Sygn. akt III Ca 1032/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 kwietnia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący - Sędzia SO Leszek Dąbek (spr.)

Sędzia SO Gabriela Sobczyk

Sędzia SR (del.) Marcin Rak

Protokolant Aneta Puślecka

po rozpoznaniu w dniu 25 marca 2015 r. w Gliwicach na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki Akcyjnej w Ł.

przeciwko Wojewódzkiemu Szpitalowi (...) w J.

o zapłatę

na skutek apelacji powódki

od wyroku Sądu Rejonowego w Jastrzębiu-Zdroju

z dnia 24 kwietnia 2014 r., sygn. akt I C 1293/13

1.  oddala apelację;

2.  zasądza od powódki na rzecz pozwanego kwotę 1.200 zł (tysiąc dwieście złotych) z tytułu zwrotu kosztów zastępstwa prawnego w postępowaniu odwoławczym.

SSR (del.) Marcin Rak SSO Leszek Dąbek SSO Gabriela Sobczyk

Sygn. akt III Ca 1032/14

UZASADNIENIE

Powódka (...) Spółka Akcyjna w Ł. żądała zasądzenie na jej rzecz od pozwanego Wojewódzkiego Szpitala (...) w J. kwoty 34.723,99zł, z ustawowymi odsetkami od dnia wytoczenia powództwa

oraz zwrotu kosztów procesu.

Uzasadniając żądanie twierdziła, iż w wykonaniu umowy gwarancyjnej zawartej w dniu 14 09 2012r. z (...) Sp. z o. o. nabyła przysługujące jej kontrahentowi wobec pozwanego niezrealizowane wierzytelności wynikające z umowy zawartej przez

te podmioty w dniu 9 12 2011r.

Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi sporządził w dniu 4 07 2013r. nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym nakazał pozwanemu zapłacić powódce dochodzone należności.

Pozwany Wojewódzki Szpitala (...) w J. wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty, w którym żądał oddalenia powództwa i zasądzenia na jego rzecz od powódki zwrotu kosztów procesu.

Zarzuciła, że powódka nie jest legitymowana do dochodzenia wierzytelności wynikających z umowy zawartej w dniu 9 12 2011r. przez pozwaną z (...),

gdyż umowa zawarta przez nią z tą Spółką w dniu 14 09 2012r. jest nieważna

(jest sprzeczna z postanowieniami umowy z dnia 9 12 2011r. oraz z regulacją art. 54 ust. 6 ustawy o działalności leczniczej). Ponadto podnosiła, że powódka zawyżyła wysokość dochodzonych należności.

Sąd Rejonowy w Jastrzębiu Zdroju w wyroku z dnia 24 04 2014r oddalił powództwo i orzekł o kosztach procesu.

W ustalonym stanie faktycznym w motywach orzeczenia między innymi wskazał,

że zasadniczym celem działania stron umowy gwarancyjnej zawartej przez powódkę

z (...) Spółki z o. o. było przejęcie przynależnej jej względem pozwanego wierzytelności, przez co zmierzała ona do obejścia regulacji art. 54 ust. 6 ustawy

o działalności leczniczej. Ocenił, iż w tej sytuacji czynność ta miała na celu obejście ustawy w rozumieniu art. 58 § 1 k.c. i z mocy tej regulacji jest nieważna. W konsekwencji czego nie doszło do skutecznego przejęcia przez powódkę wierzytelności przysługujących (...) wobec pozwanego i uznała powództwo za bezzasadne.

O kosztach postępowania orzekał w oparciu o art. 98 k.p.c.

(...) Spółka Akcyjna w Ł. ,

która wnosiła o jego zmianę przez uwzględnienie powództwa i zasądzenia na jej rzecz od pozwanego zwrotu kosztów procesu za obie instancje, bądź uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi pierwszej instancji.

