Sygn. akt III A Ua 328/12

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 maja 2012 r.

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu Wydział III

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	SSA Elżbieta Kunecka
Sędziowie:	SSA Jarosław Błaszczak SSA Jacek Witkowski (spr.)
Protokolant:	Adrianna Szymanowska

po rozpoznaniu w dniu 31 maja 2012 r. we Wrocławiu

sprawy z wniosku K. F.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W.

o wypłatę emerytury

na skutek apelacji K. F.

od wyroku Sądu Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

we Wrocławiu

z dnia 16 grudnia 2011 r. sygn. Akt VIII U 2180/11

I.  oddala apelację;

II.  zasądza od wnioskodawczyni na rzecz strony pozwanej kwotę 120,- zł tytułem zwrotu kosztów procesu w postępowaniu apelacyjnym.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 16 grudnia 2011 r., sygn. akt VIII U 2180/2011, Sąd Okręgowy we Wrocławiu oddalił odwołanie K. F. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. z dnia 14 września 2011r., którą organ rentowy, wstrzymał wnioskodawczyni wypłatę świadczenia emerytalnego począwszy od dnia 1.10.2011 r.

Rozstrzygnięcie Sąd wydał w oparciu o następująco ustalony stan faktyczny sprawy:

K. F. (ur. (...)), decyzją Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 18.06.2007 r. nabyła prawo do wcześniejszego świadczenia emerytalnego od dnia 01.05.2007 r., tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek o przyznanie świadczenia. Do wniosku o przyznanie prawa do emerytury załączone zostały zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z dnia 04.04.2007 r. potwierdzające, iż wnioskodawczyni jest zatrudniona w Spółdzielni Mieszkaniowej (...) we W. od dnia 10.09.1975 r. do nadal.

Wypłata emerytury podlegała zawieszeniu z uwagi na kontynuację zatrudnienia. Wznowienie wypłaty świadczenia nastąpiło na mocy decyzji z dnia 30.03.2010 r.

Świadczenie było przeliczane oraz waloryzowane stosownymi decyzjami.

W dniu 6.07.2010 r. K. F. złożyła wniosek o emeryturę w wieku powszechnym. Decyzją z dnia 07.09.2010 r. organ rentowy przyznał ubezpieczonej prawo do emerytury według tzw. "zreformowanych zasad" poczynając od 01.07.2010 r. Z uwagi na fakt, iż wysokość świadczenia okazała się niższa, ZUS wypłacał świadczenie w dotychczasowej wysokości.

Przez cały okres, tj. od dnia nabycia prawa do emerytury, wnioskodawczyni kontynuowała zatrudnienie w Spółdzielni Mieszkaniowej (...) we W..

W styczniu 2011 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych poinformował osoby pobierające emerytury o obowiązujących od dnia wejścia w życie ustawy z dnia 16.12. 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2010 r. Nr 257, poz. 1726) warunkach pobierania emerytury, że począwszy od dnia 01.10.2011 r. prawo do emerytury przyznanej przed dniem 01.01.2011 r. ulega zawieszeniu bez względu na wysokość przychodu zyskiwanego przez emeryta z tytułu zatrudnienia kontynuowanego bez uprzedniego rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą, na rzecz którego wykonywał je bezpośrednio przed dniem nabycia prawa do emerytury, ustalonym w decyzji organu rentowego. Powyższa zasada dotyczy także emerytów, którzy ukończyli wiek wynoszący 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn. W związku z powyższym, od dnia 01.10.2011 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych wstrzyma wypłatę emerytur z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych i okresowych emerytur kapitałowych, pobieranych przez osoby, które nie rozwiązały stosunku pracy zawartego przed dniem nabycia prawa do emerytury.

Wstrzymana zostanie również wypłata okresowej emerytury kapitałowej, wypłacanej z innym niż emerytura z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych świadczeniem, do którego prawo ustalił Oddział ZUS, albo inny organ emerytalny lub rentowy.

