Sygn. Akt VI ACa 958/12

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 stycznia 2013r.

Sąd Apelacyjny w Warszawie VI Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SA – Ksenia Sobolewska Ficek (spr.)

Sędzia SA – Maciej Kowalski

Sędzia SO (del.) – Beaka Waś

Protokolant: –sekr. sąd. Agnieszka Janik

po rozpoznaniu w dniu 18 stycznia 2013r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) S.A. w W.

przeciwko (...) Sp. z o.o. w G.

o wydanie

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie

z dnia 6 kwietnia 2012r. sygn. akt XX GC 470/09

I zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że powództwo oddala i zasądza od (...) S.A. w W. na rzecz (...) Sp. z o.o. w G. kwotę 7.200 (siedem tysięcy dwieście) zł tytułem zwrotu kosztów procesu;

II zasądza od (...) S.A. w W. na rzecz (...) Sp. z o.o. w G. kwotę 21.400 (dwieście jeden tysięcy czterysta) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego.

Sygn. Akt VI ACa 958/12

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 6 kwietnia 2012r. Sąd Okręgowy w Warszawie, uwzględniając powództwo (...) S.A. w W. wniesione przeciwko (...) Sp. z o.o. w G. nakazał pozwanemu wymianę na rzecz powoda maszyny myjącej dostarczonej powodowi w dniu 10 czerwca 2006r., jako maszyna typu TUNEL HERKULES o numerze seryjnym (...), która została zainstalowana w myjni samochodowej (...) przy Al. (...) w W., na nową wolną od wad fizycznych i prawnych, zgodną z konfiguracją maszyny myjącej typu TUNEL HERKULES, określoną w załączniku nr 1 do aneksu nr (...) z 5 października 2005r. do umowy zakupu nr (...) z 23 sierpnia 2005r. oraz obciążył pozwanego na rzecz powoda kosztami procesu w kwocie 27.704,20 zł. Powyższe rozstrzygnięcie Sąd Okręgowy poprzedził następującymi ustaleniami faktycznymi:

W dniu 23 sierpnia 2005r. strony zawarły umowę zakupu maszyny myjącej typu NEW LINE za kwotę 96 000 €, jednak wobec zaprzestania jej produkcji przez włoskiego producenta, w dniu 6 października 2005r. pozwany powiadomił powoda o konieczności zmiany konfiguracji maszyny na TUNEL HERKULES, której cena była wyższa o 45 000 €. Przedstawił też powodowi propozycję aneksu, zawierającą zmianę przedmiotu umowy oraz (ze względu na grożącą mu stratę w wysokości 45 000 €) zmianę umówionej ceny na kwotę 118 000 €. Powód wyraził jednak zgodę jedynie na zmianę konfiguracji maszyny, żądając realizacji umowy po ustalonej wcześniej cenie. Montaż maszyny i jej uruchomienie nastąpiły w dniu 10 czerwca 2006r. W protokole z tych czynności stwierdzono usterki. Pozwany udzielił powodowy gwarancji zgodnie z zawartą umową. W toku użytkowania maszyny ujawnił się szereg usterek zgłaszanych pozwanemu do usunięcia. Ostatecznie powód zażądał wymiany maszyny na wolną od wad oraz uzyskał opinię z dnia 15 lipca 2009r. dotyczącą jej aktualnego stanu technicznego. Autor opinii – T. W. poddał w wątpliwość zgodność modelu i konfiguracji myjni z maszyną wskazaną w umowie.

W pozwie z dnia 27 lipca 2009r. (...) S.A. w W. domagał się od (...) Sp. z o.o. w G. wymiany maszyny na wolną od wad i zgodną z umówioną konfiguracją wywodząc, że maszyna dostarczona przez pozwanego jest niewydajna i zbyt często ulega awariom, co może wskazywać na jej niezgodność z zamówieniem, niedopracowanie techniczne lub wadliwość powodujące nawet przy dobrej woli serwisu i gwaranta brak możliwości trwałej i skutecznej naprawy. Wywiódł też, że o ukrytej przez pozwanego wadzie urządzenia (nieprawidłowa konfiguracja elementów i podzespołów) dowiedział się w dniu 17 lipca 2009r. z opinii biegłego T. W..