Zarzucał, iż przy ferowaniu wyroku naruszono wskazane w apelacji regulacje prawa procesowego i prawa materialnego.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył co następuje:

Sąd pierwszej instancji trafnie zakwalifikował roszczenia powódki, a następnie prawidłowo rozpoznał sprawę i skonstruował prawidłową podstawę faktyczną orzeczenia.

Ustalenia faktyczne składające się na podstawę faktyczną orzeczenia w znacznej części dotyczą faktów bezspornych pomiędzy stronami, a w pozostałym zakresie mają podstawę w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym.

Dokonana przez Sąd Rejonowy jego ocena - jakkolwiek lakoniczna - jest logiczna i z uwagi na charakter źródeł dowodowych (ustalenia faktyczne poczyniono na podstawie informacji zawartych w dokumentach, których wiarygodność nie była podważana przez strony), mieści się w granicach swobodnej oceny dowodów i Sąd odwoławczy ją podziela.

Powódka w ramach podniesionych w apelacji zarzutów w istocie nie kwestionuje poczynionych ustaleń faktycznych, lecz dokonaną przez Sąd Rejonowy ich ocenę prawną.

Dlatego zarzuty te nie mają wpływu na powyższą ocenę i są oczywiście bezzasadne.

Z tych też względów Sąd odwoławczy przyjął za własne ustalenia faktyczne Sądu pierwszej instancji.

Dokonana przez Sąd Rejonowy ocena prawna ustalonego stanu faktycznego

w swym zasadniczym zarysie jest także prawidłowa i Sąd odwoławczy z nielicznymi wyjątkami (poniżej) ocenę prawną Sądu pierwszej instancji podziela i przyjmuje

za własną (orzecz. SN z dn. 26 04 1935r. III C 473/34, ZB. Urz. 1935r. nr 12, poz. 496).

Powództwo zostało oparte na twierdzeniu, iż pozwany nie wywiązał się z umowy zawartej w dniu 9 12 2011r. pomiędzy nim a (...) Sp. z o.o.

oraz że powódka nabyła przysługujące tej Spółce względem pozwanego wierzytelności w wykonaniu umowy zawartej przez nią z tą Spółka w dniu 14 09 2012r., co stosownie do regulacji art. 321 k.p.c. wyznacza zakres kognicji Sądu w niniejszej sprawie.

Z poczynionych i nie kwestionowanych przez powódkę ustaleń wynika,

że w ramach umowy z dnia 9 12 2011r. (...) Sp. z o.o. zobowiązała się dostarczyć pozwanemu specjalistyczny sprzęt jednorazowego użytku oraz klipsy medyczne a pozwany zobowiązał się zapłacić jej za dostarczony sprzęt uzgodnioną

w umowie cenę.

W sprawie bezspornym jest, że pozwany posiada status samodzielnego zakładu opieki zdrowotnej w związku z czym – zgodnie z regulacją art. 54 ust. 5 ustawy z dnia 15 04 2011r. o działalności leczniczej Dz.U. nr 112, poz. 654) – czynność prawna mająca na celu zmianę jego wierzyciela „mogła nastąpić po wyrażeniu zgody przez podmiot tworzący”, pod sankcją nieważności tej czynności (art. 54 ust. 6 ustawy).

Powódka legitymacje czynną do dochodzenia od pozwanego przedmiotowych należności wywodzi z faktu wykonania przez nią zawartej z w dniu 9 12 2011r.

z (...) Sp. z o.o. umowy gwarancyjnej.

W ramach tej umowy powódka w postanowieniach § 6, 7 i 8 zobowiązała się przeprowadzić wszelkie czynności faktyczne i prawne mające na celu odzyskanie wierzytelności przysługujących (...) Sp. z o.o. od pozwanego i przyjęła na siebie odpowiedzialność za nie doprowadzenia w ich wyniku do spłaty w całości

lub części przez pozwanego zobowiązania i w jej ramach zobowiązała się zapłacić (...) Sp. z o.o. „równowartość zobowiązań” pozwanego „na dzień płatności”, a po dokonaniu zapłaty miała nabyć roszczenia przynależne tej spółce wobec pozwanego.

