Sygn. akt II C 684/10

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 października 2013 r.

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie Wydział II Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSO Bogdan Wolski

Protokolant: Paulina Goździk

po rozpoznaniu w dniu 7 października 2013 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa

J. N., J. B., W. W., J. G., Z. J., J. D., B. K.

przeciwko

Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w W.

o ustalenie

1.  oddala powództwo;

2.  zasądza solidarnie od powodów na rzecz pozwanej kwotę 827 zł (osiemset dwadzieścia siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt II C 684/10

UZASADNIENIE

I.  Stanowiska stron.

1.  Powodowie J. N., J. B., W. W., J. G., K. D., Z. J., J. D. i B. K. wytoczyli powództwo przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w W. o ustalenie nieważności uchwały Zebrania Przedstawicieli Członków Spółdzielni z dnia 12 czerwca 2010 r. w sprawie wyboru członków Rady Nadzorczej. 1.1. Uzasadniając żądanie powodowie wskazali, iż Spółdzielnia nie posiada rady nadzorczej. Nieistniejąca rada nadzorcza nie mogła dokonać podziału członków na części walnego zgromadzenia, ani zaliczyć członków do odpowiednich grup członkowskich. W tej sytuacji Zarząd, zwołując Zebrania Grup Członkowskich, naruszył art. 59 § 2 ust. 3 i 4 oraz art. 18 § 2 ust. 2 i art. 38 § 1 ust. 2 ustawy Prawo Spółdzielcze, a także art. 8 3 ust. 1 oraz ust. 6 i ust. 7 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych. 2. W odpowiedzi na pozew Spółdzielnia wniosła o oddalenie powództwa. 2.1. Uzasadniając przedstawione stanowisko pozwana wskazała, iż zarzuty powodów jakoby wybory członków Rady Nadzorczej dokonane zostały przez nieuprawniony organ albowiem przez Zebranie Przedstawicieli, a nie przez Walne Zgromadzenie jest poglądem błędnym, nieznajdującym uzasadnienia w ustawie, a w szczególności w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 14 czerwca 2007 r. o zmianach w ustawie o spółdzielniach mieszkaniowych.

II. Podstawa faktyczna rozstrzygnięcia.

1.  Zebranie Przedstawicieli Członków Spółdzielni Mieszkaniowej O. – J. w W. podjęło w dniu 12 czerwca 2010 r. uchwałę nr 13 o wyborze członów Rady Nadzorczej Spółdzielni na kadencję 2010 - 2013

2.  Fakt podjęcia uchwały nr 13 i jej przedmiot nie był pomiędzy stronami przedmiotem sporu. Okoliczność ta, przy uwzględnieniu treści żądania i sformułowanych zarzutów, uzasadniała ocenę, iż sprawa została wyjaśniona w sposób wymagany dla jej rozstrzygnięcia.

III. Ocena zasadności roszczenia z wyjaśnieniem podstawy prawnej rozstrzygnięcia.

1.  Powództwo nie jest zasadne.

2. Uzasadniając powyższe należy przede wszystkim wskazać, iż powodowie wystąpili z żądaniem stwierdzenia nieważności uchwały z dnia 12 czerwca 2010 r., z tego przede wszystkim powodu, iż uchwała ta została podjęta przez niewłaściwy organ, to jest zebranie przedstawicieli, a nie walne zgromadzenie. Potwierdzenie zasadności tego zarzutu mogłoby stanowić przesłankę do stwierdzenia nieważności zaskarżonej uchwały na podstawie art. 42 ust. 2 ustawy Prawo spółdzielnie.

