Sygn. akt I C 341/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 października 2013 roku

Sąd Rejonowy w Kędzierzynie - Koźlu I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodnicząca: SSR Małgorzata Michalska-Księżyk

Protokolant: stażysta Aneta Sitnik

po rozpoznaniu w dniu 24 września 2013 r. na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w K.

przeciwko S. S., W. S.

o zapłatę

powództwo oddala.

Sygn. akt IC 341/13

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 25.01.2013r. (data wpływu do sądu), (...) Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) w K. wystąpiła przeciwko S. S. i W. S. z powództwem o zapłatę solidarnie kwoty 1.662,04zł wraz z ustawowymi odsetkami za zwłokę liczonymi od dnia 01.10.2012r. do dnia zapłaty, a nadto o obciążenie pozwanych kosztami postępowania sądowego wg norm przepisanych.

W uzasadnieniu (...) Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) w K. podniosła, iż pozwani S. S. i W. S. będąc użytkownikami lokalu mieszkalnego wchodzącego w zasób mieszkaniowy spółdzielni powinni uiszczać wszelkie opłaty za ten lokal położony przy ul. (...) w K.. Tymczasem, na dzień 30.11.2012r. zadłużenie pozwanych wobec powodowej spółdzielni wynosi kwotę 1.738,52zł. Jak wskazała strona powodowa, niniejszym pozwem powód domaga się zasądzenia należności w kwocie :1662,04zł tytułem rozliczenia kosztów zużycia wody i odprowadzania ścieków za okres od dnia 1.05.2011r. do dnia 30.04.2012r. wraz z należnymi odsetkami liczonymi od dnia 01.10.2012r. do dnia zapłaty . W dalszej kolejności strona powodowa podniosła, iż pozwani dokonali przedpłaty na koszt zużycia wody i odprowadzania ścieków za ww. okres w łącznej kwocie 2.592,12zł, zaś w wyniku rozliczenia, do zapłaty pozostaje im ponad to kwota 1662,04zł (niedopłata). Jak wynika z treści uzasadnienia pozwu, powyższa kwota wynika z „rozliczenia kosztów dla użytkownika" sporządzoną przez Firmę (...) dokonującą rozliczenia kosztów zużycia wody i odprowadzania ścieków u powoda, przy czym rozliczenia kosztów wody i odprowadzenie ścieków dokonano na podstawie Załącznika Nr 1 do Regulaminu rozliczania kosztów gospodarki zasobami mieszkaniowymi oraz ustalania opłat za używanie lokali obowiązującego u powoda w związku z art.45 a Ustawy z dnia 10.04.1997r. Prawo Energetyczne (z późniejszymi zmianami). Pozwani byli pisemnie informowani o wysokości rozliczenia. Do S. S. i W. S. były też kierowane wezwania do zapłaty powstałej zaległości, jednakże do chwili obecnej, pozwani nie uregulowali zadłużenia.

Od wydanego nakazu zapłaty pozwani wnieśli sprzeciw domagając się oddalenia powództwa w całości.

