Sygn. akt VU 1159/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 marca 2016 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim, Wydział V Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący SSO Urszula Sipińska-Sęk

Protokolant st. sekr. sądowy Zofia Aleksandrowicz

po rozpoznaniu w dniu 3 marca 2016 roku w Piotrkowie Trybunalskim

na rozprawie

sprawy z wniosku J. R.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o wysokość emerytury

na skutek odwołania J. R.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 5 października 2015 r. sygn. (...)

oddala odwołanie.

Sygn. akt VU 1159/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 5 października 2015 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T., wykonując wyrok Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 30 lipca 2014 roku o sygn. akt VU 3711/14, przeliczył J. R. emeryturę od dnia (...) 2006 roku tj. od daty określonej w wyroku sądu.

Odwołanie od powyższej decyzji w dniu 13 października 2015 roku wniósł J. R. wskazując, że organ rentowy zaniżył wysokość jego emerytury, gdyż pomimo jej wyliczenia z uwzględnieniem 38 lat i 2 miesięcy stażu pracy, wysokość pozostała bez zmian, mimo że poprzednio przy wyliczeniu emerytury uwzględniono jedynie 35 lat.

ZUS wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 21 kwietnia 2006 roku J. R., urodzony (...), złożył do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. wniosek o przyznanie prawa do emerytury.

(dowód: wniosek k. 1-4 akt emerytalnych)

Decyzją z dnia 27 kwietnia 2006 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. przyznał wnioskodawcy J. R. prawo do emerytury od (...) 2006 roku tj., od osiągnięcia wieku emerytalnego. Do ustalenia podstawy wymiaru świadczenia przyjęto wynagrodzenia z okresu od 1 stycznia 1996 roku do 31 grudnia 2005 roku. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury wyniósł 168,04%. Podstawa wymiaru emerytury 3.322,49 złotych obliczona została przez pomnożenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru ( 168,04%) przez kwotę bazową (1977,20 złotych). Wysokość świadczenia wyniosła 1941,08 złotych. Organ rentowy uznał za udowodnione 33 lata i 5 miesięcy okresów składkowych, 1 rok okresów nieskładkowych.

Do stażu pracy organ rentowy nie zaliczył wnioskodawcy okresów zatrudnienia od: 1 stycznia 1964 roku do 31 grudnia 1966 roku, od 14 września 1989 roku do 26 września 1990 roku od 2 czerwca 1992 roku do 26 lutego 1993 roku z uwagi na trwające postępowanie wyjaśniające.

(dowód: decyzja ZUS z dnia 27.04.2006 r. k. 61 akt emerytalnych)

Organ rentowy prowadził równolegle postępowanie wyjaśniające dotyczące potwierdzenia okresu ubezpieczenia J. R. w okresie od 14 września 1989 roku do 26 września 1990 roku i od 2 czerwca 1992 roku do 26 lutego 1993 roku.

Decyzją z dnia 2 czerwca 2006 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T., przeliczył wnioskodawcy emeryturę w ten sposób, że doliczył mu okres zatrudnienia od 14 września 1989 roku do 26 września 1990 roku oraz od 2 czerwca 1992 roku do 26 lutego 1993 roku i przeliczył podstawę wymiaru świadczenia z uwzględnieniem wynagrodzenia z lat 1992-1993. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru oraz podstawa wymiaru emerytury nie uległa zmianie. Organ rentowy uznał za udowodnione 35 lat i 2 miesięcy okresów składkowych, 1 rok okresów nieskładkowych. Wysokość świadczenia wyniosła 2016,83 złotych.

(dowód: decyzja ZUS z dnia 2 czerwca 2006 roku o przeliczeniu k. 77 akt emerytalnych)

Decyzjami z dnia 12 marca 2008 roku, 13 marca 2009 roku i 15 marca 2010 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. dokonywał waloryzacji przysługującej J. R. emerytury.

(dowód: decyzje ZUS k. 94, 95, 96 akt emerytalnych)

Kolejny wniosek o emeryturę w związku z ukończeniem 65-go roku życia J. R. złożył w dniu 20 maja 2011 roku.

