Czwartek, 28 marca 2024
Dziennik wyroków i ogłoszeń sądowych
Rej Pr. 2512 | Wydanie nr 5876
Czwartek, 28 marca 2024
Sygnatura akt: X C 1063/15

Tytuł: Sąd Rejonowy w Toruniu z 2015-11-03
Data orzeczenia: 3 listopada 2015
Data publikacji: 7 grudnia 2017
Data uprawomocnienia: 23 marca 2016
Sąd: Sąd Rejonowy w Toruniu
Wydział: X Wydział Cywilny
Przewodniczący: Stanisław Sadowski
Sędziowie:
Protokolant: st. sekr. sądowy Paweł Sosnowski
Hasła tematyczne:
Podstawa prawna: 353 § 1 kc

Sygn. akt: X C 1063/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 listopada 2015 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu X Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Stanisław Sadowski

Protokolant:

st. sekr. sądowy Paweł Sosnowski

po rozpoznaniu w dniu 20 października 2015 r. w Toruniu

sprawy z powództwa (...) Spółka Akcyjna w T.

przeciwko A. J. i I. B. (1)

o zapłatę

orzeka:

I.  zasądza od pozwanych A. J. i I. B. (1) na rzecz powoda (...) Spółka Akcyjna w T. solidarnie kwotę 1 751,06 zł (słownie: tysiąc siedemset pięćdziesiąt jeden złotych i sześć groszy) wraz z odsetkami ustawowymi od tej kwoty od dnia 11 lutego 2015r., z uwzględnieniem zmiennej stopy procentowej odsetek ustawowych do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanych na rzecz powoda solidarnie kwotę 647 zł (słownie: sześćset czterdzieści siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Powód – (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w T. wystąpił z pozwem przeciwko A. J. i I. B. (1) o zapłatę kwoty 1.751,06 złotych wraz z ustawowymi odsetkami od tejże kwoty od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty. Dochodzona kwota stanowi sumę należności wynikających z umów sprzedaży ciepła, zawartych między powodem a pozwanymi w dniach 18 września 2012 roku i 30 września 2013 roku. Powód domagał się również zasądzenia solidarnie od pozwanych kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg. norm przepisanych.

Z uzasadnienia pozwu wynika, że strona powodowa zawarła z pozwanymi dwie umowy dotyczące sprzedaży ciepła do budynku zlokalizowanego w T. przy ul. (...), każda na czas jednego roku. Powód wskazał, że pozwane nie regulowały należności terminowo, co doprowadziło do naliczenia odsetek, a także nie uregulowały części należności za dostarczone ciepło. Na dochodzoną pozwem kwotę składają się w części owe niezapłacone przez A. J. i I. B. (1) należności, a także skapitalizowane odsetki od tychże należności, jak i od nie płaconych terminowo należności.

Sąd Rejonowy w Toruniu, X Wydział Cywilny czyniąc zadość żądaniu pozwu nakazem zapłaty z dnia 27 lutego 2015 roku wydanym w postępowaniu upominawczym X Nc 1003/15 zobowiązał pozwane do zapłaty w ciągu dwóch tygodni od dnia doręczenia nakazu żądanej pozwem należności.

Pozwane zaskarżyły złożonym w terminie sprzeciwem wymieniony nakaz zapłaty. Wniosły o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie kosztów procesu wg. norm przepisanych.

Z uzasadnienia sprzeciwu wynika, że strona pozwana kwestionuje żądanie powołując się na to, że powód był zobowiązany względem pozwanych z tytułu służebności przesyłu. Strona pozwana wskazała, że potrącała z rachunków wystawionych przez powoda część należności i zaliczała je na poczet służebności przesyłu wystawiając stosowną notę obciążeniową. Tym samym z treści uzasadnienia można wyciągnąć wniosek, że strona pozwana w sprzeciwie podnosi zarzut potrącenia względem roszczenia powoda.

Sąd ustalił, co następuje:

Na mocy umowy darowizny zawartej w dniu 29 grudnia 2010 roku darczyńcy – B. J. i T. J. podarowali A. J. i I. B. (1) własność nieruchomości zlokalizowanej w T. przy ul. (...). Ponadto umowa ta ustanawiała wobec darczyńców nieodpłatną służebność mieszkania.

W dniu 18 września 2012 roku (...) S.A. zawarło z A. J. i I. B. (1) – reprezentowanymi przez pełnomocnika B. J. umowę dotyczącą sprzedaży ciepła nr (...). Przedmiotem tejże umowy była sprzedaż ciepła i nośnika ciepła do budynku mieszkalnego, zlokalizowanego w T. przy ul. (...). Umowa ta obowiązywała od 1 października 2012 roku do 30 września 2013 roku.