W uzasadnieniu S. S. i W. S. podnieśli, iż wyliczona w pozwie kwota roszczenia (1662,04zł oraz odsetki od tejże kwoty) jest nieuzasadniona i nie wynika z zapisów „Rozliczenia kosztów zaopatrzenia w wodę i odprowadzenia ścieków" stanowiącego załącznik nr 1 do Regulaminu..., na który powołuje się powód. Pozwani wskazali, iż wyrazili (na piśmie) zgodę na montaż, przez (...), wodomierzy z odczytem radiowym w swoim mieszkaniu, tymczasem montaż wodomierzy przez (...) w mieszkaniu pozwanego nastąpił dopiero w ostatnim dniu kwietnia 2012r. - czyli tuż przed odczytem wskazań wodomierzy, dokonanym przez firmę (...), która była także wykonawcą montażu wodomierzy w blokach należących do (...). W ocenie pozwanych, uzasadnienie bezpodstawności roszczenia powoda, zawartego w pozwie, wyjaśniają m.in. rozliczenie kosztów zaopatrzenia w wodę i odprowadzenia ścieków, a także pismo pozwanego do powoda z dnia 05.11.2012 r. oraz odpowiedź powoda na owo pismo, z dnia 21.11.2012 r. W dalszej części uzasadnienia sprzeciwu pozwani powołali się na okoliczność bardzo złego stanu instalacji wodnej znajdującej się w pralni bloku przy ul. (...). Otóż, jak wskazali pozwani, przy zamkniętym zaworze przelotowym ( o czym świadczy położenie dźwigni przy zaworze ) woda wycieka z instalacji, a w pralni nie ma żadnego wodomierza, który wykazywałby ile tej wody w ciągu roku wycieka. Co więcej, na zaworze nie ma żadnej plomby i każdy może pobierać dowolną ilość wody, którą liczy wodomierz główny, ale nie liczy jej żaden licznik mieszkaniowy. Celem zaradzenia powyższemu problemowi, strona powodowa wkręciła w uszkodzony zawór korek zaślepiający tymczasem, drzwi do wskazanej pralni są ciągle otwarte i każdy może do tego pomieszczenia wejść, zaś odkręcenie korka zaślepiającego nie nastręcza żadnej trudności. Pozwani zarzucili stronie powodowej dokonanie rozliczenia zużycia wody przed zamontowaniem we wszystkich mieszkaniach odpowiednich wodomierzy, a także pominięcie instalacji wodomierzy tam, gdzie istnieje możliwość wycieku wody, czy też jej nieopomiarowanego poboru. W ocenie pozwanych, strona powodowa nie miała prawa traktować mieszkania pozwanego jako lokalu nieopomiarowanego, gdyż pozwany nie odmówił montażu wodomierzy w swoim mieszkaniu. Wyraził na ten montaż odpowiednio wcześniej zgodę, ale wykonawca ( firma (...) ) nie potrafiła w odpowiednim czasie dokonać owego montażu, gdyż kwalifikacje osób, które miały dokonać montażu były nieodpowiednie do wykonania ww. czynności. To firma (...) z nieznanych pozwanym powodów przekładała kilkakrotnie termin montażu wodomierzy w lokalu pozwanych, a w efekcie końcowym w dniu 30.03.2012 roku ( Protokół z przekazania wodomierzy w załączeniu - jako dowód nr 5 ) przekazała wodomierze administracji osiedla podległej Powodowi, który przy pomocy swoich fachowców dokonał ( w ostatnim dniu kwietnia 2012 r. ) montażu tychże wodomierzy. Nadto pozwani podnieśli, iż zgodnie z treścią Regulaminu….w pomieszczeniach ogólnodostępnych ( a takim pomieszczeniem jest przecież pralnia ) powinny być zamontowane wodomierze, a ich wskazanie zużycia wody powinno być brane pod uwagę przy wyliczaniu zużycia wody przez lokale nieopomiarowane. Tymczasem powód nie zainstalował w pomieszczeniu pralni wodomierza, co jest sprzeczne z regulaminem, na który się powołuje. A co za tym idzie - ani Powód, ani firma (...) nie mogą stwierdzić jaka ilość wody wyciekła w tym pomieszczeniu, czy też została pobrana przez kogokolwiek. Co więcej, wbrew obowiązkom wynikającym z regulaminu dla spółdzielni, w domu pozwanych nie „pojawił" się żaden przedstawiciel Powoda celem spisania notatki, na mocy której pozwany miałby „zobowiązywać się do doprowadzenia instalacji wodociągowej do stanu umożliwiającego bezproblemowy montaż wodomierzy wg uzgodnionej koncepcji". Wedle oświadczenia pozwanych, nowy wodomierz został zamontowany w łazience dokładnie w miejscu poprzedniego, a w kuchni wodomierz umieszczono w miejscu, gdzie powszechnie montowane są wodomierze w innych mieszkaniach bloku. Pozwani zaprzeczyli, iż odebranie przez nich ( w administracji osiedla ) druku rozliczenia zużycia wody stanowi automatyczną zgodę na to co owo rozliczenie zawiera. Pozwani powołali się na przy tym na treść regulaminu, podług którego „Koszty zużycia wody powstałe w związku z awarią instalacji wodnej ( przeciek )za wodomierzem głównym rozliczane są w ramach kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 8.09.2008r. S. S. i W. S. stali się użytkownikami lokalu mieszkalnego położonego przy ul. (...) w K..

