Sygn. akt I C 182/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 listopada 2014 roku

Sąd Okręgowy w Sieradzu Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący – SSO Przemysław Majkowski

Protokolant staż. Mateusz Olejniczak

po rozpoznaniu w dniu 19 listopada 2014 r. w Sieradzu

na rozprawie sprawy

z powództwa J. D.

przeciwko B. B. (1) i R. B.

o zapłatę

1.  oddala powództwo,

2.  zasądza od Skarbu Państwa Sądu Okręgowego w Sieradzu na rzecz adw. D. Z. kwotę 3.600,00 (trzy tysiące sześćset) zł powiększoną o należny podatek 23% VAT tj. łącznie kwotę 4.428,00 (cztery tysiące czterysta dwadzieścia osiem 00/100) zł tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej ustanowionej dla powódki z urzędu.

Sygn. akt I C 182/14

UZASADNIENIE

W dniu 11 czerwca 2014 roku (data wpływu do Sądu) powódka J. D. złożyła w tutejszym Sądzie pozew, w którym wniosła o zasądzenie od R. B. i B. B. (1) na jej rzecz kwoty 91.500,00 zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 01 czerwca 2009 roku do dnia zapłaty. Nadto zażądała zasądzenia od pozwanych na jej rzecz kwoty 1.777,00 zł tytułem odszkodowania wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 01 czerwca 2009 roku do dnia zapłaty oraz zasądzenia od pozwanych kosztów postępowania.

W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, że w 2009 roku do lokalu położonego nad jej mieszkaniem wprowadzili się pozwani R. i B. małżonkowie B.. Wcześniej zamieszkiwał tam J. P., z którym powódka była w konflikcie z uwagi na hałasy dobiegające z jego mieszkania, które zakłócały jej spokój. Hałasy dobiegają także z mieszkania zajmowanego przez pozwanych co zdaniem powódki świadczy o tym, że prowadzą oni tam jakąś działalność gospodarczą, bowiem powódka słyszy odgłosy różnych maszyn, które pracują zarówno w dzień jak i w nocy. Powódka podała, że odgłosy te są słyszalne od wielu lat i powódka nie mogąc znieść tego hałasu spędzała noce na klatce schodowej. Składając pozew powódka sypia już w swoim mieszkaniu, ale każda noc jest dla niej koszmarem. Uzasadniając żądanie pozwu powódka wskazała także na występujące, jej zdaniem, w jej mieszkaniu kradzieże energii elektrycznej. Powódka podniosła, że jako osoba samotnie zamieszkująca płaci zbyt wysokie rachunki za energię, w sytuacji gdy jej koleżanki również mieszkające same uiszczają niższe opłaty z tego tytułu. Powódka zleciła nawet przeprowadzenie kontroli w tym względzie, ale z uwagi na duży koszt badania każdego z podłączeń w mieszkaniu zmuszona była z tego zrezygnować. Nadto powódka wskazała, że pozwani włamują się do jej mieszkania i powoli je niszczą. Zauważyła bowiem dziury w suficie i dużą dziurę w ścianie w kuchni, przez które sprawcy dostają się do jej mieszkania. Powódka podała, że wszystkie te okoliczności bardzo źle wpływają na jej zdrowie. Jest osobą w podeszłym wieku, która potrzebuje jak najwięcej wypoczynku, a w warunkach w których mieszka nie jest to możliwie. W tej sytuacji powódka wniosła o zasądzenie na jej rzecz zadośćuczynienia za doznane krzywdy i odszkodowania za skradzione i zniszczone rzeczy, (pozew – k.2-5).

Pozwani R. B. i B. B. (1) wnieśli o oddalenie powództwa, zaprzeczając, aby zarzuty podnoszone przez powódkę polegały na prawdzie .

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Powódka J. D. zamieszkuje w S. w bloku mieszkalnym mieszczącym się przy ul. (...), w mieszkaniu na pierwszym piętrze oznaczonym nr 5. Budynek ten zbudowany jest z prefabrykowanych elementów konstrukcyjnych tzw. wielkiej płyty. W tym samym bloku, piętro wyżej, tuż nad powódką, w mieszkaniu oznaczonym numerem (...) mieszkają pozwani R. i B. B. (1). Wcześniej w lokalu tym zamieszkiwali J. i L. P., (niesporne).