Postanowienia te zawierały zatem elementy umowy cesji wierzytelności uregulowanej w art. 509 i nast. k.c. (odpłatnej), zawartej pod warunkami zawieszającymi: bezskuteczności podjętych przez pozwaną czynności „doprowadzenia do spłaty w całości lub części przez pozwanego” na rzecz (...) Sp. z o.o. wierzytelności wynikających z umowy z dnia 9 12 2011r. oraz zapłaty przez powódkę tej Spółce ich równowartości.

Stosownie do przywołanej powyżej regulacji art. 54 ust. 5 i 6 ustawy z dnia 15 04 2011r. o działalności leczniczej Dz.U. nr 112, poz. 654) ich skuteczności była uzależniona od uzyskania na nie zgody „podmiotu tworzącego” pozwanego (pod sankcją nieważności), której strony umowy nie uzyskały.

Z tej przyczyny są one bezskuteczne i dlatego – wbrew temu co zarzuca apelacja – powódka z mocy tej umowy nie nabyła względem pozwanego roszczeń o zapłatę dochodzonych należności i tym samym nie przysługuje jej wynikająca z tej umowy legitymacja do ich dochodzenia (nie doszło bowiem do skutecznego przelewu tych wierzytelności na rzecz powódki).

W sprawie nie zachodzi również żaden z enumeratywnie wyliczonych w art. 518 k.c. przypadków od których zaistnienia prawodawca uzależnił nabycia przez osobę trzecią spłaconych wierzytelności.

Z tej przyczyny regulacja ta nie ma w sprawie zastosowania, co w sposób prawidłowy uwzględnił Sąd Rejonowy ferując zaskarżony wyrok.

W świetle wskazanej powyżej podstawy faktycznej powództwa nieuzasadniony jest również zarzut apelacji naruszenia przy ferowaniu zaskarżonego orzeczenia regulacji art. 405 i nast. k.c.

Oparcie powództwa w apelacji na tym reżimie prawnym w istocie prowadzi bowiem do rozbudowy podstawy faktycznej powództwa i co za tym idzie zmiany powództwa przez wystąpienie przez skarżąca z nowymi roszczeniami w rozumieniu art. 383 zd. 1 k.p.c., co zgodnie z tą regulacją jest niedopuszczalne (roszczenie to nie tylko żądanie i jego podstawa fatyczna ale również reżim prawny do którego odwołuje się podmiot poszukujący u Państwa ochrony prawnej).

Niezależnie od tego, gdyby nawet przyjąć, iż Sąd odwoławczy rozpoznający sprawę jest uprawniony do uwzględnienia tego reżimu prawnego przy ocenie zasadności powództwa i co za tym idzie prawidłowości zaskarżonego orzeczenia, to również

w świetle tego reżimu odpowiedzialności powództwo jest nieuzasadnione.

Spełnienie przez powódkę świadczeń obciążających pozwanego z mocy wskazanej powyżej umowy z dnia 9 12 2011r. formalnie nie prowadzi bowiem do wygaśnięcia obowiązku pozwanego do ich świadczenia (...) Sp. z o. o.

Dlatego ich spełnienie przez powódkę nie doprowadziło do zmniejszenia pasywów pozwanego i co za tym idzie do uzyskania przez niego korzyści majątkowej kosztem powódki w rozumieniu art. 405 k.c.

W połączeniu z powyższym czyni to powództwo nieuzasadnionym, co ostatecznie znalazło prawidłowe odzwierciedlenie w zaskarżonym orzeczeniu i apelacja jest bezzasadna.

Reasumując z podanych względów zaskarżony wyrok odpowiada prawu

i dlatego apelację powódki jako bezzasadną oddalono na mocy art. 385 k.p.c.

SSR (del.) Marcin Rak SSO Leszek Dąbek SSO Gabriela Sobczyk