Pozwany – (...) Sp. z o.o. w G. domagał się oddalenia powództwa wywodząc, że sporna maszyna skonfigurowana jest zgodnie z umową, a jej usterki (jeśli nie wszystkie, to w większości) wywoływane były rażącymi błędami popełnianymi przez pracowników powoda, którzy nie uwzględniali tego, że mają do czynienia z urządzeniem sterowanym elektronicznie. Stwierdził ponadto, że każda usterka była niezwłocznie naprawiana, a kolejni (ciągle się zmieniający) pracownicy powoda szkoleni przez serwis pozwanego. Wyjaśnił ponadto, że po roku eksploatacji, w ramach gwarancji, wymienił oprogramowanie maszyny, co wymagało wyzerowania licznika umytych samochodów. Ekspertyzie przedstawionej przez powoda zarzucił, iż sporządzona jest przez osobę nie posiadającą wystarczającej wiedzy o eksploatacji myjni samochodowych. Zarzucił, że żądanie powoda służy zapewnieniu mu nienależnej korzyści kosztem pozwanego.

W ocenie Sądu Okręgowego powództwo zasługiwało na uwzględnienie. Wprawdzie przeprowadzone postępowanie dowodowe – opinia biegłego dr. inż. M. M. i opinia biegłego mgr inż. J. P. (1) – nie potwierdziło zarzutów dotyczących sprzecznej z umową konfiguracji elementów spornej maszyny, jednak jego wynikiem jest stwierdzenie, że wady, które ujawniły się w czasie gwarancji, miały charakter wad nieusuwalnych, co zdaniem Sąd uzasadnia skorzystanie przez powoda z uprawnienia wynikającego z art. 577 § 1 k.c. Sąd Okręgowy oddalił dalsze wnioski dowodowe stron uznając, ze sprawa została dostatecznie wyjaśniona, a dowód z przesłuchania zgłoszonych przez pozwanego świadków D. C. i J. P. (2) na okoliczność przyczyn powstania wad, to jest błędów pracowników powoda jest zbędny skoro żadne dowody nie zawierają potwierdzenia tej okoliczności.

W apelacji od powyższego wyroku, zaskarżając go w całości, pozwany – (...) Sp. z o.o. w G. domagał się jego zmiany poprzez oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda na jego rzecz kosztów procesu, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu, zarzucając mu:

- niezgodność ustaleń faktycznych ze stanem rzeczywistym sprawy, polegającą na ustaleniu wyłącznie w oparciu o opinię biegłego M. M., że usterki maszyny są nieusuwalne, choć ze stwierdzeń biegłego wynika wniosek, iż nieusuwalność usterek jest skutkiem nieprawidłowej eksploatacji maszyny przez powoda, a także na ustaleniu, że usterki te upoważniają powoda do dochodzenia roszczeń z gwarancji, choć umówione przez strony warunki umowy gwarancyjnej nie dopuszczają żądania wymiany urządzenia na wolne od wad;

- naruszenie prawa procesowego w postaci: art. 233 § 1 k.p.c. poprzez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów przy ocenie opinii obu biegłych i niedostrzeżenie ich wzajemnej sprzeczności; art. 217 § 1 w zw. z art. 227 k.p.c. poprzez oddalenie wszystkich wniosków dowodowych pozwanego, choć dotyczyły one okoliczności istotnych w sprawie i służyły dowiedzeniu, że usterki powstały wyłącznie na skutek niewłaściwej obsługi urządzenia; art. 328 § 2 k.p.c. poprzez nieodniesienie się do przeprowadzonych dowodów z zeznań świadków i biegłych;

- naruszenie prawa materialnego w postaci art. 577 § 1 w zw. z art. 353 1 k.c. przez błędne uznanie, że strony nie mogą umownie ograniczyć zakresu gwarancji jakości.