Powódka od wielu lat skarży się na hałas dobiegający z mieszkania usytuowanego tuż nad nią. Wcześniej o zakłócanie ciszy oskarżała J. P., inicjując przeciwko niemu różnego rodzaju postępowania, których wynik ostatecznie nie potwierdził żadnego ze stawianych przez nią zarzutów. Obecnie zaś powódka twierdzi, że pozwani R. i B. małżonkowie B. w swoim mieszkaniu prowadzą działalność gospodarczą, bowiem słyszalne są odgłosy różnych maszyn, które pracują zarówno w dzień jak i w nocy. Jedna maszyna wydaje szum, druga stukot, trzecia tłoczy ciężko. Dźwięki te nie pozwalają powódce na normalne funkcjonowanie, zdarzało się, że spędzała ona noce na klatce schodowej w fotelu, (dowód: zeznania świadków: E. W. – k.72v-73, J. M. – k.73, L. P. – k.73-73v, J. P. – k.73v).

Na skutek zawiadomień powódki w dniu 20 kwietnia 2012 roku w mieszkaniu pozwanych pracownicy Urzędu Skarbowego w S. przeprowadzili kontrolę, w wyniku której dokonano oględzin lakolu mieszkalnego zajmowanego przez pozwanych i jednoznacznie stwierdzono, że brak w nim oznak prowadzenia działalności gospodarczej (brak jakichkolwiek maszyn szyjących i produkcyjnych oraz innych urządzeń przemysłowych), (dowód: protokół kontroli – k.54-55).

Powódka w Prokuraturze Rejonowej w Sieradzu zainicjowała także postępowanie przeciwko pozwanym o kradzież energii elektrycznej. W toku tego postępowania ustalano czy pozwani kradną prąd i czy mają maszyny w piwnicy. Przeprowadzone czynności nie potwierdziły żadnej z tych okoliczności, (dowód: postanowienie – k.56-56v, zeznania pozwanej B. B. (1) – k. 74v w zw. z k. 58v).

Powódka twierdzi również, że przez otwory w suficie oraz w ścianie w kuchni wchodzą do niej do mieszkania jakieś osoby i niszczą oraz kradną jej róże przedmioty, (niesporne).

W dniu 23 kwietnia 2014 roku na skutek skargi powódki komisja Starostwa Powiatowego w S. udała się na kontrolę lokalu mieszkalnego należącego do pozwanych, gdzie nie stwierdzono żadnych zmian konstrukcyjnych lokalu, nie były słyszalne również hałasy, ponadto nie ujawniono znamion prowadzonej w lokalu produkcji. Komisja przeprowadziła również kontrolę w mieszkaniu powódki, gdzie stwierdzono ubytki tj. niewielkie dziury ok. 3 mm w suficie i wokół rur biegnących w pionie mieszkania. Ustalono wówczas, że ubytki te nie są wynikiem ingerencji sąsiadów tylko naturalnymi procesami deformacji materiałów budowlanych. W czasie kontroli nie stwierdzono również żadnych hałasów dobiegających z mieszkania nr (...). Komisja nie stwierdziła również zgłaszanego przez powódkę otworu w ścianie o wielkości ½ metra na ¾ metra. J. D. twierdziła, iż otwór ten został zamurowany. W czasie kontroli przeprowadzono rozmowy z mieszkańcami mieszkań nr (...), którzy zgodnie podali, iż nie są słyszalne żadne hałasy z mieszkania nr (...), (dowód: notatka służbowa – k.57).

U powódki w kuchni, podobnie jak i w innych mieszkaniach w bloku przy ul. (...) był otwór w ścianie o rozmiarach 30x30 cm, w którym znajdują się przewody doprowadzające wodę oraz centralne ogrzewanie. Na prośbę powódki sąsiad E. W. zakrył ten otwór kafelkiem, (dowód: zeznania świadka E. W. – k.72v-73).

