Sygn. akt VI U 1268/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 listopada 2013 roku

Sąd Okręgowy w Radomiu VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie

Przewodniczący SSO Bogumiła Rdzeń

Protokolant woźny sądowy Magdalena Kamieńska

po rozpoznaniu w dniu 27 listopada 2013 roku w Radomiu

sprawy M. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w R.

o wypłatę emerytury

na skutek odwołania M. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w R.

z dnia 20 maja 2013 roku Nr (...)

odwołanie oddala

Sygn. akt VI U 1268/13

UZASADNIENIE

M. S. 24 czerwca 2013 roku wniosła do Sądu Okręgowego w Radomiu odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. z dnia 20 maja 2013r. domagając się jej zmiany i poprzez ustalenie prawa do wypłaty emerytury zawieszonej decyzją ZUS z 26 stycznia 2012r. od 1 października 2011r. do 31 sierpnia 2012r.

W uzasadnieniu odwołania powoływała się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13 listopada 2012r. Skarżąca wywodziła, iż wyrok Trybunału Konstytucyjnego ma skutki retroaktywne i przepis prawa uznany takim wyrokiem za niezgodny z Konstytucją nie może być stosowany do stanów faktycznych sprzed ogłoszenia wyroku Trybunału. Zachodzi wiec podstawa do wznowienia postępowania zakończonego prawomocną decyzją Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 26 stycznia 2012r. zawieszającą wypłatę emerytury i wypłacenie świadczenia od daty zawieszenia czyli od 1 października 2011r. /k.3/.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania, uzasadniając to tym, że wyrok Trybunału Konstytucyjnego wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i z tym dniem następuje utrata mocy obowiązującej aktu normatywnego, którego dotyczyło orzeczenie. Wyrok Trybunału z 13 listopada 2012 r. został ogłoszony w dniu 22 listopada 2012r. i od tego dnia utracił moc prawną przepis art. 28 ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw w związku z art. 103a ustawy o emeryturach i rentach w zakresie w jakim znajduje zastosowanie do osób, które nabyły prawo do emerytury przed l stycznia 2011r. bez konieczności rozwiązania stosunku pracy. Dlatego organ rentowy prawidłowo odmówił uchylenia decyzji z 26 stycznia 2012r. w części, w jakiej decyzja ta dotyczy zawieszenia prawa do emerytury za okres od 1 października 2011r. do 31 sierpnia 2012r.

S ąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

M. S. nabyła prawo do wcześniejszej emerytury od dnia 1 czerwca 2008r. /decyzja ZUS z 23 lipca 2008r. k 38 tom akt emerytalnych/. W tej dacie pozostawała z stosunku pracy w Bibliotece Pedagogicznej w R., w związku z czym wypłata świadczenia została zawieszona. Od dnia 1 czerwca 2009r. otrzymała prawo do emerytury z tytułu osiągnięcia powszechnego wieku emerytalnego, a wypłacona była emerytura wcześniejsza jako korzystniejsza kwotowo (k.63 a/e/).

Decyzją z dnia 26 stycznia 2012r. pozwany organ rentowy z urzędu zawiesił jednak wypłatę emerytury od dnia l lutego 2012r., z uwagi na kontynuowanie zatrudnienia opierając się na przepisie art. 103a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, póz. 1227 ze zm.), Zgodnie z treścią tego przepisu, który wszedł w życie od 1 listopada 2011r. prawo do emerytury ulega zawieszeniu bez względu na wysokość przychodu uzyskiwanego przez emeryta z tytułu zatrudnienia kontynuowanego bez uprzedniego rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą, na rzecz którego wykonywał je bezpośrednio przed dniem nabycia prawa do emerytury, ustalonym w decyzji organu rentowego (k.90 a/e). Za okres od 1 października 2011r. do 31 stycznia 2012 r. wnioskodawczyni dokonała zwrotu świadczenia (k.92,131 a/e)

W dniu 23 grudnia 2012r. wnioskodawczyni wystąpiła do ZUS o wypłatę zawieszonej emerytury od dnia 1 października 2011r. do nadal wraz z ustawowymi odsetkami w związku z orzeczeniem Trybunału Konstytucyjnego z 13 listopada 2012r. Decyzją z dnia 7 września 2012r. (k.157 a/e) organ rentowy podjął wypłatę świadczenia od dnia 1 września 2012r. tj. po rozwiązaniu stosunku pracy (k.150 a/e)