Mocą Uchwały nr (...) z dnia 25.03.2010r. (...) Spółdzielnia Mieszkaniowa (...)w K.wprowadziła Regulamin rozliczenia kosztów gospodarki zasobami mieszkaniowymi oraz ustalania opłat za używanie lokali w (...) Spółdzielni Mieszkaniowej (...)w K.. Zgodnie z treścią pkt I ppkt 6 załącznika nr 1 do Regulaminu, koszty zużycia wody powstałe w związku z awarią instalacji wodnej (przeciek) za wodomierzem głównym rozliczane są w ramach kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych. Zgodnie z pkt I ppkt 6.2. lit. A, b i c załącznika nr 1 do Regulaminu: Ilość zużytej wody ustala się w oparciu o wskazania urządzeń pomiarowych: wodomierzy w budynkach, zespołach budynków lub częściach budynku (np. klatka), wodomierzy w stacjach hydroforowych, wodomierzy w lokalach. Zgodnie z pkt III ppkt 1 i 3 załącznika nr 1 do Regulaminu, lokalem nieopomiarowanym jest lokal mieszkalny, w którym użytkownik nie zainstalował wodomierzy lub odmówił jego zamontowania, zaś podstawą ustalenia ilości wody zużywanej w okresie rozliczeniowym przez jedną osobę zamieszkałą w lokalu jest zużycie wody określone w oparciu o wskazania wodomierzy w budynku, zespole budynków lub części budynku, pomniejszone o zużycie wody w opomiarowanych lokalach mieszkalnych, użytkowych oraz pomieszczeniach ogólnodostępnych i podzielone przez ilość osób zamieszkałych w nieopomiarowanych lokalach danego budynku, zespołu budynku lub ich części. Zgodnie z pkt III ppkt 5 lit a i b załącznika nr 1 do Regulaminu: Użytkownik lokalu niopomiarowanego wnosi opłaty w formie miesięcznych zaliczek z tytułu opłaty abonamentowej, opłaty stałej wynikłej z różnicy wskazania wodomierza głównego i sumy wskazań wodomierzy lokalowych powiększonych o wyliczone zużycie w mieszkaniach nieopomiarowanych. Wysokość opłaty w lokalach mieszkalnych i użytkowych ustala się proporcjonalnie do ilości zużycia wody w poszczególnych lokalach, po rozliczeniu okresu poprzedniego. Zgodnie z treścią pkt V ppkt 8.2. załącznika nr 1 do Regulaminu, w szczególnych przypadkach, spółdzielnia wspólnie z firmą instalującą wodomierze w lokalu dokonuje wizji lokalnej i ustala techniczne warunki ich montażu. Na tę okoliczność sporządza notatkę, która określa niezbędne czynności do wykonania przy montażu wodomierzy.