W uzasadnieniu apelacji skarżący stwierdził również, że z uwagi na potwierdzenie w toku procesu, że konfiguracja maszyny myjącej jest zgodna z zawartą umową oraz, że jej segmentowa budowa uzależniona jest wyłącznie od woli kupującego, nie budzi wątpliwości, że jest to rzecz oznaczona co do tożsamości. A to wyłącza możliwość skutecznego narzucenia pozwanemu wymiany maszyny na wolną od wad w oparciu o przepisy wskazane w pozwie. Nadto, skarżący odwołał się do poglądu Sądu Najwyższego, iż przy ocenie wady fizycznej kryterium funkcjonalne, obejmujące użyteczność rzeczy i jej przeznaczenie zgodne z celem umowy sprzedaży, powinno być stosowane przed kryterium normatywno-technicznym (uchwała Sądu Najwyższego z 30 grudnia 1988r. podjęta w sprawie III CZP 48/1988, OSNC 1989/3/36) i stwierdził, że powód po każdej naprawie otrzymywał w pełni funkcjonalne i sprawne urządzenie. Natomiast nieusuwalność usterek związana jest wprost z okresem używania maszyny przez powoda. Strony zaś zastrzegły w umowie nie tylko zobowiązana gwarancyjne pozwanego lecz także obowiązek powoda zapewnienia prawidłowej obsługi urządzenia. Z opinii biegłego M. M. wynika przy tym, że sterowanie myjnią należy do złożonych. Nadto, zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem orzecznictwa uprawnionego z gwarancji nie obciąża dowód przyczyn powstania wad rzeczy sprzedanej, a przeciwnie – ciężar dowodu nieistnienia wady w momencie wydania rzeczy obciąża gwaranta. Stąd błędne było oddalenie przez Sąd Okręgowy wniosków dowodowych pozwanego zmierzających do wykazania wadliwości obsługi myjni. Ponadto, dopuszczając wyłącznie dowody zgłoszone przez powoda, w tym także w toku procesu, i odmawiając przeprowadzenia dowodów wnioskowanych przez pozwanego, Sąd Okręgowy naruszył zasadę bezstronności i równego traktowania stron.

Powód – (...) S.A. w W. wniósł o oddalenie apelacji wywodząc, że w sytuacji, gdy pozwany nie kwestionował opinii biegłego M. M., nie może na obecnym etapie postępowania zarzucać naruszenia art. 233 § 1 k.p.c., a skoro uzasadnienie wyroku sporządzone jest w sposób umożliwiający dokonanie kontroli orzeczenia pod względem jego prawidłowości i zgodności z obowiązującymi przepisami prawa, chybiony jest zarzut naruszenia art. 238 § 2 k.p.c. Wywiódł też, że twierdzenia pozwanego o niewłaściwej jakoby eksploatacji spornej maszyny pojawiły się dopiero w trzecim roku jej używania, a ich prawdziwości nie potwierdzają żadne dowody. W tym stanie rzeczy ustalenia wymagał jedynie reżim odpowiedzialności pozwanego – z tytułu gwarancji lub rękojmi. Skoro zaś powód w okresie gwarancyjnym, w wyniku nieskuteczności napraw poszczególnych modułów, zażądał wymiany wszystkich elementów urządzenia na nowe (wymiany całego urządzenia) i strony nie wyłączyły w umowie takiej możliwości, a celem gwarancji było zapewnienie sprawnej pracy urządzenia, nie sposób uznać, by żądanie takie było niedopuszczalne. Powód podtrzymał również zawarty w pozwie wywód dotyczący zasadności żądania wymiany maszyny na wolną od wad w oparciu o art. 560 § 1 k.c. w zw. z art. 564 k.c. i stwierdził, że pozwany utracił możliwość powoływania się na obecnym etapie procesu na upływ okresu uprawniającego powoda do dochodzenia roszczeń z tytułu rękojmi. Zaś wymuszone okolicznościami kontraktu oszczędności po stronie pozwanego spowodowały takie skonfigurowanie maszyny, które przesądza o jej ukrytych wadach, mających charakter wad nieusuwalnych, powodujących zmniejszenie użyteczności rzeczy, jej niekompletność oraz brak określonych właściwości.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Apelacja pozwanego – (...) Sp. z o.o. w G. jest uzasadniona, choć nie sposób przyznać racji wszystkim podniesionym w niej zarzutom.

