I. w roku składkowym obejmującym okres od 1 kwietnia 2012 r. do 31 marca 2013 r. nie ulega podwyższeniu o 50 %.

Sygn. akt: IV U 666/13 UZASADNIENIE

Decyzjami wydanymi w dniu 25 marca 2013r. oznaczonymi numerami(...)znak: (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.34 ustawy z 30 października 2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych w związku z art.83 ust.1 pkt 3 ustawy z 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych stwierdził, że stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe obowiązującą płatnika składek (...) P. I. w roku składkowym obejmującym odpowiednio okres: od 1 kwietnia 2011r. do 31 marca 2012r. (decyzja nr (...)) i od 1 kwietnia 2012r. do 31 marca 2013r. (decyzja nr (...)) podwyższa się o 50%. W uzasadnieniu decyzji podano, że zostały one wydane po przeprowadzeniu u płatnika składek kontroli w dniu 31 stycznia 2013r. oraz w okresie od 4 do 5 lutego 2013r., w toku której ujawniono, że w roku składkowym trwającym od 1 kwietnia 2011r. do 31 marca 2012r. i od 1 kwietnia 2012r. do 31 marca 2013r. płatnik składek naliczał składkę na ubezpieczenie wypadkowe w wysokości odpowiednio 1,47% i 1,20% podstawy wymiaru, a w informacji o danych do ustalenia składki na ubezpieczenie wypadkowe (...) za 2010r. i 2011r. wykazał kod działalności (...). Tymczasem zgodnie z zaświadczeniem o numerze identyfikacyjnym REGON z 24 sierpnia 2009r. dla płatnika składek rodzaj przeważającej działalności w Polskiej Klasyfikacji Działalności ( (...) 2007) to (...). Dla grupy działalności oznaczonej kodem (...) – stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe w okresie od 1 kwietnia 2011r. do 31 marca 2012r. wynosi 2,80%, a w okresie od 1 kwietnia 2012r. do 31 marca 2013r. wynosi 2,53%. Tym samym płatnik składek nieprawidłowo wykazywał kod (...) i naliczając składkę w w/w okresach w wysokości odpowiednio 1,47% i 1,20% zaniżył stopę procentową składki. Mając na uwadze powyższe oraz przepis art.34 ust.1 w/w ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych organ rentowy za zasadne uznał ustalenie stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe w w/w okresach składkowych w wysokości 150% stopy procentowej ustalonej na podstawie prawidłowych danych z obowiązkiem opłacenia tych składek wraz z odsetkami za zwłokę.

Odwołanie od w/w decyzji złożył płatnik składek P. I. działający pod nazwą (...) P. I. zarzucając im błąd w ustaleniach faktycznych polegający na przyjęciu, że do zaniżenia wysokości składki wypadkowej doszło w wyniku świadomego działania płatnika, a nie na skutek błędu osoby dokonującej rozliczeń oraz naruszenie prawa materialnego ,tj. przepisu art.34 ust.1 ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych poprzez uznanie, że w sprawie zachodzą przesłanki do zastosowania tej normy prawnej. Wskazując na powyższe odwołujący się wniósł o zmianę zaskarżonych decyzji poprzez ustalenie, że nie jest on zobowiązany do opłacenia składki na ubezpieczenie wypadkowe w podwyższonej kwocie. W uzasadnieniu odwołania płatnik składek wskazał, że do nieprawidłowego obliczenia stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe w okresie od 1 kwietnia 2011r. do 31 marca 2012r. i od 1 kwietnia 2012r. do 31 marca 2013r. i w konsekwencji do opłacenia niższej niż należna składki na to ubezpieczenie doszło w wyniku błędu osoby dokonującej rozliczeń. W żadnym wypadku nie było to działanie umyślne - zmierzające do wprowadzenia organu rentowego w błąd. Na złożenie nieprawidłowych danych wpłynęło szereg okoliczności ,tj. zmiana rodzaju działalności i jednocześnie siedziby działalności, która została przeniesiona z S. do C. (województwo (...)). Odwołujący się podkreślił, że działalność gospodarczą prowadzi od 2006r. i zawsze terminowo i sumiennie wykonywał swoje zobowiązania wobec ZUS. Ponadto po wprowadzeniu w lipcu 2011r. Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej organ rentowy miał możliwość wychwycenia nieprawidłowości, gdyż wszystkie dane potrzebne do weryfikacji informacji wykazanych w (...) są tam dostępne.

W odpowiedzi na odwołania organ rentowy wniósł o ich oddalenie powołując się na przepisy prawa i argumentację zawartą w zaskarżonych decyzjach.

Postanowieniem z 3 marca 2014r. Sąd połączył sprawy z odwołań ubezpieczonego od powyższych decyzji zarejestrowane pod sygnaturami akt: IV U 666/13 i IV U 667/13 do łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia pod sygnaturą akt IV U 666/13 (postanowienie k.12 akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