W 2009 r. spółdzielnia przystąpiła do opomiarowania wszystkich lokali, której celem było ujednolicenie w poszczególnych lokalach wszystkich urządzeń pomiarowych – wodomierzy, o tych samych parametrach, pomiarach i klasie dokładności z możliwością odczytu radiowego. W maju 2010 ukazał się bezpłatny biuletyn informacyjny podający do ogólnej wiadomości mieszkańców zamierzenia związane z przystąpieniem do instalacji. Montaż wodomierzy powód zlecił usługodawcy firmie (...), który miał się zakończyć do 30 września 2011r. Montaż wodomierzy ( wymiana i montaż pierwotny) w bloku przy ul. (...) rozpoczął się w styczniu 2011 r. – zakończony został w maju 2011 r. Pozwani dysponowali własnym wodomierzem zamontowanym w pomieszczeniu łazienki. Pozwani dotychczas uiszczali bowiem opłaty za wodę zaliczkowo; średnia norma zużycia ustalona dla lokalu pozwanego była na poziomie 270m 3, z czym się nie zgadzali się. Do rozliczeń ze Spółdzielnią konieczna była wymiana wodomierza oraz zainstalowanie drugiego wodomierza w drugim punkcie czerpalnym – w kuchni. Pozwani wyrazili na piśmie zgodę na montaż wodomierzy z odczytem radiowym instalowanych przez powoda zarówno w łazience jak i w kuchni. Po około 2 miesiącach stawił się w mieszkaniu pozwanych przedstawiciel firmy montującej w celu oględzin pomieszczeń pod kątem dokonania instalacji wodomierzy. Osoba oddelegowana ustaliła, ze wodomierz zainstalowany w łazience nie był zgłoszony do administracji wskutek czego będzie podlegał wymianie. Ponieważ urządzenie usytuowane było w zabudowie w formie korytka jego wymiana była utrudniona. Pracownik stwierdził również problem przy instalacji wodomierza w kuchni z uwagi na odległość baterii zlewozmywakowej od ściany, gdzie należałoby zamontować wodomierz. Długość ta wynosiła 30cm, a ramię baterii zahaczałoby o wodomierz. Według jego oceny celem prawidłowego montażu wodomierza konieczne było dokonanie rozkucia ściany, usytuowanie urządzenia pod zlewozmywakiem, wstawienie trójnika w pion wodociągowy i wykonanie nowego podejścia pod zlewozmywak. Pozwany nie kwestionował konieczności dokonania przebudowy zgodnie z przedstawionymi zaleceniami. Ponieważ usługodawca wykonywał wyłącznie zadania polegające na montażu urządzenia i nie realizował usług o charakterze remontowo – hydraulicznym przedstawiciele (...) nie stawili się ponownie w lokalu pozwanych. Pod koniec marca 2012 r. montująca wodomierze Firma (...) dokonała protokolarnego przekazania wodomierzy administracji osiedla. Wodomierze w mieszkaniu pozwanych zamontowane zostały przez firmę (...) pod koniec kwietnia 2012 r. bez konieczności dokonywania przez pozwanych wcześniejszych prac dostosowujących przebudowę instalacji wodnej.

W bloku przy ul. (...) miały miejsce zgłoszenia dotyczące zalewania piwnic. W pomieszczeniu tym nie zamontowano wodomierza.

W wyniku dokonanego dnia 24.07.2012r. rozliczenia indywidualnego zużycia wody przypadającego na lokal położony przy ul. (...) w K., działające na zlecenie strony powodowej przedsiębiorstwo (...), ustaliło, iż koszt zużycia wody w lokalu pozwanych w okresie od dnia 01.05.2011r. do dnia 30.04.2012r. równy jest kwocie 4.254,16zł. Ująwszy w kalkulacji dokonaną przez S. S. i W. S. przedpłatę na poczet kosztów zużycia wody w kwocie 2.592,12zł, przedsiębiorstwo (...) wyliczyło zadłużenie pozwanych wobec powodowej spółdzielni z tytułu zużycia wody na poziomie kwoty.1662,04zł, przy zużyciu 442,34 m3 wody. Lokal pozwanych nie został opomiarowany, z uwagi na brak drugiego wodomierza w kuchni. Rozliczenie zostało dokonane w sposób wskazany w pkt1 Regulaminu jako różnica wskazań pomiędzy wodomierzem głównym a sumą wskazań wodomierzy mieszkaniowych; jest to wartość, która nie może przekraczać 15m 3 na osobę na miesiąc.