W dniu 30 września 2013 roku strony zawarły ponownie umowę sprzedaży ciepła, nr (...). Obowiązywać ona miała od 1 października 2013 roku do 30 września 2014 roku.

A. J. i I. B. (1) dokonywały pełnych wpłat tytułem należności za dostarczone w okresie od października 2012 roku do grudnia 2013 roku. Wpłaty należności dokonywane były z kilkudniowym opóźnieniem, wobec czego (...) S.A. obciążyło A. J. i I. B. (1) odsetkami, wskazując ich wysokość w wystawionej nocie odsetkowej nr (...) na kwotę łączną 19,22 złotych.

(...) S.A. za styczeń 2014 roku wystawiło fakturę nr (...) opiewającą na kwotę 915,81 złotych, na poczet tej należności zaliczono wpłatę od A. J. i I. B. (1) dokonanej w dniu 7 kwietnia 2014 roku w kwocie 239,18 złotych. Za okres od terminu płatności do dnia zapłaty (...) dodatkowo, w dniu 10 czerwca 2014 roku wystawiło notę odsetkową nr (...), obciążając odbiorców odsetkami za tenże okres w kwocie 20,55 złotych. Następnie za luty 2014 roku wystawiło fakturę nr (...) na kwotę 1.122,09 złotych – A. J. i I. B. (1) dokonały zapłaty w kwocie 719,72 złotych w dniu 4 marca 2014 roku. Za marzec 2014 roku (...) wystawiło fakturę nr (...) na kwotę 372,89 złotych. Co prawda tym tytułem A. J. i I. B. (1) dokonały częściowej wpłaty, ale kwota ta została zaliczona przez (...) na poczet należności wynikającej z faktury (...). Za kwiecień 2014 roku (...) wystawiło fakturę nr (...) na kwotę 267,14 złotych, z tego uiszczono 171,35 złotych w dniu 25 kwietnia 2014 roku.

W tym samym okresie B. J. w imieniu odbiorców wystawił notę obciążeniową nr (...) m.in. w odniesieniu do faktury VAT nr (...) za styczeń 2014 roku, a także w odniesieniu do faktur VAT za listopad i grudzień 2013 roku na kwotę łączną 801,76 złotych. Za luty 2014 roku B. J. wystawił notę obciążeniową nr 2/03/2014 względem faktury VAT nr (...) na kwotę 402,37 złotych, za marzec 2014 roku wystawił notę obciążeniową nr 3/04/2014 względem faktury VAT nr (...) na kwotę 133,71 złotych, za kwiecień 2014 roku wystawił notę obciążeniową nr 4/04/2014 na kwotę 95,79 złotych względem faktury VAT nr (...).

A. J. i I. B. (1) działając przez swojego pełnomocnika B. J. w dniu 23 kwietnia 2014 roku wypowiedziały umowę sprzedaży ciepła.

Na nieruchomości, której właścicielami są A. J. i I. B. (1) nie była ustanowiona służebność przesyłu, nie była ona również ustanowiona, gdy właścicielami budynku przy ul. (...) w T. byli B. J. i T. J..

/dowód: zeznania świadka M. Ł. k. 139-139v;

umowy sprzedaży ciepła k. 17-20;

nota odsetkowa nr (...) k. 25;

nota odsetkowa nr (...) k. 53;

faktury VAT wraz z dowodami wpłat k. 26-52, 54-58;

wypowiedzenie umowy sprzedaży ciepła k. 59;

akt notarialny darowizny k. 76-78;

pełnomocnictwa udzielone przez A. J. i I. B. (2) J. k. 80-81;

pisma strony pozwanej do powoda dotyczące ustalenia służebności przesyłu wraz z notami obciążeniowymi wystawionymi przez B. J. k. 99-108./

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił głównie w oparciu o dowody z dokumentów, w mniejszym stopniu w oparciu o dowód z zeznań świadka M. Ł. – pracownika (...) S.A.. Sąd za wiarygodne uznał wszelkie dokumenty, którymi posługiwały się strony, nie znajdując podstaw by podważyć ich prawdziwość. Strony również nie kwestionowały wiarygodności przedstawianych przez siebie nawzajem dokumentów.

Sąd nie miał również wątpliwości co do prawdziwości zeznań świadka. Analogicznie, jak w przypadku dokumentów, strony również nie zakwestionowały prawdziwości jego zeznań.