W mieszkaniu powódki słyszalne są odgłosy dobiegające z innych mieszkań bloku przy ul. (...). Są to dźwięki normalnego życia w bloku takie jak szum wody, stukanie, pukanie. Nikt inny z sąsiadów pozwanych nie słyszał z ich mieszkania odgłosów pracujących maszyn, które mogłyby świadczyć o prowadzonej przez nich działalności gospodarczej , (dowód: zeznania świadków: A. K. – k.72v, E. W. – k.72v-73, J. M. – k.73).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o wyżej wymienione dokumenty oraz o twierdzenia pozwanej i zeznania świadków: A. K., E. W., J. M., L. P. i J. P.. Zeznania te Sąd uznał za wiarygodne ponieważ są spójne, logiczne, wzajemnie się uzupełniają i korespondują z sobą. Nadto powódka nie kwestionowała tych zeznań nie składała też dowodów podważających ich wiarygodność.

Sąd nie dał wiary twierdzeniom powódki jakoby pozwani w swoim mieszkaniu prowadzili działalność gospodarczą, bądź posiadali maszyny, które generowałyby hałas. Twierdzenia te, zdaniem Sądu okazały się gołosłownymi i niepotwierdzonymi zebranym w sprawie materiałem dowodowym w postaci zeznań świadków i pozwanej. Ze złożonych do akt sprawy dokumentów w postaci protokołu kontroli Urzędu Skarbowego w S. czy notatki służbowej sporządzonej przez pracowników Starostwa Powiatowego w S. jednoznacznie wynika, że to wyłącznie powódka uskarża się na hałas dobiegający z mieszkania pozwanych, który nie jest słyszalny przez nikogo innego. Z zeznań świadków i załączonych do akt sprawy płyt z nagraniami wymownie wynika, iż odgłosy o których traktuje pozew to zwykłe dźwięki normalnego życia w bloku, takie jak szum wody, stukanie, kroki.

Czyniąc ustalenia stanu faktycznego Sąd oddalił wnioski dowodowe powódki o przesłuchanie w charakterze świadków: I. D., I. R., R. U. i I. W., bowiem świadkowie ci nie zamieszkują w bloku stron, w związku z czym nie mogliby zeznać o żadnych istotnych faktach będących wynikiem ich własnych obserwacji. Nadto zebrany w sprawie materiał dowodowy był wystarczający do wydania orzeczenia. Podobnie rzecz się ma jeśli chodzi o dowód z opinii biegłych wskazanych w pozwie. Wnioskowane dowody były nieprzydatne dla rozstrzygnięcia sprawy a ich powołanie zmierzałoby jedynie do nieuzasadnionego przedłużenia postępowania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Powództwo podlegało oddaleniu w całości.

Zgodnie z treścią art. 144 k.c. właściciel nieruchomości powinien przy wykonywaniu swego prawa powstrzymywać się od działań, które by zakłócały korzystanie z sąsiedniej nieruchomości ponad przeciętną miarę, wynikającą ze społeczno-gospodarczego przeznaczenia nieruchomości i stosunków miejscowych. W takiej sytuacji dopuszczalne jest żądanie naprawienie szkody na podstawie art. 415 k.c. po wcześniejszym wykazaniu, że zachowanie się właściciela sąsiedniej nieruchomości ma charakter bezprawny (sprzeczny z przepisami prawa lub z zasadami współżycia społecznego) i jest zawinione.

W niniejszej sprawie dokonane ustalenia wyłączają wniosek, że zostały spełnione przesłanki odpowiedzialności pozwanych z tytułu czynu niedozwolonego (art. 415 k.c.). Powódka nie zaoferowała bowiem jakiegokolwiek dowodu, który potwierdzałby jej zarzuty zawarte w pozwie. Ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego jednoznacznie wynika, iż pozwani w swoim mieszkaniu nie prowadzą żadnej działalności gospodarczej, nie są też w posiadaniu żadnych maszyn, które mogłyby wywołać hałasy na jakie uskarża się powódka. Nadto z ich mieszkania nie ma żadnego przejścia, które umożliwiłoby im dostanie się do lokalu powódki. Otwory w suficie i ścianach, na które wskazuje powódka, są niewielkie (nie zmieściłby się w nich żaden człowiek, nawet dziecko) i są skutkiem naturalnego procesu deformacji materiałów budowlanych.