3. Odnosząc się do tego zarzutu Sąd stwierdza, iż podjęcie przez Zebranie Przedstawicieli Spółdzielni Mieszkaniowej O. – J. uchwały nr 13 w sprawie wyboru członków Rady Nadzorczej nie uchybia przepisom ustawy, w tym przepisom wymienionym przez powodów w treści pozwu. Zgodnie bowiem z art. 8 3 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych wprowadzonym ustawą z dnia z dnia 14 czerwca 2007 r. o zmianie ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych oraz zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 125, poz. 873) Walne zgromadzenie spółdzielni mieszkaniowej nie może być zastąpione przez zebranie przedstawicieli, jednakże, jeżeli statut tak stanowi, w przypadku gdy liczba członków spółdzielni mieszkaniowej przekroczy 500, walne zgromadzenie może być podzielone na części. Rada nadzorcza ustala zasady zaliczania członków do poszczególnych części walnego zgromadzenia z tym, że nie można zaliczyć członków uprawnionych do lokali znajdujących się w obrębie jednej nieruchomości do różnych części walnego zgromadzenia. Jednakże art. 9 ust. 2 ustawy zmieniającej stanowi, iż do czasu zarejestrowania zmian statutów postanowienia dotychczasowych statutów regulujące funkcjonowanie zebrania przedstawicieli pozostają w mocy. Przywołując brzmienie tych przepisów dodać należy, iż w ustawie z dnia 14 czerwca 2007 r. nie została jednocześnie ujęta regulacja dotycząca ewentualnych skutków niewykonania obowiązków określonych w art. 9 ust. 1 tej ustawy, a więc konsekwencje niedokonania do 30 listopada 2007 r. odpowiedniej zmiany w statucie lub niezgłoszenia zmiany statutu do Krajowego Rejestru Sądowego do dnia 30 grudnia 2007 r. Podsumowując, do czasu zmiany statutu pozwanej Spółdzielni w celu dostosowania jego postanowień do art. 8 3 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, Zebranie Przedstawicieli pozwanej Spółdzielni jest organem właściwym do dokonania wyboru członków Rady Nadzorczej, co wynika z art. 59 § 2 pkt. 2 ustawy Prawo spółdzielcze (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14 marca 2013 r., I CSK 382/12, niepubl.). Oznacza to, iż nietrafny jest zarzut uchybienia art. 59 § 2 ust. 3 i 4 ustawy, a także art. 38 § 1 ust. 2 ustawy Prawo Spółdzielcze i art. 8 3 ust. 1 oraz ust. 6 i ust. 7 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych przy podjęciu zaskarżonej uchwały. Wobec tego Sąd uwzględnił w tym zakresie stanowisko pozwanej. 4. Ustosunkowując się do zarzutów powodów co do trybu zwołania Zebrania Przedstawicieli, Sąd wskazuje, iż zwołanie zebrania przedstawicieli następuje w sposób określony w statucie, co wynika wprost z art. 37 § 3 ustawy Prawo spółdzielcze. Oznacza to, że ewentualne uchybienia w tym zakresie nie mogą stanowić podstawy do stwierdzenia nieważności uchwały, a jedynie – w przypadku ich potwierdzenia – uchylenia uchwały (art. 42 § 3 ustawy Prawo spółdzielcze). Czyni to niecelowym odniesienie się do zarzutów formułowanych przez powodów w tym zakresie, skoro powodowie nie wystąpili z takim żądaniem, a Sąd rozstrzygając sprawę obowiązany było uwzględnić postanowienia art. 321 § 1 k.p.c. 5. Wobec powyższego Sąd orzekł, jak w pkt. 1 wyroku. 5.1. O kosztach procesu Sąd rozstrzygnął na podstawie art. 98 § 3 w zw. z art. 99 k.p.c. w zw. z §§ 2 ust. 1 i 2, 10 ust. 1 pkt. 1, 12 ust. 1 pkt. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, przy uwzględnieniu kosztów zastępstwa w wysokości kosztów zastępstwa procesowego w wysokości 540 zł za reprezentowanie pozwanej w postępowaniu przed Sądem pierwszej instancji i kwoty 270 zł z tytułu reprezentowania pozwanej w postępowaniach zażaleniowych przed Sądem Apelacyjnym, a także wydatek z tytułu opłaty skarbowej od pełnomocnictwa – 17 zł.