Płatnik składek P. I. prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą (...) w siedzibą w C. województwo (...) powiat (...). Płatnik składek prowadzi działalność gospodarczą od 2006r. Na początku działalności jej siedziba znajdowała się w S., a przedmiotem działalności był handel metalowymi meblami, wyposażeniem do szpitali, sejfami. Od 2010r. siedziba firmy została przeniesiona do C.. W tym czasie przedmiotem działalności była już produkcja drewnianych opakowań – palet. Wg Polskiej Klasyfikacji Działalności ( (...)) z 2007r. działalność handlowa prowadzona początkowo przez płatnika składek oznaczona jest kodem (...), a działalność w zakresie produkcji opakowań drewnianych kodem (...). Taki też kod działalności jest ujawniony w rejestrze REGON dotyczącym płatnika składek (wypis z rejestru REGON k.21 akt organu rentowego). Mimo zmiany przedmiotu działalności w informacji (...) za 2010r. i 2011r. płatnik składek wykazał kod działalności gospodarczej właściwy dla wcześniejszego przedmiotu działalności i w okresach składkowych trwających od 1 kwietnia 2011r. do 31 marca 2012r. i od 1 kwietnia 2012r. do 31 marca 2013r. naliczył składkę na ubezpieczenie wypadkowe w niższej niż należna kwocie ,tj. odpowiednio w wysokości 1,47% podstawy wymiaru i 1,20% podstawy wymiaru. Stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe powinna wynosić tyle, co stopa procentowa określona dla grupy działalności do której należy i w powyższych okresach powinna wynosić odpowiednio 2,8% i 2,53% podstawy wymiaru. Przyczyną podania danych nieodpowiadających stanowi faktycznemu był błąd pracownika biura (...) z siedzibą w S. prowadzącego sprawy księgowo-rozliczeniowe płatnika składek i przygotowującego dokumentację do organu rentowego (zeznania płatnika składek P. I. k.12v-13 akt sprawy – nagranie od minuty 5 do 21).

Fakt wykazania w dokumentach (...) za 2010r. i 2011r. nieprawidłowych danych do ustalenia składki na ubezpieczenie wypadkowe i opłacenia niższej niż należna składki w w/w okresach składkowych został ujawniony przez organ rentowy w toku kontroli przeprowadzonej u płatnika składek w dniu 31 stycznia 2013r. i w okresie od 4 do 5 lutego 2013r. (protokół kontroli z 6 lutego 2013r. k.17-19 akt organu rentowego). W następstwie tych ustaleń organ rentowy wydał zaskarżone decyzje, w których stwierdził podwyższenie stóp procentowych składki na ubezpieczenie wypadkowe w powyższych okresach składkowych o 50% (decyzje nr (...) z 25 marca 2013r. k.26 i 28 akt organu rentowego).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołania płatnika składek P. I. podlegały uwzględnieniu.

Zgodnie z art.34 ust.1 ustawy z 30 października 2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz.U. z 2009r. Nr 167, poz.1322 ze zm.) jeżeli płatnik składek nie przekaże danych lub przekaże nieprawdziwe dane, o których mowa w art.31 (do ustalenia składki na ubezpieczenie wypadkowe), co spowoduje zaniżenie stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe, Zakład ustala, w drodze decyzji, stopę procentową składki na cały rok składkowy w wysokości 150% stopy procentowej, ustalonej na podstawie prawidłowych danych, a płatnik składek zobowiązany jest opłacić zaległe składki wraz z odsetkami za zwłokę.

W sprawie niesporne jest, że w przekazanej organowi rentowemu informacji (...) za 2010r. i 2011r. płatnik składek podał nieprawidłowe informacje co do rodzaju działalności wg (...), co przełożyło się na nieprawidłowe naliczenie składki na ubezpieczenie wypadkowe za dwa kolejne okresy składkowe. Następnie, z chwilą ujawnienia tej okoliczności zastosował wobec płatnika składek sankcję przewidzianą w powyższym przepisie. Analizując powyższe ustalenia Sąd doszedł do przekonania, że takie działanie organu rentowego nie uwzględniało całokształtu okoliczności sprawy. W szczególności organ rentowy nie zważył, że działanie płatnika składek jakkolwiek nieprawidłowe, nie było działaniem intencjonalnym, nakierowanym na wprowadzenie organu rentowego w błąd, a wynikało z omyłki pracownika biura rachunkowego przygotowującego dane dla organu rentowego. W ocenie Sądu nie ma podstaw do kwestionowania w tym zakresie zeznań ubezpieczonego, które są spójne i logiczne. Ponadto tego rodzaju sytuacja zdarzyła się po raz pierwszy, co ma znaczenie w świetle tego, że ubezpieczony prowadzi działalność gospodarczą od 8 lat i na przestrzeni tego czasu zatrudniał nie mniej niż 20 pracowników. W orzecznictwie sądów aktualny jest pogląd, że choć w w/w uregulowaniu przewidziano, iż następstwem przekazania danych niezgodnych ze stanem faktycznym jest obowiązek zapłacenia podwyższonej składki, to jednak nie jest to odpowiedzialność absolutna. Ustawodawca posługuje się bowiem pojęciem danych nieprawdziwych, a nie danych nieprawidłowych. W przypadku danych nieprawdziwych chodzi o zawinione zachowanie płatnika, ukierunkowane na wprowadzenie organu rentowego w błąd. Dlatego w sprawie o podwyższenie składki na ubezpieczenie wypadkowe nie można abstrahować od przyczyn i okoliczności, dla których płatnik składek wadliwie przekazał dane (tak Sąd Apelacyjny w Szczecinie w wyroku z 5 września 2013r. w sprawie III AUa 207/13, Lex nr 1372374).

Z ustaleń Sądu w niniejszej sprawie wynika, że przyczyną przekazania przez płatnika składek wadliwych danych było przeoczenie pracownika biura rachunkowego przygotowującego dane. Należy uznać argumentację odwołującego się, że jego zamiarem nie było wprowadzenie organu rentowego w błąd w celu ustalenia niższej składki na ubezpieczenie wypadkowe.

Mając na uwadze całokształt powyższych okoliczności Sąd uznał, że odwołania płatnika składek zasługują na uwzględnienie i dlatego na podstawie art.477.14§2 kpc orzekł jak w sentencji wyroku.