czy osoba upoważniona do odbioru pism sądowych (art. 133 par. 3 kpc) to tożsame pojecie z pracownikiem upoważnionym do odbioru pism (art. 133 par. 2)? orzeczenia i komentarze odnosząc się do par. 3 mówią o pracowniku, czy też osobie odbierającej pisma dla osoby prawnej (przedsiębiorcy). czy jednak przepis par. 3 nie dotyczy też osoby upoważnionej do odbioru pism sądowych kierowanych do osób fizycznych? konkretny przykład - czy osoba fizyczna może upoważnić obcą osobę (spoza kręgu osób uprawnionych do bycia pełnomocnikiem) np. znajomego do odbioru pism w sekretariacie sądu lub też wskazać jako adres dla doręczeń adres znajomego z jego imieniem i nazwiskiem?

"mia" napisał:

czy osoba fizyczna może upoważnić obcą osobę (spoza kręgu osób uprawnionych do bycia pełnomocnikiem) np. znajomego do odbioru pism w sekretariacie sądu lub też wskazać jako adres dla doręczeń adres znajomego z jego imieniem i nazwiskiem?

Szczerze mówiąc nie mam żadnych wątpliwości, że tak. Jeżeli ktoś ufa innej osobie na tyle, ze udziela jej takiego pełnomocnictwa, sądowi nic do tego. Zreszta nigdy nie mamy pewności, czy adres jaki strona nam podaje jest jej miejscem zamieszkania, czy też jest to adres kolegi z wojska, ktory ma akurat bliżej do sądu.

No dobrze....
Ale który przepis pozwalałby na to, żeby pisma doręczać osobie upoważnionej przez osobę fizyczną, która nie może być jej pełnomocnikiem procesowym? Z art. 133 par. 1 k.p.c. wynika wyraźnie komu doręcza się pisma kierowane do osoby fizycznej (osobie fizycznej - osobiście). Ponieważ osoba ta może ustanowić pełnomocnika procesowego, w zakresie dot. takiego pełnomocnika stosowałbym również art. 133 par. 3 k.p.c. Nie ma natomiast przepisu, z którego by wynikało, że można doręczyć osobie upoważnionej przez osobę fizyczną do odbioru pism. Taką natomiast możliwość (dla osób prawnych i organizacji bez osobowości prawnej) przewiduje wprost art. 133 par. 2 k.p.c.. Gdyby wystarczył sam par. 3 art. 133 k.p.c. do przyjęcia takiej możliwości (i z tego przepisu wywodzilibyśmy prawo osoby fizycznej do upoważnienia osoby trzeciej do odbioru pism), przepis art. 133 par. 2 k.p.c. stanowiłby w części odnoszącej się do upoważnionych pracowników superfluum.
Mam zarazem świadomość, że art. 133 par. 2 k.p.c. posługuje się terminem "racownik", a przepis art. 133 par. 3 k.p.c. używa wyrażenia "osoba". Nie zmienia to jednak faktu, że żaden przepis k.p.c. nie pozwala na ustanawianie przez osobę fizyczną osoby upoważnionej do odbioru pism. Takiego też uprawnienia nie wywodziłbym z art. 138 par. 2 k.p.c. Dotyczy on nieco innej sytuacji i osoby upoważnionej do odbioru pism przez (zapewne) inny podmiot niż adresat przesyłki (osoby, która ze względu na ustalony podział obowiązków zajmuję sie odbieraniem korespondencji wpływającej do danego zakładu pracy).

"kubalit" napisał:

No dobrze....
Ale który przepis pozwalałby na to, żeby pisma doręczać osobie upoważnionej przez osobę fizyczną, która nie może być jej pełnomocnikiem procesowym? Z art. 133 par. 1 k.p.c. wynika wyraźnie komu doręcza się pisma kierowane do osoby fizycznej (osobie fizycznej - osobiście). Ponieważ osoba ta może ustanowić pełnomocnika procesowego, w zakresie dot. takiego pełnomocnika stosowałbym również art. 133 par. 3 k.p.c. Nie ma natomiast przepisu, z którego by wynikało, że można doręczyć osobie upoważnionej przez osobę fizyczną do odbioru pism.

kompletnie się nie zgadzam. moim zdaniem art. 133 par. 3 stanowi samoistną podstawę do ustanowienia osoby upoważnionej do odbioru pism skierowanych do osoby fizycznej, którą kodeks wyraźnie (co wprost wynika z literalnej treści przepisu) odróżnia od pełnomocnika procesowego. Nie dostrzegam żadnych racji które miałyby przemawiać przeciwko takiej możliwości. Gdyby przyjąć, że korespondencję może odbierać tylko osoba wymieniona w art. 87 kpc, wówczas ten art. 133 par. 3 nie miałby większego sensu.

"humbert" napisał:

kompletnie się nie zgadzam. moim zdaniem art. 133 par. 3 stanowi samoistną podstawę do ustanowienia osoby upoważnionej do odbioru pism skierowanych do osoby fizycznej, którą kodeks wyraźnie (co wprost wynika z literalnej treści przepisu) odróżnia od pełnomocnika procesowego. Nie dostrzegam żadnych racji które miałyby przemawiać przeciwko takiej możliwości. Gdyby przyjąć, że korespondencję może odbierać tylko osoba wymieniona w art. 87 kpc, wówczas ten art. 133 par. 3 nie miałby większego sensu.

