Czwartek, 25 kwietnia 2024
Dziennik wyroków i ogłoszeń sądowych
Rej Pr. 2512 | Wydanie nr 5904
Czwartek, 25 kwietnia 2024
Sygnatura akt: V RC 395/14

Tytuł: Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi z 2015-10-08
Data orzeczenia: 8 października 2015
Data publikacji: 16 kwietnia 2018
Data uprawomocnienia:
Sąd: Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi
Wydział: V Wydział Rodzinny i Nieletnich
Przewodniczący: Dorota Łopalewska
Sędziowie:
Protokolant: sekretarz Joanna Lewandowska
Hasła tematyczne:
Podstawa prawna: art.133 kro

Sygn. akt V RC 395/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 października 2015 r.

Sąd Rejonowy dla Łodzi Widzewa w Łodzi V Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodnicząca S.S.R. Dorota Łopalewska

Protokolant sekretarz Joanna Lewandowska

po rozpoznaniu w dniu 24 września 2015 r. w Łodzi

na rozprawie sprawy

z powództwa małoletniej N. W. reprezentowanej przez przedstawicielką ustawową I. Z.

przeciwko S.-P. W.

o alimenty

1.  zasądza tytułem alimentów od pozwanego S.-P. W. na rzecz jego małoletniej córki N. W., kwotę po 350 (trzysta pięćdziesiąt) złotych miesięcznie, płatnych z góry do rąk matki dziecka I. Z., do dnia 10-go każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 1 września 2014 roku;

2.  nie obciąża pozwanego kosztami procesu;

3.  nadaje wyrokowi w punkcie 1 rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt VRC 395/14

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 1 września 2014 r. przedstawicielka ustawowa małoletniej N. W. wnosiła o zasądzenie od pozwanego S.-P. W. na rzecz małoletniego córki alimentów w kwocie po 5.000 zł miesięcznie do rąk matki dziecka. Na uzasadnienie żądania podniosła, że po rozstaniu z ojcem dziecka pozwany nie partycypuje w kosztach utrzymania córki. Ponadto w pozwie przedstawicielka ustawowa wniosła o ustanowienie kuratora dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego, gdyż nie zna jego miejsca pobytu, a z posiadanych przez nią informacji wynika, iż pozwany wyjechał do Tajwanu. (k. 2- 4 pozew).

Zarządzeniem z dnia 26 września 2014 r. ustanowiono kuratora dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego (k. 18 - zarządzenie).

Na rozprawie w dniu 5 maja 2015 r. pełnomocnik strony powodowej popierał powództwo, kurator uznawał powództwo do kwoty po 300 zł miesięcznie.

W dalszym toku postępowania, strony nie zmieniły swoich pierwotnych stanowisk. Przedstawicielka ustawowa, na rozprawie w dniu 24 września 2015 r. wskazał, iż żąda alimentów w kwocie 5000 zł ze względu na to, że czynsz za mieszkanie, w którym mieszkała z pozwanym wynosił 2000 zł, a obecnie ona nie płaci za to mieszkanie. Chciałaby ponownie wynajmować to mieszkanie (k. 59 - protokół rozprawy).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletnia powódka N. W. jest dzieckiem I. Z. i S.-P. W.. Dziecko we wrześniu skończyło 3 lata.

Matka dziecka pochodzi z M., ojciec jest obywatelem T.. Rodzice dziecka mieszkali wspólnie do 2014 r., po czym pozwany wrócił do ojczyzny. W tym czasie strony prowadziły wspólne gospodarstwo domowe, pozwany partycypował w kosztach utrzymania córki oraz uiszczał opłaty mieszkaniowe w wysokości 2.000 zł miesięcznie. Od czasu wyjazdu pozwanego matka dziecka nie ma z nim kontaktu, pozwany nie przekazuje na rzecz córki żadnych pieniędzy.

Przedstawicielka ustawowa razem z córką są zameldowane w Ł.przy ul. (...), lecz obecnie przebywają w M., gdzie wyjechały zaraz po opuszczeniu P.przez pozwanego. Wcześniej matka dziecka przebywała we W., gdzie studiowała. Matka dziecka posiadaP.obywatelstwo.