W przypadku rozwiązania stosunku pracy po dniu 30.09.2011 r. - wypłata emerytury zostanie podjęta:

-

od pierwszego dnia miesiąca, w którym został rozwiązany stosunek pracy, jeśli stosunek pracy został rozwiązany w innym dniu niż ostatni dzień miesiąca;

-

od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został rozwiązany stosunek pracy, jeśli stosunek pracy został rozwiązany z ostatnim dniem miesiąca;

-

nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym został zgłoszony wniosek o podjęcie wypłaty emerytury, wraz z dołączonym dokumentem potwierdzającym rozwiązanie stosunku pracy, tj. świadectwem pracy lub zaświadczeniem wystawionym przez pracodawcę.

Wobec powyższego, z uwagi na fakt, iż wnioskodawczyni kontynuuje zatrudnienie w Spółdzielni Mieszkaniowej (...) we W. i nigdy nie rozwiązała stosunku pracy z tym pracodawcą, organ rentowy decyzją dnia 14.09.2011 r. wstrzymał z dniem 01.10.2011 r. wypłatę emerytury.

Wobec tak ustalonego stanu faktycznego sprawy Sąd orzekł, że odwołanie wnioskodawczyni jest bezzasadne i nie zasługuje na uwzględnienie.

W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazując na regulację zawartą w art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 16.12.2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726), która wprowadziła zmiany w brzmieniu art. 103 ust. 1 i 2 oraz dodała art. 103a, stwierdził, że bezsporny jest fakt, iż wnioskodawczyni w dniu wejścia w życie nowego przepisu art. 103a w/w ustawy, pozostawała w zatrudnieniu ze Spółdzielnią Mieszkaniową (...) we W. i zatrudnienie to zostało nawiązane przed nabyciem uprawnień do emerytury i jest kontynuowane do chwili obecnej. Oznacza to, że zawieszenie prawa do emerytury przez organ rentowy było zasadne.

Z wyrokiem nie zgodziła się wnioskodawczyni wywodząc apelację i zaskarżając wyrok w całości zarzuciła Sądowi:

1.  naruszenie prawa materialnego przez błędną jego wykładnię wyrażająca się tym, że Sąd I instancji z obrazą art. 103a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS, wprowadzonego przepisem art. 6 ustawy o zmianie ustawy o finansach publicznych (Dz.U. Nr 257, poz. 1726), uznał za uzasadnione zawieszenie prawa do emerytury jako uprawnienia nabytego w kontekście treści przepisów art. 21 i 64 Konstytucji RP i art. 1 protokołu nr 1 do Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności,

2.  mającą wpływ na treść orzeczenia obrazę przepisów postępowania wyrażającą się w tym, że Sąd pierwszej instancji, z naruszeniem treści przepisu art. 316 § 1 kpc wydał zaskarżone orzeczenie, mimo że w dacie wyrokowania spełniona była przesłanka do zawieszenia postępowania w sprawie (art. 177 § 1 pkt 1 kpc w zw. z art. 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym - Dz.U. Nr 102, poz. 643 ze zm.).

Wobec tak przedstawionych zarzutów apelująca wniosła o uchylenie zaskarżonego wyroku oraz poprzedzającej go decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 14 września 2011 r., ewentualnie o przekazanie sprawy Sądowi I instancji celem ponownego rozpoznania lub też zawieszenie postępowania do czasu rozpoznania sprawy K 24/11 zawisłej przed Trybunałem Konstytucyjnym.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Apelacja wnioskodawczyni nie zasługuje na uwzględnienie.

Sąd I instancji przeprowadził w sprawie należyte postępowanie dowodowe, wyprowadził trafne wnioski i wydał wyrok zgodny z obowiązującym stanem prawnym.