Decyzją z dnia 26 maja 2011 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. przyznał wnioskodawcy J. R. prawo do emerytury od dnia (...) 2011 roku. Do ustalenia podstawy wymiaru świadczenia przyjęto wynagrodzenia wnioskodawcy z okresu od 1 stycznia 1996 roku do 31 grudnia 2005 roku Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury (168,04%), liczba okresów składkowych (35 lat i 2 miesiące) i nieskładkowych ( 1 rok), kwota bazowa 1977,20zł.) oraz podstawa wymiaru emerytury (3322,49zł.) nie zmieniła się. Wysokość świadczenia nie zmieniła się i wyniosła 2016,83zł., a po waloryzacji od dnia (...) 2011r. - 2.458,14 złotych.

(dowód: wniosek k. 97, decyzja ZUS z dnia 26 maja 2011 r. k. 101 akt emerytalnych)

Decyzją z dnia 15 marca 2011 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. dokonał waloryzacji przysługującej J. R. emerytury.

(dowód: decyzja z dnia 15.03.2011 r. k. 102 akt emerytalnych)

W dniu 7 października 2013 roku J. R. ponowił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. wniosek o doliczenie do stażu pracy okresu od 1 stycznia 1964 roku do 31 grudnia 1966 toku. Do wniosku dołączył zaświadczenie ZUS Inspektorat we W., w którym wskazano, że J. R. został zgłoszony do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego z tytułu zatrudnienia w Zakładzie (...), adres: P. ul. (...) w okresie od 1 stycznia 1964 roku do 31 grudnia 1966 roku jako uczeń. Jednocześnie wskazano, że podstawa wymiaru składek wynosiła w 1964 roku – 1.800 złotych, 1965 roku – 3.840 złotych, 1966 roku – 5.760 złotych.

(dowód: wniosek k. 105, zaświadczenie ZUS Inspektorat we W. k. 106 akt emerytalnych)

Decyzją z dnia 28 października 2013 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. przeliczył emeryturę J. R. w ten sposób, że doliczył skarżącemu do stażu pracy okres zatrudnienia od dnia 1 stycznia 1964r. do dnia 31 grudnia 1966r. W wyniku powyższego liczba okresów składkowych wnioskodawcy wzrosła z 35 lat i 2 miesięcy do 38 lat i 2 miesiące okresów składkowych. Pozostałe elementy wyliczenia emerytury pozostały niezmienione tj. uwzględniono okresy nieskładkowe w wymiarze 1 roku, podstawa wymiaru świadczenia została ustalona z wynagrodzenia wnioskodawcy z okresu od 1 stycznia 1996 roku do 31 grudnia 2005 roku, wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury wyniósł 168,04%, kwota bazowa (1977,20zł.) oraz podstawa wymiaru emerytury (3322,49zł.). Po zmianie stażu pracy emerytura od dnia 1 grudnia 2013 roku wyniosła po uwzględnieniu waloryzacji z 1 marca 2013r. - 2799,20 złotych.

(dowód: decyzja ZUS z dnia 28 października 2013 roku k. 108-110 akt emerytalnych)

W dniu 13 listopada 2013 roku J. R. złożył wniosek o doliczenie stażu pracy i przeliczenie podstawy wymiaru świadczenia. Do wniosku dołączył duplikat świadectwa pracy, z okresu jego zatrudnienia w (...) S.A. w W., zaświadczenie z dnia 21 października 2013r. o zatrudnieniu w (...) S.A. w O. w okresie od 2 czerwca 1992 roku do 26 lutego 1993 roku jako cieśla na budowie eksportowej w Niemczech oraz zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z tego okresu.

(dowód: wniosek k. 111 akt emerytalnych, świadectwo pracy k. 113 akt emerytalnych, zaświadczenia k. 114 i k. 115 akt emerytalnych)

Decyzją z dnia 13 grudnia 2013 roku ZUS odmówił J. R. prawa do ponownego przeliczenia emerytury z uwzględnieniem przedłożonych dokumentów.