W wyniku dokonanego dnia 25.07.2012r. całkowitego rozliczenia wody w budynku przy ul. (...), przedsiębiorstwo (...) ustaliło, iż całkowity koszt zużycia wody zamknął się kwotą 36.398,07zł.

Pozwani w dniu 28.08.2012 r. dokonali odbioru rozliczenia za wodę za okres od 01.05.2011 r. do 30.04.2012.

Pismem z dnia 11.10.2012 r. pozwani zostali wezwania do zapłaty kwoty 2296,56 zł , w tym dopłaty z tytułu rozliczenia za zużycie wody i odprowadzanie ścieków w kwocie 1662,04 zł.

Pozwani w listopadzie 2012r. odwołali się do powoda reklamując rozliczenie zużycia wody. Za okres rozliczeniowy od 01.05.2012 r. do 30.04.2013 r. z tytułu kasztów zużycia wody i odprowadzania ścieków pozwanym dokonano zwrotu kwoty 397,32 zł przy zużyciu za ten okres 212,2800 obliczeniowych jednostek zużycia.

Dowód: akt notarialny z dnia 08.09.2008 r., k. 6, rozlicznie indywidualne z okres od 01.05.2012 r. do 30.04.2012 r. k.7, 8, lista odbioru rozliczenia k. 9, uchwała nr 23/2010 k. 10, załącznik numer 1 do regulaminu rozliczania kosztów gospodarki zasobami mieszkaniowymi oraz ustalania opłat za używanie lokali w (...) w K. k. 11-13, zestawienie przedpłat k. 15, zestawienie zadłużenia k. 16, wezwanie do zapłaty z dnia 11.10.2012 r. i z dnia 26.10.2012 r. k. 17-18, 19, statut (...) k. 20-21, pismo pozwanych do powoda z dnia 05.11.2012 r. k. 33-45, odpowiedź powoda z dnia 21.11.2012 r, k.46, dokumentacja fotograficzna k. 48-49, protokół przekazania wodomierzy k. 50, rozliczenie indywidualne, zeznania świadka M. Z. k. 74, K. B. k. 77, zeznania członka zarządu powoda W. B. k:78-79, zeznania pozwanego S. S. k:79-80

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo w przedmiotowej sprawie należało oddalić.

Powódka dochodziła różnicy między należnością za dostarczoną w jej ocenie pozwanemu wodę za okres od dnia 1.05.2011r. do dnia 30.04.2012r. a kwotą uiszczoną w tym okresie przez pozwanych ( w formie zaliczek) z uwzględnieniem zapisów regulaminu Spółdzielni. Ilość wody zużytej przez pozwanych wynikała, według twierdzeń powoda, z różnicy pomiędzy wskazaniem licznika głównego a sumą wskazań liczników mieszkaniowych w lokalach opomiarowanych i na tej podstawie powód - wobec braku odrębnych urządzeń pomiarowych w lokalu pozwanych - określił ilość zużycia. Pozwani nie uznawali natomiast rozliczenia, którego wysokość wynikała z braku urządzeń pomiarowych w ich lokalu.

W sprawie istotne było zatem rozstrzygnięcie kwestii: czy pozwani ponoszą odpowiedzialność za brak wodomierzy w lokalu, a w dalszej konsekwencji czy powód uprawniony jest dochodzić od pozwanych zapłaty za wodę dostarczoną do budynku.

Stosownie do art. 4 ust.. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych członkowie spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali, są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu. Powyższą regulację uzupełnia art. 6 ustawy z dnia 14 stycznia 2002 r. ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków, zgodnie z którym dostarczanie wody lub odprowadzanie ścieków odbywa się na podstawie umowy zawartej między przedsiębiorstwem wodociągowo-kanalizacyjnym a odbiorcą usług, jeżeli jednak nieruchomość jest zabudowana budynkiem wielolokalowym lub budynkami wielolokalowymi umowa jest zawierana z ich właścicielem lub z zarządcą (ust. 1 i ust. 5). Art. 26 u.z.z. stanowi, że jeżeli odbiorcą usług jest wyłącznie właściciel lub zarządca budynku wielolokalowego lub budynków wielolokalowych, jest on obowiązany do rozliczenia kosztów tych usług przy czym suma obciążeń za wodę lub ścieki osób korzystających z poszczególnych lokali nie może być przy tym wyższa od ponoszonych przez właściciela lub zarządcę na rzecz przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjnego.