Miesięczny koszt utrzymania córki przedstawicielka ustawowa ocenia na kwotę ok. 700-1.000 zł. Małoletnia cierpi na atopowe zapalenie skóry. Jest uczulona na białko jaja kurzego i mleko. Jest na diecie bezbiałkowej. W P., matka dziecka kupuje mleko kozie iż zawozi ze sobą do M.. Matka dziecka ocenia koszt zakupu kosmetyków i środków czystości na kwotę ok. 300 zł miesięcznie. Koszt ubioru matka dziecka oceniła z kolei na kwotę 500 zł.

Przedstawicielka ustawowa nie pracuje, jest zarejestrowana jako osoba bezrobotna od 23 września br. W ubiegłym roku również nie podejmowała pracy. W okresie kiedy matka razem z dzieckiem przebywają w M. również nie pracuje, korzysta z pomocy swoich rodziców, którzy są emerytami, a ojciec dodatkowo jeszcze pracuje.

Przedstawicielka ustawowa jest zdrową osobą, na nic się nie leczy. Matka dziecka nie posiada żadnego majątku. W przypadku znalezienia pracy I. Z.deklaruje chęć zamieszkania z córką w P.na stałe.

Matka dziecka chciałaby, żeby córka w przyszłym roku zaczęła chodzić do przedszkola w Ł..

(dowód: k.7-8 - kserokopia aktu urodzenia, k. 9 - kserokopia postanowienia, k. 10, 58 - zaświadczenia, k. 11 - historia leczenia szpitalnego, k. 56 - decyzja, k. 59-60 - zeznania przedstawicielki ustawowej)

Pozwany S.-P. W.jest obywatelem T.. Na terytorium P. pozwany był zameldowany na pobyt czasowy w Ł.przy ul. (...)do dnia 30 września 2013 r. Obecnie mieszkanie to jest wynajmowane, lecz pozwany w nim nie przebywa. Pozwany jest zameldowany na pobyt stały za granicą, nie dokonywał zameldowania na pobyt stały lub czasowy na terenie Ł.lub w innej gminie.

Postanowieniem z dnia 9 maja 2014 r., w sprawie V. N. 244/13 Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi pozbawił władzy rodzicielskiej pozwanego nad jego małoletnią córką.

S.-P. W.ma 32 lat, na utrzymaniu poza małoletnią powódką ma jeszcze dziecko w wieku ok. 9 lat, które mieszka w ojczyźnie pozwanego. W trakcie pobytu w P. pozwany nie pracował, był studentem, utrzymywał się z pieniędzy przesyłanych mu przez rodziców.

(dowód: k. 27 - zapytanie o udzielenie informacji o osobie, k. 28 - pismo, k. 38 - pismo (...), k. 44 - wywiad kuratora, k. 59-60 - częściowo zeznania przedstawicielki ustawowej)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zeznania przedstawicielki ustawowej oraz załączone do akt dokumenty. Dokumenty, które nie zostały powołane w podstawie faktycznej rozstrzygnięcia, Sąd pominął jako, że nie miały one znaczenia dla rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie (k. 12-13 - paragony).

Sąd ograniczył dowód do przesłuchania przedstawicielki ustawowej.

Sąd zważył co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 128 krio, obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miare potrzeb także środków wychowania- obowiązek alimentacyjny obciąża krewnych w linni prostej oraz rodzeństwo.

Przepis art. 133 par. 1 krio, stanowi, że rodzice są obowiązani do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba, że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

Z kolei, zakres świadczeń alimentacyjnych stosownie do art. 135 § 1 k.r.o. jest podwójnie uzależniony- z jednej strony zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, z drugiej strony od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Przez możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego należy rozumieć te zarobki i dochody, które osoba zobowiązana może i powinna uzyskiwać przy dołożeniu należytej staranności oraz stosownie do swoich sił umysłowych i fizycznych. Przez usprawiedliwione potrzeby należy rozumieć bieżące potrzeby w zakresie utrzymania (tj. mieszkania, wyżywienia, ubrania itd.) oraz w zakresie wychowania (tj. odpowiednie wykształcenie, rozwijanie zainteresowań i uzdolnień itd.).