W szczególności nie sposób uznać za trafny zarzut naruszenia przez Sąd Okręgowy art. 328 § 2 k.p.c. Wbrew twierdzeniom skarżącego pisemne uzasadnienie zaskarżonego wyroku zawiera wskazanie podstawy faktycznej rozstrzygnięcia, a mianowicie: ustalenie faktów, które sąd uznał za udowodnione i dowodów, na których się oparł oraz wyjaśnienie przyczyn, dla których pozostałe wnioski dowodowe zostały oddalone, a także wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa. Niezależnie więc od tego, czy Sąd Apelacyjny podziela powyższe ustalenia, wskazania i oceny, nie dostrzega w ww. uzasadnieniu wad uniemożliwiających całkowicie ocenę toku wywodu Sądu Okręgowego, który doprowadził do wydania zaskarżonego orzeczenia.

Sąd Apelacyjny zważył też, że ustalony przez Sąd Okręgowy stan faktyczny, przytoczony w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, jest pomiędzy stronami niesporny, a nadto pozostaje w zgodzie z dowodami przedstawionymi i nie kwestionowanymi przez strony. Ustalenia te Sąd Apelacyjny podziela w całości. Zaistniały spór dotyczył zaś przyczyn powtarzających się usterek w działaniu myjni dostarczonej przez pozwanego oraz tego, czy konfiguracja jej elementów była zgodna z umową i wymogami użyteczności dla powoda, czy też zawierała wady ukryte przed powodem a także, czy zapewniała funkcjonowanie maszyny zgodne z przeznaczeniem i celem umowy sprzedaży. Strony pozostawały także w sporze co do zasadności żądań powoda wywiedzionych z art. 560 § 1 k.c. Sąd Okręgowy, w oparciu o przeprowadzone dowody, rozstrzygnął zaś jedynie kwestię zgodności konfiguracji spornej maszyny z zapisem umowy i trafnie ustalił, posiłkując się opiniami biegłych, że odpowiada ona maszynie myjącej typu TUNEL HERKULES. To ustalenie nie jest obecnie kwestionowane przez żadną ze stron.

W ocenie Sądu Apelacyjnego zaskarżony wyrok zapadł jednak z rażącym naruszeniem prawa materialnego polegającym na jego niewłaściwym zastosowaniu.

W pierwszym rzędzie wskazać należy, że powód wywodził swoje żądanie z przepisów dotyczących rękojmi za wady sprzedanej rzeczy, wprost powołując się na art. 560 § 1 k.c., zaś do umowy gwarancji wiążącej strony odwołał się w pozwie jedynie celem wykazania, że pomimo jej należytej realizacji przez pozwanego sporna maszyna nie spełniała swego przeznaczenia ze względu na wadliwość wynikającą z nienależytej konfiguracji elementów. Należy też podkreślić, iż jednoznaczna wykładnia art. 579 k.c. proponowana przez orzecznictwo oraz przedstawicieli doktryny (patrz wyrok Sądu Najwyższego z dnia 23 lipca 2003r. wydany w sprawie II CKN 350/01, LEX nr 137515 oraz Zdzisław Gawlik, komentarz do art. 579 k.c. w Andrzej Kidyba (red.), Zdzisław Gawlik, Andrzej Janiak, Katarzyna Kopaczyńska-Pieczniak, Grzegorz Kozieł, Elżbieta Niezbecka, Tomasz Sokołowski Kodeks cywilny. Komentarz. Tom III. Zobowiązania część- szczególna. 2010) wyklucza interpretację tego przepisu prowadzącą do wniosku, że użyte w nim stwierdzenie "niezależnie" oznacza "równocześnie" i skutkuje zwolnieniem nabywcy od podjęcia decyzji, czy w konkretnym przypadku realizuje uprawnienia z gwarancji (włącznie z wymianą rzeczy na wolną od wad), czy też z rękojmi (aż do odstąpienia od umowy). Wybierając bowiem uprawnienia z rękojmi kupujący traci w każdym wypadku uprawnienia gwarancyjne. Sąd Okręgowy błędnie zatem, wbrew żądaniu pozwu i w sposób sprzeczny z art. 579 k.c. oparł swoje rozstrzygnięcie na przepisach regulujących umowę gwarancji.