W ocenie Sądu mając na uwadze zgromadzony w sprawie materiał dowodowy oraz stan faktyczny sprawy brak jest przekonujących argumentów, które mogłyby przemawiać za obciążeniem pozwanych obowiązkiem rozliczenia kosztów usług, których odbiorcą był również właściciel budynku wielolokalowego. Otóż bezsporne w sprawie było, że zgodnie z Regulaminem Spółdzielni ilość zużytej wody w dacie spornego rozliczenia ustalana była w oparciu o wskazania urządzeń pomiarowych wodomierzy montowanych w budynkach, zespołach budynków lub częściach budynku (np. klatka), wodomierzy w stacjach hydroforowych i wodomierzy w lokalach. Jak wynika ze stanu faktycznego sprawy, jeszcze przed podjęciem przez powoda działań instalacyjnych takowe urządzenie pozwani sami już zamontowali w łazience, albowiem kwestionowali dotychczasowe ustalenia Spółdzielni w zakresie zużywanej przez nich wody. Tym bardziej pozwani zgodzili się na wymianę wodomierzy realizowaną przez Spółdzielnię i to nawet wówczas, kiedy okazało się, że w ocenie pracownika firmy instalującej urządzenie montaż wymagał wykonania prac remontowo – hydraulicznych. Niesłusznie zatem powód przyjął, że - wobec braku urządzeń pomiarowych - ustalenie opłaty powinno nastąpić tak jak dla lokalu nieopomiarowanego. Definicję takiego lokalu zawiera pkt III ppkt 1 załącznika nr 1 do regulaminy, w świetle którego lokalem niopomiarowanym jest lokal mieszkalny, w którym użytkownik nie zainstalował wodomierzy lub odmówił jego zainstalowania. Złożone przez pozwanego zeznania potwierdzone zeznaniami świadka K. B. wskazują bowiem, że pozwany nie tylko nie odmówił instalacji urządzenia, ale także udostępnił lokal celem montażu. Wskazać przy tym należy, że to Spółdzielnia przejęła na siebie realizację inwestycji, na którą pozwani wyrazili zgodę. Pozwani zgodnie zatem z porozumieniem udostępnili swój lokal celem oględzin, wymiany i montażu wodomierzy i nie mogą zatem ponosić odpowiedzialności za niewykonanie przez firmę (...) usługi w terminie. Pracownik firmy przyznał, że w jego ocenie po dokonaniu oględzin wystąpił problem z montażem, przy czym jego firma nie wykonywała jednocześnie przeróbek remontowo – hydraulicznych zmierzających do prawidłowego wbudowania wodomierza. A skoro tak, zdaniem Sądu fakt ten powinien być zgłoszony przez pracownika (...) Spółdzielni. Podkreślić należy raz jeszcze z całą stanowczością, że w ramach podjętych przez Spółdzielnię działań to powód zobowiązał się względem lokatorów do instalacji tychże urządzeń. Z powołanego zapisu regulaminu wynika, że w ramach montażu użytkownicy byliby sami zobowiązani do instalacji lub też – a co w przedmiotowej sprawie ma miejsce – wyrażali zgodę na przejęcia przez Spółdzielnie na siebie obowiązku montażu i w tym celu udostępniali lokal pod instalację. Skoro to więc Spółdzielnia realizowała plan (wieloletni, który trwa już około 18 lat, jak wynika z zeznań członka zarządu Spółdzielni) powinna zatem dysponować wiedzą z jakich przyczyn nie doszło w trakcie oględzin lokalu do instalacji i podjąć stosowne kroki. W szczególności jeżeli brak montażu wywołuje ten negatywny skutek, że odbiorca wody będzie ponosił opłaty za zużycie według ogólnego rozliczenia. Powód