Dzieci mają prawo do równej stopy życiowej z rodzicami.

Istota natury prawnej alimentów oraz społeczna funkcja alimentów polega na dostarczanie uprawnionemu środków utrzymania na bieżąco.

W przedmiotowej sprawie powództwo podlegało uwzględnieniu w części.

Punktem wyjścia dla wydania rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie jest ustalenie usprawiedliwionych potrzeb małoletniej powódki oraz ustalenie możliwości zarobkowych jej ojca.

Na wstępie należy zauważyć, iż wysokość żądania pozbawiona jest w jakiegokolwiek związku z kryteriami wysokości zakresu obowiązku alimentacyjnego. Przedstawicielka ustawowa sama stwierdza, że miesięczny koszt utrzymania córki to kwota 700-1.000 zł miesięcznie. W ocenie Sądu wskazane przez przedstawicielkę ustawową wydatki na córkę są realnymi kosztami utrzymania dziecka. Zebrany materiał dowodowy w niniejszej sprawie nie pozwala przyjąć, iż koszty utrzymania dziecka, choć w zbliżonym zakresie korelują z wysokością żądania.

Zauważyć należy, iż fakt nieobecności pozwanego w kraju i reprezentowanie go przez kuratora nie zwalnia Sądu od konieczności zbadania możliwości zarobkowych pozwanego.

Stwierdzić należy jednak, iż zgodnie z przepisem art. 232 kpc, strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Przedstawicielka ustawowa nie udowodniła w niniejszym postępowaniu, iż utrzymanie córki to miesięcznie kwota 5 tys. zł.

W czasie kiedy rodzice małoletniej powódki wspólnie zamieszkiwali, pozwany nie pracował, studiował, jego dochód stanowiły pieniądze przesyłane przez rodziców z T..

Nie oznacza to jednak, iż brak jest podstaw do przyjęcia, że pozwany nie posiada możliwości zarobkowych uniemożliwiających mu realizowanie obowiązku alimentacyjnego.

Sąd nie ma wiedzy, a strona powodowa tego nie wykazała, na temat wyuczonego zawodu pozwanego, co byłoby pomocne przy określeniu jego możliwości zarobkowych. Należy jednak pamiętać, iż pozwany jest młodym człowiekiem, studiował, stąd jego możliwości zarobkowe należy ocenić przez pryzmat wynagrodzenia minimalnego na terytorium Polski, które wynosi 1.750 zł brutto.

Ustalając zakres obowiązku alimentacyjnego pozwanego względem córki, pamiętać należy, iż pozwany ma jeszcze jedno dziecko na utrzymaniu, względem którego posiada również obowiązek alimentacyjny.

Ponadto, istotne jest również to, że matka dziecka nie podejmuje zatrudnienia, a zarejestrowała się jako bezrobotna w dniu 23.09.15 r., a zatem na dzień przed rozprawą. Nie może wobec powyższego zatem przerzucać całego obowiązku utrzymania małoletniej na pozwanego, do tego w kwocie nieudowodnionej.

W związku z powyższym, Sąd zasądził kwotę po 350 zł tytułem alimentów od dnia wniesienia pozwu, uznając, iż kwota ta leży w przyjętych możliwościach zarobkowych pozwanego, a jednocześnie uwzględnia, to iż pozwany ma na utrzymaniu jeszcze jedno dziecko.

Na podstawie art. 102 k.p.c., Sąd nie obciążył pozwanego kosztami procesu, mając na uwadze charakter roszczeń w niniejszej sprawie.

Zgodnie z treścią art. 333 § 1 pkt.1 k.p.c. wyrokowi został nadany rygor natychmiastowej wykonalności.

Najczęściej czytane
ogłoszenia

Udostępnij