W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że:

- decyzja z dnia 27 kwietnia 2006 roku o przyznaniu emerytury uwzględnia okres zatrudnienia wnioskodawcy od dnia 19 maja 1983 roku do 13 czerwca 1984 roku,

- decyzja z dnia 2 czerwca 2006 roku o przeliczeniu emerytury uwzględnia okresu zatrudnienia wnioskodawcy od dnia 2 czerwca 1992 roku do 26 lutego 1993 roku. W decyzji tej dokonano przeliczenia wskaźnika podstawy wymiaru świadczenia z uwzględnieniem wynagrodzenia osiągniętego w ww. okresie na podstawie zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu wystawionego w dniu 11 kwietnia 2006 roku przez Przedsiębiorstwo (...) S.A. w O.,

- decyzja z dnia 26 maja 2011 roku o przyznaniu emerytury została wydane zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz zawiera pouczenie o przysługujących środkach Zaskarżenia. Wobec powyższego organ rentowy nie znalazł podstaw prawnych do ponownego rozpatrzenia wniosku, wskazując, że na dzień 13 listopada 2013 roku wnioskodawca nie wniósł nic nowego do sprawy.

(dowód: decyzja ZUS z dnia 13 grudnia 2013 roku k. 117 akt emerytalnych)

W dniu 31 grudnia 2013 roku J. R. złożył do organu rentowego pismo z prośbą o wyjaśnienie dlaczego okresy zatrudnienia jako uczeń w zakładzie stolarskim oraz okres pracy na budowie eksportowej w poprzednich decyzjach były zaliczone jako okresy nieskładkowe, a dopiero od dnia 1 grudnia 2013 roku zostały mu zaliczone jako okresy składkowe i wyliczona została nowa wysokość emerytury. Wniósł również o przyznanie mu rekompensaty z tego powodu, że przez 8 lat pobierał zaniżoną emeryturę.

(dowód: pismo k. 118 akt emerytalnych)

W dniu 3 marca 2014 roku ZUS ujawnił niedopłatę emerytury J. R. za okres od 1 października 2010 roku do 30 września 2013 roku w kwocie 5.705,20 złotych oraz z tytułu odsetek za opóźnienie za okres od dnia 26 października 2010 roku do 25 kwietnia 2014 roku w kwocie 1.502,12 złote. Organ rentowy przyznał się do błędu w obliczeniu wysokości należnej wnioskodawcy emerytury, na skutek nie uwzględnienia okresu ubezpieczenia od dnia 1 stycznia 1964 roku do dnia 31 grudnia 1966 roku, który to błąd nastąpił z winy pracownika. Decyzją z dnia 27 kwietnia 2006 roku przyznano bowiem wnioskodawcy prawo do emerytury bez uwzględnienia okresu ubezpieczenia od dnia 1 stycznia 1964 roku do 31 grudnia 1966 roku, z uwagi na trwające postępowanie wyjaśniające.

(dowód: notatka o ujawnieniu niedopłaty k. 122 akt emerytalnych)

Decyzją z dnia 27 lutego 2014 roku wobec stwierdzenia, że dotychczas wypłacane świadczenie było następstwem błędu Zakładu, ZUS z urzędu przeliczył wnioskodawcy emeryturę od dnia 1 października 2010 roku tj. za okres 3 lat poprzedzających bezpośrednio miesiąc w którym zgłoszono wniosek o emeryturę oraz naliczył odsetki za okres od dnia 26 października 2010 roku do dnia 25 kwietnia 2014 roku. Do ustalenia podstawy wymiaru emerytury przyjęto wynagrodzenie, które stanowiło podstawę wymiaru składki z 10 lat kalendarzowych tj. od 1 stycznia 1996 roku do 31 grudnia 2005 roku i wskaźnik wysokości podstawy wymiaru 168,04%. Podstawę wymiaru obliczono przez pomnożenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru 168,04% przez kwotę bazową wynoszącą 1977,20 złotych., co dało kwotę 3.322,49 złotych. Do ustalenia wysokości emerytury uwzględniono 38 lat i 2 miesiące okresów składkowych oraz 1 rok okresów nieskładkowych . Emerytura wnioskodawcy po przeliczeniu wyniosła 2146,41zł., a po waloryzacji wynosiła od 1 marca 2011 roku 2616,08 złotych, od 1 marca 2012 roku – 2687,08 złotych, od 1 marca 2013 roku – 2794,56 złote, od 1 marca 2014 roku – 2839,27 złotych.