Niewątpliwie w mieszkaniu powódki z uwagi na fakt, że blok w którym zamieszkuje jest zbudowany z prefabrykowanych elementów konstrukcyjnych tzw. wielkiej płyty, słyszalne są różnego rodzaju dźwięki z sąsiednich mieszkań oraz klatki schodowej. Nie są to jednak hałasy dobiegające wyłącznie z mieszkania pozwanych oraz na tyle uciążliwe by mogły u powódki wywołać jakąkolwiek szkodę (rozstrój zdrowia). Poza wszelką wątpliwość w sprawie niniejszej wyjaśnione zaś zostało, że pozwani w mieszkaniu swym na pewno nie uruchamiają żadnych maszyn, które generowałyby dźwięki, o których zeznała powódka. Z przedstawionych przez powódkę nagrań jednoznacznie wynika, iż dźwięki, które uważa ona za odgłos maszyn, są to normalne odgłosy życia w bloku, takie jak szum wody w rurach, pukanie, kroki. Powódka zaś niesłusznie dźwięki te traktuje jako generowane wyłącznie przez sąsiadów mieszkających nad nią za pomocą maszyn i zarzuca im celowe działanie. Okoliczność ta przybiera na ostrości, gdy weźmie się pod uwagę fakt, iż powódka również przeciwko poprzedniemu właścicielowi mieszkania nr (...) J. P. inicjowała różnego rodzaju postępowania o zakłócanie spokoju, w których jednak jej zarzuty nie potwierdziły się. Zamieszkując w bloku z wielkiej płyty powódka musi liczyć się z tym, że mieszkanie to ma słabe właściwości akustyczne i dźwięki z różnych lokali słyszalne są kilka pięter powyżej i kilka poniżej. Uciążliwości z tym związane w takim samym stopniu dotyczą wszystkich mieszkańców bloku.

W tym stanie rzeczy uznać należy, iż powódce nie udało się wykazać i udowodnić aby doznała szkody (rozstroju zdrowia) na skutek działań pozwanych. Dotyczy to nie tylko hałasów, ale również rzekomych kradzieży i niszczenia rzeczy. Powódka nie wykazała, aby pozwani mieli jakąkolwiek możliwość wejścia do jej mieszania. Na pewno za takową nie można uznać małych otworów w ścianach czy suficie. Po pierwsze są one tak niewielkich rozmiarów, iż żadna osoba nawet dziecko nie byłaby w stanie przedostać się przez nie. Po drugie otwory te powstały na skutek eksploatacji materiałów budowlanych, a nie zostały celowo przez kogoś wykonane. Wprawdzie u powódki w kuchni, podobnie jak i w innych mieszkaniach w bloku przy ul. (...) był otwór w ścianie o rozmiarach 30x30 cm, w którym znajdowały się przewody doprowadzające wodę oraz centralne ogrzewanie. Na prośbę powódki sąsiad E. W. zakrył ten otwór kafelkiem. Niemożliwym przy tym było aby jakakolwiek osoba przedostała się przez ten otwór.

Za gołosłowne uznać należy także twierdzenia powódki na temat kradzieży energii elektrycznej. Z samego faktu ponoszenia wysokich opłat za energię nie sposób wysnuć wniosku, iż powódka padła ofiarą przestępstwa kradzieży. W toku zaś postępowania prowadzonego w Prokuraturze Rejonowej w Sieradzu nie ustalano aby pozwani kradli prąd.

W świetle powyższego, w ocenie Sądu, uznać należało, że powódka nie wykazała aby poniosła jakąkolwiek szkodę czy to majątkową, czy też o charakterze niemajątkowym będącą następstwem działań pozwanych, dlatego też powództwo należało oddalić.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 102 k.p.c. w zw. z §2 i § 6 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. nr 163, poz. 1348 ze zm.).