Spór w sprawie wymagał rozstrzygnięcia, czy organ rentowy zasadnie zawiesił wypłatę świadczenia emerytalnego wnioskodawczyni, z uwagi na kontynuację zatrudnienia bez uprzedniego rozwiązania stosunku pracy.

Sąd I instancji ustalił, że wnioskodawczyni uzyskała prawo do emerytury od dnia 1.05.2007 r., na mocy decyzji organu rentowego z dnia 18.06.2007 r.

Przed nabyciem prawa do świadczenia emerytalnego, do chwili obecnej, wnioskodawczyni pozostaje w stosunku pracy ze Spółdzielnią Mieszkaniową (...) we W..

Wejście w życie nowego przepisu art. 28 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 257, poz. 1726), zgodnie z którym począwszy od dnia 1 października 2011 r. prawo do emerytury przyznanej przed dniem 1 stycznia 2011 r., ulega zawieszeniu bez względu na wysokość przychodu uzyskiwanego przez emeryta z tytułu zatrudnienia kontynuowanego bez uprzedniego rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą, na rzecz którego wykonywał je bezpośrednio przed dniem nabycia prawa do emerytury, ustalonym w decyzji organu rentowego, stanowi podstawę prawną do zawieszenia prawa do świadczenia emerytalnego.

W związku z kontynuacją przez wnioskodawczynię zatrudnienia, zaskarżoną decyzją z dnia 14.09.2011 r., organ rentowy wstrzymał wnioskodawczyni wypłatę emerytury.

Stwierdzić należy, że zawieszenie wypłaty świadczenia nastąpiło zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa i brak jest podstaw do uwzględnienia zarzutów apelacji. Ustawodawca bowiem nie różnicuje ubezpieczonych według miejsca i rodzaju ich zatrudnienia, a jedynie odnosi się do samego faktu kontynuacji tego zatrudnienia, bez przerwania go w związku z uzyskaniem prawa do emerytury.

Sąd Apelacyjny odnosząc się do dalszych zarzutów apelacji wskazuje, że zmiana w/w przepisów, a w szczególności przepisu art. 103a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w brzmieniu nadanym przez art. 6 ust. 2 ustawy o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw, nie jest zmianą niekonstytucyjną.

Trybunał Konstytucyjny bowiem wielokrotnie wyjaśniał, że dyrektywa rozwoju ubezpieczeń społecznych nie wyklucza zmian regulacji prawnych przewidzianych we wcześniejszych ustawach, pod warunkiem zachowania istoty tych uprawnień, przy czym nie zawsze te zmiany muszą iść w kierunku korzystnym dla adresatów (orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego z dnia 20 listopada 1995 r. w sprawie K 23/95 oraz z dnia 17 lipca 1996 r. w sprawie K 8/96).

Konstytucyjnie chronione prawo wnioskodawczyni do emerytury, nie zostało naruszone w wyniku zmiany przepisów. Wnioskodawczyni ma nadal prawo do pobierania emerytury w przypadku rozwiązania stosunku pracy z obecnym pracodawcą. Tym samym stwierdzić należy, że zaskarżona decyzja o wstrzymaniu wypłaty emerytury od dnia 01.10.2011 r. jest prawidłowa.

Nie ma wątpliwości, iż w niniejszej sprawie zaszły przesłanki, które uprawniają organ rentowy do zawieszenia wypłaty emerytury wnioskodawczyni. Tym samym zarówno zaskarżona decyzja, jak również orzeczenie Sądu Okręgowego, należy uznać za prawidłowe i odpowiadające obowiązującemu prawu.

Sąd Apelacyjny nie znalazł żadnych podstaw do podważenia prawidłowości i zasadności zaskarżonego wyroku, z tego też względu na mocy art. 385 kpc, orzekł o oddaleniu apelacji wnioskodawczyni jako nie zasługującej na uwzględnienie.

Orzeczenie o kosztach zastępstwa procesowego Sąd wydał w oparciu o przepis art. 98 kpc z uwzględnieniem przepisów rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 z późn zm.).