(dowód: decyzja ZUS z dnia 27 lutego 2014 roku k. 123 -124 akt emerytalnych)

Od powyższej decyzji wnioskodawca złożył odwołanie. Wyrokiem z dnia 30 lipca 2014 r. Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim w sprawie V U 3711/14 o wyrównanie emerytury po rozpoznaniu odwołania wnioskodawcy zmienił zaskarżoną decyzję z dnia 27 lutego 2014 roku i przyznał wnioskodawcy J. R. prawo do przeliczenia emerytury od dnia (...) 2006 roku wraz z odsetkami. Na skutek apelacji organu rentowego Sąd Apelacyjny w Łodzi, wyrokiem z dnia 22 lipca 2015 roku, oddalił apelację.

(dowód: wyrok Sądu Okręgowego w Piotrkowie Tryb. z dnia 30 lipca 2014 r. k. 19, wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 22 lipca 2015 roku k.48 akt sprawy VU 3711/14)

Zaskarżoną decyzją z dnia 5 października 2015 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T., wykonując prawomocny wyrok Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 30 lipca 2014 r. o sygn. akt VU 3711/14, przeliczył J. R. emeryturę od dnia (...) 2006 roku tj. od daty określonej w wyroku sądu.

Należności za okres od (...) 2006 roku do 30 września 2010 roku w wysokości 7223,51 złotych wraz z odsetkami za okres od 28 czerwca 2006 roku do 25 października 2015 roku w wysokości 6327, 40 złotych po odliczeniu zaliczek na podatek i składek na ubezpieczenie społeczne przekazał na rachunek bankowy wniskodawcy.

Do ustalenia podstawy wymiaru emerytury przyjęto wynagrodzenie, które stanowiło podstawę wymiaru składki z 10 lat kalendarzowych tj. od 1 stycznia 1996 roku do 31 grudnia 2005 roku i wskaźnik wysokości podstawy wymiaru 168,04%. Podstawę wymiaru obliczono przez pomnożenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru 168,04% przez kwotę bazową wynoszącą 1977,20 złotych., co dało kwotę 3.322,49 złotych. Podstawa wymiaru po waloryzacji wyniosła od 1 marca 2013 roku 4325,62 złotych, a od 1 marca 2014 roku 4394,83 złotych.

Do ustalenia wysokości emerytury uwzględniono 38 lat i 2 miesiące okresów składkowych oraz 1 rok okresów nieskładkowych. Emerytura wnioskodawcy po przeliczeniu wyniosła 2146,41 zł., a po waloryzacji od 1 marca 2011 roku 2616,08 złotych, od 1 marca 2013 roku – 2794,56 złote, od 1 marca 2014 roku – 2839,27 złotych i od 1 marca 2875,27 złotych.

(dowód: decyzja ZUS z dnia 5 października 2015 roku k. 166-167 akt emerytalnych)

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Przedmiotem sporu w niniejszej sprawie była kwestia wysokości emerytury J. R.. Skarżący zarzucał, że jego emerytura, pomimo doliczenia przez organ rentowy zaskarżoną decyzją do stażu pracy dodatkowych 3 lat składkowych, nie uległa zmianie.

Na wstępie należy przypomnieć, iż zaskarżona decyzja została wydana w wykonaniu prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 30 lipca 2014 r. o sygn. akt VU 3711/14, mocą którego zmieniono decyzję z dnia 27 lutego 2014r. i przyznano J. R. prawo do przeliczenia czyli wyrównania emerytury od dnia (...) 2006 roku.

Decyzją z dnia 27 lutego 2014r. organ rentowy z uwagi na popełniony błąd przy ustalaniu stażu pracy wnioskodawcy, przeliczył należną skarżącemu emeryturę, ale jedynie za okres 3 lat poprzedzających złożony w dniu 7 października 2013 roku wniosek o zaliczenie do stażu pracy okresu zatrudnienia od 1 stycznia 1964 roku do 31 grudnia 1966 roku tj. od dnia 1 października 2010 roku. Tymczasem wnioskodawca w odwołaniu domagał się wyrównania emerytury już od daty jej nabycia czyli od dnia (...) 2006r. i żądanie jego zostało uwzględnione wyrokiem z dnia 30 lipca 2014r. w sprawie VU 3711/14.