Tak ustalony stan faktyczny pozostał niesporny między stronami. Kwestią sporną natomiast pozostaje sama zasadność żądania przez (...) S.A. zapłaty kwoty 1.751,06 złotych jako niezapłaconych części należności wynikających z umowy sprzedaży pozwanym ciepła.

Roszczenie powoda uznać należy za w pełni uzasadnione.

Na wstępie niniejszych rozważań należy zaznaczyć, że nie ma potrzeby bliższego pochylenia się nad samą wysokością roszczenia, a także podstawą jego dochodzenia przez powoda. Podkreślić należy, że meritum sprawy tkwi w podniesionym przez stronę pozwaną zarzucie potrącenia. Strona pozwana w ten sposób zakwestionowała zasadność żądania powoda.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty strona pozwana wywodziła, że roszczenie powoda jest o tyle nieuzasadnione, gdyż stanowi równowartość potrąconych przez pozwane, a ściślej reprezentującego je pełnomocnika B. J. należności wynikających z rzekomo ustanowionej służebności przesyłu. Zdaniem pełnomocnika pozwanych nieruchomość, do której doprowadzane było przez powoda ciepło, obciążona była ograniczonym prawem rzeczowym w postaci służebności przesyłu. Na poparcie swoich twierdzeń pełnomocnik pozwanych przedstawił dokumenty dotyczące ustanowienia takiego ograniczonego prawa rzeczowego na nieruchomości położonej w tej samej okolicy, jak również pismo z dnia 28 września 2012 roku skierowane do niego przez (...). Z treści pisma wynika jedynie wola (...) do zawarcia stosownej umowy, której przedmiotem byłoby ustanowienie służebności przesyłu na nieruchomości pozwanych. Z tych dokumentów strona pozwana wywodziła uprawnienie do pobierania opłat z tytułu przesyłu. Ponad wszelką wątpliwość stwierdzić jednak należy, że ograniczone prawo rzeczowe nie było w żaden sposób ustanowione na nieruchomości. W związku z tym zarzut potrącenia jest w tym przypadku nieuzasadniony. Strona pozwana powołując się na zarzut potrącenia miała obowiązek wykazać, że służebnością przesyłu obciążona jest nieruchomość zlokalizowana przy ul. (...) w T.. Strona pozwana nie przedstawiła ani umowy zawartej w tej kwestii z (...) S.A. ani stosownego orzeczenia sądowego wydanego na podstawie przepisu art. 626 k.p.c.. Pismo z dnia 28 września 2012 roku, na które powołuje się pełnomocnik pozwanych, nie jest jednak umową i nie stanowi definitywnego oświadczenia woli stron o ustanowieniu ograniczonego prawa rzeczowego. Takowa umowa nie została zawarta, a właściwy Sąd nie wydał w tej kwestii stosownego orzeczenia.

Reasumując powyższe, w ocenie Sądu roszczenie powoda jest zasadne. Wykazał on zasadność swojego roszczenia, przedkładając odpowiednie dokumenty i faktury. Z kolei zasadności podniesionego zarzutu potrącenia nie wykazała strona pozwana, co Sąd argumentował w powyższych rozważaniach natury prawnej.

Nie oceniając zasadności stanowiska strony pozwanej w zakresie prawa do ustanowienia na ich rzecz służebności przesyłu na nieruchomości, uznać należy, iż pozwane w razie braku porozumienia z powodem winny wystąpić ze stosownym wnioskiem do sądu w trybie wspomnianego wyżej art. 626 k.p.c.. Przez sam fakt istnienia instalacji powoda na nieruchomości pozwanych służebność powstać nie może.

Mając zatem powyższe na uwadze, Sąd mocą przepisu art. 353 § 1 k.c. zasądził od pozwanych A. J. i I. B. (1) na rzecz powoda (...) S.A. solidarnie kwotę 1.751,06 złotych wraz z ustawowymi odsetkami od tej kwoty od dnia 11 lutego 2015 roku, z uwzględnieniem zmiennej stopy procentowej odsetek ustawowych do dnia zapłaty, czyniąc tym samym zadość żądaniu pozwu.

W zakresie kosztów Sąd postanowił w oparciu o przepisy art. 98 § 1 i 3 k.p.c.. Na kwotę kosztów procesu składa się opłata od pozwu w wysokości 30 złotych, oraz koszty zastępstwa procesowego w wysokości 600 złotych wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa w kwocie 17 złotych.

Najczęściej czytane
ogłoszenia

Udostępnij