Na marginesie więc jedynie należy przyznać rację skarżącemu, który podnosi w apelacji zarzut naruszenia art. 577 § 1 w zw. z art. 353 1 k.c. przez nieuprawnione pominięcie przez Sąd Okręgowy treści wiążącej strony umowy w części, w której określa ona zasady, na których pozwany udzielił powodowi gwarancji jakości spornej maszyny. Wynika z niej bowiem jasno, że w okresie gwarancji wykonawca zobowiązuje się do nieodpłatnej naprawy lub wymiany wszystkich elementów urządzenia uległych zniszczeniu i zepsuciu na skutek wadliwości materiału, czy błędów konstrukcyjnych, ale przy prawidłowej obsłudze urządzenia (pkt 4 umowy z dnia 23 sierpnia 2005r.). Stosownie zaś do art. 577 § 1 k.c. w wypadku gdy kupujący otrzymał od sprzedawcy dokument gwarancyjny co do jakości rzeczy sprzedanej, poczytuje się jedynie w razie wątpliwości, że gwarant jest obowiązany do usunięcia wady fizycznej rzeczy lub do dostarczenia rzeczy wolnej od wad. Treść stosunku gwarancji jest bowiem, zgodnie z art. 577 § 1 k.c., kształtowana przez umowę, ponieważ wręczenie dokumentu gwarancyjnego i jego przyjęcie przez nabywcę powoduje powstanie stosunku obligacyjnego pomiędzy wystawcą tego dokumentu i nabywcą rzeczy. Nie sposób też uznać, by w okolicznościach tej sprawy Sąd Okręgowy dysponował dostatecznym materiałem dowodowym, pozwalającym na uznanie, że pomimo jednoznacznego brzmienia zapisu pkt 4 umowy, wolą stron było objęcie umową gwarancyjną także prawa nabywcy do żądania wymiany całej wadliwej maszyny na nową, wolną od wad. Należy też podzielić stanowisko skarżącego, że w sytuacji oparcia rozstrzygnięcia na przepisach dotyczących umowy gwarancji, odmowa przeprowadzenia przez Sąd Okręgowy postępowania dowodowego w zakresie wskazanym w odpowiedzi na pozew prowadziła do pozbawienia pozwanego możliwości obrony w procesie, z naruszeniem art. 233 § 1 k.p.c.

Zdaniem Sądu Apelacyjnego naruszenie przez Sąd Okręgowy przepisów prawa materialnego skutkowało nierozpoznaniem przez ten Sąd istoty sprawy, co nie spowodowało jednak potrzeby przekazania sprawy temu Sądowi do ponownego rozpoznania. Sprawa niniejsza została bowiem wyjaśniona w sposób wystarczający dla rozpoznania żądania zgłoszonego w pozwie zgodnie z reżimem odpowiedzialności sprzedawcy z tytułu rękojmi.

Przystępując do oceny w świetle wskazanego przez powoda art. 560 § 1 k.c. skierowanego wobec pozwanego żądania wymiany spornej maszyny na nową wolną od wad fizycznych i prawnych, Sąd Apelacyjny zważył w pierwszym rzędzie, że maszyna ta stanowiła rzecz oznaczoną co do tożsamości w rozumieniu art. 561 § 1 i 2 k.c. Nie budzi bowiem wątpliwości, że powód nie dokonał zakupu jednej z szeregu powtarzalnych maszyn produkowanych seryjnie, a przyjął ofertę zakupu maszyny nowego rodzaju, skonfigurowanej w sposób odpowiadający jego wymaganiom, z wielu modułów ustalonych w aneksie do umowy oraz w załączniku do aneksu i zindywidualizowanej przez wskazanie numeru seryjnego (k. 23), a także kolorów konstrukcji i szczotek (k. 17). W takim zaś wypadku jeżeli maszyna miała wady, powód mógł od umowy odstąpić albo żądać obniżenia ceny, natomiast pozwany mógł według własnego wyboru oświadczyć gotowość wymiany jej na inną, wolną od wad, bądź niezwłocznie wady usunąć (art. 560 § 1 k.c.). Zatem żądanie powoda nie odpowiada żądaniom, które mógłby on zgłosić w ramach służących mu roszczeń z tytułu rękojmi za wady spornej maszyny.