Natomiast okres zatrudnienia od 1 stycznia 1964 roku do 31 grudnia 1966 roku, w wyniku czego liczba okresów składkowych wnioskodawcy wzrosła z 35 lat i 2 miesięcy do 38 lat i 2 miesięcy, został zaliczony skarżącemu przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. jako składkowy nie zaskarżoną decyzją, jak błędnie twierdzi w odwołaniu, ale już decyzją z dnia 28 października 2013 roku.

W zaskarżonej decyzji staż pracy wnioskodawcy w stosunku do tego ustalonego decyzją z dnia 28 października 2013r. nie uległ zmianie. Jeszcze raz należy podkreślić, że staż pracy skarżącego został ustalony prawidłowo decyzją ZUS z dnia 28 października 2013r. na: 38 lat i 2 miesiące okresów składkowych oraz 1 rok okresów nieskładkowych i do chwili obecnej nie uległ zmianie. Wysokość emerytury skarżącego w wyniku dodania do stażu pracy 3 lat okresów składkowych wzrosła zatem już od dnia 1 października 2013r. W zaskarżonej decyzji staż pracy wnioskodawcy nie uległ zwiększeniu o 3 lata. Nie uległ także zmianie okres, z którego wyliczono wskaźnik podstawy wymiaru emerytury w zaskarżonej decyzji. Wskaźnik ten nadal wynosi 168,04% i został wyliczony z wynagrodzenia, które stanowiło podstawę wymiaru składki z 10 lat kalendarzowych od 1 stycznia 1996 roku do 31 grudnia 2005 roku już w decyzji z dnia 27 kwietnia 2006 roku. ZUS ustalił, że jest to najkorzystniejszy dla skarżącego okres, a skarżący nie kwestionuje tego faktu w odwołaniu. Nie uległa kwota bazowa, od której jest wyliczana część socjalna emerytury wnioskodawcy, a która wynosi 1977,20zł. oraz podstawa wymiaru emerytury ( 3322,49zł.) ustalana przez pomnożenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru 168.04% przez kwotę bazową.

Skoro w zaskarżonej decyzji w stosunku do decyzji z dnia 28 października 2013r. nie uległ zmianie staż pracy skarżącego (38 lat i 2 miesiące okresów składkowych i 1 rok okresów nieskładkowych), okres, z którego wyliczono wskaźnik podstawy wymiaru emerytury ( od 1 stycznia 1996r. do 31 grudnia 2005r.), wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury (168,04%), kwota bazowa (1977,20zł.) oraz podstawa wymiaru emerytury ( 3322,49zł.), to nie ulega wątpliwości, iż nie mogła ulec zmianie także wysokość emerytury.

Emerytura może ulec ponownemu obliczeniu tylko w trybie art. 111 ust 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS ( Dz.U. z 2015 roku, poz.748). Przepis ten stanowi, że wysokość emerytury lub renty oblicza się ponownie, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, od podstawy wymiaru ustalonej w myśl art. 15, jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie przepisów prawa polskiego:

- z liczby kolejnych lat kalendarzowych i w okresie wskazanym do ustalenia poprzedniej podstawy wymiaru świadczenia,

- z kolejnych 10 lat kalendarzowych wybranych z 20 lat kalendarzowych, poprzedzających bezpośrednio rok kalendarzowy, w którym zgłoszono wniosek o przyznanie emerytury lub renty albo o ponowne ustalenie emerytury lub renty, z uwzględnieniem art. 176,

- z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu, przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie emerytury lub renty

- a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru jest wyższy od poprzednio obliczonego.

Ust. 2 powołanego wyżej przepisu stanowi, że wskaźnik wysokości podstawy wymiaru, obliczony na zasadach określonych w art. 15, mnoży się przez kwotę bazową ostatnio przyjętą do obliczenia świadczenia.

Według art. 111 ust. 3 powołanej ustawy podstawa wymiaru emerytury lub renty, ustalona na zasadach określonych w ust. 1 i 2, podlega wszystkim waloryzacjom przysługującym do dnia zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie tej podstawy.