nie przedstawił w toku procesu żadnego protokołu czy notatki wykazującej, że to pozwany odmówił realizacji inwestycji. Zdaniem Sądu pozwani nie mogą być zatem obciążani obowiązkiem zgłoszenia niemożności realizacji usługi, tym bardziej, że jak się następnie okazało modernizacja instalacji nie była potrzebna. Firma (...), która następnie działała na zlecenie Spółdzielni zamontowała w lokalu pozwanych wodomierze bez konieczności dokonywania przez pozwanych wcześniejszych prac dostosowujących przebudowę instalacji wodnej. Tym bardziej zatem okoliczność ta potwierdza fakt, że niezrealizowanie inwestycji w terminie nie wynikło z winy pozwanych. To powód ponosi bowiem odpowiedzialność za wybór usługodawcy, a który w dacie udostępnienia lokalu nie potrafił w ramach zleconych mu zadań usługi wykonać. Kolejną kwestią, która przemawia przeciwko obciążeniu pozwanych sporną kwotą jest przyjęcie wadliwej zasady ustalenia stopnia zużycia wody. Powód obliczył należność jako różnicę wskazań pomiędzy wodomierzem głównym a sumą wskazań wodomierzy mieszkaniowych. Z powyższej regulacji wynika zatem, że zakres zużycia ustalany jest na podstawie odczytu z licznika. Niemniej jednak, jak wynika z zeznań pozwanego w zajmowanym przez niego budynku usytuowany jest punkt czerpalny, który nie był opomiarowany. Powód argumentował, że z pomieszczenia pralni nikt nie korzysta, niemniej jednak nie można wykluczyć, że dla indywidualnych celów pobierana była woda, w nieustalonej przez powoda wielkości. Powód argumentował, że nikt z lokatorów nie zgłaszał wniosku by punkt czerpalny został opomiarowany, przy czym nie wyjaśnił, z czego ów obowiązek miałby wynikać. Ponadto, nie był w stanie określić w jakiej dacie ten punkt został zaślepiony w sposób trwały. Zgodnie zaś z art. 27 ustawy ilość wody dostarczonej do nieruchomości ustala się na podstawie wskazania wodomierza głównego, a w przypadku jego braku - w oparciu o przeciętne normy zużycia wody. W przepisie wyrażona została reguła dotycząca sposobu rozliczeń ilości dostarczonej wody. Mając na uwadze fakt, że to Spółdzielnia jako właściciel budynków obowiązany jest do rozliczania kosztów dostarczanych usług, zbiorczy punkt czerpania wody stanowi cześć wspólną to na powodzie spoczywa obowiązek jego opomiarowania i ewentualnego zabezpieczenia. W zasadzie więc każde takie przyłącze powinno być wyposażone w wodomierz, zwłaszcza, jeżeli generuje koszty o znacznej wysokości. W świetle zasad logiki nie sposób przyjąć, by pozwani, którzy dotychczas kosztorysowo generowali zużycie wody na poziomie ustalonym przez Spółdzielnię w wysokości 270m 3, mieli ponosić opłatę za zużycie wynoszące 442,34 m3. Zdaniem Sądu brak odpowiedniego nadzoru przez Spółdzielnię nad wspólnymi punktami czerpalnymi nie powinien obciążać pozwanych, skoro z Regulaminu Spółdzielni wprost wynika, w jakich okolicznościach lokator może zostać obciążony stosowną opłatą.

Wobec niewykazania zatem przez powoda okoliczności, że pozwani uchylili się od obowiązku montażu urządzenia w sposób określony treścią Regulaminu (tj. odmowa montażu) jak też nie udowodnenia, że doszło do zużycia przez pozwanych 442,34 m3 wody, powództwo należało oddalić.