Piątek, 29 marca 2024
Dziennik wyroków i ogłoszeń sądowych
Rej Pr. 2512 | Wydanie nr 5877
Piątek, 29 marca 2024
Sygnatura akt: V U 2433/14

Tytuł: Sąd Okręgowy w Legnicy z 2014-10-28
Data orzeczenia: 28 października 2014
Data publikacji: 7 grudnia 2017
Data uprawomocnienia: 7 lipca 2015
Sąd: Sąd Okręgowy w Legnicy
Wydział: V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
Przewodniczący: Krzysztof Główczyński
Sędziowie:
Protokolant: Magdalena Pańków
Hasła tematyczne: Wysokość Renty
Podstawa prawna: art. 53 ustawy o emeryturach i rentach z FUS

Sygn. akt VU 2433/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 października 2014 roku

Sąd Okręgowy – V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Krzysztof Główczyński

Protokolant: Magdalena Pańków

po rozpoznaniu w dniu 28 października 2014 roku w Legnicy

sprawy z wniosku R. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

o przeliczenie emerytury

na skutek odwołania R. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

z dnia 6 maja 2014 roku

znak (...)

zmienia decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. z dnia 6 maja 2014 roku, znak (...) w ten sposób, że do obliczenia w trybie art. 53 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych wysokości emerytury R. K. przyjmuje kwotę bazową wynoszącą 3191, 93 zł.

Sygn. akt VU 2433/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 06 maja 2014 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. po rozpatrzeniu wniosku z dnia 28 kwietnia 2014 r. przyznał wnioskodawcy R. K. prawo do emerytury od dnia 01 kwietnia 2014 r., obliczając jej wysokość w części stałej, tzw. socjalnej od obowiązującej w dacie złożenia wniosku o świadczenie kwoty bazowej w wysokości 3.080,84 zł.

W odwołaniu od powyższej decyzji R. K. wniósł o ponowne ustalenie wysokości jego emerytury od kwoty bazowej, obowiązującej od 01 marca 2014 r.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. wniósł o jego oddalenie. Odnosząc się do wniosku odwołania organ rentowy stwierdził, iż brak jest podstaw do jego uwzględnienia bowiem do wysokości świadczenia przyjmuje się kwotę bazową obowiązująca w dacie zgłoszenia wniosku. Prawo do emerytury przyznano ubezpieczonemu decyzją z dnia 27 lutego 2014 r.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Uwzględniając wniosek z dnia 18 lutego 2014 r. organ rentowy przyznał R. K. od dnia 01 lutego 2014 r. prawo do emerytury. Obliczając wysokość tego świadczenia w trybie art. 53 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1440 ze zm.) uwzględnił kwotę bazową wynoszącą 3.080,84 zł. Wypłatę przyznanego świadczenia zawiesił gdyż ubezpieczony kontynuował zatrudnienie.

Stosunek pracy wnioskodawca rozwiązał z dniem 25 kwietnia 2014 r. Załączając do wniosku z dnia 28 kwietnia 2014 r. świadectwo pracy, R. K. wniósł o podjęcie wypłaty emerytury. Uwzględniając powyższy wniosek, decyzją z dnia 06 maja 2014 r. organ rentowy ponownie obliczył wysokość emerytury zgodnie z art. 53 ustawy emerytalnej, uwzględniając dodatkowy miesiąc nieskładkowy oraz zgodnie z art. 26 ustawy oraz podjął wypłatę świadczenia od dnia 01 kwietnia 2014 r. W okresie od przyznania emerytury do chwili podjęcia jej wypłaty ubezpieczony nie pobierał świadczenia.