W dniu 20 maja 2013 r. ZUS wydał zaskarżoną decyzję w oparciu o przepis art. 151 § l pkt l k.p.a., którą odmówił uchylenia decyzji z 26 stycznia 2012 r. w części w jakiej decyzja ta zawiesza wypłatę emerytury za okres od 1 lutego 2012r. do 31 sierpnia 2012r., oraz odmawia wypłaty emerytury za okres od 1 października 2011 r. do 31 stycznia 2012 r. (k.163 a/e). Wyrokiem z dnia 13 listopada 2012 r. Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 28 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, póz. 1726 oraz z 2011 r. Nr 291, póz. 1707) w związku z art. 103a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 153, póz. 1227 ze zm.), dodanym przez art. 6pkt 2 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r., w zakresie, w jakim znajduje zastosowanie do osób, które nabyły prawo do emerytury przed l stycznia 2011 r., bez konieczności rozwiązania stosunku pracy, jest niezgodny z zasadą ochrony zaufania obywatela do państwa i stanowionego przez nie prawa, wynikającą z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. W konsekwencji tego wyroku z dniem 22 listopada 2012r. przepis art. 103a w związku z art. 28 ustawy z 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw utracił moc obowiązującą w stosunku do osób, które nabyły prawo do emerytury przed 1 stycznia 2011r. bez konieczności rozwiązania stosunku pracy.

Z treści wyroku Trybunału Konstytucyjnego wynika, że zakwestionowanie wskazanych w nim przepisów prawa ma charakter ograniczony tylko do określonej kategorii osób, a zatem stwierdzenie niekonstytucjonalności tych przepisów ma charakter częściowy. Analiza przedstawionych powyżej okoliczności faktycznych wskazuje, że wnioskodawczyni, która prawo do emerytury nabyła od dnia 1 czerwca 2008r. nie mieści się w kręgu osób, w stosunku do których Trybunał Konstytucyjny stwierdził niezgodność z Konstytucją. Trybunał Konstytucyjny w wyroku stwierdził niekonstytucyjność wskazanych przepisów w zakresie, w jakim znajdują one zastosowanie do osób, które nabyły prawo do emerytury przed 1 stycznia 2011r. bez konieczności rozwiązania stosunku pracy. W sytuacji faktycznej zaistniałej w rozpoznawane sprawie wnioskodawczyni nabyła prawo do emerytury wprawdzie przed datą 1 stycznia 2011r., ale jednak w okresie obowiązywania art. 103 ust 2a ustawy o emeryturach! rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Przepis ten obowiązujący do 7 stycznia 2009r. stanowił, że prawo do emerytury ulega zawieszeniu bez względu na wysokość przychodu uzyskiwanego przez emeryta z tytułu zatrudnienia kontynuowanego bez uprzedniego rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą, na rzecz którego wykonywał je bezpośrednio przed dniem nabycia prawa do emerytury, ustalonym w decyzji organu rentowego.

Taka wykładnia orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego została potwierdzona w jego pisemnym uzasadnieniu dotyczącym skutków wyroku, gdzie w sposób wyraźny i jednoznaczny zostało stwierdzone, że obowiązek rozwiązania stosunku pracy z dotychczasowym pracodawcą - jako warunek realizacji nabytego prawa do emerytury – nie będzie miał zastosowania tylko do tych do osób, które nabyły to prawo w okresie od 8 stycznia 2009r. do 31 grudnia 2010r. a więc po uchyleniu cytowanego wyżej art. 103 ust. 2a ustawy emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych a przed wejściem w życie art. 103 a tej ustawy dodanego ustawą z 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz o zmianie innych ustaw. Wnioskodawczyni nabyła prawo do emerytury przed 8 stycznia 2009r. bo od 1 czerwca 2008r., w związku z czym do niej orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego nie ma zastosowania. Tym samym ZUS prawidłowo odmówił uchylenia decyzji z 26 stycznia 2012r. i wypłaty emerytury od 1 października 2011r do 31 sierpnia 2012 roku.

Z tych względów na mocy art. 477 14 § l k.p.c. Sąd oddalił odwołanie wnioskodawczyni uznając zaskarżoną decyzję za zasadną.