Humbert, zgadzam się z Tobą jedynie co do tego, że przepisy (chociażby art. 133 par. 3 k.p.c.) odróżniają osobę upoważnioną do odbioru pism od pełnomocnika. To oczywiste i nikt nie twierdził, że jest inaczej.
Jednak z pozostałą częścią Twojej wypowiedzi zamierzam polemizować. Jak odczytuję te przepisy napisałem już wcześniej. Dodam jedynie, że przepis art. 133 par. 3 k.p.c. ma sens taki, że uzupełnia jedynie przepisy art. 133 par. 1 i 2 k.p.c, nie zmieniając przy tym ich treści. Z przepisu art. 133 par. 1 k.p.c. wynika wyraźnie komu doręcza się pisma gdy stroną jest osoba fizyczna, z art. 133 par. 2 k.p.c. - komu gdy stroną jest osoba prawna/organizacja bez osobowości prawnej. Obie grupy podmiotów mogą jednak ustanowić pełnomocnika procesowego, który wystepuje w procesie w ich imieniu i przez którego strony działają (art. 86 k.p.c.); doręczenie pisma pełnomocnikowi musi się zatem równać w takiej sytuacji z doręczeniem pisma stronie. Gdyby nie przepis art. 133 par. 3 k.p.c. byłaby zatem wątpliwość komu należy doręczać pisma (bezpośrednio stronie czy pełnomocnikowi). Dlatego w art. 133 par. 3 k.p.c. mowa o pełnomocniku procesowym. Nie traktowałbym jednak tego przepisu jako zawierającego implicite upoważnienie do ustanawiania takiego pełnomocnika. Taką możliwość przewidują bowiem inne przepisy. Przepis art. 133 par. 3 k.p.c. nie ma na celu stworzenia podstawy do ustanowienia pełnomocnika, lecz zmierza wyłącznie do usunięcia pewnej kolizji w zakresie doręczeń (rozstrzyga czy doręczamy stronie osobiście - zgodnie z zasadami przewidzianymi w art. 133 par. 1 lub 2 k.p.c. - czy też pełnomocnikowi). Podobnie trzeba podejść do tej części przepiu art. 133 par. 3 k.p.c, która odnosi się do osoby upoważnionej do odbioru pism. Nie traktowałbym tego jako przepisu pozwalającego osobie fizycznej na ustanawianie osoby upoważnionej do odbioru pism, ale wyłacznie jako przepis zawierający normę kolizyjną tzn. wskazujący komu doręczać gdy zgodnie z przepisem możemy doręczyć pismo dla strony kilku różnym osobom. Przepis ten w tym zatem zakresie nawiązywałby do przepisu art. 133 par. 2 k.p.c., w którym wymienia się przecież kilka podmiotów, którym doręcza się pisma kierowane do osoby prawnej/organizacji nie posiadającej osobowości prawnej (m.in. pracownikowi upoważnionemu do odbioru pism).
Zwróć także uwagę na zdanie drugie art. 133 par. 3 k.p.c. To kolejny powód, dla którego ustawodawca zamieścił w k.p.c. ten przepis.

Przy swoim stanowisku nie zamierzam się jednak upierać. Mam świadomość, że przepis ten można odczytywać w inny sposób (tak jak proponujesz). Na przykład tak jak zrobił to SN w załączonym niżej orzeczeniu


postanowienie SN z dnia 20.08.1965 r., II PZ 37/65, LEX nr 13888
Pisma sądowe doręcza się, gdy strona ustanowiła pełnomocnika procesowego lub osobę upoważnioną do odbioru pism wyłącznie tym osobom (art. 133 § 3 zd. 1 k.p.c.). Dotyczy to osób fizycznych i prawnych, jak również organizacji nie mających osobowości prawnej z wyjątkiem państwowych jednostek organizacyjnych (niezależnie od posiadania osobowości prawnej), którym doręczenia dokonywa się zawsze w trybie art. 133 § 2 w związku z § 3 k.p.c. tj. bądź organowi, uprawnionemu do reprezentowania przed sądem bądź pracownikowi, upoważnionemu do odbioru pism. W tym samym trybie doręcza się orzeczenia osobie prawnej i organizacji nie mającej osobowości prawnej (art. 133 § 2 k.p.c.). Dla osób fizycznych orzeczenia doręcza się na ogólnej zasadzie art. 133 § 1 lub 133 § 3 zd. 1 k.p.c.

Dobry wieczór Panie i Panowie Sędziowie!
Potrzebuję Waszej pomocy w sprawie, której jestem stroną. (Jeśli administrator przesunie mój wątek do działu Help for student nie obrażę się…) 🙏🏻

Sprawa rzecz jasna cywilna.

Otrzymałem wyrok pierwszej instancji, mój „rofesjonalny pełnomocnik” nie spisał się. Jestem z niego niezadowolony i chcę mu cofnąć pełnomocnictwo, zabrać dokumenty i pójść dwie ulice dalej do innej kancelarii, ale nagli mnie termin na odwołanie. Nie chcę oczywiście, aby je pisał mój dotychczasowy pełnomocnik.

Jak wygląda zatem procedura zmiany pełnomocnika. Nowy adwokat musi w końcu zapoznać się z kilkoma tomami akt, a na to potrzeba czasu - czas na odwołanie biegnie…

Wiem, że termin na odwołanie jest określony w ustawie. Czy sąd w takim wypadku (zmiana pełnomocnika, który musi zapoznać się z aktami) może go wydłużyć? Jeśli tak, to o ile?

sorrki ale porad prawnych nie udzielamy ❌

Po poradę prawną pójdę do nowego adwokata w poniedziałek, ale od Was chciałem się dowiedzieć czego mogę się spodziewać.

Co do porad prawnych. Gdybyście ich udzielali to na pewno zarobilibyście więcej niż w sądzie.

Pozdrawiam.

co innego pomoc w rozwiązywaniu kazusów na poziomie akademickim, co innego pomoc w konkretnej sprawie.