Wnioskodawca nie kwestionował wyboru okresu 10 lat (od 1996r. do 2005), z których został wyliczony wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury na 168.04%. Nie przedstawił także jakichkolwiek dowodów na to, aby w tym okresie jego zarobki były wyższe niż te uwzględnione przez ZUS wynikające z druku RP 7.

Wysokość emerytury skarżącego od dnia 1 października 2013r. wynosi niezmiennie również w zaskarżonej decyzji 2146,41zł. i corocznie z dniem 1 marca wzrasta jedynie o wskaźnik waloryzacji. I tak ,emerytura wnioskodawcy po waloryzacji wzrosła: od 1 marca 2013 roku – do kwoty 2794,56 złote, od 1 marca 2014 roku – do kwoty 2839,27 złotych i od 1 marca 2015r. - do kwoty 2875,27 złotych.

Wnioskodawcy jako urodzonemu przed 31 grudnia 1948 roku wysokość emerytury została obliczona na podstawie art. 53 ust.1 pkt.1-3 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, który stanowi, że emerytura wynosi: 24% kwoty bazowej, o której mowa w art. 19, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, oraz po 1,3% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów składkowych, po 0,7% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów nieskładkowych z uwzględnieniem art. 55.

Według ust.2 powołanego przepisu przy obliczaniu emerytury okresy, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, ustala się z uwzględnieniem pełnych miesięcy.

Wysokość emerytury wnioskodawcy w zaskarżonej decyzji została wyliczona na podstawie art. 53 ustawy o emeryturach i rentach z FUS prawidłowo na kwotę 2146,41zł. jako:

- 24% kwoty bazowej, którą ostatnio przyjęto do ustalenia podstawy wymiaru wynoszącej 1977,20zł., co dało kwotę 474,53zł.;

- po 1,3% podstawy wymiaru wynoszącej 3322,49zł. za każdy rok okresów składkowych (38 lat i 2 miesiące czyli 458 miesięcy x 1,3) : 12 x 3322,49zł. = 1648,62zł.,

- po 0,7% podstawy wymiaru wynoszącej 3322,49zł. za każdy rok okresów nieskładkowych (12 miesięcy x 0.7%) : 12 x 3322,49 = 23, 26zł. .

Zaskarżoną decyzją ZUS nie zmienił wysokości emerytury skarżącego, gdyż nie wyliczał tej emerytury na nowo. ZUS wyliczył jedynie wysokość należnego skarżącemu wyrównania emerytury, z uwagi na to, że prawomocnym wyrokiem z dnia 30 lipca 2014r. w sprawie VU 3711/14 Sąd ustalił, iż skarżący winien mieć wypłacaną emeryturę w wysokości ustalonej decyzją z dnia 28 października 2013r. od (...) 2006r., a nie dopiero od dnia 1 października 2010r. jak ustalił to organ rentowy w decyzji z dnia 27 maja 2014r. Sąd w sprawie VU 3711/14 ustalił, iż wysokość emerytury skarżącego została ustalona w sposób prawidłowy decyzją z dnia 28 października 2013r. i od tego momentu tj. od października 2013r. skarżący miał wypłacaną emeryturę w prawidłowej wysokości.

Wnioskodawca nie kwestionował prawidłowości wyliczenia przez organ rentowy wyrównania emerytury za okres od (...) 2006r. do 30 września 2010r. przyznanego zaskarżoną decyzją w wysokości 7223,51 złotych wraz z odsetkami za okres od 28 czerwca 2006 roku do 25 października 2015 roku w wysokości 6327,40 złotych. Natomiast wyrównanie emerytury za okres późniejszy od 1 października 2010r. do 30 września 2013r. zostało przyznane skarżącemu wcześniejszą decyzją z dnia 27 marca 2014r.

Reasumując zaskarżoną decyzją organ rentowy prawidłowo wykonał wyrok Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 30 lipca 2014 roku w sprawie o sygn. akt VU 3711/14 wyliczając należne wnioskodawcy wyrównanie emerytury za okres od dnia (...) 2006 roku do 30 września 2010 roku wraz z odsetkami od dnia (...) 2006 roku do 25 października 2015 roku. Również sposób ustalenia wysokości emerytury przez organ rentowy był prawidłowy.

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 11§1 k.p.c. oddalił odwołanie jako nie mające uzasadnionych podstaw prawnych.