(n i e s p o r n e)

Sąd zważył co następuje:

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Stan faktyczny sprawy jest niesporny a jej istota dotyczy kwestii, czy do obliczenia emerytury R. K. należy zastosować kwotę bazową obowiązującą w dniu zgłoszenia wniosku o podjęcie wypłaty świadczenia, a więc w dniu 28 kwietnia 2014 r., wynoszącą 3.191,93 zł (Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 11 lutego 2014 r. w sprawie kwoty bazowej w 2013 r. M. P. z 2014 r., poz. 147). Organ rentowy pozostaje bowiem w przekonaniu, że skoro do obliczenia wysokości świadczenia przyjmuje się kwotę bazową obowiązującą w dacie zgłoszenia we wniosku, to podjęcie wypłaty zawieszonego z powodu kontynuowania zatrudnienia świadczenia nie uzasadnia uwzględnienia nowej kwoty bazowej, obowiązującej w dacie wznowienia wypłaty. R. K. domaga się obliczenia emerytury od obowiązującej od 01 marca 2014 r. kwoty bazowej.

Dokonując wykładni art. 110 ust. 2 ustawy emerytalnej, w uchwale z dnia 09 grudnia 2004 r. II UZP 11/04 (OSNP 2005/8/113) Sąd Najwyższy wskazał, że przepis art. 110 ust. 2 ustawy o emeryturach ma na celu zrównanie sytuacji osób ubezpieczonych, które po spełnieniu warunków do uzyskania świadczenia z ubezpieczenia społecznego w postaci emerytury czy renty kontynuują nieprzerwanie nadal działalność objętą obowiązkiem ubezpieczenia emerytalno-rentowego, niezależnie od tego, czy po spełnieniu warunków do nabycia świadczenia złożyły wniosek o ustalenie uprawnień do świadczenia lecz go nie pobierały, czy też takiego wniosku nie złożyły. W przypadku osób, które po spełnieniu warunków do świadczenia nie złożyły wniosku o ustalenie prawa do tego świadczenia i kontynuowały działalność objętą obowiązkiem ubezpieczenia jest oczywistym, że w każdym czasie, gdy złożą wniosek o przyznanie świadczenia, wówczas mogą wskazać okres, z którego w świetle prawa podstawa wymiaru składek może być wzięta do obliczenia podstawy wymiaru świadczenia, a więc oczywiście z uwzględnieniem kwoty bazowej z dnia złożenia wniosku o przyznanie świadczenia. Natomiast w przypadku osób, które po spełnieniu warunków do przyznania świadczenia złożą wniosek o ustalenie prawa do niego, ale nie będą jego pobierać, lecz będą nieprzerwanie kontynuować działalność objętą ubezpieczeniem, wyżej dokonana wykładnia gramatyczna prowadziłaby do pozbawienia ich możliwości skorzystania z prawa do obliczenia wysokości świadczenia z uwzględnieniem kwoty bazowej z daty złożenia wniosku o podjęcie wypłaty zawieszonego świadczenia, jeżeli równocześnie z tym wnioskiem nie złożą wniosku o obliczenie ponowne wysokości świadczenia stosownie do art. 110 ust. 1 ustawy o emeryturach. Ich sytuacja zatem byłaby gorsza od sytuacji osób, które wcześniej nie występowały o ustalenie prawa do świadczenia, gdyż utraciliby możliwość wyliczenia świadczenia od, z reguły wyższej, kwoty bazowej z dnia złożenia wniosku o podjęcie wypłaty świadczenia.

Sąd w pełni podziela wyrażony przez Sąd Najwyższy pogląd. Skoro z niespornych ustaleń faktycznych wynika, że po spełnieniu warunków do przyznania emerytury R. K. złożył wniosek o ustalenie do niej prawa i świadczenia nie pobierał kontynuując działalność objętą ubezpieczeniem, to zgodnie ze wskazanym wyżej stanowiskiem Sądu Najwyższego jego sytuacja nie może być gorsza od osób, które po spełnieniu warunków do emerytury nie złożyły wniosku o jej przyznanie.

Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie art. 477 14 § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję i orzekł co do istoty sprawy.

Najczęściej czytane
ogłoszenia

Udostępnij