Sąd Apelacyjny zważył ponadto, że stosownie do art. 568 § 1 k.c. uprawnienia kupującego z tytułu rękojmi wygasają po upływie roku, licząc od dnia, w którym rzecz kupującemu została wydana. W orzecznictwie Sądu Najwyższego przesądzone zaś zostało, że termin uregulowany w tym przepisie jest terminem zawitym o charakterze prekluzyjnym, co oznacza, że skutek jego upływu następuje z mocy prawa, a nie na zarzut strony przeciwnej (uchwała Sądu Najwyższego z 19 maja 1969r. podjęta w sprawie III CZP 5/68, OSNCP 1970, nr 7-8, poz. 117, czy wyrok Sądu Najwyższego z 23 października 2003r., wydany w sprawie V CK 343/02, Mon. Praw. 2005, nr 23, s. 1198). Stąd sądy orzekające w sprawie niniejszej, stosując prawo materialne, winny uwzględnić upływ ww. terminu niezależnie od tego, czy i w jakim terminie powołał się na niego pozwany domagający się oddalenia powództwa. Biorąc więc pod uwagę, że powód potwierdził wydanie mu spornego urządzenia z dniem 10 czerwca 2006r. (k. 23), uznać należy, że pozew z dnia 29 lipca 2009r. wniesiony został po wygaśnięciu służących mu roszczeń z rękojmi.

Sąd Apelacyjny zważył przy tym, że powód nie podołał spoczywającemu na nim ciężarowi udowodnienia, jakoby sporne urządzenie obciążone było wadą, której istnienie pozwany podstępnie zataił lub też co do której pozwany zapewniał, że wada taka nie istnieje. Istnienia takiej wady powód upatrywał w tym, jakoby urządzenie skonfigurowane było sprzecznie z zawartą umową, to jest w sposób lub z użyciem elementów nie odpowiadających schematowi maszyny myjącej TUNEL HERKULES. Jednak wadliwości takiej nie potwierdziły dowody przeprowadzone w sprawie, a w szczególności opinie i dodatkowe wyjaśnienia dwóch biegłych. Z niekwestionowanych przez strony ustaleń faktycznych Sądu Okręgowego wynika ponadto, że wadliwość spornego urządzenia, skutkująca nieustannymi usterkami, zaczęła ujawniać się już w dniu zakończenia montażu i wydania urządzenia i utrzymywała się przez cały okres gwarancyjny. Nie sposób także uznać za udowodnione przez powoda, jakoby maszyna obciążona była wadami ukrytymi, powodujących zmniejszenie jej użyteczności, niekompletność oraz brak określonych właściwości, wynikającymi z oszczędności zastosowanych przez pozwanego podczas montażu. Również istnienia takich wad ukrytych nie potwierdzili biegli, w tym biegły M. M., który „ucieczkę od kosztów” dostrzegł jedynie w jakości wykonania szaf sterujących, nie mającej jednak wpływu na wadliwe działanie maszyny (k. 196). Przy czym powód po wysłuchaniu drugiego z biegłych nie domagał się uzupełnienia postępowania dowodowego w tym względzie, wnosząc jedynie o przesłuchanie świadka na okoliczności dotyczące swobodnego dostępu biegłych do dokumentacji i do spornego urządzenia (k. 311). Postępowanie dowodowe zmierzające do wykazania okoliczności wskazanych w art. 564 k.c. zostało zatem bezskutecznie wyczerpane.

W tym stanie rzeczy, wobec zasadności podniesionych w apelacji zarzutów naruszenia prawa materialnego i braku podstaw do uwzględnienia żądania pozwu w oparciu o podstawę faktyczną i prawną wskazaną przez powoda, Sąd Apelacyjny orzekł, jak w sentencji na zasadzie art. 386 § 1 k.p.c. oraz rozstrzygną o kosztach procesu stosownie do ustanowionej w art. 98 § 1 i 3 k.p.c. zasady odpowiedzialności za wynik procesu.